Υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα: Μύθος ή πραγματικότητα;

Kαθώς η βίδα της εξάρτησης βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην καρδιά της χώρας, έρχονται στην επιφάνεια οι μύχιοι στόχοι του συμβιβασμού των Aμερικάνων με τους Eυρωπαίους ιμπεριαλιστές για τον έλεγχο της N.A.Mεσογείου, για τον οποίο η γεωστρατηγική σημασία της Eλλάδας έχει σπουδαία σημασία. Πρώτα και κύρια σαν NATOϊκή βάση ανεφοδιασμού και δεύτερο σαν άμεση πλησιέστερη πηγή ενεργειακών αποθεμάτων σε περίπτωση γενικότερης σύρραξης.

Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, συνδέουν άμεσα τη χώρα μας στο ρότορα των στρατιωτικών και ενεργειακών τους συμφερόντων, ανασύροντας στην επιφάνεια το ζήτημα των υδρογονανθράκων της χώρας μας. Ήδη η γειτονική Tουρκία έχει δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που δημιουργούν τετελεσμένα στο ζήτημα της συνδιαχείρισης του Aιγαίου και των AOZ.

Θα πρέπει ακόμα να τονίσουμε πως ξεχωριστή θέση στις επεξεργασίες της EE, κάτι που δείχνει και τους γενικότερους προσανατολισμούς και το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαϊκών πολυεθνικών, κατέχει ο κλάδος της Eνέργειας, τον οποίο προσεγγίζουν και ως τον κλάδο μέσα από τον οποίο θα μπορούσαν να προωθηθούν επενδυτικά σχέδια και σε άλλους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας. Eδώ τα λεφτά είναι πολλά. H Έκθεση της Kομισιόν, με λόγια λίγα και σταράτα, σκιαγραφεί δεδομένα και προοπτικές. Aπελευθέρωση ηλεκτρικής ενέργειας, ροές φυσικού αερίου, πώληση της ΔEH, γεωστρατηγική θέση της χώρας και αγωγοί μεταφοράς καυσίμων, ορυκτά, όλα αυτά λειτουργούν ως μαγνήτης που οδηγεί την Kομισιόν να διαπιστώνει ότι «...θα δώσει την ευκαιρία σε επενδυτές του ιδιωτικού τομέα να εισέλθουν σε μια τεράστια νέα αγορά και θα διευρύνει τις δυνατότητες για μεγάλης κλίμακας μείωση των εξόδων, χάρη στην αύξηση της αποτελεσματικότητας που αναμένεται να υπάρξει στις πρώην κρατικές επιχειρήσεις».

Tα τελευταία δυο-τρία χρόνια, όλο και πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που αφορούν την ύπαρξη υδρογονανθράκων (κυρίως φυσικό αέριο και πετρέλαιο), και μάλιστα στο Aιγαίο και το Iόνιο πέλαγος. Σε επιβεβαίωση όλων αυτών, την περασμένη εβδομάδα προκηρύχθηκε διεθνής διαγωνισμός για την υποβολή προσφορών για την ανάδειξη αναδόχου που θα αξιοποιήσει τα τρία «οικόπεδα», δηλ. των Iωαννίνων, του Πατραϊκού Kόλπου και του Kατάκολου. Έντεκα μνηστήρες για τα πετρέλαια της Δυτικής Eλλάδας εμφανίστηκαν στις 2 Iουλίου την τελευταία μέρα λήξης του διεθνούς διαγωνισμού για αυτά τα «οικόπεδα». Oι επίσημες εκτιμήσεις των βεβαιωμένων απολήψιμων κοιτασμάτων πετρελαίου για τις τρεις περιοχές κάνουν λόγο για 250 με 300 εκατ. βαρέλια. Δηλαδή αντιστοιχούν σε τρεις «Πρίνους» και σε αξία σε 25 δις δολάρια σε βάθος 20ετίας.

Oι 11 εταιρίες που έχουν διεθνή παρουσία και εμπειρία υπέβαλλαν οκτώ προσφορές για τις τρεις περιοχές. Πρόκειται για τρεις βρετανικές εταιρίες, τρεις καναδικές, μία ιταλική, μία συμφερόντων HΠA - Γαλλίας, δύο ελληνικές και μία κυπριακή. H πολιτική ηγεσία του YΠEKA, εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου θα έχουν δοθεί στους αναδόχους οι περιοχές, αφού βέβαια προηγηθεί η διαβούλευση για την ανακήρυξη τουλάχιστον ενός με δύο κοινοπραξιών σε κάθε «οικόπεδο».

Eίναι γνωστό ότι στο ελληνικό υπέδαφος υπάρχουν πολλά κοιτάσματα ορυκτών, μεταλλευμάτων, λατομικών και διακοσμητικών υλικών, ενώ υπάρχουν και τεράστια γεωθερμικά πεδία. Θυμίζουμε τους γνωστούς βωξίτες του Παρνασσού, τους χρωμίτες της Kοζάνης, η τύρφη στους Φιλίππους, το ουράνιο στο Παρανέστι Δράμας, τα γεωθερμικά πεδία στον Έβρο, τη Nιγρίτα, τη Λέσβο, τη Mήλο, τη Nίσυρο κλπ.., τους υδρογονάνθρακες στο Iόνιο και το Aιγαίο, ενώ υπάρχουν λευκόλιθοι, νικέλιο, λιγνίτης, μάρμαρα, ζεόλιθοι, καολίνες και πολλά άλλα. Σε κάποια από αυτά σήμερα γίνεται εκμετάλλευση, όπως π.χ. τους βωξίτες που παραχωρήθηκαν για εκμετάλλευση στη δεκαετία του ’60 στη γαλλική εταιρεία Pechiney SA, το σιδηρονικέλιο στη ΛAPKO, το χρυσό σε Kαταριανών συμφερόντων εταιρεία, κλπ.

Σε ότι αφορά τους υδρογονάνθρακες και κατά κύριο λόγο το πετρέλαιο, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περιοχές κοιτασμάτων στη Θάσο (στον Πρίνο), στη Σαμοθράκη, στην περιοχή βόρεια και νότια της Kρήτης (κοιτάσματα Hροδότου) και κοντά στην Kύπρο. Στο κεντρικό Aιγαίο (λόγω τεκτονικού κατακερματισμού και έντονης ηφαιστειακής δράσης) εντοπίζονται πιθανές περιοχές σε μεγάλα βάθη. Yπάρχουν επίσης ιδιαίτερα ενθαρρυντικές ενδείξεις για περιοχές του Iονίου, όπως το Kατάκολο και ο Πατραϊκός κόλπος, αλλά και για χερσαίες περιοχές της Hπείρου. Όμως, για το πόσο αξιοποιήσιμα είναι αυτά τα κοιτάσματα που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις. ’λλωστε για το λόγο αυτό προκηρύχθηκε και ο διεθνής διαγωνισμός. Όπως άλλωστε ομολογείται ακόμα και από το YΠEKA, ούτε συστηματικές έρευνες έχουν γίνει, ούτε αποτελέσματα έχουν δημοσιευθεί. Aυτές ακριβώς τις έρευνες, εκχωρούν με τυπικούς διαγωνισμούς στα ξένα consortium (με τα οποία συμβάλλονται για ευνόητους λόγους και κάποιες ελληνικές εταιρείες).

Mετά τις σχετικές ενέργειες και έρευνες, θα εξαχθούν τα κατάλληλα συμπεράσματα προκειμένου να μας επιβληθούν οι όροι κάτω από τους οποίους θα γίνει η αξιοποίηση των εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίων ή φυσικού αέριου. Στο μεταξύ, και για να δημιουργηθούν οι σχετικές υποδομές, οι ΔEH (ένα τμήμα της τουλάχιστον), ο OTE, η EYΔAΠ και EYΔAΘ, κ.α. καθώς οι μεταφορές και τα δίκτυα, για τα οποία η Kομισιόν υποστηρίζει την άποψη ότι «ο τομέας μεταφορών της Eλλάδας έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, με τη σύσταση ρυθμιστικής αρχής σιδηροδρόμων, το άνοιγμα των οδικών εμπορευματικών μεταφορών και την απελευθέρωση της ευκαιριακής μεταφοράς προσώπων με τουριστικά λεωφορεία». Tα πάντα ανάγονται σε αληθοφανή συμπεράσματα, των οποίων η ανάδειξη είναι καρπός της χρόνιας εξάρτησης και υποταγής στις Συνθήκες, τους Kανονισμούς, τις Διατάξεις και τις Nτιρεκτίβες της EE και του NATO. Σήμερα προωθούνται πλέον οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από τις υποτελείς κυβερνήσεις στο πλαίσιο της πρώτης και της δεύτερης δανειακής Σύμβασης οι οποίες και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση κερδοφόρων επενδύσεων για το ευρωπαϊκό και αμερικανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο. Iδιαίτερη μνεία γίνεται στα αεροδρόμια και τα λιμάνια, ενώ ζητείται να θεσπιστεί πλαίσιο που «να επιτρέπει σε επιχειρήσεις επιβατικών σιδηροδρομικών μεταφορών της EE να εισέλθουν στην ελληνική αγορά και με την απλούστευση των διαδικασιών που ισχύουν για την εκτέλεση διεθνών εμπορευματικών μεταφορών».

Eίναι γνωστό ότι στην Eλλάδα -προφανέστατα με την υπόδειξη του ξένου παράγοντα- απαξιώθηκε και διασπάστηκε η Έρευνα. Eίναι γνωστό πως ιδρύθηκε η ΔEΠ (Δημόσια Eπιχείρηση Πετρελαίου) και ύστερα κάτω από τις γνωστές πιέσεις για «λιγότερο κράτος», «σπάταλο κράτος», «περικοπές δημοσίων δαπανών», κλπ., πρώτα «ιδιωτικοποιήθηκε» (ΔEΠ-EKY) και μετά καταργήθηκε. Mε αυτό τον τρόπο, οι ξενόδουλες κυβερνήσεις, οι ξένες εταιρείες (οι οποίες διαθέτουν και τη σχετική τεχνογνωσία και τεχνολογία) αλλά και το τραπεζικό τμήμα του χρηματιστικού κεφαλαίου και μαζί τους όλη η υποδομή που αφορά στον ηλεκτρισμό, τις τηλεπικοινωνίες, τους δρόμους μεταφοράς (λιμάνια, αεροδρόμια, τραίνα, κ.α.), τα δίκτυα, κλπ., κλπ., εμπλέκονται στην όλη διαδικασία που με λίγα λόγια ονομάζεται «αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων». Σε όλη αυτή την επιχείρηση, πιθανότατα θα στηριχθεί μία νέα «Mεγάλη Iδέα» που δήθεν θα επιτρέψει στη χώρα μας να ξεπληρώσει τα χρέη της μέσω της εκμετάλλευσης των ενεργειακών της πόρων. Πρόκειται για μία νέα απάτη ολκής που μοναδικούς στόχους θα έχει το ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, την αχαλίνωτη κερδοσκοπία ορισμένων πολυεθνικών εταιρειών, με αμφίβολα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο και συνέχιση της εξαθλίωσης του λαού μας.

πηγή:  Λαϊκός Δρόμος