Σελίδες

Text Widget

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: Γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα. Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει: Γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.

Μπ. Μπρεχτ

Ετικέτες

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟ 7ο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΚΑ;

Οι εργαζόμενοι του πρώην 7ου νοσοκομείου ΙΚΑ εδώ και πάνω από ενάμιση χρόνο βρίσκονται μέσα σε ένα συνεχή πόλεμο νεύρων από μεριάς κυβερνήσεων, διοίκησης του Κωνσταντοπούλειου (Αγ. Όλγα) και της Α' ΥΠΕ. Όλοι αυτοί ενωμένοι και ταγμένοι στην εξυπηρέτηση των εντολών των ΔΝΤ και ΕΕ κάνουν ότι μπορούν για να κλείσουν, ανάμεσα σε άλλα, και το πρώην 7ο νοσοκομείο του ΙΚΑ που μετά τις συγχωνεύσεις διοικείται από το Αγ. Όλγα.
Η μέθοδος είναι απλή. Ή αποδεκατίζουμε μια και καλή ένα νοσοκομείο (όπως π.χ. το 6ο στην Αλεξάνδρας) ή, σε περίπτωση που υπάρχουν αντιδράσεις από εργαζόμενους και κατοίκους, το απαξιώνουμε σιγά σιγά για να έρθει εκείνη η

ώρα που θα φαίνεται ότι το νοσοκομείο δεν έχει λόγο ύπαρξης οπότε το κλείνουμε!
Αυτό είπε άλλωστε ξεκάθαρα σε συνάντηση αντιπροσωπείας των εργαζομένων του νοσοκομείου ο διοικητής της Α' ΥΠΕ  Μουσιώνης ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορεί ο ελληνικός λαός(!) να πληρώνει άχρηστα νοσοκομεία για να ...κάθονται οι εργαζόμενοι σε αυτά! Στις οργισμένες αντιδράσεις των εργαζομένων το μόνο που είχε να πει ήταν ότι, αυτός και η παρέα του, τη δουλειά για την οποία έχουν ταχθεί θα την κάνουν.


Από κινητοποίηση εργαζόμενων και κατοίκων και στα τρία νοσοκομεία των Πατησίων
Το 7ο νοσοκομείο του ΙΚΑ μπορεί μεν να είναι μικρό, όπως όλα τα νοσοκομεία που ανήκαν στο ΙΚΑ άλλωστε, αλλά ήταν και είναι σημείο αναφοράς για τους ασφαλισμένους του οργανισμού, και όχι  μόνο, επί δεκαετίες. Ιδιαίτερα για τους νεφροπαθείς. Λειτουργούσε πλήρως επί δεκαετίες και συμμετείχε κανονικά στις εφημερίες. Γινόταν πολύ καλή δουλειά κυρίως χάρη στο φιλότιμο των εργαζομένων.
Από όταν οι κυβερνήσεις της τρόικα αποφάσισαν "να μας νοικοκυρέψουν" τα νοσοκομεία του ΙΚΑ μπήκαν στο στόχαστρο. Για κακή τους τύχη οι εργαζόμενοι στο 7ο δεν έμειναν άπρακτοι. Απ' όταν συγχωνεύτηκε με το Αγ. Όλγα και φάνηκε που πάει το πράγμα βρίσκονται σε ένα συνεχή αναβρασμό. Χάρη στις αντιδράσεις τους το νοσοκομείο εξακολουθεί να υπάρχει, έστω και αποδεκατισμένο. Απευθύνθηκαν στους συναδέλφους τους στα γειτονικά νοσοκομεία (Παμμακάριστος και Γ.Ν.Πατησίων), που και αυτά αντιμετωπίζουν σχετικά προβλήματα, αλλά και στους κατοίκους των γύρω περιοχών του δήμου Αθήνας και όχι μόνο. Συμμετείχαν σε κεντρικές κινητοποιήσεις του χώρου τους, σε απεργίες. Πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στα Πατήσια, έκαναν κινητοποιήσεις στις διοικήσεις του ΙΚΑ, του Αγ. Όλγα, της Α' ΥΠΕ, κ.λπ..
Έγιναν λάθη; Έγιναν! Υπήρχαν προβλήματα και αδυναμίες; Υπήρχαν! Αλλά πάντως δεν έκατσαν στα αυγά τους να περιμένουν τη μοίρα τους! Και μέσα σε αυτά είχαν και κάποιες μικρές ή μεγάλες επιτυχίες (ανάκληση προφορικών αποφάσεων αυθαίρετων μετακινήσεων προς το Αγ. Όλγα, πληρωμή των δεδουλευμένων τους που τους χρωστούσε το ΙΚΑ και θέλανε να τους τα φάνε και κυρίως ότι το νοσοκομείο ακόμη υπάρχει).
Σημαντική συμβολή σε αυτό είχε ο τρόπος που λειτουργούσε το σωματείο που υπάρχει εδώ και δυόμιση περίπου χρόνια. Με συχνές, μαζικές και ουσιαστικές συνελεύσεις, έπαιρναν αποφάσεις και καθόριζαν τις κινήσεις τους. Ο ρόλος του Δ.Σ. ήταν να εφαρμόζει τις αποφάσεις και να τους εκπροσωπεί όπου χρειαζόταν.

Η μέθοδος που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση και οι εντεταλμένοι της στο χώρο ήταν αυτή της σιγά σιγά διάλυσης του νοσοκομείου.
Δεν αντικαταστάθηκαν γιατροί που συνταξιοδοτήθηκαν με αποτέλεσμα η παθολογική να μην μπορεί να λειτουργεί.
Μετακινήθηκαν ειδικευόμενοι γιατροί (εκβιαζόμενοι ουσιαστικά στο όνομα της ειδίκευσής τους και του μέλλοντός τους στο επάγγελμα) αλλά και ειδικευμένοι στο Αγ. Όλγα.
Απ' όταν βγήκε από το 184 (μιας και δεν άνηκε πλέον στη δύναμη του ΙΚΑ) δεν εντάχθηκε στο αντίστοιχο 1535 του ΕΣΥ με αποτέλεσμα να μην κλείνονται ραντεβού για εξετάσεις.
Βγήκε από τις εφημερίες, το ΕΚΑΒ δεν μεταφέρει εδώ και μήνες περιστατικά, υποτίθεται ότι θα στέλνονται από τα κεντρικά του Αγ. Όλγα, κάτι που δεν γίνεται.
Επίσης αυτό που μαθαίνουν οι εργαζόμενοι από συναδέλφους τους στα εξωτερικά ιατρεία του ΙΚΑ (νυν ΕΟΠΠΥ προφανώς) είναι ότι έχουν εντολές να μην στέλνονται ασθενείς στο 7ο. (Είναι χαρακτηριστική η κουβέντα εργαζόμενης σε κοντινά ιατρεία η οποία νόμιζε ότι οι ...εργαζόμενοι του 7ου δεν θέλανε να στέλνονται ασθενείς εκεί!!!)
Επίσης υπάρχει έντονη η φημολογία ότι θα μετακινηθεί η καρδιολογική κλινική προς το νοσοκομείο των Αγ. Αναργύρων στη Κηφισιά. 
Τα μόνα που λειτουργούν πλέον είναι τα καθημερινά εξωτερικά ιατρεία όπου μπορεί να πάει όποιος χρειάζεται γιατρό μόνος του.
Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο καιρό (από τέλη Ιουλίου) είναι το εξής:
Ένας πόλεμος νεύρων όπου διασπείρονται φήμες για την τύχη του νοσοκομείου, με βάση κάποιων από αυτές θα έπρεπε ήδη να έχει κλείσει από ...χθες. Η επόμενη ημερομηνία είναι για τις 15 Σεπτέμβρη. (Ο κύριος Μουσιώνης που αναφερθήκαμε πιο πάνω είπε στους εργαζόμενους ότι μέσα στη βδομάδα θα ανακοινωθούν κι άλλες αποφάσεις).

Οι αποφάσεις μετακίνησης προσωπικού τώρα πια είναι ονομαστικές, με γραπτές εντολές και έπαψαν να γίνονται σε ...φιλικό επίπεδο και στο όνομα της "καλής συνεργασίας" των δύο νοσοκομείων. Η "καλή συνεργασία" σήμαινε ότι τις ελλείψεις του Αγ. Όλγα σε προσωπικό "πρέπει" να τις καλύπτει το παράρτημά του, το πρώην 7ο, αποδεκατιζόμενο. Να σημειώσουμε εδώ ότι το Αγ. Όλγα (Κωνσταντοπούλειο) ήταν ένα από τα 5 προς κλείσιμο νοσοκομεία με βάση δημοσιεύματα του καλοκαιριού!
Οι μετακινήσεις αυτές δεν είναι, σύμφωνα με το σωματείο και το δικηγόρο του, νόμιμες μιας και δεν υπάρχει ενιαίος οργανισμός, με βάση όμως τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να υπακούσουν και να διαμαρτυρηθούν μετά στην ...προϊσταμένη αρχή, την ίδια δηλαδή που παίρνει αυτές τις αποφάσεις!
Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν, μπόρεσαν να τις παρεμποδίσουν για ένα μήνα, πήγαν χθες στη διοίκηση της Α' ΥΠΕ (αναφερθήκαμε σε αυτό στην αρχή του κειμένου) και ετοιμάζουν κινητοποιήσεις για το επόμενο διάστημα.
Το κλίμα ανάμεσά τους είναι τεταμένο.
Από τη μια έχουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα επιβίωσής τους, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι που έχουν απομείνει σε αυτό το τόπο, και από την άλλη ανησυχούν για το αν θα έχουν δουλειά στο άμεσο μέλλον. Αυτό γιατί ακόμη και η μετακίνησή τους σε άλλο νοσοκομείο δε σημαίνει και μεταφορά της οργανικής τους θέσης οπότε αν κλείσει το 7ο παύει να υπάρχει και αυτή. Σε ερωτήσεις τους για το θέμα η απάντηση ήταν ένα ξερό "δεν γνωρίζουμε".
Ενώ λοιπόν υπάρχει η οργή, υπάρχει η διάθεση να συνεχίσουν ακόμη πιο έντονα τον αγώνα τους παράλληλα υπάρχει και η αγωνία τους, που οδηγεί κάποιους από αυτούς να σκέφτονται μήπως και υποκύπτοντας στους εκβιασμούς της διοίκησης μπορέσουν να κρατήσουν τη δουλειά τους. Κάτι που όπως είπαμε δεν τους το εξασφαλίζει τίποτα και εξάλλου έρχεται και η νέα "εφεδρεία". Τι να κάνουμε υπάρχουν τα "ηρωικά" αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα που είναι πολύ ανθρώπινη. Υπάρχει και το σύστημα, το οποίο μπορεί να αναγκάζεται μέχρι τώρα να ακολουθεί διαφορετικές τακτικές από αυτές που θα ήθελε αλλά νοιώθει ακόμη αρκετά ισχυρό να εφαρμόσει τις αποφάσεις του.

Παρά το βαρύ κλίμα λοιπόν οι εργαζόμενοι στη χθεσινή τους συνέλευση αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Πρώτη κινητοποίηση θα γίνει τη Δευτέρα (μεθαύριο 3 του Σεπτέμβρη στις 10:30 το πρωί) όπου μαζί με κατοίκους των γύρω περιοχών θα συγκεντρωθούν έξω από το νοσοκομείο τους (παράρτημα Κωνσταντοπούλειο, Καυταντζόγλου 11 στα Πατήσια). Και έχει συνέχεια.
Οι εργαζόμενοι χρειάζονται στήριξη. Οι πολιτικές και συνδικαλιστικές συλλογικότητες αλλά κυρίως οι λαϊκές συνελεύσεις, λαϊκές επιτροπές και πρωτοβουλίες γειτονιών που συμμετείχαν αλληλέγγυα σε αυτόν τον αγώνα μέχρι τώρα χρειάζεται να ξαναβρούν τον κοινό βηματισμό τους με τους εργαζόμενους και να δώσουν από κοινού τη μάχη για τη σωτηρία του νοσοκομείου αλλά και για την διασφάλιση των θέσεων δουλειάς των εργαζομένων.
Να δοθεί ένας αγώνας όχι για την τιμή των όπλων αλλά για την σωτηρία ενός νοσοκομείου που τόσο έχει ανάγκη ο λαός της Αθήνας αλλά και γιατί το κλείσιμό του θα σημάνει την αρχή ενός ντόμινο που θα σαρώσει κι άλλα νοσοκομεία. Να υπερασπιστούν και οι  κάτοικοι, ο εργαζόμενος λαός, το δικαίωμά τους στη δωρεάν υγεία, το δικαίωμά τους στη ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου