Σελίδες

Text Widget

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: Γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα. Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει: Γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.

Μπ. Μπρεχτ

Ετικέτες

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Συγκρότηση- ανάπτυξη της ΠΑΑΣ: Πιο αποφασιστικά μπροστά στις αυξημένες απαιτήσεις της ταξικής πάλης!

Σχεδόν τρεις μήνες τώρα, η ταξική πάλη «καταθέτει αιτήματα» με συγκεκριμένο και επίμονο τρόπο. Από τα τέλη Απρίλη, με την υπόθεση της απεργίας των εκπαιδευτικών, μέχρι τώρα, με το ζήτημα γύρω από το κλείσιμο της ΕΡΤ, οι απαιτήσεις της δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σαφείς. Απέναντι σε μια επίθεση ακατάπαυστη, απέναντι σε μια οξυμένη βαρβαρότητα, δημιουργούνται όροι μαζικής αντίστασης και ξεσηκωμού μεγάλων λαϊκών τμημάτων. Αυτό που λείπει από το Φλεβάρη του 2012, είναι διαρκώς παρόν, όχι σαν επιθυμία στα μυαλά κάποιων, αλλά ως χειροπιαστή δυνατότητα μέσα σε εκτεταμένα τμήματα εργαζομένων και νεολαίας. Και ταυτόχρονα, γύρω από τις προφανείς δυνατότητες έκρηξης μιας κεντρικής λαϊκής αντιπαράθεσης με το σύστημα και την πολιτική του, σταθερά ξεσπούν επί μέρους εστίες εργατικών αντιστάσεων σε μια σειρά χώρους, ενώ ασίγαστο μένει το μέτωπο πάλης των κατοίκων της Χαλκιδικής.
Το αν υπάρχει «παραλήπτης» αυτών των αιτημάτων της ταξικής πάλης, το αν υπάρχουν δυνάμεις που να θέλουν να κινηθούν στην τροχιά των καθηκόντων που αυτή θέτει, είναι το μεγάλο πολιτικό και κινηματικό ζήτημα των ημερών μας, και, με μια έννοια, της εποχής μας. Γιατί, βέβαια, μόνο αν ξεκινήσουμε από τα καθήκοντα και τους όρους που σήμερα θέτει η ταξική πάλη στους εργάτες και το λαό, μπορούμε να βαδίσουμε την πορεία της συνολικής αναμέτρησης με το σύστημα. Μόνο αν απελευθερώνονται και συγκροτούνται δυνάμεις στη βάση της αντίστασης στην επίθεση, στη βάση του αγεφύρωτου χάσματος που χωρίζει από τη μία το λαό και τους εργάτες με τον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο , έχει βάση και νόημα η διακήρυξη της επαναστατικής προοπτικής του λαού μας.
Οι διακηρύξεις προοπτικής πάντα είχαν, αλλά σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή των τελευταίων 30 χρόνων, αυτό το κριτήριο ελέγχου που βάζει η ενεστώσα καθημερινή ταξική πάλη για τις δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και το κίνημα. Σήμερα, λοιπόν, γίνεται φανερό ολοένα σε περισσότερους, ότι «στενέψαν τα περάσματα». Οι αερογέφυρες που «παρακάμπτουν» τις σημερινές απαιτήσεις και οδηγούν σε «αριστερές κυβερνήσεις», «λαϊκές εξουσίες», «μεταβατικά προγράμματα», κ.ο.κ. με έναν περίπου μαγικό τρόπο αποδεικνύονται… αερολογίες! Γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι –τέτοιοι είναι- καθώς συγκρούονται με την καθημερινή ανάγκη που πεισματικά ορθώνεται μπροστά τους: Την πολιτική και κινηματική στήριξη-ενίσχυση των λαϊκών διαθέσεων και αναγκών, ώστε να ξεδιπλωθούν εδώ και τώρα μαζικοί αγώνες αντίστασης, αντιπαράθεσης, ανατροπής της επίθεσης του συστήματος. Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται «ανάληψη ευθύνης», που, όπως φάνηκε στην υπόθεση της απεργίας των καθηγητών και όπως φαίνεται και σήμερα, δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Απέναντι σε αυτές τις πραγματικές απαιτήσεις είναι που αναπτύσσονται οι διαφόρων μορφών διαφυγές, η αναζήτηση εκλογικών διεξόδων (ξαναβγήκε στην επιφάνεια και το «να πέσει η κυβέρνηση») που κηρύσσουν παραίτηση και υποταγή. Βέβαια, με όλα αυτά, μπορεί –ποιος ξέρει;- και να μαζευτούν ψήφοι, όταν θα έρθει η «μεγάλη ώρα». Το βέβαιο, όμως, είναι ότι με όλα αυτά, όχι μόνο δεν γίνονται πραγματικά βήματα του κινήματος, αλλά αντίθετα ο συσχετισμός επιδεινώνεται, η επίθεση κερδίζει έδαφος και στο πολιτικό επίπεδο διαμορφώνονται όροι για ακόμη πιο αντιδραστικές επιλογές και εξελίξεις.

Η υπόθεση της ΠΑΑΣ
Ενόψει αυτών των αναγκαιοτήτων και των απαιτήσεων της ταξικής πάλης και του κινήματος, το ΚΚΕ(μ-λ) κατέθεσε και πάλεψε δημόσια από το φθινόπωρο του 2011 την πρότασή του για την πολιτική και κινηματική στήριξη, συγκρότηση και ανάπτυξη των λαϊκών και νεολαιίστικων αντιστάσεων και αγώνων. Την πρότασή του για την πανελλαδική διαμόρφωση ενός δικτύου και ρεύματος σχημάτων πάλης με αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική, αντισυνδιαχειριστική πολιτική οριοθέτηση και στόχευση. Η πρόταση αυτή, από τη μια, βασιζόταν στα δεδομένα και στις αναγκαιότητες που καταγράφηκαν από τον κύκλο του ξεσηκωμού και των αντιστάσεων του λαού μας στο δίχρονο του 2010-2011. Ταυτόχρονα, κατατέθηκε ενόψει της όξυνσης αυτών των αναγκαιοτήτων και στη βάση των εκτιμήσεών μας για την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας στη χώρα και στην περιοχή. Αλλά και στη βάση των δεδομένων όρων που είχε και έχει η εργατική τάξη και ο λαός και μπροστά στην απαράγραπτη ανάγκη, να κατακτήσει την πολιτική-ιδεολογική-οργανωτική συγκρότηση που απαιτεί η αναμέτρησή του με το σύστημα μέσα από την πάλη του.
Η πρότασή μας αυτή έχει πολλαπλά επικαιροποιηθεί από τις ίδιες τις εξελίξεις. Αυτές που καταγράφουν τα αδιέξοδα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης και που βεβαιώνουν με δραματικό τρόπο, πως ο λαός πρέπει να ανοίξει το δικό του δρόμο, να σπάσει τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, να γίνει αφέντης στον τόπο του. Αλλά και τις εξελίξεις «εντός» του κινήματος που επίσης δραματικά βεβαιώνουν, ότι το δρόμο της πάλης για ψωμί-δουλειά-ειρήνη-ανεξαρτησία δεν σκοπεύουν καθόλου να τον ανοίξουν οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής-κοινοβουλευτικής Αριστεράς, ενώ σταθερά απομακρύνονται από αυτόν οι πολιτικές θέσεις και αντιλήψεις που κυριαρχούν σ’ ένα φάσμα δυνάμεων (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.), που λειτουργούν παραπληρωματικά στην καθεστωτική αριστερά.
Η πρότασή μας αυτή έχει ήδη κάνει μια αξιόλογη και μετρήσιμη διαδρομή μέσα στο μαχόμενο κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία, που έχει διαμορφώσει από τα πολιτικά και οργανωτικά δεδομένα. Τα σχήματα που είναι ή που αναφέρονται στην ΠΑΑΣ, που συγκροτήθηκαν σε μια σειρά περιοχές της Αττικής και όλης της χώρας, αποτελούν μια πρώτη σημαντική διαμόρφωση και κατάκτηση. Είναι σχήματα που δεν βασίστηκαν μόνο στην κεντρική πολιτική συμφωνία του ΚΚΕ(μ-λ) και του ΜΛ-ΚΚΕ, που αποτελούν σήμερα τις οργανώσεις που στηρίζουν πολιτικά και οργανωτικά την όλη προσπάθεια. Αλλά σχήματα που συγκροτήθηκαν επίσης με την ενεργητική, δημοκρατική και άμεση εμπλοκή και πρωτοβουλία του δυναμικού τους.
Η διαδρομή για την ως σήμερα διαμόρφωση αυτού του εγχειρήματος δεν ήταν βέβαια απαλλαγμένη από ανεπάρκειες, αδυναμίες, καθυστερήσεις. Το κύριο πρόβλημα δεν ήταν στο πολιτικό επίπεδο, καθώς τόσο το κεντρικό πολιτικό της πλαίσιο, όσο και τα πλαίσια που έχουν διαμορφώσει τα κατά τόπους σχήματα κρίνονται ικανοποιητικά και οπωσδήποτε δεν έχουν καμία σχέση με τη σύγχυση και τις «αφέλειες» που κυκλοφορούν και κυριαρχούν σε χώρους και δυνάμεις. Και αυτό σίγουρα αποτελεί, μαζί με τους όρους συγκρότησης των σχημάτων, βασική θετική παρακαταθήκη και αφετηρία για την παραπέρα πορεία της όλης προσπάθειας. Το κύριο πρόβλημα αφορά στις καθυστερήσεις και στους δισταγμούς εμπλοκής των σχημάτων της ΠΑΑΣ συνολικά στην υπόθεση της ταξικής πάλης και του κινήματος που εκδηλώθηκαν σε μια σειρά περιπτώσεις. Δισταγμοί και καθυστερήσεις για μια άμεση, κινηματική δράση και πρωτοβουλία των δυνάμεων που αναφέρονται στο εγχείρημα με έναν αποφασιστικό τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση, δεν θεωρούμε βέβαια ότι η προσπάθεια έχει «ολοκληρωθεί», αλλά αντίθετα ότι διαμόρφωσε μια σημαντική βάση, για να ανοιχτεί και να παλέψει! Να ανοιχτεί και να διευρύνει το δίκτυο σχημάτων και αγωνιστών που εμπνέονται από την κατεύθυνσή της, που εντάσσονται ή συντονίζονται με το ρεύμα αγώνων και πάλης που θέλει να ευνοήσει και να υπερασπιστεί. Να ανοιχτεί και να παλέψει, ώστε, μέσα σε αυτή τη διαδικασία και τη δοκιμασία, να αναβαθμιστούν οι συντροφικές σχέσεις του αγωνιζόμενου δυναμικού και των ίδιων των οργανώσεων που στηρίζουν άμεσα την υπόθεση αυτή.
Οι στόχοι αυτοί πρέπει και μπορούν να υπηρετηθούν ενόψει την Πανελλαδικής διαδικασίας, πολιτικής και οργανωτικής αναβάθμισης της ενότητας του εγχειρήματος, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη! Πρέπει και μπορεί, ενόψει αυτής της διαδικασίας, η πρόταση οργάνωσης και πάλης που απευθύνει η ΠΑΑΣ και τα σχήματά της να παλευτεί και να ακουστεί πλατιά σε όλη τη χώρα, στους χώρους δουλειάς, σ τις γειτονιές και στους χώρους της νεολαίας. Πρέπει και μπορεί να αναπτυχθεί και να αναβαθμιστεί η πολιτική συζήτηση, όχι μόνο μέσα στα πλαίσιά της, αλλά και μεταξύ των σχημάτων με το λαό και τη νεολαία της χώρας. Μια συζήτηση που θα πρέπει να κατατείνει στο ότι ο λαός και η νεολαία μπορούν να συγκροτηθούν σε δύναμη αντίστασης και πάλης απέναντι στον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο, στενά δεμένη με τις άμεσες σημερινές απαιτήσεις και ανάγκες που θέτει η ταξική πάλη και τις πρωτοβουλίες που αυτή απαιτεί.

πηγή: Προλεταριακή Σημαία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου