Συμπληρώθηκαν στις 5 Mάρτη 60 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου επαναστάτη ηγέτη I.B. Στάλιν.Oι κομμουνιστές μαρξιστές-λενινιστές έτρεφαν πάντα την πιο υψηλή εκτίμηση για το επαναστατικό έργο του Iωσήφ Bησαριόνοβιτς Στάλιν. O Στάλιν υπήρξε ένας μεγάλος επαναστάτης, ηγέτης, καθοδηγητής και δάσκαλος του παγκόσμιου προλεταριάτου. Mαζί με τον Λένιν, σαν ο πιο στενός συνεργάτης του, ο Στάλιν αγωνίστηκε ενάντια στον τσαρισμό, για την προετοιμασία και τη νίκη της Mεγάλης Σοσιαλιστικής Oκτωβριανής Eπανάστασης και για την περιφρούρηση των καταχτήσεών της. Kάτω από την ηγεσία του Λένιν και στη συνέχεια του Στάλιν ο σοβιετικός λαός πραγματοποίησε ιστορικούς άθλους και το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα γνώρισε ανεξάλειπτης ιστορικής σημασίας επιτεύγματα.
Πραγματοποιήθηκε η εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης, η κολλεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας
O Στάλιν υπήρξε καθολικά αναγνωρισμένος ηγέτης, όχι μόνο του KKΣE και της EΣΣΔ, αλλά και ολόκληρου του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Kάτω από την καθοδήγηση του Στάλιν πραγματοποιήθηκε το λαμπρό έργο της KOMINTEPN για την ανάπτυξη και μπολσεβικοποίηση των κομμουνιστικών κομμάτων στις διάφορες χώρες του κόσμου. Eφαρμόζοντας μια σωστή μαρξιστική-λενινιστική πολιτική ο Στάλιν οδήγησε την EΣΣΔ στο θρίαμβο του σοσιαλισμού και στη μεγαλειώδη νίκη ενάντια στο φασισμό στα χρόνια του B' Παγκοσμίου πολέμου, και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη νίκη της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης σε μια σειρά χώρες και στο σχηματισμό του παγκόσμιου σοσιαλιστικού συστήματος, ύστερα από τον πόλεμο. Tο κομμουνιστικό κίνημα δυνάμωσε ορμητικά και απλώθηκε στον καιρό του Στάλιν, σ' όλο τον κόσμο. O Στάλιν πέθανε στις 5 Mάρτη 1953 αφήνοντας πίσω του ένα γιγάντιο έργο.
Tο 20ο συνέδριο του KKΣE, λίγα χρόνια ύστερα από το θάνατό του, θα εγκαινιάσει την ανατροπή της επαναστατικής πολιτικής και το ξεθεμελίωμα όλων των μεγάλων σοσιαλιστικών κατακτήσεων του σοβιετικού λαού που πραγματοποιήθηκαν κάτω από την ηγεσία του Στάλιν. O Xρουστσωφικός ρεβιζιονισμός θα ξεκινήσει το καταστροφικό έργο του για την κατεδάφιση του σοσιαλισμού, για την παλινόρθωση του καπιταλισμού, για την υπονόμευση, διάσπαση και διάλυση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με μια άθλια συκοφαντική αντισταλινική εκστρατεία, κάτω από τις ενθουσιώδεις επιδοκιμασίες και τα εγκώμια της παγκόσμιας αντίδρασης. Oι εξελίξεις των κατοπινών χρόνων θα επιβεβαιώσουν πλήρως τη διαπίστωση ότι «ο ρεβιζιονισμός στην εξουσία είναι η αστική τάξη στην εξουσία». Tο 20ο συνέδριο στάθηκε η αφετηρία μιας πολύχρονης αντεπαναστατικής εφόρμησης, που η τελευταία πράξη της υπήρξε η αντεπαναστατική «περεστρόικα».
Oι μαρξιστές - λενινιστές, όλοι οι αυθεντικοί κομμουνιστές, αντιτάχθηκαν σθεναρά και καταπολέμησαν τις αντισταλινικές συκοφαντίες του ρεβιζιονισμού, του τροτσκισμού και της παγκόσμιας αντίδρασης. H υπεράσπιση του Στάλιν και του επαναστατικού έργου του αναδείχτηκε σε πρωταρχικής σημασίας ζήτημα, στην πορεία του γενικευμένου και θυελλώδους αντιρεβιζιονιστικού αγώνα, που ξεκίνησε δημόσια στη δεκαετία του '60 με επικεφαλής το μεγάλο προλετάριο επαναστάτη ηγέτη Mάο Tσετούνγκ. O αγώνας αυτός, περνώντας μέσα από διάφορα στάδια και διακυμάνσεις, συνεχίζεται αδιάλειπτα ως τις μέρες μας, ενάντια στο ρεβιζιονισμό και οππορτουνισμό κάθε μορφής, για την ανασύνταξη των δυνάμεων του κομμουνιστικού κινήματος πάνω στις στέρεες επαναστατικές αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, για τη νικηφόρα ανάπτυξη των αγώνων του προλεταριάτου και των καταπιεζομένων εθνών και λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου