Σύσκεψη της Οργάνωσης Νεολαίας "Πορεία"- Βήμα για τη συγκρότηση και την ανάπτυξη της πάλης της

Η ετήσια σύσκεψη της Πορείας πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 5 Ιανουαρίου, στα γραφεία της Αθήνας, με συμμετοχή μελών της νεολαίας, συναγωνιστών και φίλων, από πολλές πόλεις της χώρας.
Οι εργασίες της σύσκεψης ξεκίνησαν με την ανάδειξη του τριμελούς προεδρείου (Β. Σαλαπάτας, Μ. Σουλιώτη, Γ. Σόφης) και την παρουσίαση του γενικού προγράμματος της ημέρας. Εισηγητικά μίλησαν οι σ. Δ. Κοντοφάκας, για τη γενική κοινωνική - πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα της νεολαίας μπροστά στους αγώνες που έρχονται, Δ. Κουφοβασίλης, για το φοιτητικό κίνημα, τις παρατάξεις στον χώρο των ΑΕΙ-ΤΕΙ και τη δράση τής Φοιτητικής Πορείας, και Ι. Αδριανός, για την κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τους μαθητικούς αγώνες, τη μαθητική Πορεία.

Ο ζωντανός διάλογος που ακολούθησε μέσα σε ζεστή και συναγωνιστική ατμόσφαιρα, με περισσότερους από είκοσι συντρόφους και συναγωνιστές να παίρνουν τον λόγο, τα ερωτήματα που διατυπώθηκαν, οι απόψεις που εκφράστηκαν, η συστηματοποίηση θέσεων και τα συμπεράσματα στα οποία οδηγήθηκε η σύσκεψη, επιτρέπουν στην Πορεία να θεωρεί επιτυχημένες τις εργασίες του σώματος, να ατενίζει για έναν επιπλέον λόγο με αγωνιστική αισιοδοξία το έτος που μόλις ξεκίνησε.
Μεταξύ των θεμάτων που απασχόλησαν τη σύσκεψη υπήρξαν αρκετά φοιτητικού συνδικαλισμού (όπως: οι διασπαστικές πρακτικές του ΜΑΣ και η συγκρότηση ξεχωριστών συλλόγων στα ΑΕΙ-ΤΕΙ) όσο και εργασιακού συνδικαλισμού (όπως: η αποδυνάμωση των σωματείων με τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης), πολιτικά και ιδεολογικά (όπως: η επίταση της κρατικής τρομοκρατίας και το χτύπημα των δημοκρατικών ελευθεριών / οι αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και η κοινοβουλευτική λογική, πάντα σε βάρος των μαζικών αγώνων, η διάκριση ανάμεσα στον γενικά «αντι-καπιταλιστικό» και στον «αντιιμπεριαλιστικό» αγώνα). Σε πολλές περιπτώσεις δόθηκαν ανταποκρίσεις για τη δράση της Πορείας στους μαθητικούς, φοιτητικούς, εργασιακούς, μαζικούς χώρους, καθώς και εικόνες για τις κατά τόπους πρωτοβουλίες τής Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας.
Η σύσκεψη ολοκληρώθηκε με συζήτηση στο εσωτερικό της Πορείας για οργανωτικά ζητήματα στους τομείς δράσης της. Με συντροφικό και αισιόδοξο λόγο, χωρίς να ξεχνάμε και την αυτοκριτική μας, αναζητήθηκαν οι οδοί που θα επιτρέψουν στην Πορεία να αναπτύξει στο μέλλον πιο ουσιαστική, πιο θαρρετή, πιο συντεταγμένη δουλειά σε όλους τους χώρους που έχει παρουσία και παρέμβαση.
Η επιτυχία της σύσκεψης δεν θα κριθεί βέβαια μονοσήμαντα, αλλά από τον βαθμό που θα μπορέσουν τα μέλη και οι φίλοι της Πορείας να αφομοιώσουν την αγωνιστική γραμμή της, να την κάνουν κτήμα τους, να την κοινωνήσουν στους μαζικούς χώρους αγώνων, δουλειάς και σπουδών, να την απλώσουν και να την απευθύνουν όσο το δυνατόν πιο πεπεισμένα, όσο το δυνατόν πιο ανοιχτά. Η σύσκεψη της Πορείας θα μπορεί να κρίνεται επιτυχημένη στο βαθμό που μπορεί να αποτελέσει ένα σταθερό βήμα στην ανάπτυξή της.

Αποσπάσματα από την ομιλία του σ. Δημήτρη Κουφοβασίλη

Συναγωνιστές και φίλοι,
Η Πορεία θεωρεί ότι δεν υπάρχει «μικρός» αγώνας χωρίς νόημα, εφόσον αυτός είναι προσανατολισμένος σωστά, εφόσον αυτός υπηρετεί το γενικό σκοπό αγωνιστικής αφύπνισης και πολιτικής ενεργοποίησης ενάντια στις υπερατλαντικές, ευρωπαϊκές και εγχώριες πολιτικές, που οδηγούν μεγάλα κομμάτια του ελληνικού λαού στην κοινωνική δυστυχία και εξαθλίωση, εφόσον δείχνει τον δρόμο προς τους μεγάλους αγώνες, για την ανάσχεση και την τελική πλήρη αποτίναξη των πολιτικών αυτών.
Η πανευρωπαϊκή πρωτιά στα ποσοστά ανεργίας των νέων στην Ελλάδα, οι επιδεινούμενοι όροι εργασίας, διαμορφωμένοι ακόμη δυσμενέστεροι για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, η ταξικότατη επίθεση στα δικαιώματα σπουδών μαθητών και φοιτητών, η εξώθηση σε σύγχρονη μετανάστευση σημαντικού κομματιού της ελληνικής νεολαίας, το βούλιαγμα συθέμελα της ελληνικής κοινωνίας, είναι το αντικειμενικό έδαφος πάνω στο οποίο ήδη έχουν εκδηλωθεί και μελλοντικά μπορούν πραγματικά να ανθίσουν νεολαιίστικοι αγώνες.
Ειδικά οι εκπαιδευτικοί χώροι, σχολεία και πανεπιστήμια, συγκεντρώνοντας μεγάλες, αριθμητικά, ομάδες από μαθητές και φοιτητές αντίστοιχα, έχουν τη δυνατότητα, πάνω στη βάση των κοινών προβλημάτων και των κοινών διεκδικήσεων, να ενώσουν τους νέους, να αποτελέσουν σημαντικές εστίες αγώνων.
...Σε όλες τις μεγάλες και μικρές μάχες στις οποίες πήρε μέρος η φοιτητική Πορεία, ζήτησε τη μέγιστη δυνατή ενότητα, πάνω σε ξεκάθαρες αγωνιστικές βάσεις, καταρχάς των φοιτητών, για την προώθηση των κοινών αιτημάτων, αλλά και τη σύμπηξη μετώπων με διάφορα κομμάτια του εκπαιδευτικού κόσμου ή, ευρύτερα, της κοινωνίας, τα οποία θα ήταν πρόθυμα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σ' αυτόν ή στον άλλο βαθμό, να συνδράμουν τον κοινό αγώνα. Την άποψή της αυτή, η φοιτητική Πορεία τη διακήρυξε ανοιχτά και την υποστήριξε έμπρακτα, χωρίς επιφυλάξεις, όλο το προηγούμενο διάστημα.
...Η Φοιτητική Πορεία θεωρεί ότι προϋπόθεση της αγωνιστικής αφύπνισης του φοιτητικού κινήματος είναι η αναγέννηση των μαζικών και συλλογικών διαδικασιών, και η ενεργοποίηση των οργάνων του φοιτητικού κόσμου. Θεωρεί ότι η πολιτικοποίηση των φοιτητών, στην οποία προσβλέπει και για την οποία αγωνίζεται, δεν θα έρθει από τα εκβιασμένα στην ψήφισή τους πλαίσια, ούτε βέβαια από την υπερεπαναστατική φρασεολογία που αναπτύσσεται από τις παρατάξεις της λεγόμενης αριστεράς, ως αντιστάθμισμα, ουσιαστικά, της πολιτικής υποχώρησης και συνθηκολόγησής τους υπό τις πιέσεις των νεοφιλελεύθερων καιρών.
...Η κριτική της φοιτητικής Πορείας προς τις άλλες παρατάξεις, ασφαλώς πρέπει να αποτελεί, και πράγματι αποτελεί, δέσμευση ότι η ίδια η φοιτητική Πορεία, σε όσα τμήματα και σχολές μπορεί να έχει παρουσία και παρέμβαση, θα αποφύγει τις επιζήμιες αυτές πρακτικές και πολιτικές, αναδεικνύοντας, ακριβώς, τη ζημιά που αυτές επιφέρουν στο φοιτητικό κίνημα.
Η φοιτητική Πορεία καλεί όλους τους φοιτητές να δώσουν με τη ζωντανή παρουσία τους αγωνιστική πνοή στις φοιτητικές συνελεύσεις και λοιπές συλλογικές διαδικασίες, να εργαστούν για την απόκρουση των αντιεκπαιδευτικών μέτρων, αλλά και των γενικότερων αντικοινωνικών πολιτικών που σήμερα ρημάζουν τη χώρα.
Να σταθούν στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού ενάντια στα μνημόνια και στην ιμπεριαλιστική εξαρτηση.
Να μην υποτιμήσουν την ανάγκη υπομονετικού αγώνα για τα πιο απλά ακόμη φοιτητικά ζητήματα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις απώτερες πηγές του προβλήματος, εντάσσοντας το ειδικό πρόβλημα στη γενική του βάση.
Συναγωνιστές και φίλοι,
Η Πορεία, ανεξάρτητα από την έκβαση της σημερινής σύσκεψης, που ελπίζουμε να είναι εποικοδομητική, εργαλείο και πυξίδα δουλειάς για τους αγώνες που έρχονται, θεωρούμε ότι στη διάρκεια του τελευταίου έτους έχει κατακτήσει πράγματα, έχει κερδίσει σε εμπειρία, έχει αυξήσει την επιρροή της.
Η φοιτητική Πορεία δεν μετράει την ενδυνάμωσή της στις αυξημένες ψήφους και έδρες που μπόρεσε να κατακτήσει στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές, αλλά στο σθένος των μελών και φίλων της να πάρουν μέρος σ' αυτές, μ' όλες τις αντίξοες συνθήκες, οι οποίες μπορεί να κυμαίνονται από τις πολιτικές συκοφαντίες και τη λάσπη, μέχρι τις νοθείες και την αλλοίωση των αποτελεσμάτων, μέσα στους δοσμένους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων.
Δεν μετράει την ενίσχυσή της από τον αριθμό των φοιτητικών προκηρύξεων και των αντίστοιχων αναρτήσεων στο site της Πορείας, αλλά από την ποιότητα των επιχειρημάτων και του πολιτικού λόγου στα κείμενα αυτά, η οποία εκτιμούμε ότι βρίσκεται σε ένα πιο ψηλό σκαλοπάτι, σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια.
Δεν αξιολογεί ως σημαντικότερο γεγονός την καθαυτό διοργάνωση του πρώτου camping νεολαίας το καλοκαίρι που μας πέρασε, αλλά το ειλικρινές δέσιμο και το συντροφικό κλίμα που μπόρεσε να έχει στο camping αυτό, με δραστήρια συμμετοχή των φοιτητών της Πορείας.
Το 37ο τεύχος του περιοδικού Πορεία, με μεγάλο κομμάτι του αφιερωμένο στα προβλήματα του φοιτητικού κινήματος και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διακινείται πιο πλατιά και πιο θαρρετά από τα προηγούμενα, και ήδη δημιουργείται η ανάγκη για μια τρίτη επανεκτύπωση μικρού αριθμού κομματιών.
Χωρίς αμφιβολίες, η Πορεία και η φοιτητική Πορεία, έχουν αδυναμίες.
Μία από τις πιο σημαντικές είναι η συγκρατημένη, διστακτική απεύθυνσή μας σε ανθρώπους του περιβάλλοντός μας. Το γεγονός ότι, ειδικά το τελευταίο διάστημα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν διάθεση να ακούσουν μια διαφορετική πολιτική γνώμη και να διαμορφώσουν άποψη, ας γίνει αφορμή για να σπάσουμε τους δισταγμούς μας και να εκθέσουμε ανοιχτά τις θέσεις μας, για όσα πρεσβεύουμε. Το βήμα της σύσκεψής μας αυτής, ας αποτελέσει ευκαιρία να διατυπώσουμε ανοιχτά τις σκέψεις μας.

Απoσπάσματα από την ομιλία του σ. Δημήτρη Κοντοφάκα

Στη χώρα μας η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έφερε τη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων, τις δεσμεύσεις που υπαγορεύτηκαν από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ΕΕ και του ΔΝΤ, δεσμεύσεις που με μνημειώδη υποτελή πολιτική η ντόπια οικονομική ολιγαρχία και οι κυβερνήσεις της έσπευσαν και σπεύδουν να συνυπογράψουν και να εφαρμόσουν, ρίχνοντας τον ελληνικό λαό στη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική και κοινωνική τραγωδία του. Από την κυβέρνηση Παπανδρέου, μέχρι τη δικομματική Σαμαρά, από το ένα μνημόνιο στο άλλο και από τη μια δόση στην άλλη, τέσσερα χρόνια τώρα επισωρεύονται ανείπωτα δεινά αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις, χαλκεύονται νέα δεσμά υποτέλειας για τη χώρα, συντελείται μια πρωτοφανής οπισθοδρόμηση.
...Ιδιαίτερο θύμα της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης αποτελεί η νεολαία. Τη σπρώ­χνουν στο περιθώριο, της αποστερούν τα στοιχειώδη εφόδια, πνίγουν στις μνημονιόδουλες πολιτικές τις βασικές της ανάγκες για δουλειά, μόρφωση, πολιτισμό. Αντί για πρωταγωνιστής στις εξελίξεις η νεολαία πρωταγωνιστεί στις λίστες της ανεργίας, στα ποσοστά της μετανάστευσης στη μερική και ελαστική απασχόληση, πάνω της εφαρμόζονται οι νέες συνθήκες της πιο κακοπληρωμένης δουλειάς χωρίς ωράρια, χωρίς δικαιώματα.
Μαθητές σε σχολεία που κλείνουν, σε τάξεις υπεράριθμων, σε μαθήματα με φωτοτυπίες, σε σχολεία δίχως θέρμανση, δίχως καθηγητές.
Φοιτητές σε πανεπιστήμια που συγχωνεύονται, δίχως προσωπικό, μέσα διδασκαλίας, βιβλία και εργαστήρια με συνεχή μείωση των εισακτέων, για πτυχία κουρελόχαρτα, πτυχιούχοι δίχως αντίκρισμα.
...Η νεολαία πλήττεται δεινά αλλά οι μαζικές αγωνιστικές αντιδράσεις της είναι σποραδικές και ο ρόλος της μέσα στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα εκδηλώνεται αποσπασματικά, είναι περιορισμένος και αναντίστοιχος προς το μέγεθος και την οξύτητα των προβλημάτων. Πολλοί λόγοι έχουν συντελέσει σ΄αυτό. Αν η νεολαία, μιλώντας γενικά βρίσκεται σ' αυτήν τη θέση σήμερα, είναι γιατί αποδιοργανώθηκε το κίνημά της, αντανάκλαση της αποδιοργάνωσης του ευρύτερου λαϊκού κινήματος.
...Η νεολαία στα Πανεπιστήμια και τα σχολεία, η νεολαία που εργάζεται και η άνεργη νεολαία κρύβει μέσα της ισχυρά αγωνιστικά αποθέματα. Έχει πίσω της σημαντικές παρακαταθήκες δημοκρατικών κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων.
Όχι μόνο στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, αλλά και σε όλη τη νεολαία καταγράφονται σημαντικές δυνάμεις με αγωνιστικούς προοδευτικούς και αριστερούς προσανατολισμούς και νέες δυνάμεις γεννιούνται στο έδαφος της αμφισβήτησης της αστικής κυριαρχίας και των προτύπων της. Τώρα που ο λαός μας βρίσκεται μπροστά στη θανάσιμη απειλή των βάρβαρων μνημονίων, μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση του ξένου ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, τώρα που καταπατάται κάθε έννοια κυριαρχίας και η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς ξένης κηδεμονίας και επιτήρησης, υπό καθεστώς νεοαποικιακού ελέγχου, η νεολαία πρέπει να βρεθεί στην προφυλακή του αγώνα για την απόκρουση της αντιδραστικής πολιτικής, στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία.
Η νεολαία χρειάζεται να απορρίψει τα κηρύγματα της προπαγάνδας της εθελοδουλείας, της αυτοκαρατόμησης της εθνικής κυριαρχίας των αστικών κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Να απορρίψει την πολιτική της ευρωλαγνείας του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτική συνέχισης του καθεστώτος της εξάρτησης και υποτέλειας της χώρας. Πρέπει να απορριφθούν τα αστικά ιδεολογήματα της συνυπευθυνότητας και της συνενοχής, του «μαζί τα φάγαμε» και του «όλοι φταίμε».
Πρέπει η νεολαία να αντιπαλέψει το αντιδημοκρατικό καθεστώς που οικοδομείται μέρα με τη μέρα με ιδιαίτερο θύμα την ίδια, των καθημερινών αντιδραστικών εκφοβιστικών ελέγχων, της αστυνομοκρατίας και γενικά της κρατικής τρομοκρατίας, των ξυλοδαρμών και των απαγορεύσεων, της εισβολής των ΜΑΤ στα πανεπιστήμια, των δακρυγόνων και των διώξεων, του εκφασισμού του κράτους. Αλλά και τη δηλητηριώδη προπαγάνδα και δράση των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής, της φασιστικής και τρομοκρατικής αυτής συμμορίας, που αποτελεί μακρύ χέρι και μελανό συμπλήρωμα της κυρίαρχης πολιτικής, καρφί στα πλευρά του κινήματος λαού και νεολαίας. Οι κυρίαρχες αντιλαϊκές κλίκες της ολιγαρχίας και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, κι όλοι οι μηχανισμοί, τα φερέφωνα και παπαγαλάκια της αντιλαϊκής εξουσίας, θέλουν τη νεολαία ασύντακτη, άπραγη και υποταγμένη, θέλουν να τη μετατρέψουν σε δύναμη άρνησης και υπόσκαψης των αγώνων. Θέλουν να τη μεταμορφώσουν από προφυλακή των λαϊκών αγώνων σε ανάχωμα των λαϊκών αγώνων. Από δύναμη του αγωνιζόμενου λαού, σε δύναμη κρούσης στην υπηρεσία του συστήματος, σε δύναμη στην υπηρεσία της αντίδρασης και του φασισμού.
Είμαστε βέβαιοι πως τα σχέδια της αντίδρασης, οι επιδιώξεις του μαύρου μετώπου των αντιλαϊκών δυνάμεων θα πέσουν στο κενό και θα οδηγηθούν τελικά αργά ή γρήγορα στην πλήρη χρεοκοπία. Έχουμε σταθερή εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις της νεολαίας και όλου του λαού. Οφείλουμε να αγωνιστούμε και αγωνιζόμαστε αδιάλειπτα για να ανακτήσει και να εκπληρώσει έμπρακτα η νεολαία τον αναντικατάστατο ρόλο που ανέκαθεν διαδραμάτισε στους αγώνες του ελληνικού λαού για τις πολιτικές ελευθερίες και τα κοινωνικά μορφωτικά και εκπολιτιστικά δικαιώματα, για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία, για να ανοίξει ο δρόμος στη σοσιαλιστική αναγέννηση της πατρίδας μας.
Για την ανασύνταξη των αγωνιστικών δυνάμεων, για την ανασυγκρότηση του κινήματος, στα σχολεία και τις σχολές, στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, στο μαθητικό και στο φοιτητικό πεδίο, για την ανασυγκρότηση των συλλόγων και των συλλογικών λειτουργιών και των οργάνων τους σε όλα τα επίπεδα.
 Είναι ανεξάντλητα τα αγωνιστικά αποθέματα στη νεολαία και οι δυνατότητες για έναν τέτοιο σκοπό. Αλλά τις δυνατότητες πρέπει να εργαστούμε επίμονα και συστηματικά για να τις μετασχηματίσουμε σε πραγματική συλλογική πάλη, σε οργανωμένο μαζικό αγωνιστικό κίνημα της νεολαίας, στο πλευρό του ευρύτερου λαϊκού κινήματος, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη ντόπια οικονομική ολιγαρχία. Χρειάζεται για αυτό, όχι μόνο να καταπολεμήσουμε αποφασιστικά τις προσπάθειες της αντίδρασης, αλλά και να αντιπαλέψουμε ενεργητικά τις λαθεμένες αντιλήψεις, ιδέες, κατευθύνσεις και πρακτικές που αποπροσανατολίζουν, υποσκάπτουν και αποσυνθέτουν το κίνημα.
Τέτοιες αντιλήψεις εγκλωβίζουν αγωνιστικές διαθέσεις και δυνάμεις, βάζουν φραγμό σε μια σταθερή άνοδο και μαζικοποίηση. Αντιλήψεις εκλογικών αυταπατών, «αριστερών κυβερνήσεων» και μεταβατικών προγραμμάτων που αντιμετωπίζουν τους αγώνες ως συμπλήρωμα και βοηθό των εκλογικών λύσεων, που αντιμετωπίζουν το κίνημα και τους αγώνες του ως μια παρατεταμένη προεκλογική ζύμωση. Αντιλήψεις και πρακτικές που υποκαθιστούν το μαζικό αγώνα με δήθεν «παραδειγματική» δράση μιας υποτιθέμενης πρωτοπορίας. Αντιλήψεις που αρνούνται τον ενιαίο αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων προσφεύγοντας σε χωριστικές, σεχταριστικές και διασπαστικές δράσεις στο μαζικό κίνημα. Αντιλήψεις που θέτουν απογειωμένα συνθήματα, αιτήματα και μορφές πάλης, ανεβοκατεβάζουν λογοκοπικά κυβερνήσεις, έξω και μακριά από ένα σωστό προσανατολισμό, από τις διαθέσεις του κόσμου.
Αντιλήψεις που αρνούνται την πάλη και τον αγώνα για άμεσες διεκδικήσεις ή αντιλήψεις που αρνούνται τον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, αφήνοντας κενά που κατά κανόνα τα αξιοποιούν και τα εκμεταλλεύονται δυνάμεις αστικές και αντιδραστικές. Αντιλήψεις και απόψεις που αποσυνθέτουν τη μαζική πάλη, που υπονομεύουν την αγωνιστική ανασύνταξη των δυνάμεων, που υποσκάπτουν την ανασυγκρότηση του κινήματος της νεολαίας και ευρύτερα του λαϊκού αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Χρειάζεται να δυναμώσει αποφασιστικά η πάλη στο έδαφος της καθημερινής πολιτικής ζωής για την απόρριψη όλων των λαθεμένων πολιτικών ρευμάτων, αντιλήψεων και πρακτικών, ως αναγκαίο όρο για τη διεξαγωγή αποτελεσματικών αγώνων, για την ανασυγκρότηση του κινήματος.
Για να αναστηλωθούν και να ξανά αποκτήσουν το κύρος τους οι μεγάλες ιδέες ενός πραγματικά αριστερού κομμουνιστικού κινήματος, οι μόνες που μπορούν να αποτελέσουν στέρεη βάση και να χαράξουν σταθερή προοπτική στους αγώνες της νεολαίας και όλου του λαού.
...Η Πορεία, η οργάνωση νεολαίας του Μ-Λ ΚΚΕ συμμετείχε στους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες που η νεολαία και ο λαός μας έδωσαν το προηγούμενο διάστημα, για την απομάκρυνση και ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας.
Αυτή είναι η αυτονόητη και στοιχειώδης προϋπόθεση στο δρόμο της εκπλήρωσης των μεγάλων στόχων που θέλουμε να υπηρετήσουμε.
Η συμμετοχή στους αγώνες αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση μιας οργάνωσης νεολαίας που καθοδηγείται από τη Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία για να μπορέσει να συμβάλλει ουσιαστικά στο σκοπό μιας ριζικής προοδευτικής κοινωνικής αλλαγής. Για την ανατροπή του σάπιου συστήματος της εξάρτησης και της εθνικής υποτέλειας, για τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία, για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Κάθε μέρα απέναντι στη ζοφερή κατάσταση που ο λαός μας ζει, θα ξεσπούν αγώνες μικροί και μεγάλοι επιβεβαιώνοντας την αλήθεια πως όπου υπάρχει καταπίεση αναπόφευκτα εκδηλώνεται και αντίσταση.
Όσο είναι επιβεβλημένη η συμμετοχή μας στους αγώνες όμως, άλλο τόσο είναι επιβεβλημένη η πάλη για το σωστό προσανατολισμό αυτών των αγώνων.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση τη δική της θετική συμβολή δίνει η μετωπική συνεργασία του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ) στα πλαίσια της Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας.
Στο χρόνο που πέρασε η ΛΑ-ΑΑΣ διαμόρφωσε τις θέσεις πάνω στα βασικά προβλήματα του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, προχώρησε στην οργανωτική της συγκρότηση και παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες που υπάρχουν, έχοντας εξασφαλίσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, μπορεί και πρέπει να προχωρήσει το δικό της ανεξάρτητο πολιτικό ρόλο και δράση σε αντιπαράθεση με τους πολιτικούς προσανατολισμούς που διακηρύσσουν μια σειρά δυνάμεις στο χώρο της αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος.
Η Πορεία πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, πρέπει να βοηθήσει ολόπλευρα την υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ. Ταυτόχρονα πρέπει να ενισχύσει την αυτοτελή δράση της στο χώρο της νεολαίας.
Ο κύριος και πρωταρχικός στόχος της δράσης της Πορείας πρέπει να είναι η συγκέντρωση δυνάμεων γύρω από τις βασικές κατευθύνσεις της οργάνωσης της νεολαίας και του κόμματος.
Η σταθερή σύνδεση και δραστηριότητα στο μαζικό κίνημα, η σταθερή προβολή των απόψεων της Πορείας για την ανασυγκρότηση του κινήματος της νεολαίας, η διακίνηση των εντύπων και των υλικών της Πορείας και του κόμματος, η αντιπαράθεση με τις λαθεμένες απόψεις και αντιλήψεις, η σταθερή επιδίωξη ενίσχυσης των δεσμών της Πορείας με φίλους και συναγωνιστές, το πλάτεμα του κοινωνικού και πολιτικού περίγυρου.
Πρέπει η Πορεία στο μέτρο των δυνατοτήτων της και διευρύνοντας αυτές τις δυνατότητες να ανταποκριθεί στις πολύμορφες ανάγκες της ταξικής πάλης, στους οικονομικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς αγώνες. Στις συνθήκες της πάλης αυτής, καθημερινά προβάλλουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν και δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν. Σε αυτό πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας οικοδομώντας σταθερά και υπομονετικά την οργάνωση της Πορείας, μιας οργάνωσης μαχητικής και στέρεης από κάθε άποψη, ικανής να αντιμετωπίσει με επιτυχία και σε βάθος χρόνου τις δυσκολίες που διαγράφονται στον πολιτικό ορίζοντα

πηγή: Πορεία