Για τον Δημήτρη Μητροπάνο

...Οσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι

με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη…

Στις 11 το πρωί της Τρίτης 17 Απριλίου ο Δημήτρης Μητροπάνος ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι,
αφήνοντας φτωχότερη την ελληνική μουσική.
Είναι απο τις στιγμές που στην αναγγελία ενός θανάτου αδυνατείς να συνειδητοποιήσεις αυτό που άκουσες ή δεν θέλεις να το συνειδητοποιήσεις, γιατί θεωρείς πως ο ήρωάς σου είναι και θα είναι πάντα εδώ, σύμβολο μιας λαϊκότητας που δείχνει το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας, εκείνο το πρόσωπο που αγαπάμε, το πρόσωπο το οποίο παλεύουμε να ξαναβρούμε.

...Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία

πώς η ιστορία γίνεται σιωπή...

Οσες φορές και να άκουγα το Δημήτρη να τραγουδάει το στίχο του Αλκη Αλκαίου ανατρίχιαζα. Ο απόλυτος λαϊκός τραγουδιστής. Κάθε του φράση αγγίζει την ψυχή σου, σε παρασέρνει σε ένα χορό δυνατό, λες και σκαρφαλώνεις στον Ολυμπο, σε ταξιδεύει, σε απογειώνει. Σαν γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης ο Δημήτρης Μητροπάνος, με τη στάση ζωής, με το ήθος του, προσπερνούσε τη δόξα και συνέχιζε το ταξίδι που είχε ξεκινήσει από τη φτωχοσυνοικία των Τρικάλων έφηβος, γεμάτος αγάπη για το λαϊκό τραγούδι. Είναι από τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που γνώρισαν την καταξίωση από ολόκληρο το λαό, όπως και οι δύο μέντορές του, Γρηγόρης Μπιθικώτσης και Στέλιος Καζαντζίδης.
Ο χαμός του Δημήτρη Μητροπάνου αυτή την εποχή μοιάζει ακόμα πιο δραματικός. Τώρα που μας τελειώνουν οι λαϊκές καταλήξεις, η πηγαία θλίψη, ο αγνός έρωτας, τώρα που όλα γίνονται με ταχύτητα fast food, τώρα που το ζεϊμπέκικο είναι μέσον επίδειξης, ναρκισσισμού και όχι έκφραση του «Αχ!» από τα βάθη της ψυχής, τώρα που το ποτό είναι νοθευμένο από την ίδια μας την υποκρισία, τώρα που η λέξη μαγκιά είναι συνώνυμη της λαμογιάς.
Τον Δημήτρη Μητροπάνο τον λάτρεψε ένας ολόκληρος λαός και γι’ αυτό θα μείνει στη συλλογική μας μνήμη.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού: Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός, Μάριος Τόκας ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση. Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου και Νίκου Πορτοκάλογλου ανέδειξαν την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του, που οδήγησε σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού.
Πολύ σημαντική η συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο στο δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Αλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, στροφή σε ακόμα πιο «έντεχνες» διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Με τον Δημήτρη Μητροπάνο βρεθήκαμε αρκετές φορές μαζί στη σκηνή. Τραγουδούσε και ένιωθα την ένταση, τους παλμούς, το πάθος του να με δονούν. Τον θαύμαζα, με συγκινούσε. Είχε τόση δύναμη η φωνή του, που ζωντάνευε τα τραγούδια.
Ηταν συντροφικός, αγαπητός και λιγομίλητος, μοναδικό φαινόμενο στο σινάφι μας και αισθάνομαι πως «η δόξα πέρασε και δεν τον ακούμπησε».
Καλό ταξίδι, φίλε

Κώστας Θωμαΐδης
18.4.2012
πηγή: Προλεταριακή Σημαία