Υπάρχουν γεγονότα στην πορεία

Υπάρχουν γεγονότα στην πορεία ενός λαού που είναι σταθμοί, ορόσημα, σημαδιακές στροφές της ιστορίας.

Είναι οι στιγμές των ανατροπών, των επαναστάσεων που αφήνουν βαθύ αποτύπωμα στις κοινωνικές σχέσεις και στα μυαλά των ανθρώπων, ορίζουν τη συγκυρία και ιχνηλατούν –έστω και ψηλαφώντας το μέλλον. Ένα τέτοιο αποτύπωμα είναι η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Σαραντατρία χρόνια μετά κι ο επαναστατημένος Νοέμβρης καταυγάζει οδηγητικό φως, εμπνέει, συγκινεί, αποτελεί μήτρα συμπεριφορών και διδαγμάτων. Σήμερα, οι πρώιμοι κατήγοροι της εξέγερσης, αλλά και οι όψιμοι καπηλευτές τους, όπως το ΚΚΕ, αλλάζουν το πραγματικό νόημά του, διαστρέφουν την ιστορία, συστρέφονται σαν τα φίδια, εμφανίζονται σαν τιμητές ή παίρνουν το σφουγγαρόπανο για να σβήσουν ό,τι τους ενοχλεί. Απέναντι στον αντιδραστικό εσμό ας συνοψίσουμε λοιπόν τα βασικά συμπεράσματα:

1. Και όμως κινείται! Οι αντιδραστικοί κάθε απόχρωσης διαλαλούν ότι τα πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα, αμετακίνητα, ίδια κι απαράλλαχτα. Η φασιστική χούντα μπορεί να νόμιζε ότι θα «βασιλεύει» εις τον αιώνα τον άπαντα. Και όμως! Κάτω από τη φαινομενική αταραξία έβραζαν οι κοινωνικές αντιθέσεις και αρκούσε το γεγονός για να ανατιναχτεί το ηφαίστειο.

2. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Τον Νοέμβρη ενώθηκε με «πολιτική χημεία» το αυθόρμητο με το συνειδητό. Η φοιτητική πρωτοπορία με ατμομηχανή τις επαναστατικές φωνές τόλμησε να βγει μπροστά αψηφώντας τη σιδερένια λογική των τανκς. Εκεί συνάντησε το λαό.

3. Το Πολυτεχνείο ήταν ένα γεγονός σ’έναν κόσμο που έβραζε. Στη Δύση προϋπήρχαν όλα τα νεολαιίστικα ξεσπάσματα με κορυφαίο το γαλλικό Μάη. Στην Ινδοκίνα μαίνονταν ο πόλεμος ενάντια στις ΗΠΑ. Στη Χιλή η χούντα Πινοσέτ έσφαζε το λαό. Ο κόσμος αμφισβητούσε την κυριαρχία των ΗΠΑ, στην Κίνα οι μάζες έκαναν την Πολιτιστική Επανάσταση. Ο κρίκος-Ελλάδα δεν υστέρησε· έδωσε τη συνεισφορά του.

4. Ένας μικρός λαός δείχνει τη δύναμή του. Απέναντι στη θεωρία των μικρών και αδύναμων ή τη θεωρία της στρατιωτικής υπεροχής το Πολυτεχνείο ύψωσε τη σημαία του λαϊκού και δίκαιου αγώνα.

5. Εξέγερση ή επανάσταση; Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στα δύο. Η επανάσταση έχει σχέδιο εξουσίας, η εξέγερση όχι. Ωστόσο, το Πολυτεχνείο ήταν μια μεγαλειώδης ανάταση ενός λαού που γνώρισε σε διάστημα 50 χρόνων τρεις φορές την ξιφολόγχη στο σβέρκο του (’36,’44,’67).

6. Η δύναμη βγαίνει απ’τις γροθιές κι όχι από πρόσωπα καλωσυνάτα. Από στόμια βγαίνει η δύναμη... (Βολφ Μπίρμαν). Απέναντι στον καθωσπρεπισμό, «το συρτάκι», το ποδόσφαιρο, την υποταγή και τη συναίνεση προς τη χούντα, ο Νοέμβρης έδειξε άλλο δρόμο.

7. Νίκη ή Ήττα; Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη τα τανκς είχαν μπει στο ΕΜΠ και η χούντα φαίνονταν παγκυρίαρχη. Ωστόσο το νερό μπήκε στ’αυλάκι. Η προδοσία στην Κύπρο και ο Αττίλας επέτειναν το σάπισμα και την ανατροπή του φασισμού. Διότι η νίκη ή η ήττα «πιστώνονται» στον μακρύ ιστορικό χρόνο και όχι στα βδομαδιάτικα δελτία. Το Πολυτεχνείο ήταν νίκη του επαναστατικού δρόμου πάνω στο συμβιβασμό.

8. Οι κάπηλοι. Αν κάποιοι πρέπει να σιωπούν είναι οι εγγονοί του Φλωράκη ή του Κύρκου. Δειλά οι πρώτοι με όνειδος την εφημερίδα Πανσπουδαστική Νο 8 (όπου κατάγγελναν την εξέγερση σαν έργο προβοκατόρων), ανοιχτά οι δεύτεροι με τον Δρακόπουλο ζητούσαν ομαλή μετάβαση στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Σήμερα εμφανίζονται τιμητές και αθώοι.

9. Αυθόρμητο ή Οργανωμένο; Αν έχουμε έναν αρνητικό δάσκαλο από το Νοέμβρη είναι ότι οι σπίθες της οργάνωσης δεν έγιναν πυρκαγιά. Περίσσευε ο ηρωϊσμός και η «αποκοτιά», έλειπε το σχέδιο, το μέτωπο και η οργάνωση. Ωστόσο, ο Νοέμβρης μίλησε στο λαό και τη νεολαία. Ήταν ιστορικό επεισόδιο πανεθνικής κλίμακας.

10. Αντιφασιστικός-Αντιιμπεριαλιστικός Αγώνας για μια πατρίδα λεύτερη κι ανεξάρτητη με το λαό στο τιμόνι, χωρίς ξένους προστάτες και ντόπιους δήμιους, το διαρκές μήνυμα του Πολυτεχνείου. Αντίσταση ή Υποταγή; Αγώνας ή παραίτηση; Σε πείσμα των μουσειολόγων, των σκυφτών, των δειλών και των παραιτημένων οι πορείες για το Νοέμβρη κραυγάζουν περήφανα και ατίθασα.

Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες και τα όνειρά μας.

 πηγή: Λαϊκός Δρόμος