Ένα κύμα οργής κατακλύζει τη χώρα

 

Ένα μεγάλο κύμα οργής κατακλύζει τη χώρα. Ένα μαζικό κίνημα, με αποφασιστικότητα και δυναμική, εκδηλώνεται από τη μια άκρη της Ελλάδας έως την άλλη. Αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες, μελισσοκόμοι ενώνουν τις δυνάμεις τους. Τα μπλόκα τους πολλαπλασιάζονται και ενισχύονται. Ο αγώνας τους κλιμα­κώνε­ται.

Όχι, δεν πρόκειται για μια ακόμη από τις συνηθισμένες αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων πολλών ετών, με επιμέρους μόνο αιτήματα, όπως ψελλίζουν κάποιοι για να υποβαθμίσουν και υποτιμήσουν το εύρος, τη δυναμική και τη στόχευσή τους. Δεν περιορίζονται στις καθυστερήσεις των αποζημιώσεων και την παύση πληρωμών που κήρυξε η κυβέρνηση λόγω του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τις εξωφρενικές απάτες και μίζες των «γαλάζιων παιδιών».

Η τωρινή οργή, διαμαρτυρία, κινητοποίηση των ανθρώπων του μόχθου της υπαίθρου συμπεριλαμβάνει και έχει έναυσμα όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα τα υπερβαίνει, εκτείνεται πολύ πέρα από τα τρέχοντα. Όπως ακριβώς συνέβη και με το έγκλημα των Τεμπών, όπου τα υπαρκτά υπόγεια ρεύματα λαϊκής αμφισβήτησης και αγανάκτησης βγήκαν με ορμή στην επιφάνεια, μετατράπηκαν σε ποτάμια διεκδίκησης και αγώνα, βάζοντας στο επίκεντρο τις γενικές οδυνηρές αλήθειες μιας βασανιστικής λαϊκής πραγματικότητας.

Το τωρινό, λοιπόν, κύμα οργής εκφράζει και μια βαθιά, συσσωρευμένη δυσαρέσκεια. Έχει βαθιές, ευρύτερες αιτίες. Έχει χαρακτηριστικά αγώνα επιβίωσης. Αγγίζει την καρδιά του αγροτικού ζητήματος, την πλήρη εγκατάλειψη και καταστροφή της μικρομεσαίας αγροτιάς, την οριστική καταδίκη της κτηνοτροφίας και αλιείας, την ερημοποίηση της περιφέρειας. Ο αγροτοκτηνοτροφικός κόσμος είναι υπό διωγμό, έχει οδηγηθεί στην απόγνωση. Δεν υπάρχει παρόν και μέλλον γι’ αυτόν.

Μια ζοφερή κατάσταση ερημοποίησης έχει δημιουργηθεί στην ελληνική ύπαιθρο που δεν οφείλεται απλώς και μόνο στην αδιαφορία αυτών που κυβερνούν. Κυρίως, είναι προϊόν και αποτέλεσμα της απαρέγκλιτης, διαχρονικής πολιτικής της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, που υλοποιεί συγκεκριμένες, αυστηρές εντολές της ΕΕ. Και έχει οδηγήσει σε μια τρομακτική σταδιακή απαξίωση, υπονόμευση και συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα. Το ποσοστό της αγροτικής παραγωγής στο ελληνικό ΑΕΠ έχει κατρακυλήσει στο μηδαμινό 3,5!

Αυτή η αντιαγροτική πολιτική έχει ενταθεί και επιταχυνθεί στα χρόνια της κυβέρνησης ΝΔ. Όσο και αν ο Κυρ. Μητσοτάκης πασχίζει να κρυφτεί πίσω από την καραμέλα και το άλλοθι των «χρόνιων παθογενειών», η ευθύνη του είναι ακέραιη και βαρύτατη, καθώς διανύει τον έβδομο χρόνο πρωθυπουργικής θητείας. Και οι προθέσεις του για τη συνέχισή της είναι επίσης ολοφάνερες και δεδομένες όταν επικαλείται τα «όρια» και το «πλαίσιο» των «ευρωπαϊκών περιορισμών» και αποκηρύσσει -και για ευνόητες σκοπιμότητες στο πλαίσιο της «γαλάζιας πολυκατοικίας»- το «λάθος» της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, όταν δόθηκαν στους αγρότες χρήματα που ζητήθηκαν αργότερα από την ΕΕ να επιστραφούν με τόκο…

Ο «Νόμος και η Τάξη» σε πλήρη εφαρμογή

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις, παρά τις επίμονες προσπάθειες της κυβέρνησης και του προπαγανδιστικού μηχανισμού της να ενεργοποιήσουν τον περιβόητο «κοινωνικό αυτοματισμό», μέσα από τη συντεταγμένη -ύπουλη ή και ανοιχτά χυδαία- συκοφάντησή τους, συναντούν την αλληλεγγύη και συμπαράσταση του ελληνικού λαού.

Τα περί «ταλαιπωρίας του κοινού» και «ακροτήτων», τα περί «πλούσιων αγροτών» και «πολυτελών τρακτέρ» κ.ο.κ. δεν βρίσκουν την επιδιωκόμενη απήχηση. Σε μια κοινωνική πραγματικότητα όπου η φτωχοποίηση ευρύτατων, πλέον, εργατολαϊκών στρωμάτων παίρνει μεγάλες διαστάσεις, η μεγάλη πλειονότητα του μη αγροτικού κόσμου βλέπει στα προβλήματα των αγροτών συνάφεια με τα δικά του προβλήματα. Η οργή του αγροτικού κόσμου ενώνεται και αθροίζεται με τη διάχυτη, συσσωρευμένη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση όλου του υπόλοιπου λαού και της νεολαίας για τα δεινά που βιώνουν τα πολλά τελευταία χρόνια. Όταν, μάλιστα, το μέλλον είναι αναμφισβήτητα κοινό και διαγράφεται όλο και πιο σκοτεινό.

Αφού οι αθλιότητες των συκοφαντιών και η επιχείρηση πυροδότησης του «κοινωνικού αυτοματισμού» δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ήρθε η σειρά των απειλών, του εκφοβισμού, της άγριας αστυνομικής βίας, των δικογραφιών, των εισαγγελικών παρεμβάσεων -ακόμα και σε επίπεδο Αρείου Πάγου!- και των δικαστικών διώξεων. Η «ανεξάρτητη, τυφλή Δικαιοσύνη» επί το έργον, πλάι-πλάι με τον κρατικό μηχανισμό καταστολής, όπως συμβαίνει -όλο και πιο συχνά πλέον- στις λαϊκές διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, απεργίες. Ο «Νόμος και η Τάξη» σε πλήρη εφαρμογή, για να τρομοκρατήσουν, να υπονομεύσουν τη δυναμική των αγώνων, αλλά και για να στείλουν μήνυμα πυγμής και αυταρχισμού στην υπόλοιπη κοινωνία.

Αντί για τρομοκράτηση του κινήματος, όμως, αντί για υποχώρηση των κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά στην αποφασιστικότητα και την ανυποχώρητη στάση των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των ψαράδων, των μελισσοκόμων, που διευρύνουν και κλιμακώνουν τον αγώνα τους. Αντί για απομόνωση των βιοπαλαιστών του πρωτογενούς τομέα, αυτό που συμβαίνει είναι η όλο και μεγαλύτερη πολιτική φθορά, αποδοκιμασία και απομόνωση της κυβέρνησης ΝΔ και του Κυρ. Μητσοτάκη. Ακόμα και αυτές οι χειραγωγημένες δημοσκοπήσεις, επίμονα, το καταγράφουν. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων προτιμάει οτιδήποτε άλλο εκτός του Μητσοτάκη, με την προτίμηση του «χάους» και του «κανένα» να θριαμβεύει… Το χάσμα ανάμεσα στο λαό και μια κυβέρνηση που έχει χάσει, έτσι κι αλλιώς, τη λαϊκή νομιμοποίηση γίνεται όλο και πιο βαθύ.

Εντείνονται οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Το εξελισσόμενο αγροτικό κίνημα επιδρά και επιταχύνει υπάρχουσες διεργασίες και εξελίξεις σε ένα πολιτικό σκηνικό που μεταβάλλεται, απροσδιόριστα ακόμη, καθώς η μεγάλη απαξίωση της ΝΔ αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός και η «πολυπόθητη» εναλλακτική λύση αποτελεί ακόμη ζητούμενο.
Η κυβέρνηση δέχεται βολές και εκ των έσω, από το εσωτερικό της ΝΔ. Καθώς ο αγροτικός κόσμος αποτέλεσε την κυριότερη εκλογική δεξαμενή της και όσο δεν διαγράφεται προοπτική ομαλής και ανώδυνης εξόδου από τις αναπτυσσόμενες αγροτικές κινητοποιήσεις, οι τριγμοί, οι γκρίνιες, οι εντάσεις, οι ανοικτές και έντονες πλέον διαφοροποιήσεις όχι μόνο δεν καταλαγιάζουν αλλά περνάνε σε υψηλότερο επίπεδο. Ενδεικτική η σχετική κοινή δήλωση των 6 βουλευτών της ΝΔ.

Επιπλέον, και η αντιπαράθεση των δύο πρώην πρωθυπουργών και αρχηγών της ΝΔ (Αντ. Σαμαρά πρωτευόντως, αλλά και Κ. Καραμανλή) με το Μαξίμου εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά, γίνεται όλο και πιο έντονη. Η πολιτική παρέμβαση και οι βολές του Κ. Καραμανλή κατά της κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη, στην πρόσφατη εκδήλωση της εφημερίδας «Δημοκρατία», δημιούργησαν πρόσθετη αναταραχή και προβληματισμό στην κυβερνητική παράταξη. Σε συνδυασμό με την έντονη κριτική του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, στα κυβερνητικά πεπραγμένα, στην ίδια εκδήλωση, τις δηλώσεις «συμπαράστασης» του Α. Σαμαρά στους αγρότες και την παρουσία του Ν. Δένδια, παρά τις πρωθυπουργικές απαγορευτικές υποδείξεις, είναι χαρακτηριστικές των συντελούμενων έντονων διεργασιών στο κεντροδεξιό και δεξιό φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος.

Εντωμεταξύ κραυγάζει η ηχηρή απουσία του υποδυόμενου τον «μεσσία» Αλ. Τσίπρα. Σε μια συγκυρία που μόνο ευνοϊκή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για το «Κίνημά» του, που φιλοδοξεί να οργανωθεί σε «κάθε πόλη, γειτονιά, περιοχή, χώρο εργασίας ή φοίτησης», με «κινηματικούς όρους»…, και ενώ ένας γενικός αναβρασμός επικρατεί στη χώρα, ο Αλ. Τσίπρας σιωπά. Και ετοιμάζει, απλώς, την επόμενη παρουσίαση της «Ιθάκης» του στην Πάτρα! Προφανώς, η αναζήτηση μιας θέσης βασικού παίκτη στο αστικό πολιτικό σύστημα απαιτεί συνεχείς διαβεβαιώσεις υποταγής για την πλήρη ενσωμάτωσή του σε αυτό και την ολοκληρωτική παράδοσή του στους ισχυρούς (μέσα και έξω από τη χώρα).