Σελίδες

Text Widget

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: Γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα. Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει: Γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.

Μπ. Μπρεχτ

Ετικέτες

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Τα σκλαβοπάζαρα των μεταναστών

EΦHMEPIΔA «AYΓH», 24.6.1953

Τα σκλαβοπάζαρα των μεταναστών

Το υπουργείο των Εσωτερικών με μακροσκελή ανακοίνωσή του προσπαθεί να διαψεύσει τις πληροφορίες για την τραγική κατάσταση των Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία. Αλλά οι πληροφορίες αυτές είναι απολύτως εξακριβωμένες και υπεύθυνες και επαληθεύονται από μια δραματική έκκληση του Έλληνα Πρόξενου στο Σίδνεϊ κ. Παπαδάκη. Η έκκληση αυτή δημοσιεύθηκε στον ελληνικό τύπο της Αυστραλίας απ’ όπου τηλεγραφήθηκε στις ελληνικές εφημερίδες. Υπενθυμίζουμε στο υπουργείο των Εσωτερικών ένα απόσπασμά της:

«Oι περισσότεροι λοιπόν, παραμένουν άνεργοι στο στρατόπεδο της Μπονεγκίλα εν αναμονή προσλήψεώς των. Oι πλείστοι είναι οικογενειάρχες με παιδιά. Η μακροχρόνια παραμονή των στο στρατόπεδο, τους έφερε σε πολύ δύσκολη θέση από απόψεως ιματισμού και υποδήσεως. Η κατάστασή των είναι τραγική. Τα ρούχα πολλών εξ αυτών είναι σε τέτοια οικτρή κατάσταση, ώστε μόλις τους προστατεύουν από το κρύο».
Τα γεγονότα αυτά δεν διαψεύδονται με τις σοφιστείες του Υπουργείου, ούτε με την ξεπερασμένη φιλολογία περί Κόμινφορμ. Άλλωστε, όπως θυμούνται οι αναγνώστες μας, πριν από λίγους μήνες όλα τα διεθνή πρακτορεία μετέδωσαν την πληροφορία περί εξεγέρσεως των Ιταλών μεταναστών, που αντιμετώπιζαν την ίδια τραγική κατάσταση με τους Έλληνες. Φαίνεται καθαρά, λοιπόν, ότι μια τραγωδία ξετυλίγεται στα απέραντα σκλαβοπάζαρα της Αυστραλίας όπου νέοι και ζωντανοί Έλληνες εξαπατηθέντες από τους κήρυκες της φυγής, αντιμετωπίζουν το θάνατο της πείνας.Βεβαίως, η συναγερμική κυβέρνηση που προπαγανδίζει τη μετανάστευση σαν λύση του ελληνικού προβλήματος της ανεργίας και υποαπασχολήσεως, δεν πρόκειται να συγκινηθεί από την τραγωδία των Ελλήνων μεταναστών. Oι εργαζόμενοι όμως που παρασύρονται στην τυχοδιωκτική περιπέτεια, είναι καιρός να δουν την αλήθεια. Η παραμονή στην Ελλάδα, οι αγώνες για τη ζωή και τη βελτίωσή της, δεν είναι μόνο ύψιστο πατριωτικό καθήκον, αλλά και ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία του καθενός ατομικώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου