Σελίδες

Text Widget

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: Γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα. Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει: Γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.

Μπ. Μπρεχτ

Ετικέτες

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Σχόλια...διαγωνίως

Ακόμα δεν χρησιμοποιήθηκαν τα υδροφόρα οχήματα των δυνάμεων καταστολής. Προς στιγμήν φάνηκε ότι η πρόβα τζενεράλε θα γινόταν την Τετάρτη (26/9) αλλά φαίνεται ότι πρυτάνευσαν στους εγκέφαλους (;) της ΕΛΑΣ ψυχραιμότερες σκέψεις, όπως είναι τα δοκιμασμένα χημικά, τα δακρυγόνα, οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης.
Σημειώνουμε, ωστόσο, ότι τα υδροφόρα αυτοκίνητα (8-10) ήταν σταθμευμένα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου και το προεδρικό μέγαρο, εκεί που ο Κ. Παπούλιας κατά καιρούς τσαμπουνάει κάτι αντιδραστικές όσο και
νερόβραστες παρόλες. Το γράφουμε αυτό για να μη νομίζει κανείς ότι ο γέροντας Παπούλιας «δεν ξέρει, δεν ακούει, δεν καταλαβαίνει». Δύο βήματα μακριά του τα οχήματα για τον «εσωτερικό εχθρό». Αλλά πολύ τον δυσαρέστησε που τον κράζανε οι αγανακτισμένοι ως προδότη.
Άμα είσαι πολιτικό προσωπικό των αστών μπορείς να κάνεις τα πάντα. Ακόμα και να γίνεις δήμιος.

***
Ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ στηλίτευε την κυβέρνηση για τα μέτρα, ζήτησε τη διακοπή της συνεδρίασης της Βουλής, αλλά δεν αποχώρησε για να συναντήσει τη μεγάλη πορεία.
Θυμάστε αγαπητοί αναγνώστες την εποχή που οι ΣΥΡιζαίοι βουλευτές έβγαιναν για μικρότερα ζητήματα «στα κεραμίδια»; Που οι Γλέζοι και οι Λαφαζάνηδες συνταντούσαν τα πλήθη των ανθρώπων στα βουνά και στις πόλεις; Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Τώρα η άσκηση ονομάζεται «υπεύθυνη αντιπολίτευση». Στο δρόμο του Ηλιού, του Κύρκου. Στο δρόμο του «λέμε καμία εξυπνάδα για να περνάει η ώρα». Όσοι πόνταραν στον αγριεμένο ΣΥΡΙΖΑ παρακαλούνται να αναθεωρήσουν. Και στο πρόγραμμα και στις πράξεις.
Και όσοι ονειρεύονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ανατροπές, παρακαλούνται να ξυπνήσουν πάραυτα.
Oι αυταπάτες είναι «καλές» αλλά τελειώνουν γρήγορα. Λόγω κρίσης.
***
Μπλέκονται λοιπόν πολλά πρόσωπα σε μίζες και σκάνδαλα. Το πολιτικό προσωπικό των αστικών κομμάτων, τα νέα τζάκια, οι βιτρίνες τους που ράγισαν, υψηλόσχημοι, υψηλόβαθμοι, σεκρετάριοι, εξ απορρήτων, τηβενοφόροι, η σάρα η μάρα...
Συμπεράσματα;
Η άρχουσα τάξη είναι διεφθαρμένη
Πίσω από κάθε αστό υπάρχει μια τράπεζα
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι
Oι αγορές διψούν για αίμα και οι Ευρωπαίοι θυσιάζουν τους... Ισαάκ
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα στυφά φρούτα· οι ρίζες που τα θρέφουν· είναι μεγαλύτερο
Άμα ακούς εκτόνωση κλείσε τη βαλβίδα. Καμία ανοχή, αλλά και καμία διέξοδος διαφυγής του θυμού
Η πραγματική, βαθειά και ανεπίστροφη εκδίκηση του λαού δεν χτίζει άλλα δέκα κελιά στον Κορυδαλλό!
Χτίζει αγώνα και κάστρα άπαρτα, όχι τροφή για τις ειδήσεις των οκτώ, αλλά την οργάνωση της τάξης για τις επερχόμενες αναμετρήσεις.
***
Ένας φίλος της στήλης ξιφουλκούσε κατά της αριστεράς (γενικώς και αορίστως) η οποία «είναι κλεισμένη στα γραφεία της» και δεν προκαλεί «δράσεις»... Η γνωστή σχολή της πράξης. Όλως τυχαίως πίσω βρίσκονταν το μπλοκ του κόμματός μας και της ΑΑΣ και κάθε σύντροφος/ισσα είχε φάει τα λυσσακά του για να πετύχει η πορεία και η απεργία. Ωστόσο οι ακτιβιστές μας επιμένουν. Δείξτε μας πράξεις, κραυγάζουν. Η πολιτική απάντηση του Β.Ι. Λένιν πως η πολιτική πάλη είναι η ύψιστη μορφή  ταξικής πάλης δεν του λέει τίποτα. Θέλουν πράξεις ακόμα και όταν αυτές κλωθογυρίζουν σαν τον ανεμοστρόβιλο. Θέλουν πράξη γιατί περιφρονούν τη θεωρία στην πολιτική. Απαντήσαμε στο θυμωμένο ακτιβιστή πως θεωρία χωρίς πράξη είναι κεφάλι χωρίς στόμα, αλλά πράξη χωρίς θεωρία είναι στόμα χωρίς κεφάλι.
Η διαλεκτική της πάλης των τάξεων μας διδάσκει πως η πράξη γεννά τη θεωρία, αυτή γενικεύοντας τα πράγματα πρέπει να ξαναχωνευτεί στην πράξη, την ταξική πάλη, τη ζωή.
Να ποιο είναι το σωστό σχήμα. Πράξη - Θεωρία - Νέα Πράξη. Αλλά ο «ανίκητος ακτιβισμός» μπερδεύει το τρέξιμο με την πολιτική. Αν ήταν έτσι, ο ... Βέγγος θα ήταν μεγάλος ηγέτης. Έλα όμως...
* * *
Αναμφίβολα η γενική απεργία της ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ και η πορεία προς το Σύνταγμα ήταν αξιοσημείωτη και μεγαλειώδης. Όμως ο δύστυχος αναγνώστης του Ριζοσπάστη (27/9/2012) μάταια αναζητά μια παρουσία, ένα ειδησάριο έστω, μια φράση.
Αυτό που βλέπει και διαβάζει είναι μόνο το ΠΑΜΕ και οι παρατάξεις του ΚΚΕ! Πέραν τούτου ουδέν, εκτός από την αναπαραγωγή του πετροπόλεμου στο τέλος της πορείας με την ανάλογη χρήση χημικών και δακρυγόνων.
Δεν αναφερόμαστε στη δημοσιογραφική παρουσίαση ενός γεγονότος (δηλαδή στην απόκρυψή του) για την οποία θα τρίζουν τα κόκκαλα του κομμουνιστή δημοσιόγραφου Κ. Βιδάλη, αλλά στην πολιτική προσέγγιση που βρωμάει κιτρινισμό, εμπάθεια και σεχταρισμό.
Αλλά ήδη βαρούν τα όργανα στο ΚΚΕ. O ρεβιζιονισμός είναι σαν το ψέμα. Έχει κοντά ποδάρια.
* * *
Έχουμε και λέμε: Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν 126,8% του ΑΕΠ. Τρία χρόνια μετά και αφού πληρώσαμε όσα πληρώσαμε το χρέος θα πάει στο 164,9% του ΑΕΠ. Του χρόνου (2013) στο 176,2% και το 2014 στο 180,2% του ΑΕΠ.
Είναι φανερό ότι το χρέος και τα δάνεια είναι σαν τους... ξηρούς καρπούς. Όσο περισσότερο τρως τόσο σου ανοίγει η όρεξη!
Είναι επίσης καταφανές ότι μια λύση στις σειρήνες των ΜΜΕ και στην κρατική Κίρκη είναι απλή.
Μην τους πιστεύετε ακόμα και όταν τους ακούτε.
Μην εμπιστεύεστε τους αριθμολόγους ακόμα και όταν φαντάζουν ανίκητοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου