Ανακοίνωση της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ: Αποφασιστικά στην πολιτική μάχη των εκλογών της 25ης Γενάρη

1. Η ενορχηστρωμένη επιχείρηση της συγκυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας για να διασώσει την αντιλαϊκή κυβερνητική εξουσία της κατέληξε σε ναυάγιο, οδηγώντας στην προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών στις 25 Γενάρη.

Το κυβερνητικό ναυάγιο προκλήθηκε σε συνθήκες δραματικής επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων, όπου η αντιλαϊκή πολιτική και τα βάρβαρα μέτρα έχουν στραγγίσει τα λαϊκά εισοδήματα, έχουν ισοπεδώσει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και έχουν βυθίσει εκατομμύρια εργαζόμενους στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Από την άποψη αυτή η αποτυχία της κυβέρνησης να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας εκφράζει το αδιέξοδο και τη χρεοκοπία της αντιλαϊκής της πολιτικής και πιστοποιεί ότι η συγκυβέρνηση εξάντλησε τα όριά της και αδυνατεί να περάσει τα νέα μέτρα που έχουν αποφασιστεί, ότι δυσκολεύεται γενικότερα να διαχειριστεί την κυβερνητική εξουσία για λογαριασμό της μεγαλοαστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών που επιδίδονται τώρα σε πυρετώδεις προετοιμασίες για να διαμορφώσουν στα μέτρα τους μια εναλλακτική, διάδοχη κυβερνητική κατάσταση με αλλαγή πολιτικού σκηνικού.

Τώρα, μπροστά στις εκλογές οξύνεται η πολιτική κατάσταση και στήνεται ένα σκηνικό μιας διπολικής, διχαστικής όσο και κάλπικης αντιπαράθεσης, ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει στόχο να εγκλωβίζει το λαό στα πλαίσιά της, αναπαράγοντας πλαστά εκβιαστικά διλήμματα, πλάνες και αυταπάτες.

Καθώς χρεοκόπησε η απατηλή προπαγάνδα της συγκυβέρνησης περί του τέλους των μνημονίων και της τρόικας, περί ανάπτυξης, επανόδου στις "αγορές" και την "κανονικότητα", με την οποία προσπαθούσε να κατασκευάσει μια κίβδηλη εικόνα επιτυχιών και υποσχέσεων, τώρα τα μόνα "όπλα" που απέμειναν στο επιτελείο του Σαμαρά είναι οι απειλές, η κινδυνολογία και ο αχαλίνωτος εκβιασμός, οι προκλητικές αντιαριστερές και αντικομμουνιστικές επιθέσεις.

Τώρα ξεκίνησε και κλιμακώνεται από τη ΝΔ μια νέα, ακόμη πιο επιθετική και τρομοκρατική προπαγανδιστική εκστρατεία που θα κορυφωθεί όσο θα πλησιάζει η μέρα των εκλογών, προτάσσοντας το απατηλό και εκβιαστικό δίλημμα, παραμονή στην Ευρωζώνη ή χρεοκοπία, ευρώ ή δραχμή, με σκοπό να εκφοβίσουν, να χειραγωγήσουν και να επανεγκλωβίσουν το λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του.

Οι προπαγανδιστές του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης μέσα κι έξω από τη χώρα με έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων που αναπαράγονται διαρκώς από τα εγχώρια ΜΜΕ, επαναφέρουν τις τρομοκρατικές απειλές για έξοδο από την Ευρωζώνη, και δείχνοντας το κραχ του χρηματιστηρίου και την εκτόξευση των περιβόητων sprents, εκβιάζουν και τρομοκρατούν, αποσκοπώντας στην ενίσχυση και εκλογική επικράτηση των δοκιμασμένων λακέδων της συγκυβέρνησης, και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, σε πλήρη ευθυγράμμιση και πειθήνια προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, των αυριανών επίδοξων διαχειριστών της κυβερνητικής εξουσίας.

Σε κάθε περίπτωση τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και η ντόπια ολιγαρχία, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Γενάρη, θα κλιμακώσουν την αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές για να επιβάλουν, νέα, ακόμα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα που έχουν ήδη δρομολογηθεί κατ' επιταγήν της τρόικας.

Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές αυτό που προστάζουν σε όλους τους τόνους, είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, "η πιστή τήρηση των δεσμεύσεων", τόσο για να κλείσει η "αξιολόγηση" του προηγούμενου μνημονίου, όσο και για να ενταχθεί η Ελλάδα στη νέα μορφή ιμπεριαλιστικής επιτήρησης την "Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους".

Γι' αυτό νοιάζονται πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα. Οι προκλητικές επεμβάσεις τους, οι απειλές και οι εκβιασμοί που εκπορεύονται συντονισμένα από τους εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης όλους τους προηγούμενους μήνες και κορυφώνονται τώρα, αποσκοπούν στην άνευ όρων υποταγή και εφαρμογή των "συμφωνηθέντων".

Δεν νοιάζονται τόσο ποια κυβέρνηση θα τα εφαρμόσει, όσο ότι πρέπει να εφαρμοστούν πιστά από όποια κυβέρνηση προκύψει την επομένη των εκλογών. Δίπλα στις δοκιμασμένες δυνάμεις της υποτέλειας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι ξένες και ντόπιες κυρίαρχες δυνάμεις, σκαρώνουν και ενισχύουν διάφορα δεκανίκια, όπως το "Ποτάμι" και το νεοπαπανδρεϊκό κόμμα, προκειμένου να αξιοποιηθούν ανάλογα την επομένη των εκλογών σε ρόλο μπαλαντέρ για νέες συγκυβερνήσεις αυτής ή της άλλη μορφής και απόχρωσης. 

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζεται σαν ο εκφραστής των διαθέσεων και προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου που θα έρθει να τον λυτρώσει δήθεν από τη μνημονιακή πολιτική, όχι μόνο δεν μπορεί και δεν πρόκειται να υπερασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά αναδεικνύεται τώρα στη βασική εναλλακτική κυβερνητική λύση, στο νέο πόλο της σοσιαλδημοκρατίας, μέσω του οποίου οι κυρίαρχες δυνάμεις επιχειρούν να αναμορφώσουν και να σταθεροποιήσουν το αστικό πολιτικό σκηνικό. Όχι μόνο δεν στέκεται απέναντι στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, αλλά, αντίθετα, απροκάλυπτα την εξωραΐζει. Για δεκαετίες οι κυρίαρχες δυνάμεις που τον συγκροτούν ορκίζονται στο όνομα της ΕΟΚ και της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του ευρώ, και ταυτίστηκαν πλήρως με τη στρατηγική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, πασχίζοντας να περάσουν μέσα στο λαϊκό και αριστερό κίνημα τη θέση για το σφιχτοδέσιμο της Ελλάδας στο άρμα της ΕΕ. Αποδέχεται τη συμμετοχή της χώρας στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, όπως το ΝΑΤΟ, όσο και την παρουσία των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στη χώρα. Αποκηρύσσει, τώρα, τις "μονομερείς ενέργειες καταγγελίας των μνημονίων" και δηλώνει ότι θα "διαπραγματευθεί υπεύθυνα, γιατί το κράτος έχει συνέχεια", προσδιορίζοντας έτσι πως το περιεχόμενο της "ανατροπής" που ευαγγελίζεται δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα ρετουσαρισμένο μνημόνιο που σκοπεύει να "επαναδιαπραγματευθεί" στα πλαίσια της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Όλα αυτά αποτελούν τη βάση και επαρκείς εγγυήσεις για την ανάθεση κυβερνητικών ευθυνών στον ΣΥΡΙΖΑ από κυρίαρχους κύκλους των ΗΠΑ - ΕΕ και της ντόπιας άρχουσας τάξης.

Ασκώντας οι δυνάμεις αυτές τις κατάλληλες πιέσεις, αποσκοπούν στην πλήρη ευθυγράμμισή του, έτσι ώστε τώρα που οι συνθήκες και οι ανάγκες τους το απαιτούν, να αξιοποιηθεί σε κυβερνητικό επίπεδο, όχι μόνο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, αλλά και ως ανάχωμα για να εγκλωβίσει και να αφοπλίσει το λαϊκό, δημοκρατικό και αριστερό κίνημα, να ενσωματώσει και να εκτονώσει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση με τα διάφορα ρεφορμιστικά τροπάρια που διακηρύσσει.

Τέτοιο είναι το τροπάριο που επαναλαμβάνει καθημερινά για μια "Ευρώπη των λαών" - όπως λέει - και όχι των "τραπεζών" και του "μερκελικού νεοφιλελευθερισμού" που είναι το ρεφορμιστικό περιτύλιγμα μιας σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής εξωραϊσμού του καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού συστήματος, όπως απέδειξαν διαχρονικά οι κάθε είδους "σοσιαλιστικές", "κεντροαριστερές" και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις σε μια σειρά χώρες της ΕΕ.

Στις σημερινές συνθήκες, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ με το αριστερό προσωπείο του προετοιμάζεται να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και η ηγεσία του δίνει διαβεβαιώσεις και υποβάλλει τα διαπιστευτήριά της στους εκπροσώπους των κυβερνήσεων της Γερμανίας και των ΗΠΑ για να εξασφαλίσει την εύνοια και τη στήριξή τους, αποτελεί βασικό καθήκον να δυναμώσουμε αποφασιστικά την πάλη ενάντια στη φιλοαστική, φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική του, να καταπολεμήσουμε τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί σε πλατιές λαϊκές μάζες και τις κάλπικες διακηρύξεις του για μια "αριστερή κυβέρνηση", έτσι ώστε να μην παγιδευτεί ο λαός και να μη γευθεί ξανά τα "αγαθά" μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης, κομμένης και ραμμένης στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.

3. Από την άλλη μεριά, η ηγεσία του ΚΚΕ παραπέμποντας τη λύση όλων των προβλημάτων στη μελλοντική "λαϊκή εξουσία" του, όχι μόνο δεν κάνει αγώνα για άμεση έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και για την απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, αλλά αντίθετα καταγγέλλει όσους μιλούν για εξάρτηση και υποτέλεια. Προβάλλοντας εξωφρενικές ψευτοθεωρίες περί "ιμπεριαλιστικής Ελλάδας", αρνείται και θεωρεί ξένο προς τα λαϊκά συμφέροντα, παρωχημένο και εκτός εποχής, τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, προσφέροντας το έδαφος σε κάθε λογής αντιδραστικές δυνάμεις να καπηλεύονται και να λεηλατούν τον πατριωτικό, εθνικοανεξαρτησιακό αγώνα του λαού. Στην πραγματικότητα η ηγεσία του ΚΚΕ εξωραΐζει το σημερινό σύστημα της εξάρτησης και της υποτέλειας, παραγνωρίζει και συγκαλύπτει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του ιμπεριαλισμού και τον αφήνει στο απυρόβλητο στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού.

Όλη η επαναστατική λογοκοπία της ηγεσίας του ΚΚΕ έρχεται να συγκαλύψει το αδιέξοδο και τη χρεοκοπία της ρεβιζιονιστικής του γραμμής μισό αιώνα και, παρ' ότι τώρα η πολιτική του εμφανίζεται με μια υπεραριστερή μορφή "επαναστατικής αδιαλλαξίας" το περιεχόμενο και η ουσία της παραμένουν αναλλοίωτα, έχει τα ίδια με πριν τραγικά αποτελέσματα και αναπαράγει τα ίδια και χειρότερα αδιέξοδα στις γραμμές του.

Πίσω από τα βροντερά συνθήματα, την κομματική περιχαράκωση και τη διασπαστική πρακτική που εφαρμόζει η ηγεσία του ΚΚΕ στο μαζικό κίνημα και σε κάθε κινητοποίηση, κρύβεται η εναντίωσή της στους αγώνες που δεν ελέγχει, η έλλειψη πίστης στη δύναμη του ενιαίου λαϊκού αγώνα για τη διεκδίκηση των άμεσων, ζωτικών αιτημάτων των λαϊκών μαζών, η βαθιά ηττοπαθής και συμβιβαστική αντίληψη ότι η εργατική τάξη και ο λαός δεν μπορούν να φρενάρουν την κυβερνητική επίθεση και να προασπίσουν τα οικονομικά και κοινωνικά τους συμφέροντα, και, τελικά, η υπόκλιση και προσαρμογή στην υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων.

Στην πραγματικότητα, η ηγεσία του ΚΚΕ λυγίζει μπροστά στις δυσκολίες του αγώνα και στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, ύστερα από την καπιταλιστική παλινόρθωση και τη χρεοκοπία του ρεβιζιονισμού, φυγομαχεί, και όλα αυτά τα επενδύει με κούφιες "αντεπιθέσεις" και θορυβώδεις εντυπωσιοθηρικές ενέργειες και καμώματα της στιγμής, χαρακτηριστικά γνωρίσματα της δράσης ενός ψευτοεπαναστατικού εξεγερτισμού.

Με ένταση θα πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα για να αποκαλυφθούν, σε μαζική κλίμακα, οι μακροχρόνιες και οδυνηρές συνέπειες της ιδεολογικοπολιτικής γραμμής του ρεβιζιονισμού, οι διαχρονικές μεταμορφώσεις και παραλλαγές της και ιδιαίτερα οι σημερινές ψευτοεπαναστατικές εκφράσεις της.

4. Στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου συνυπάρχουν "νεοαριστερά ρεύματα" και τροτσκιστικές οργανώσεις, που άλλοι ευαγγελίζονται τον κομμουνισμό εδώ και τώρα και άλλοι αναπαράγουν τις ιδέες του πάλαι ποτέ "αριστερού ευρωκομμουνισμού", επικρατεί μεγάλη σύγχυση και αναταραχή μετά την απόφαση εκλογικής συνεργασίας με το κάθε άλλο παρά αντικαπιταλιστικό "Σχέδιο Β" του Αλαβάνου που μάχεται για τη δραχμή στα πλαίσια της Ε.Ε.

Αν και εμφανίζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με μια πληθωρική επαναστατική και αντικαπιταλιστική φρασεολογία, το πραγματικό περιεχόμενο και η ουσία της πολιτικής της συνίσταται σε ένα ρεφορμιστικό "μεταβατικό" πρόγραμμα που ξεκινούσε από τη συγκρότηση των περιβόητων "επιτροπών λογιστικού ελέγχου" για τον εντοπισμό και τη διαγραφή του "επαχθούς χρέους" και κατέληγε στις "εθνικοποιήσεις τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο" και όλα αυτά μέσα στα πλαίσια κυριαρχίας του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος από μια "αριστερή κυβέρνηση" που φαίνεται να έρχεται.

Στην πραγματικότητα έχουμε το πρόγραμμα της "αριστερής τάσης" του ΣΥΡΙΖΑ επενδεδυμένο με κινηματικό χαρακτήρα. Πρόκειται για ένα κράμα μιας ρεφορμιστικής πολιτικής με ακατάσχετη αντικαπιταλιστική λογοκοπία που άλλες δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τις σπρώχνει προς το ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο εξ άλλου επεδίωξαν και θέλουν στενές πολιτικές σχέσεις, και άλλες προς στο ΚΚΕ, στη βάση μιας "καθαρής" αντικαπιταλιστικής πάλης που αρνείται την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και προβάλλει τη θεωρία της ιμπεριαλιστικής Ελλάδας.

Προϋπόθεση για να προσφέρει στην υπόθεση του κινήματος ένα σημαντικό αγωνιστικό δυναμικό, που δραστηριοποιείται στα πλαίσια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, είναι η σταθερή ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση στις λαθεμένες και επιζήμιες θέσεις και αντιλήψεις που εκφράζονται σ' αυτόν το χώρο.

5. Οι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα. Σε κάθε περίπτωση τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και η ντόπια ολιγαρχία με όποια κυβέρνηση προκύψει θα κλιμακώσουν την αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές στη βάση των βάρβαρων μέτρων των μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί για να ενταχθεί η Ελλάδα στη νέα μορφή ιμπεριαλιστικής επιτήρησης, την "Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους".

Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα δεσμά και ο λαός καταδικάζεται στην πείνα, την ανεργία και την εξαθλίωση, το κρίσιμο ζήτημα που προβάλλει μπροστά στις εκλογές δεν είναι να διαλέξουμε ποια κόμματα δεξιά, κεντρώα ή "αριστερά", θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα σε μικρούς ή "μεγάλους συνασπισμούς" και θα διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, τσακίζοντας το λαό με τη βάρβαρη και υποτελή πολιτική των μνημονίων, όποια μεταμφίεση κι αν αποκτήσουν αυτά τα μνημόνια.

Το πραγματικό πρόβλημα μπροστά στις νέες αντιλαϊκές επιθέσεις που έρχονται μετά τις εκλογές είναι αν θα χτιστεί βήμα - βήμα ένα ισχυρό λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει αποτελεσματικά τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα οικοδομηθεί μια ανεξάρτητη απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, ισχυρή και αξιόπιστη κομμουνιστική Αριστερά, ένα αυθεντικό κομμουνιστικό μαρξιστικό - λενινιστικό κόμμα, σταθερός και ασυμβίβαστος εκφραστής της εργατικής τάξης, του λαού και των ταξικών συμφερόντων τους.

Όχι μια στο όνομα Αριστερά, προσαρμοσμένη στις πιέσεις και τις ανάγκες του αστικού πολιτικού συστήματος που θα κληθεί να ξελασπώσει, να σταθεροποιήσει και να διαιωνίσει την ιμπεριαλιστική και αστική κυριαρχία, αλλά μια πραγματική κομμουνιστική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη, την οικοδόμηση και την πάλη του η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των εφήμερων ρεφορμιστικών αυταπατών και διαψευδόμενων προσδοκιών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων χρόνων.

Για το Μ-Λ ΚΚΕ αυτό αποτελεί ένα μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει δεκαετίες το μαρξιστικό - λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης πάλης που διεξάγουμε για την ανασυγκρότηση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος της εργατικής τάξης, κόντρα στη ρεβιζιονιστική γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα άλλα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και του μικροαστικού εξεγερτισμού.

6. Στο δύσκολο και σκληρό αγώνα του λαού μας οι δυνάμεις του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ) που υπηρετούν την υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος καλούνται να δώσουν τη δική τους ξεχωριστή συμβολή.

Οι κρίσιμες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων έθεσαν στην ημερήσια διάταξη με ιδιαίτερα επιτακτικό τρόπο το καθήκον της συνένωσης των προσπαθειών, της κεντρικής πολιτικής συνεργασίας τους, της ενίσχυσης μέσα στο λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα του ευρύτερου προσανατολισμού που υπηρετούν δεκαετίες.

Οι δύο οργανώνεις έδωσαν το 2012 μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μια διπλή πολιτική εκλογική μάχη ελάχιστες μέρες μετά τη δημιουργία της ΠΑΑΣ που εγκαινίασε τη μετωπική πολιτική συνεργασία τους. Πάνω από δύο μήνες τότε οι σύντροφοι των δύο οργανώσεων κινητοποιήθηκαν από τη μια μεριά της χώρας μέχρι την άλλη μεταφέροντας το αγωνιστικό μήνυμα της συνεργασίας σε χιλιάδες εργαζόμενους, δημιουργώντας ταυτόχρονα τις βάσεις για την ανάπτυξη των συντροφικών και συναγωνιστικών δεσμών, ανοίγοντας έναν καινούργιο δρόμο.

Η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων δεν αποτέλεσε ευκαιριακή συμπόρευση, αλλά καρπό κοινών εκτιμήσεων και πολιτικών στόχων σε βασικά ζητήματα και ξεκάθαρη στάση στο αίτημα της πολιτικής συσπείρωσης και συνεργασίας.
Και γι' αυτό ακριβώς αυτή η συνεργασία, παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, είχε ουσιαστική συνέχεια μέχρι σήμερα.

Στηριγμένοι σε όσα κατακτήθηκαν σ' αυτήν τη δύσκολη πολιτική μάχη η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν τρία χρόνια, στις αρχές του 2012, περνώντας από διάφορες φάσεις, απέκτησε στην πορεία πιο ουσιαστικό περιεχόμενο με την ανάπτυξη της δράσης της ΠΑΑΣ και από τον Οκτώβριο του 2013 της ΛΑ-ΑΑΣ μέσα στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, μέσα στα πολιτικά, κοινωνικά και ταξικά μέτωπα για τα επιμέρους και γενικότερα αιτήματα των λαϊκών μαζών, επιβεβαιώνοντας πως η συνεργασία αυτή μπορεί να εκφράσει ανάγκες και απαιτήσεις του λαϊκού αγώνα και της ταξικής πάλης.

Οι εκδηλώσεις των εφημερίδων του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ (μ-λ), του "Λαϊκού Δρόμου" και της "Προλεταριακής Σημαίας", για τα 50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού "Αναγέννηση" σε τέσσερις πόλεις τον περασμένο Οκτώβρη - Νοέμβρη, στις οποίες παρευρέθηκαν εκατοντάδες αγωνιστές, όπου τέθηκαν βασικά ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα και προβλήματα που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του κομμουνιστικού μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος, κατέδειξε, παρά τις διαφορές που καταγράφηκαν, τις δυνατότητες και τις προοπτικές που ξανοίγονται για την επόμενη μέρα, τις αγωνιστικές προσδοκίες ενός ολόκληρου κόσμου και τη διάθεσή του να συμπορευτεί και να παλέψει για την υπόθεση του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα άνοιξαν ένα δρόμο και χάραξαν μια βασική κατεύθυνση με τον προσανατολισμό που πρόβαλλαν και τους αγώνες που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά, προσφέροντας τη δική τους συμβολή στην πάλη του λαού μας.

Ο δρόμος της συνεργασίας που άνοιξαν, έδωσε σημαντική ώθηση στις σχέσεις των δύο οργανώσεων και το σημαντικότερο ανέδειξε την απήχηση και τη δυναμική που κρύβει μέσα της αυτή η κοινή προσπάθεια για την υπόθεση του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Η απόφαση τώρα των δύο οργανώσεων να δώσουν ξανά μαζί την πολιτική μάχη των εκλογών της 25ης Γενάρη, στηρίζοντας το κοινό τους ψηφοδέλτιο σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας, είναι ένα ακόμα βήμα στη σωστή κατεύθυνση και στέλνει μήνυμα πως οι δυνάμεις του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος είναι εδώ, μάχιμες πάντα μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις, δίπλα στον κόσμο που μας στηρίζει, παλεύοντας να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις, να διαδώσουν το δικό τους μήνυμα μέσα στους αγώνες, το λαό και την Αριστερά, κόντρα στους αχαλίνωτους εκβιασμούς και τις σειρήνες της σοσιαλδημοκρατίας και του ρεφορμισμού.

Η Κ.Ε. απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα σε όλους τους συντρόφους του Κόμματος και της Νεολαίας να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη των εκλογών με τους συντρόφους του ΚΚΕ(μ-λ), σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τον αγώνα του λαού μας και την πορεία του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, καλώντας τους εργαζόμενους να βαδίσουμε μαζί στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής, για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών, όλων των λαϊκών αγωνιστών.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος