Όλοι στην πανεργατική απεργία και τις συγκεντρώσεις 20 Νοέμβρη

 

Ακρίβεια, φτώχεια, καταστολή, πόλεμος, μια σκοτεινή πραγματικότητα διαγράφεται για τις πλατιές εργαζόμενες μάζες

Αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή επέλαση της κυβέρνησης

Την Τετάρτη 20 Νοέμβρη οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε όλη την Ελλάδα προχωρούν στην 24ωρη απεργία που κήρυξαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Ξεπερνώντας τον εργοδοτικό εκφοβισμό καλούνται να μην πάνε για δουλειά στους χώρους εργασίας τους και να κατέβουν, μαζικά, στα απεργιακά συλλαλητήρια για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Η επιτυχία της πανεργατοϋπαλληλικής απεργίας θα μετρηθεί με τη μαζικότητα της συμμετοχής σε αυτήν. Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον αγώνα που διεξάγει η εργατική τάξη ενάντια στα μέτρα τη κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Μέτρα που την πνίγουν όλο και περισσότερο μέσα στη φτώχεια, στην άγρια εκμετάλλευση, τις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, την υποαπασχόληση και την ανεργία και της στερούν τα πιο θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας.

ΕΡΓ.Α.Σ.: Όλοι στην πανελλαδική απεργία της 20ής Νοέμβρη

 

Για μια ισχυρή αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι

Η πανελλαδική 24ωρη απεργία στις 20 Νοέμβρη, κοινή μετά από πολύ καιρό για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, πρέπει να γίνει μέρα πανεργατικής απόρριψης της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που έχει καθηλώσει μισθούς και συντάξεις, έχει εκτινάξει την ακρίβεια στα ύψη, λεηλατεί τα λαϊκά εισοδήματα με τη βαριά φορολογία και οδηγεί σε διάλυση και ιδιωτικοποίηση τις κοινωνικές υπηρεσίες της δημόσιας Υγείας, Παιδείας, Ασφάλισης.

Πρέπει να γίνει μέρα πανεργατικής καταδίκης της άγριας εργοδοτικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων, που γίνεται στους χώρους δουλειάς με τη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής (αντεργατικοί-αντιαπεργιακοί νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη κ.ά.), με τη μονιμοποίηση του μνημονιακού παγώματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την ΕΓΣΕΕ, με την εξάλειψη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (μόνο 8 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εργασίας έχουν υπογραφεί το 2024 και υποχρεωτικές έχουν γίνει μόνο 2), την εξοντωτική διεύρυνση των ημερήσιων και εβδομαδιαίων ωραρίων εργασίας, την εκτεταμένη αντικατάσταση της σταθερής εργασίας με μορφές ελαστικής απασχόλησης, την ανεξέλεγκτη παραβίαση ακόμα και κρατικών αποφάσεων που αφορούν την αμοιβή εργασίας (για τον κατώτατο μισθό και τις τριετίες), την εγκληματική έλλειψη μέτρων ασφάλειας της εργασίας με αποτέλεσμα οι θάνατοι και οι τραυματισμοί εργαζομένων σε ώρα εργασίας να αυξάνονται κατακόρυφα.

Για την ανοιχτή πολιτική κρίση που ξέσπασε στη ΝΔ και τη διαγραφή Σαμαρά

 

Γραφείο Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ

Η πολιτική κρίση που υπόβοσκε όλο το προηγούμενο διάστημα στη ΝΔ με τα εσωτερικά μαχαιρώματα, τη διαγραφή του βουλευτή Σαλμά, τις συνεχείς διαφοροποιήσεις των πρώην πρωθυπουργών Καραμανλή και Σαμαρά από την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξέσπασε ανοιχτά και οδήγησε στη διαγραφή του Σαμαρά από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.

Έξι μήνες μετά τις ευρωεκλογές, όπου η ΝΔ δέχθηκε ένα ισχυρό χαστούκι, κατρακυλώντας από το 41% μέσα σε ένα χρόνο στο 28% και κάνοντας θρύψαλα το αφήγημα της παντοδυναμίας της, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια ανοιχτή αντιδραστική διαμάχη ομάδων και φατριών για τον έλεγχο της ΝΔ και τη διακυβέρνηση της χώρας, για το εάν θα κινηθεί από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μητσοτάκη σε μια ακροδεξιά πολιτική του Σαμαρά κάτω και από τον αντίκτυπο της εκλογής Τραμπ στις ΗΠΑ.

30 χρόνια Περιοδικό Πορεία (συγνώμη κύριε Φουκογιάμα)

 

Πριν από τρεις δεκαετίες, το φθινόπωρο του σωτηρίου έτους 1994, εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Πορεία», από ολιγομελή ομάδα συντακτών. Το εγχείρημα απαιτούσε δόση πεποίθησης, καθώς η χρονική συγκυρία, λίγο μετά την τυπική διάλυση της ΕΣΣΔ τις τελευταίες ημέρες του 1991, είχε δώσει το σύνθημα της παγκόσμιας (άρα και εγχώριας) συντονισμένης συκοφαντικής επίθεσης ενάντια σε κάθε αριστερή ή/και σοσιαλιστική ιδέα.

Ήταν οι στιγμές εκείνες που η παγκόσμια, «αντικειμενική διανόηση», καβάλα στο ιστορικό κύμα και κλίμα, επαλήθευε ότι ο καπιταλισμός ήταν, αποδεδειγμένα πλέον, ο μόνος δρόμος. Α, ναι! Στα 1992 ήταν που ο Φράνσις Φουκογιάμα, ένας από τους ογκόλιθους σκέψης της Αμερικής αλλά και ολάκερου του στερεώματος, κατέληγε στο φιλοσοφικό συμπέρασμα της καθολικής επικράτησης του καπιταλισμού, καθώς «η παγκόσμια εξάπλωση των φιλελεύθερων δημοκρατιών και του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς και του δυτικού τρόπου ζωής του μπορεί να σηματοδοτήσει το τελικό σημείο της κοινωνικοπολιτισμικής εξέλιξης και του πολιτικού αγώνα της ανθρωπότητας και να γίνει η τελική μορφή ανθρώπινης διακυβέρνησης».

Μια επιθετική απάντηση της αμερικανικής κεφαλαιοκρατίας

 

Η προεκλογική αντιπαράθεση, στις ΗΠΑ, διεξήχθη με όρους πρωτοφανούς σφοδρότητας. Με την επικράτηση μιας οξύτατης σύγκρουσης ανάμεσα σε ισχυρά κέντρα εξουσίας, σφραγίστηκε από το βαθύ διχασμό της οικονομικής και πολιτικής αμερικανικής ολιγαρχίας. Τελικά, η αναμέτρηση δεν ήταν οριακή, ούτε η Χάρις είχε κάποιο μικρό προβάδισμα, όπως σταθερά ισχυριζόταν η κυρίαρχη προπαγάνδα. Η νίκη του Τραμπ ήταν μία πολύ καθαρή νίκη. Και αναμενόμενη από όσους διαβάζουν την πραγματικότητα και δεν την προσαρμόζουν σε σκοπιμότητες. Η διάψευση των προβλέψεων και των εκτιμήσεων «έγκυρων» αναλυτών, μέσων και κέντρων εξουσίας του κυρίαρχου συστήματος στις ΗΠΑ και στη Δύση συνολικά, για άλλη μια φορά, ήταν εκκωφαντική…

Ο Τραμπ κέρδισε όχι μόνο τους εκλέκτορες αλλά και την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Ελέγχοντας, με την ανάληψη της προεδρίας τον Ιανουάριο, και τα δύο Σώματα του αμερικανικού Κογκρέσου (Γερουσία και Βουλή των Αντιπροσώπων) για τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια, καθώς και το Ανώτατο Δικαστήριο (από την πρώτη του θητεία), επανέρχεται ισχυρός και θριαμβευτής. Τώρα, μαζί με τους πανηγυρισμούς όσων τον στήριξαν και την αναγκαστική προσαρμογή αυτών που ανοιχτά τον αμφισβήτησαν ή τον πολέμησαν, περισσεύουν τα σχόλια, οι αναλύσεις, οι ερμηνείες, οι προβλέψεις και τα σενάρια για το τι σηματοδοτεί η νέα θητεία του.

Το Πολυτεχνείο ζει στον αγώνα του αδούλωτου λαού και της νεολαίας -Όλοι στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις την Κυριακή 17 Νοέμβρη

 

Συμπληρώνονται φέτος 51 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Η Ε­ξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορυφαία εκδήλωση λαϊκής αντιφασιστικής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης ενάντια στην αμερικανοκίνητη δικτατορία. Το στρα­τιωτι­κο­-φα­σιστικό καθεστώς της χούντας θα κατέρρεε μερικούς μήνες αργότερα κάτω και από το βάρος του εθνοπροδοτικού της πραξικοπήματος στην Κύπρο, τον Ιούλη του ’74.

51 χρόνια μετά, παρά τις προσπάθειες κατασυκοφάντησης του περιεχομένου του Νοέμβρη, παρά τη χρόνια διατεταγμένη επιχείρηση για να περάσει το Πολυτεχνείο στην ιστορική λήθη, παρά τις απαγορεύσεις, τις προβοκάτσιες, τα αστυνομικά χτυπήματα, ο λαός και η νεολαία τιμούν σταθερά και αδιάλειπτα την ηρωική Εξέγερση. 51 Νοέμβρηδες τώρα τιμάται το Πολυτεχνείο με τον τριήμερο εορτασμό στην Αθήνα και εκδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας, ενώ η μεγάλη παλλαϊκή αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση κάθε 17 Νοέμβρη από το 1974 μέχρι σήμερα καταλήγει στην αμερικάνικη πρεσβεία, ενώ σε όλη τη χώρα πραγματοποιούνται μαζικές παλλαϊκές συγκεντρώσεις και πορείες.
Η επιλογή της πρεσβείας των ΗΠΑ δε γίνεται μόνο για λόγους ιστορικούς, επειδή αυτές βρίσκονταν πίσω από τη στρατιωτικο-φασιστική δικτατορία, αλλά ακριβώς γιατί, παρά τους μεγάλους λαϊκούς αγώνες και τον ξεσηκωμό του Νοέμβρη, το καθεστώς της αμερικανοκρατίας παραμένει. Είναι εδώ σε κάθε πτυχή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του λαού και του τόπου, γι’ αυτό το Πολυτεχνείο παραμένει ζωντανό στη μνήμη και τη συνείδηση του λαού και της νεολαίας.

Μ-Λ ΚΚΕ: Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες!

 

Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες!

Συμπληρώνονται φέτος 51 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορυφαία εκδήλωση λαϊκής αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής πάλης ενάντια στην αμερικανοκίνητη δικτατορία. Το στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς της χούντας θα κατέρρεε μερικούς μήνες αργότερα κάτω και από το βάρος του εθνοπροδοτικού της πραξικοπήματος στην Κύπρο, τον Ιούλη του ’74.

51 χρόνια μετά τα συνθήματα και οι στόχοι της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένουν αδικαίωτοι και ο αγώνας της νεολαίας και του λαού το Νοέμβρη του ’73 και σε όλη τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας παραμένει επίκαιρος.

Η Σύνοδος Κορυφής των BRICS στο Καζάν αποτύπωσετις αλλαγές που συντελούνται στον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης

 

Αν και η 16η Σύνοδος κορυφής των BRICS+ δεν τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας στη Δύση, ενώ τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ κυριολεκτικά το έθαψαν ως θέμα, για τις χώρες που συμμετείχαν στη σύνοδο και τον λεγόμενο «παγκόσμιο νότο» αποτέλεσε κεντρικό πολιτικό γεγονός, καθώς αποτυπώνει τις τεκτονικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και στον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης.
Μόνο τα πληθυσμιακά μεγέθη χωρών όπως η Κίνα και η Ινδία δείχνουν το μέγεθος της απεύθυνσης της συνόδου σε πλανητικό επίπεδο. Η σύνοδος του Καζάν ήταν η πρώτη μετά τη νέα διεύρυνση του σχήματος, την 1η Ιανουαρίου 2024, όταν πέντε χώρες το Ιράν, η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σαουδική Αραβία έλαβαν πρόσκληση συμμετοχής ως μέλη. Χώρες που βρίσκονται ή είναι πέριξ της περιοχής της Μέσης Ανατολής όπου ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός αναπτύσσεται μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους απ’ τη μια και των Κίνα, Ρωσία απ’ την άλλη. Μια περιοχή η οποία για δεκάδες χρόνια αποτελούσε προνομιακό πεδίο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, την οποία έχουν αιματοκυλίσει, ενώ τώρα καταγράφονται αντίρροπες τάσεις. Αυτή η διεύρυνση είχε συμφωνηθεί στην προηγούμενη σύνοδο κορυφής του Γιοχάνεσμπουργκ από τα πέντε τότε μέλη (Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική).

ΚΚΕ: Η στρέβλωση και η παραχάραξη συνυπάρχει με τη χυδαία καπηλεία του αγώνα των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΔΣΕ

 

75 χρόνια μετά το 1949 θυμήθηκε το ΚΚΕ την ίδρυση παραρτήματος ΠΕΑΕΑ στην Ικαρία!

«Η προσωρινή διοικούσα επιτροπή του παραρτήματος Ικαρίας – Φούρνων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας καλεί τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, αλλά και τους απόγονους τους να συστρατευτούν στην προσπάθεια ίδρυσης παραρτήματος στην Ικαρία και στους Φούρνους, με σκοπό τη μαχητική – αγωνιστική – διεκδικητική διάδοση και δράση στις σημερινές συνθήκες των μηνυμάτων της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης…».

Όσο το ΚΚΕ απομακρύνεται ιδεολογικά και πολιτικά από το περιεχόμενο των αγώνων και των ηρώων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΔΣΕ της δεκαετίας του 1940, τόσο επιδίδεται σε δράσεις και εκδηλώσεις καπηλείας αυτής της ιστορικής περιόδου.

Όσο βγάζει «νέα ιστορικά συμπεράσματα» καταδίκης της γραμμής της Γ΄ Διεθνούς για τα Λαϊκά Αντιφασιστικά Μέτωπα -δηλαδή για το ΕΑΜ- τόσο γεμίζει την Ελλάδα και τους ιστορικούς τόπους των μαχών και των εκτελέσεων, με μνημεία και πλακέτες που έχουν πάντα φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Όσο φροντίζει να αλλοιώνει και να διαφοροποιείται από το πραγματικό περιεχόμενο του γιγαντιαίου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που έδωσε ο ελληνικός λαός τα πέτρινα χρόνια εκείνης της δεκαετίας, τόσο στήνει προτομές και φτιάχνει παραρτήματα της Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ!

Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ -Μια Ευρώπη σε βαθιά κρίση, σιδερόφρακτη για του μετανάστες, με «χάδια» στο Ζελένσκι και «πλάτες» στο Νετανιάχου

 

 Όσο πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου, τόσο πιο κλειστά γίνονται τα σύνορα της Ευρώπης, τόσο πιο πολύ μετατοπίζονται σε ακροδεξιά ατζέντα οι ηγεσίες μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική κρίση και πολιτικά διαιρεμένη. Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, όσο φουντώνει η φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή και όσο -με ανάμιξη, υποκίνηση, παρέμβαση των ισχυρών του πλανήτη- συνεχίζουν να σοβούν δεκάδες άλλες εστίες πολέμου στη γη, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι θα αυξάνονται οι στρατιές των κατατρεγμένων μεταναστών, γεννήματα και θύματα αυτών των πολέμων, που θα αναζητούν καταφύγιο στον «παράδεισο» της ΕΕ. Θα βρίσκουν όμως μια πιο κλειστή Ευρώπη, με πιο ψηλά τείχη, όλο και πιο πολλοί θα πνίγονται και άλλοι τόσοι θα στέλνονται πίσω στις χώρες προέλευσης, που ονομάζονται πλέον «ασφαλείς χώρες», ή θα κλείνονται σε στρατόπεδα τρίτων χωρών που θα επιδοτούνται από την ΕΕ. Οι διακηρύξεις της «δημοκρατικής Ευρώπης» για πολιτικό άσυλο «πάνε περίπατο».