Το σχέδιο αποφασισμένο από τις δυο καθεστωτικές παρατάξεις, σε απόλυτη σύμπνοια, ενάντια στην αντιπροσώπευση και την συνδικαλιστική έκφραση των συμβασιούχων και όχι μόνο. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Διαφοροποιούνται προεκλογικά και αμέσως μετά βρίσκουν, ότι τους ενώνει η εξυπηρέτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης απέναντι στον εχθρό λαό και συγκυβερνούν. Έτσι και στον συνδικαλισμό, βρίσκουν ότι τους ενώνει η ανάγκη χειραγώγησης των εργαζόμενων, για να ελέγξουν την οργή πριν γίνει ξεσηκωμός, απέναντι στις πολιτικές που οδηγούν τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Λειτουργούν σαν εντολοδόχοι των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ξεπερνούν τις διαφορές, καταργούν την δημοκρατία για να έχει την απόλυτη πλειοψηφία η ΠΑΣΚΕ.
Και δεν τους έφτασε αυτό, γιατί έτριζαν οι καρέκλες τους ακόμη και με τους αποκλεισμούς. Την ώρα του ανοίγματος της κάλπης, συνελήφθη η πρόεδρος του σωματείου της Νεάπολης, μέλος της ΠΑΣΚΕ, από την δικαστική αντιπρόσωπο με 13 φακέλους σφραγισμένους στην τσάντα της. Έπρεπε να μειώσουν τα έγκυρα για να ανεβάσουν το ποσοστό της ΠΑΣΚΕ, αφού δεν είχαν εμπιστοσύνη τι θα ψηφίσουν οι ανεξάρτητοι που εκλέχτηκαν με τα ψηφοδέλτιά τους έκλεψαν τα ψηφοδέλτια.
Σ’ αυτό το άθλιο κλίμα της νοθείας οι παρατάξεις που αναφέρονται στο κίνημα και την αριστερά ήταν επιτακτική ανάγκη να βρεθούν όλοι μαζί και να αποφασίσουν να αποκλείσουν τον αποκλεισμό, να μην αφήσουν να γίνει ένα συνέδριο μακριά από τις απαιτήσεις της πραγματικότητας και τις διαθέσεις των εργαζομένων. Να αξιοποιήσουν τους εργαζόμενους του συλλόγου εργαζομένων οτα και δημοτικών επιχειρήσεων νομού Θεσσαλονίκης που συγκεντρώθηκαν να αποτρέψουν τον αποκλεισμό. Και μπορούσαν όλοι μαζί.
Και όμως βασίλευσε η μικροπαραταξιακή λογική. Μπήκαν κανονικά στην διαδικασία, άκουσαν τους χαιρετισμούς του Τσικρικά της ΑΔΕΔΥ, που επιβράβευσε τον αποκλεισμό με βάση το καταστατικό, του Κυρίζογλου Δημάρχου Αμπελοκήπων, εχθρού της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, με απλήρωτους εργαζόμενους στην δημοτική επιχείρηση πάνω από 6 μήνες και πρωταθλητή της ιδιωτικοποίησης. Έγινε η συζήτηση για τον αποκλεισμό, με τοποθετήσεις των σωματείων και των παρατάξεων, για να ακολουθήσει η ψηφοφορία όπου φυσικά ψήφιζαν μόνο οι «νόμιμοι». Μια ψηφοφορία με εκ των προτέρων καθορισμένο αποτέλεσμα.
Η ΔΑΣ, παράταξη του ΠΑΜΕ στους ΟΤΑ, είχε προαποφασίσει να φύγει από το συνέδριο και έφυγε, το είχε κάνει και στο προηγούμενο συνέδριο, μόνο που τότε κατέβασε ψηφοδέλτιο και συμμετείχε στις εκλογές. Η συντριπτική πλειοψηφία των αποκλεισμένων είχε εκλεγεί με τα ψηφοδέλτιά της. Δεν ήθελε να νομιμοποιήσει με την παρουσία της το συνέδριο, αλλά δεν ήθελε να χρεωθεί προεκλογικά την διάλυση του συνεδρίου της νοθείας. Αναχώρησε άλλη μια φορά. Στάση που απέχει πολύ από την στάση της στο συνέδριο της ΕΔΟΘ, όπου έδωσε τη μάχη με όλες της τις δυνάμεις για την συμμετοχή των συμβασιούχων. Τώρα καλεί με ανακοίνωση τα ταξικά σωματεία να συγκροτήσουν πανελλαδικό συντονιστικό και να μη νομιμοποιήσουν την διοίκηση της ΠΟΕ ΟΤΑ.
Η ΑΣΚ (αυτόνομη παρέμβαση) τοποθετήθηκε και πρότεινε την συμμετοχή όλων των σωματείων, ο ίδιος ο εκπρόσωπός της ήταν από αποκλεισμένο σωματείο.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ (Παρεμβάσεις), δεν είχαν ενιαία θέση και φάνηκε. Ο εκπρόσωπός τους που τοποθετήθηκε σαν σωματείο Βύρωνα είπε λίγο πολύ, ότι τους ξέφυγε ένας συμβασιούχος που ψήφισε κατά λάθος, ξεχωρίζοντας το σωματείο τους από τα άλλα. Ο εκπρόσωπος παράταξης ζήτησε να νομιμοποιηθούν όλοι οι αντιπρόσωποι. Αντιπρόσωπος όμως που εκλέγεται με το ψηφοδέλτιό τους, γεν. γραμματέας του συλλόγου ΟΤΑ νομού Θεσσαλονίκης, έκανε αγωγή ακύρωσης των εκλογών του συλλόγου και έστειλε αντίγραφο στον Μπαλασόπουλο της ΠΑΣΚΕ, και αυτός ξεκίνησε την εισήγησή του μ’ αυτό το επιχείρημα.
Η Ταξική Πορεία δεν είχε λόγο αφού δεν εκπροσωπούνταν στο προηγούμενο Γεν. Συμβούλιο και μοίρασε προκήρυξη με την οποία καλούσε να μην περάσει ο αποκλεισμός και υπερασπιζόταν το δικαίωμα εκπροσώπησης των συμβασιούχων σε όλες τις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος.
Τι απαιτούσε η περίοδος; Την ελάχιστη συνεννόηση των δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά, να αποφασίσουν να επιβάλλουν την συμμετοχή όλων, να καταργήσουν τον αποκλεισμό, να καταργήσουν στην πράξη τα αντισυνδικαλιστικά άρθρα του καταστατικού και μόνο μ’ αυτούς τους όρους να συμμετείχαν στο συνέδριο. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και συμφωνία στο θέμα των συμβασιούχων. Εκεί υπάρχει η διαφορά, άλλοι λένε τακτοποίηση των συμβασιούχων παραλείποντας τη λέξη όλων, άλλοι λένε δεν είναι εργαζόμενοι οι συμβάσεις έργου (μπλοκάκια), άλλοι λένε μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Η κατάσταση απαιτεί απ’ όσους αναφέρονται στο κίνημα να βρουν αυτά που τους ενώνουν και είναι πολλά , για να μη φεύγουν οι εργαζόμενοι που πηγαίνουν να διαμαρτυρηθούν, απογοητευμένοι, πιστεύοντας ότι είναι ακροατήριο για τους Μπαλασόπουλους και τους Τσικρικάδες. Το «να μην περάσει ο αποκλεισμός» ήταν πολύ μεγάλο αν αντιμετωπιζόταν από κοινού, θα ήταν μια νίκη απέναντι στους υποταγμένους και ξεπουλημένους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Η αναφορά στο κίνημα βάζει το καθήκον της οργάνωσης της κοινής δράσης στα ζητήματα που προκύπτουν, τον προσανατολισμό σε ένα μέτωπο αντίστασης για να δημιουργηθούν οι όροι πραγματικού κινήματος.
Η βαρβαρότητα της επίθεσης απαιτεί αγώνες μαζικούς, ενωτικούς, ταξικούς. Αγώνες που θα τους δώσουν μόνιμοι και συμβασιούχοι μαζί!
Χρειάζεται η αντίσταση, η οργάνωση των αγώνων, για να ξεριζωθεί η απελπισία και η απογοήτευση που καλλιεργούν η αντιδραστική συγκυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ. Για να πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω τη ζωή τους, να αποκτήσουν φωνή, να σπάσει η απομόνωση και να οργανωθούν αγώνες διεκδικητικοί για το δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρέπεια, για να ανατραπεί η βαρβαρότητα. Αυτά που ενώνουν τον λαό είναι πολλά!
Τασούλα Γκενίδου , υποψήφια με το ψηφοδέλτιο της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ, στην Α΄Θεσσαλονίκης.
Πηγή: Αντίσταση στις γειτονιές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου