Στην επέτειο για τα 60 χρόνια, η ΕΕ βυθίζεται στην πιο βαθιά κρίση της ιστορίας της

 Το μέλλον του ελληνικού λαού κρίνεται στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία

Στην επέτειο για τα 60 χρόνια “κοινής ευρωπαϊκής αγοράς” οι ηγετικοί κύκλοι της ΕΕ θα συναντηθούν σε Σύνοδο Κορυφής στη Ρώμη έχοντας στην ατζέντα τους ένα κάθε άλλο παρά εορταστικό πρόγραμμα. Σε μια περίοδο που το “ευρωπαϊκό οικοδόμημα”, το απατηλό αφήγημα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, βυθίζεται στην πιο βαθιά κρίση της ιστορίας του, οι κυρίαρχοι της ΕΕ καλούνται να πάρουν αποφάσεις που θα σκιαγραφούν το μέλλον της. Αποφάσεις που, εκτός των άλλων, έχουν να κάνουν και με τα εναλλακτικά σενάρια της “ΕΕ των πολλών ταχυτήτων”, τα οποία το τελευταίο διάστημα κερδίζουν όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Ανάμεσα σε αυτούς και η καγκελάριος της Γερμανίας, που για πρώτη φορά τάχθηκε ανοιχτά υπέρ μιας τέτοιας προοπτικής.

Η επέτειος του "ΟΧΙ" στην εποχή του "ΝΑΙ"

του Χρήστου Κάτσικα

Οσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές γι΄ αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν. Ισως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

50 χρόνια Αναγέννηση: Ψηλά τη σημαία του συνεπούς αντιιμπεριαλιστικού αγώνα

Οι μαρξιστές – λενινιστές μέσα από τις στήλες του περιοδικού “Αναγέννηση” έκαναν συστηματική κριτική  στην οππορτουνιστική  πολιτική της ηγεσίας της ΕΔΑ, προβάλλοντας τις συνεπείς  αριστερές θέσεις που συγκροτούσαν  τη βάση  για μια πραγματική αναγέννηση του κινήματος. Ανάμεσα σ' αυτές ξεχωριστή σημασία είχαν οι θέσεις για την υπεράσπιση του συνεπούς αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Η ηγεσία της ΕΔΑ είχε προχωρήσει σ' ένα δρόμο ρεφορμιστικής αλλοίωσης  και φαλκίδευσης του περιεχομένου της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Σ'  ένα δρόμο

Οι θέσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ και η «αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία»

Εξωραΐζουν το καθεστώς της εξάρτησης και της  υποτέλειας και απαρνούνται τον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία

Το ΚΚΕ εμφανίζεται σαν ο πιο αδιάλλακτος πολέμιος της ΕΕ, του καπιταλισμού και της «εξουσίας των μονοπωλίων». Εξωραΐζει αναδρομικά την πολιτική που εφάρμοσε στο παρελθόν, και αυτοεπαινείται πως «και σήμερα παραμένει η μόνη δύναμη με καθαρή θέση: Αποδέσμευση, κοινωνικοποίηση, μονομερή διαγραφή του χρέους». Φανερό είναι ωστόσο πως και με τη σημερινή δήθεν καθαρή θέση τους, το σύνθημα «Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ» παραμένει απόβλητο και εξοβελισμένο. Οι προεκλογικές τους αφίσες των ημερών αυτών, με