Πέρα και έξω από αρχές - ( Μερικά παραλειπόμενα δηλωτικά πλήρους ασυνέπειας και διγλωσσίας)

Μπορούμε να βρούμε ένα επιχείρημα για να υποστηρίξουμε την οποιαδήποτε άποψη, έλεγε ο Χέγκελ. Συνεπώς, και την οποιαδήποτε πολιτική άποψη ή στάση. Έστω.

Η αναφορά που ακολουθεί στα γνωστά κόμματα της Ελλάδας, δεν έχει πρόθεση να ελέγξει κατά πόσον αυτά επιχειρηματολογούν βάσιμα για τις πολιτικές απόψεις και στάσεις που διαμορφώνουν, ούτε να μετρήσει κατά πόσον τα ίδια ειλικρινώς πιστεύουν στις απόψεις και στάσεις αυτές, και μάλιστα, αγωνίζονται γι' αυτές· μοναδική πρόθεση έχει να εξετάσει κατά πόσον τα κόμματα αυτά λειτουργούν με στοιχειώδεις αρχές και συνέπεια σε όσα διακηρύσσουν.      

Για τον Πρόεδρο Δημοκρατίας

Για να έρθουμε στα τρέχοντα, ας θυμηθούμε μόνο ότι στις εθνικές κάλπες του Ιανουαρίου φτάσαμε μετά τις αποτυχημένες προεδρικές κάλπες του Δεκεμβρίου.

Συγκρατώντας μόνο ένα επεισόδιο του δράματος, γυρίζουμε λίγες μόνο μέρες πριν, όταν ο αστικός τύπος ανέδειξε ένα σενάριο εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας με ψήφους της Χρυσής Αυγής: σύσσωμη η συγκυβέρνηση, και άλλοι δεξιόστροφοι, με πρώτον τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έσπευσαν να πάρουν θέση ενάντια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Σταύρος Δήμας: «Σεβόμενος τους δημοκρατικούς θεσμούς, δεν πρόκειται να δεχτώ να εκλεγώ Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας με ψήφους της Χρυσής Αυγής».
Βενιζέλος: «Η δήλωση του Σταύρου Δήμα για τη Χρυσή Αυγή, απλή και αυτονόητη, τον τιμά και υπογραμμίζει το ήθος της Δημοκρατίας».
Κυρ. Μητσοτάκης: «Θα υπάρχουν βουλευτές της ΝΔ οι οποίοι δεν θα ψηφίσουν Πρόεδρο σε περίπτωση που διαφανεί ότι η Χρυσή Αυγή πει "ναι". Κι αν χρειάζεται, και εμού συμπεριλαμβανομένου. Εγώ αρνούμαι να συμπράξω σε εκλογή Προέδρου με τη Χρυσή Αυγή. Δεν πρόκειται να συμπράξω με τη δική μου ψήφο στη νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής μέσα από την προεδρική εκλογή. Θα πω "παρών" και δεν θα το κάνω μόνο εγώ».
Μπακογιάννη: «Δεν υπάρχει περίπτωση η Νέα Δημοκρατία να δεχτεί παράταση του βίου της σημερινής κυβέρνησης, εξαιτίας του ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την ψήφο της Χρυσής Αυγής».
Θεοδωράκης: «Δεν μπορεί να στηρίζεται η δημοκρατία μας από ναζιστές και από ανθρώπους που κατηγορούνται για τον μισό ποινικό κώδικα».
Λαμπρά! Συγκινητικό το αίσθημα Δημοκρατίας, όλων τους.
Βέβαια, όλες οι τηλεοπτικές περσόνες θυμήθηκαν τον «αντιφασισμό» μόνο όταν ήταν πλέον ορατές οι εθνικές κάλπες· ξέχασαν να αναφέρουν ότι οι ίδιοι προστάτεψαν, εξέθρεψαν και έβαλαν στη Βουλή τους ναζί· παρέλειψαν να σημειώσουν ότι ορκίστηκαν «την προάσπιση του Συντάγματος» δίπλα στους νοσταλγούς του Χίτλερ· ότι έκατσαν στα ίδια έδρανα, και ότι είχαν (και έχουν) ανοικτότατους δεσμούς με τους χρυσαυγίτες, όπως περίτρανα απέδειξε η περίπτωση Μπαλτάκου· το κυριότερο: ότι συναγωνίστηκαν τη Χρυσή Αυγή στην καταπάτηση ελευθεριών, στο χτύπημα των λαϊκών αγώνων, στην κατάπνιξη δικαιωμάτων, στην καλλιέργεια της θεωρίας των δύο άκρων, στο κυνήγι των μεταναστών και στη ρατσιστική, μαύρη προπαγάνδα.
Α, ναι! Πριν από ένα-δυο χρόνια η κα Μπακογιάννη άλλα έλεγε για τους φασίστες: «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το "σεις και με το σας". Τι θέλετε δηλαδή, να παίζω ξύλο; Εγώ ομιλώ με όλους στη Βουλή»!
Α, ναι! Άλλοτε, όταν ακόμη δεν ήταν έγκλειστος, ο αρχηγός της Χ.Α. κ. Ν. Μιχαλολιάκος υποδεχόταν την κα Μπακογιάννη στη Βουλή, με χειραψία, ακολουθούμενη από υπόκλιση και... χειροφίλημα!
Α, ναι! Οι όψιμοι αντιναζιστές της Βουλής, κατά τα άλλα, μια χαρά δέχτηκαν τις ψήφους των «ανεξαρτητοποιημένων» χρυσαυγιτών Αλεξόπουλου και Μπούκουρα, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να βγάλουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας!

Μετά το πέρας της φαρσοκωμωδίας, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, κατηγόρησαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι συνεργάστηκαν με τη Χρυσή Αυγή, για να μην εκλεγεί Πρόεδρος. Παρέλειψαν να πουν, ότι οι ίδιοι συνεργάστηκαν ανοιχτά και υπόγεια με τη Χρυσή Αυγή όλη την προηγούμενη περίοδο.

Για τη ΝΔ

Ας αφήσουμε τα παλιά, και το γεγονός ότι όλα τα μεγαλοστελέχη της ΝΔ είχαν φτιάξει, το καθένα για λογαριασμό του (και για τα συμφέροντά του) προσωπικό κόμμα. Τώρα ο Σαμαράς, ο Αβραμόπουλος, η Μπακογιάννη, ακόμη και ο Βορίδης (άλλοτε γραμματέας της ΕΠΕΝ, ο οποίος πήρε τη θέση από τον απερχόμενο Μιχαλολιάκο, με εντολή του έγκλειστου ...Παπαδόπουλου), είναι ενωμένοι και μονιασμένοι, με ζητούμενο την ...κουτάλα της εξουσίας.
Δεν πειράζει! Περασμένα ...ξεχασμένα!
Πόσο πιστή σε οποιεσδήποτε αρχές είναι όμως σήμερα η γαλάζια παράταξη;
Η ΝΔ επίσπευσε τις προεδρικές εκλογές, για λόγους, λέει, «σταθερότητας» της χώρας. Ωραία.
«Ποιας» όμως «σταθερότητας», θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς, αφού, σύμφωνα με τις αναλύσεις της ίδιας της ΝΔ, καραδοκεί για την κυβερνητική εξουσία ο «αντιευρωπαίος» ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως η ΝΔ απλά επίσπευσε τον ...χαμό της χώρας; Πώς η ΝΔ προστάτεψε τον ελληνικό λαό, φέρνοντας μια ώρα αρχύτερα τον κοινωνικό κίνδυνο προ των πυλών;
Οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι η ΝΔ, είτε τζογάρισε (σε βάρος της πολυπόθητης σταθερότητας) για εκλογή Προέδρου, είτε τζογάρει για την επανεκλογή της σε ρόλο κυβέρνησης (και πάλι σε βάρος της πολυπόθητης σταθερότητας).

Ας σημειωθεί ότι ο Σαμαράς εξήγησε λίγο πριν τη δεύτερη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι «μετά την προεδρική εκλογή, μπορούμε να διευρύνουμε το κυβερνητικό σχήμα, με τη συμμετοχή και άλλων προσώπων που πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Χώρας, ώστε η επόμενη φάση να μας βρει πιο ενωμένους».
Μπράβο κε Σαμαρά!
Αλλά, αν έχετε αγωνία να είμαστε «πιο ενωμένοι» στα δύσκολα, γιατί, ας πούμε, δεν διευρύνετε το κυβερνητικό σχήμα πριν τις προεδρικές εκλογές, για το καλό του τόπου, αλλά εκβιάζετε και ζητάτε ανταλλάγματα για να παραχωρήσετε «ενότητα»; Γιατί να στερήσετε την πολιτική ομόνοια και σταθερότητα από τη χώρα, αν δεν εκλέξετε Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Για το ΠΑΣΟΚ...

Τέτοια έλεγε τη Δευτέρα, 5 Ιανουαρίου, σε ομιλία του ο Βενιζέλος στην Καλλιθέα:
«...Και στις εκλογές του 1920, ενώ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η μικρασιατική εκστρατεία, οι Έλληνες πολίτες καταψήφισαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά με κυβέρνηση των αντιπάλων του λίγο αργότερα, μετά την καταστροφή, τον έψαχναν για να εκπροσωπήσει αυτός τη χώρα στη μεγάλη διαπραγμάτευση για τη Συνθήκη της Λοζάνης. Δεν θέλω να κάνω υπερβολικούς ή παράταιρους ιστορικούς παραλληλισμούς, αλλά η διπλωματική και πολιτική μάχη για την οικονομική διάσωση της χώρας για το Πρόγραμμα Προσαρμογής, για το δάνειο, και τώρα για την έξοδο από το μνημόνιο και την κρίση, είναι μια μάχη απολύτως εφάμιλλη και συγκρίσιμη με τη μάχη που δόθηκε στη δεκαετία του '20».
Μάλιστα. Αν εξαιρέσει κανείς ότι η σημερινή καταστροφή του τόπου -στην όποια είχε μεγάλη συμμετοχή και ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης- όντως έχει ομοιότητες με τη μικρασιατική καταστροφή, η σύγκριση κατά τα άλλα ήταν ατυχής. Μικρό το κακό. Αυτό που πραγματικά ήθελε να ανακινήσει ο αρχομανής Ευάγγελος Βενιζέλος στην ομιλία του, ήταν το ...δοξασμένο επώνυμό του, εκείνο που έφερε και ο ...Ελευθέριος Βενιζέλος.
Στη συνέχεια της ομιλίας του, και αφού εξήγησε πόσες φορές το ΠΑΣΟΚ (και, βασικά, ο ίδιος) έχει σώσει τον τόπο, σημείωσε, και πάλι ολίγον προσωπολατρικά: «Φίλες και φίλοι, το 2001 με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη ήμουνα ο γενικός εισηγητής της αναθεώρησης του Συντάγματος και επιμέναμε να αναθεωρηθεί αυτή η διάταξη και να αποσυνδεθεί η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής, για να μην παράγεται κυβερνητική αστάθεια και να μη γίνεται ο Πρόεδρος από ρυθμιστής και σύμβολο ενότητας, κομματικό κλοτσοσκούφι».
Δυστυχώς, δεν εισακούστηκε. Τώρα, δεν θα τρέχαμε για εθνικές εκλογές.
Σε κάποια στιγμή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θυμάται και τον ελληνικό λαό: «Το τι θα γίνει στις 26 θα το καθορίσει ο ελληνικός λαός. Στις 26 δεν θα υπάρχει αυτοδυναμία. Δεν μπορούμε να πάμε σε διπλές εκλογές, δεν μπορεί να υπάρχει ακυβερνησία, πρέπει να υπάρχει εθνική στρατηγική, πρέπει να υπάρχει ρυθμιστής, εγγυητής να οδηγήσει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και συνευθύνης και στην εφαρμογή της πολιτικής ασφαλούς εξόδου από το μνημόνιο και την κρίση. Αυτός μπορεί να είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ».
Πολύ γρήγορα, ξεχάστηκε ο ελληνικός λαός. Το μόνο που ΔΕΝ απασχολεί τον Βενιζέλο, είναι ...με ποιο κόμμα θα συνεργαστεί για συγκρότηση κυβέρνησης. Όλοι του κάνουν, αρκεί ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ να καπαρώσουν ένα πόστο, απ' το οποίο θα εγγυηθούν την εθνική ενότητα.
Χωρίς πια να υποκρίνεται, προς το τέλος της ομιλίας του, ο Βενιζέλος αφήνει τη «λαϊκή εντολή» και την ιδιαίτερη διαχείρισή της από τον ίδιο από θέση κυβερνητικού εταίρου, προσπερνά την κατάσταση της κοινωνίας, την ίδια την πολιτική, και ...άλλες λεπτομέρειες, και μιλάει για αυτό που πραγματικά τον καίει· τα ποσοστά!: «Αυτό που διατήρησε όρθια τη χώρα και την κυβέρνηση, σε θέση να διαπραγματεύεται υπό δύσκολες συνθήκες με τους εταίρους της, ήταν το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ», είπε. Και υπογράμμισε: «Αυτό το ποσοστό που έπεσε στην κάλπη, μέσα στο παραβάν, ήταν που κράτησε όρθια την κυβέρνηση και τη χώρα...».

...και για το ΚΙΔΗΣΟ

«Αφουγκραζόμενοι τη δική σας φωνή, την απαίτηση χιλιάδων πολιτών από όλη την Ελλάδα, παίρνουμε την πρωτοβουλία και απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες σε αυτό το νέο ξεκίνημα.
Αύριο, 3 Ιανουαρίου στις 5:30 μμ, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη - Πειραιώς 138, δεν ιδρύουμε ένα ακόμη κόμμα.
Από αύριο, συμμετέχουμε στην αφετηρία ενός Κινήματος, που μπορεί και πρέπει να ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα μεγάλα διακυβεύματα που αφορούν τη χώρα και τον Ελληνικό λαό».
Είναι πολύ συγκινητικό που ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να δώσει ακόμα μια μάχη για τη σωτηρία της χώρας (ας παραβλέψουμε εδώ το γεγονός ότι εισήλθαμε σε καθεστώς μνημονίων επί των ημερών του). Την έναρξη της καινούριας αυτής μάχης, ανακοίνωσε για πρώτη φορά επίσημα στις 2 Ιανουαρίου.

Ο Παπανδρέου, φυσικά, δημιούργησε το νέο κόμμα για να δώσει διέξοδο στα προβλήματα του λαού, να δώσει βήμα έκφρασης και πράξης σε όλους τους Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν πλέον να αντέξουν το ...ΠΑΣΟΚ. Μπράβο!
Αν πράγματι είναι έτσι, γιατί ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, περίμενε καρτερικά να αποφασιστούν εθνικές εκλογές για να προσφέρει την πολυπόθητη σανίδα σωτηρίας; (Μετά την τρίτη και ξανα-αποτυχημένη ψηφοφορία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, στις 29/12, το νωρίτερο που θα μπορούσε να ανακοινώσει την ίδρυση νέου κόμματος θα ήταν η 30/12. Ο Γιώργος Παπανδρέου άφησε για ...«ξεκάρφωμα» να περάσει η αλλαγή του χρόνου και η Πρωτοχρονιά, και ήδη στις 2 Ιανουαρίου καλούσε επίσημα στη γέννηση του ...ΚΙΔΗΣΟ).
Ας το πούμε διαφορετικά: Όλοι αυτοί «οι χιλιάδες πολίτες απ' όλη την Ελλάδα» θα έπρεπε να περιμένουν εθνικές κάλπες για να δουν μιαν άσπρη μέρα μέσω ΚΙΔΗΣΟ; Ο αγώνας για τη σωτηρία του τόπου, τον οποίο επικαλείται ο Παπανδρέου, μπορεί να αναστέλλεται μέχρι να προκηρυχθούν εκλογές;

Για τον ΣΥΡΙΖΑ

Καθότι έχει πολλές γλώσσες, επιχειρήματα και συνθήματα που προσαρμόζονται κάθε φορά ανάλογα με το κοινό του και, ακριβώς, προς ικανοποίηση του κοινού του, ως άλλος χαμαιλέων, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατηγορηθεί για ασυνέπεια. Απλώς ακολουθεί τη φύση του. Να το πούμε διαφορετικά: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απόλυτα συνεπής στην ασυνέπειά του.
Φυσικά, η πιο σταθερή γραμμή που έχει εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα, έχει να κάνει με την αταλάντευτη φιλο-ΕΕ πολιτική του, και την αδιαπραγμάτευτη θέση του για την παραμονή της χώρας στο ΝΑΤΟ.
(Παρόλα αυτά, σε κινητοποίηση έξω από τη Βουλή, ακούσαμε πρόσφατα το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Καλομοίρη, να φωνάζει από τα μεγάφωνα, ακολουθώντας τα συνθήματα των διαδηλωτών: «Εμπρός, λαέ, έξω απ' την Ε.Ε.»!)
Ποιες είναι οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ; Εκτιμούμε οι: Συνασπισμός, Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, Νέος Αγωνιστής, Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα, Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας, Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά, Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα, Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου, Ενωτική Κίνηση, Ρόζα, Κίνηση Ενεργοί Πολίτες, Κόκκινο, Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας, Ριζοσπάστες Οικολόγοι.
Μικρή υποσημείωση: Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν θα βρείτε καμία αναφορά σε κάποια από αυτές τις συνιστώσες, ούτε στην ενότητα «ταυτότητα», ούτε στην ενότητα «καταστατικό», ούτε στην ενότητα «ιδρυτική διακήρυξη». Τις συνιστώσες, τις κατάπιε κανονικά το θηρίο.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ (βασικά ο Συνασπισμός) καλά κάνει και φιμώνει τους μικρότερους, και σβήνει τα λιγοστά εναπομείναντα σφυροδρέπανα από τις σημαίες σε φωτογραφίες των εκδηλώσεών του. Αυτό ζητούσε εξ' αρχής να κάνει: να εγκολπώσει, να αφομοιώσει, να εκμεταλλευτεί τις συνιστώσες του.
Το ερώτημά μας αφορά τους υπόλοιπους 15, με τα τόσα ετερόκλητα ονόματα: Γιατί ανέχονται τη φίμωσή τους; (κάποιες από τις συνιστώσες, όχι μόνο ανέστειλαν την αυτόνομη δράση τους, αλλά κάλεσαν και τις υπόλοιπες συνιστώσες να ...αυτοδιαλυθούν!). Ένα από τα δύο συμβαίνει: ή οι συνιστώσες σιωπούν σε αναμονή της πολυπόθητης κυβερνητικής εξουσίας ή ο Τσίπρας (που καλά-καλά δεν μπορεί να «μαζέψει» τους δικούς του) έχει καταφέρει να εκφράσει απόλυτα την πολιτική σκέψη 16 συνολικά συνιστωσών.
Ας πούμε κι ένα αστείο: στις 30 Δεκεμβρίου η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την απόφαση να προχωρήσει σε σύγκληση του λεγόμενου «διαρκούς συνεδρίου» για το διήμερο 3-4 Ιανουαρίου. Σε αυτό, θα δινόταν η έγκριση προς το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Τις εργασίες θα άνοιγε με ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας το απόγευμα του Σαββάτου (και θα έκλειναν την επομένη, στις 21:00).
Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την έναρξη των εργασιών, κήρυξε λίγο-πολύ και ...τη λήξη του συνεδρίου, αφού βέβαια είχε προλάβει να εισηγηθεί κώδικα ...δεοντολογίας για όλους τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ· την Κυριακή, 4 Ιανουαρίου, κι ενώ ακόμη προσέρχονταν ανυποψίαστοι πολλοί σύνεδροι, τα άτυπα κομπρομί ανάμεσα στις διάφορες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ολοκληρωθεί, και, μαζί, το συνέδριο...

Για το Ποτάμι

Στις ευρωεκλογές του έτους που μόλις παρήλθε, το νεοσύστατο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη συγκέντρωνε ποσοστό 6,6%.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού, δήλωνε τότε ότι είχε βλέψεις σε ένα ποσοστό της τάξεως του 10%, με το κόμμα του «ρυθμιστή» των πολιτικών πραγμάτων.
«Εάν ο κόσμος ενισχύσει το Ποτάμι, αν το Ποτάμι είναι ρυθμιστής, θα υποχρεώσει τα κόμματα να βγάλουν τις παρωπίδες τους, να πετάξουν τα παλιά κιτάπια, τα νεοφιλελεύθερα ή τα μαρξιστικά και να κοιτάξουν με ένα σύγχρονο τρόπο την κοινωνία» σημείωνε ο Θεοδωράκης, προσθέτοντας ότι θα καθίσει στο τραπέζι με όποιο κόμμα, με όποιον πολιτικό αρχηγό βάλει το δημόσιο συμφέρον πάνω από το κομματικό. Ήτοι, με τον οποιονδήποτε. Αυτό θα πει, πολιτική αρχών.
«Το κόλπο είναι να επικρατήσουν οι θετικές φωνές. Η ΝΔ έχει πέντε στελέχη που μπορείς να συνεργαστείς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλα πέντε. Να παραμερίσουν τους ακροδεξιούς είτε τους σταλινικούς, αυτούς που λένε παράλογα πράγματα, και να οδηγηθούμε οι θετικοί άνθρωποι αυτής της χώρας σε κάποιες λύσεις» ήταν το ευφυές μήνυμα του σακιδιοφόρου πολιτικού.
Τη Δευτέρα, 5 Ιανουαρίου, η εκπρόσωπος του Ποταμιού, Οντίν Λιναρδάτου, μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, δήλωνε πως το Ποτάμι -σταθερά στη διεκδίκηση της οποιασδήποτε συγκυβερνητικής καρέκλας- έχει διάθεση συμμετοχής σε κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθότι θεωρεί ότι ο σχηματισμός της επείγει αμέσως μετά τις εκλογές. Άλλος Βενιζέλος μάς βρήκε...
Για τη σωτηρία του τόπου, παρεμπιπτόντως προεκλογικά, στις 5 Ιανουαρίου το Ποτάμι ανακοίνωσε ότι στα ψηφοδέλτιά του θα ενταχθεί η «Δράση». Οι καθαρόαιμοι νεοφιλελεύθεροι βρήκαν στέγη στους συγκαλυμμένους...

Για τους Ανεξάρτητους Έλληνες

«Ακόμη δεν τον είδανε, Γιάννη τον βαφτίσανε».
Αυτή η φράση ταιριάζει γάντι στους Ανεξάρτητους Έλληνες οι οποίοι επίσης ανήκουν στη συμμαχία των ...προθύμων κυβερνητικών εταίρων του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, αυστηρός ο Καμμένος, δήλωσε ότι «σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρξουν κόκκινες γραμμές» καθώς επίσης ότι «σε περίπτωση που προσπαθήσουν να αγγίξουν εθνικά θέματα ή θέματα που έχουν να κάνουν με την Ορθοδοξία, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα ρίξουν την κυβέρνηση».
Πριν μπουν οι ίδιοι στη Βουλή, πριν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την πρωτιά και τη διερευνητική εντολή, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ απευθυνθεί στους ΑΝΕΛ, πριν από πολλά «πριν», οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δηλώνουν αποφασισμένοι να προστατέψουν τη συγ-κυβερνητική τους υπόληψη. Αυτό είναι καλό, ή, απλώς, κάποιου είδους μανία με τα κυβερνητικά έδρανα και τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας.
Ας πούμε κι ένα ακόμη αστείο.
Στο επίσημο site των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, υπάρχει επίσημη φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος κάθε Έλληνα Ορθόδοξου πολίτη, να ενταχθεί στις λίστες υποψηφίων των ΑΝΕΛ. Στην ιστοσελίδα, αναφέρονται και τα λεγόμενα «κριτήρια αξιολόγησης υποψηφίων»: «Οι υποψήφιοι δέον να έχουν κοινωνική και επαγγελματική πορεία και δράση τους στον χώρο τους. Επιπρόσθετα θα λαμβάνονται υπόψη κριτήρια και προσόντα σχετιζόμενα με την συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση όπως: Εντοπιότητα, Επάγγελμα, Πτυχία, Ξένες Γλώσσες».
Πω πω! Άμα χρειάζεσαι ξένες γλώσσες για το ελληνικό κοινοβούλιο, τι χαρτιά πρέπει να προσκομίσεις άραγε για το Ευρωκοινοβούλιο;! (κάποτε, για να θέσεις τις υπηρεσίες σου στην υπόθεση του λαού και του τόπου, αρκούσε να το επιθυμούσες.) Οι Ανεξάρτητοι «Έλληνες», ντούροι πατριώτες, φαίνεται ότι χρειάζονται τους αγγλόφωνους και γερμανόφωνους για να πούνε στον Ομπάμα και στη Μέρκελ ότι ...η Ελλάδα δεν πωλείται!

Για τη Χρυσή Αυγή

Για να βγουν οριστικά από τη φυλακή, να ρίξουν νέες γέφυρες προς την κυβέρνηση, και να επιζητήσουν με κάθε τρόπο την παράταση της κοινοβουλευτικής τους θητείας, 2 από τους 18 χρυσαυγίτες βουλευτές «ανεξαρτητοποιήθηκαν», και ψήφισαν «υπέρ» της υποψηφιότητας του Σταύρου Δήμα. Καθόλου άσχημο ποσοστό προδοσίας τής ανόθευτης, ελληνικής, κομματικής τους γραμμής. Ωστόσο, δεν ήταν αρκετό.
Μα, κι αν η Χρυσή Αυγή απώλεσε 2 -καθαρόαιμους πάντα- καρεκλοκένταυρους, της απομένουν άλλοι 16! Οι επίσημες ανακοινώσεις του ναζιστικού κόμματος, όσο και οι δηλώσεις των κορυφαίων στελεχών τους εν όψει των επικείμενων εθνικών εκλογών, δείχνουν με ενάργεια ότι, και οι «αντισυστημικοί» (όπως θέλουν να θεωρούν τους εαυτούς τους) νοσταλγοί του Χίτλερ, προσεγγίζουν τα πολιτικά προβλήματα πολύ «καλπο-κεντρικά»:
«Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, η 25η Ιανουαρίου 2015 ας είναι η μέρα της Ελευθερίας του Ελληνικού Λαού».
Μάλιστα. Και οι ναζί, λοιπόν, περιμένουν τις εκλογές για να σωθούνε, και να σώσουν τον ελληνικό λαό.
Επίσης καλπολάτρες και καλπολάγνοι, οραματίζονται μέσω εκλογικών ποσοστών, όχι μέσα από τις διεργασίες που γίνονται στην κοινωνία, την αλλαγή στη χώρα:
«Στις 25 Ιανουαρίου η Χρυσή Αυγή θα είναι η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, θα λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ήττα της διεφθαρμένης εξουσίας».
Αυτά λέει η επίσημη ανακοίνωση της ΧΑ, η οποία μορφοποιεί τον διακαή πόθο των ανθρώπων της για την ακριβοθώρητη, έστω ...τρίτη, διερευνητική εντολή! Καημός τους, η κυβερνητική εξουσία... Μπράβο, λοιπόν, στους χρυσαυγίτες! Βρήκανε τον τρόπο να νικήσουνε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Βέβαια, αν και «αντισυστημική», η Χρυσή Αυγή αποφάσισε, εν προκειμένω, να τιμωρήσει εξόχως ...«συστημικά» τη «διεφθαρμένη εξουσία»!

Για τη ΔΗΜΑΡ

Θέλοντας να δεσμεύσει, όσο περισσότερο θα ήταν δυνατό, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κουβέλης δήλωνε με νόημα στα ΜΜΕ στις 23 Δεκεμβρίου, σε φάση κατά την οποία ήταν πλέον εμφανής η δυστοκία εκλογής προέδρου Δημοκρατίας: «Έχω μιλήσει με τον Τσίπρα για εκλογική συνεργασία...».
Δυστυχώς για τον Κουβέλη, που κινδυνεύει να χάσει την επαφή του με τα αγαπημένα του έδρανα της Βουλής, πριν αλλάξει ο χρόνος ήρθε η άρνηση του Αλέξη Τσίπρα να τοποθετήσει τον αρχηγό της ΔΗΜΑΡ σε θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, στέλνοντας μήνυμα πως όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι θα δώσουν τη μάχη του σταυρού...
Βασικά, κατά μία ανάγνωση, ο Τσίπρας «δούλεψε» κυριολεκτικά τον Κουβέλη, με τον τελευταίο να κινδυνεύει τώρα να μείνει κάτω από το κρίσιμο, γι' αυτόν, όριο του 3%. Τα μέλη της ΔΗΜΑΡ -γι' αυτό και κάποια δήλωσαν, μετά ταύτα, «προδο­μένα»- ΚΑΙ έχασαν τις κοινοβουλευτικές θεσούλες τους, τις οποίες θα διατηρούσαν για κάποιους μήνες ακόμη αν ψήφιζαν πρόεδρο Δημοκρατίας, ΚΑΙ, μάλλον, κατά πως όλα δείχνουν, οδεύουν προς ναυάγιο στις επερχόμενες κάλπες. Ας προστεθεί ότι, αν τυχόν η ΔΗΜΑΡ δεν μπει στη Βουλή, το πρώτο κόμμα, υπό όχι απίθανες προϋποθέσεις, ευνοείται και πριμοδοτείται.
Έτσι λοιπόν, το Σάββατο, 3 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, εισηγήθηκε την αυτόνομη κάθοδο της Δημοκρατικής Αριστεράς στις εκλογές, ανοίγοντας τις εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής και του Διαρκούς Συνεδρίου. Σκοπός δηλωμένος, και της ΔΗΜΑΡ «να συμβάλλουμε στην υπόθεση της προοδευτικής διακυβέρνησης».
Κι άλλος στη συμμαχία των προθύμων συγκυβερνούντων!
Λαμπρά. Και, τι θα πει «εισηγήθηκε»; Δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, μετά ταύτα, η αυτόνομη κάθοδος της ΔΗΜΑΡ;
«Αν δεν πάρουμε 3%, δεν έχει νόημα ο πολιτικός αγώνας». Αυτό είναι το λανθάνον μήνυμα που εκπέμπεται σε όλες τις συχνότητες από όλα τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ. «Καλή είναι και η πολιτική, αλλά αν δεν υπάρξουν οι κοινοβουλευτικές έδρες, δεν αξίζει ο κόπος» θα ήθελε να παραδεχτεί σύσσωμη η ΚΕ της λεγόμενης «Δημοκρατικής», και, μάλιστα, «Αριστεράς».
Εν πάση περιπτώσει, με μισή καρδιά, τη Δευτέρα, 5 Ιανουαρίου, με προτεινόμενο τίτλο του ψηφοδελτίου «Πράσινοι-Δημοκρατική Αριστερά», το διαρκές συνέδριο της ΔΗΜΑΡ αποφάσισε την κοινή εκλογική κάθοδό της (μπας και περισώσει κάποιο πρόσχημα) με το κόμμα «Πράσινοι - Αλληλεγγύη» στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
«Εμείς δεν έχουμε να μετανιώσουμε για κάτι», δήλωσε με έκδηλη πια μοχθηρία ο πράος και υπεύθυνος -όπως πολλές φορές παρουσιάζει εαυτόν- Κουβέλης, όταν η εκλογική συνεργασία της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ είχε πια οριστικά ναυαγήσει. «Εσύ Τσίπρα θα μετανιώσεις»! θα ήθελε να φωνάξει.
Εξαίρετος πολιτικός. Με ήθος. Προφανώς, όμως, γραμμένο τον έχει τον ελληνικό λαό. Δεν μίλησε για δυστυχία του τόπου, ο οποίος θα ...στερηθεί της πολιτικής προσφοράς της ΔΗΜΑΡ, αλλά για το γεγονός ότι ο Τσίπρας διέλυσε τον αρραβώνα, και δικαίως θα μετανιώσει γι' αυτό· μαζί με τον Τσίπρα, θα μετανιώσει προφανώς και ο ελληνικός λαός, που εδώ ωστόσο δεν θα μας απασχολήσει περισσότερο...

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στις 12/12/14, δηλαδή 3 μόλις ημέρες μετά την ανακοίνωση εκ μέρους του Σαμαρά της επίσπευσης της ψηφοφορίας για Πρόεδρο Δημοκρατίας, και με διάπλατα πλέον διανοιγόμενο το ενδεχόμενο πρόωρης εθνικής κάλπης, το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απηύθυνε κάλεσμα «προς όλες τις αντικαπιταλιστικές- αντιιμπεριαλιστικές- αντιΕΕ- αντισυστημικές οργανώσεις και αγωνιστές της ριζοσπαστικής και επαναστατικής αριστεράς», βασικά για να συζητήσουν πάνω ...στο δικό της πρόγραμμα.
Οι δυνάμεις που μετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αριστερή Ανασύνθεση, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, Αριστερή Συσπείρωση, Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας, Νέο Αριστερό Ρεύμα για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Οικολόγοι Εναλλακτικοί, ΟΚΔΕ - ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) μολονότι αυτοτιτλοφορούνται με τον θεαματικό τίτλο «μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας» έδειξαν ότι σκέφτονται, πολύ εκλογοκεντρικά, καλώντας αφενός άρον-άρον, διάφορες δυνάμεις προκειμένου να συζητήσουν (και να συνεργαστούν) εν όψει εκλογών, προσβάλλοντάς τες αφετέρου, διότι η όποια συζήτηση θα μπορούσε να διεξαχθεί, θα είχε πρακτικά ως βάση το πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...
Ένα τέτοιο κάλεσμα, «εξαιρετικά συντροφικό» δεν το λες.
Τέλος πάντων, τη Δευτέρα, 5 Ιανουαρίου, και μία ημέρα πριν την προγραμματισμένη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το ερώτημα της επικύρωσης της συνεργασίας με ...τον Αλαβάνο και το «σχέδιο Β΄» (απέτυχε το Α΄, πάμε στην εναλλακτική), διαβάζουμε στο επίσημο site της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενδιαφέρον άρθρο-άποψη, με ακόμη πιο ενδιαφέροντα τίτλο: «Ας μη χάσουμε σύντροφοι και την αίσθηση του μέτρου χάριν της "Συμπόρευσης"!». Εκεί επισημαίνεται: «Είναι γεγονός ότι το σημερινό "μεταβατικό" πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί απλώς ένα κοινό τόπο των θέσεων των οργανώσεων και πολύ λιγότερο ένα εργαλείο που βρίσκεται σε μια διαλεκτική σχέση με το επίπεδο της συνείδησης και τις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων και γενικότερα των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται αδιάκοπα. Το πρόβλημα της υιοθέτησης ενός αυθεντικού μεταβατικού προγράμματος, που να αντιστοιχεί δηλαδή στο σημερινό επίπεδο συνείδησης και τις διαθέσεις των κοινωνικών στρωμάτων χωρίς να οδηγεί ταυτόχρονα σε διαχειριστικές λογικές, φαίνεται να απασχολεί σοβαρά όλο και περισσότερους μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πολλές προσεγγίσεις να γίνονται πιο προσεκτικές».
Ωραιότατα. Η λεγόμενη επαναστατική αριστερά, ψάχνει να βρει καλύτερο ...μεταβατικό πρόγραμμα. Η λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά, ψάχνει να βρει καλύτερο ...νόμισμα για να κυβερνήσει. Η λεγόμενη αντικαπιταλιστική αριστερά, ψάχνει να βρει καλύτερο τρόπο να διαχειριστεί ...τον καπιταλισμό. Ποιες και πόσες τράπεζες θα εθνικοποιηθούν με το επικαιροποιημένο μεταβατικό πρόγραμμα; Πόσο περισσότερο θα φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και ο πλούτος; Ποια θα είναι η ισοτιμία ευρώ και δραχμής; Με ποιους νέους νόμους θα επιβληθεί ο εργατικός έλεγχος;

Για το ΚΚΕ

Αν διαβάσει κανείς το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εθνικές εκλογές, απλά θα επαναβεβαιώσει την εκτίμηση ότι το λεγόμενο κομμουνιστικό κόμμα της χώρας, είναι και το κατεξοχήν εκλογολαγνικό, σε βαθμό κοινοβουλευτικού κρετινισμού.
Φυσικά, προσπερνάμε πολύ σύντομα το γνωστό γεγονός ότι κατά τα τελευταία χρόνια το ΚΚΕ, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, έχει εισπράξει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό (ενδεικτικά, μόνο η περσινή τακτική κρατική επιχορήγηση προς το ΚΚΕ, ανήλθε, σε περίοδο βαθιάς οικονομικής δυστυχίας της χώρας, στο ποσό των 356.590 €). Και το ΚΚΕ, δέχτηκε τα χρήματα του κοσμάκη ...αδιαμαρτύρητα.
Με μεταφυσικό τρόπο, αν για κάποιον λόγο όλοι οι Έλληνες ψήφιζαν ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές, αυτομάτως -για την ακρίβεια, με την παρέλευση μίας (εργάσιμης;) ημέρας- θα είχαμε τη δημιουργία μαζικού κινήματος και επαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα. Σε αυτήν τη σύνδεση φαίνεται τουλάχιστον να καταλήγει το ίδιο το ΚΚΕ.
Πριν από μια περίπου 8ετία, επί Παπαρήγα, διαβάζαμε στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη «Ψηφίζουμε ΚΚΕ, για ισχυρό λαϊκό κίνημα την επόμενη μέρα των εκλογών».
Σήμερα, επί Κουτσούμπα, στο κάλεσμα (της 3ης Ιανουαρίου 2015) της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, και πάλι αναδεικνύεται η θεωρία της μονοήμερης χρονοκαθυστέρησης, η οποία ωστόσο αξίζει τον κόπο: «Την επόμενη ημέρα χρειάζεσαι δυνατό ΚΚΕ» είναι η πρώτη ακριβώς φράση του καλέσματος.
Μετά από τη σχετική ανάλυση του κειμένου, το κάλεσμα (κάπως επίμονα) καταλήγει: «Γι' αυτό και την επόμενη μέρα, ο εργαζόμενος λαός χρειάζεται ένα δυνατό ΚΚΕ στη Βουλή, παντού, δύναμη εργατικής - λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης».
Ωραιότατα. Έχει εξάλλου εξαιρετικό ενδιαφέρον σε ποιους τομείς εστιάζει το ΚΚΕ την προσπάθειά του να είναι δυνατό. Στις προηγούμενες κάλπες (ευρωπαϊκές και τοπικές μαζί) το κομμουνιστικό (ο θεός να το κάνει) κόμμα καλούσε σε αγώνα για «Ισχυρό ΚΚΕ παντού, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους».
Άκλαφτα πάνε, όλα αυτά τα χρόνια, τα σωματεία, τα συνδικάτα, οι χώροι εργασίας, εκπαίδευσης, δράσης, κλπ. Καμία αναφορά! Αρκεί να πάνε καλά οι έδρες!
Ας πούμε κι ένα τελευταίο αστείο: Αν επισκεφτεί κανείς στο επίσημο site του 902, αυτή τη στιγμή που μιλάμε αυτές είναι όλες οι υποκατηγορίες της ενότητας «Πολιτική»:
1) Εκλογές Γενάρη 2015
2) Βουλή
3) Ευρωβουλή
4) Εκλογές Μάη 2014
5) 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ
Πάλι καλά που προνοήσανε και αφήσανε μια ενότητα για τις θέσεις τους και το 19ο Συνέδριο, στα περιεχόμενα της έννοιας «πολιτική»!
Η πολιτική σκέψη του ΚΚΕ είναι κατά τα 4/5 εκλογοκεντρική.
Αφήνουμε ασχολίαστο το έσχατο πέμπτο, και την καθαυτό ιδεολογία του σημερινού, αρρωστημένου εκλογικά, ΚΚΕ.

πηγή: Πορεία