Ανακοίνωση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ για τις εκλογές

Αγωνιστικό κάλεσμα μπροστά στη μάχη των εκλογών της 20ής Σεπτέμβρη

1.Μόλις κατάφερε η κυβέρνηση Τσίπρα να αλυσοδέσει το λαό και τη χώρα με τα δεσμά του τρίτου βάρβαρου μνημονίου που πέρασε στη Βουλή στις 14 Αυγούστου από κοινού με τις δοκιμασμένες  δυνάμεις της υποτέλειας, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, προχώρησε  στην παραίτησή της και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών το Σεπτέμβρη, με τις ευλογίες των ξένων ιμπεριαλιστών  προστατών της έτσι ώστε  να επικυρώσει και να νομιμοποιήσει τη μνημονιακή  της πολιτική και με “νωπή” λαϊκή  εντολή, να ξεκινήσει την επομένη  των εκλογών μια μεγάλης έκτασης αντιλαϊκή επίθεση για την επιβολή του μνημονίου και των νέων αντεργατικών μέτρων.

Στη σημερινή φάση εξακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ παρά το ρήγμα και την κρίση που έχει ξεσπάσει στις γραμμές του να αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική δύναμη, το στυλοβάτη του αστικού συστήματος για το αποτελεσματικό  πέρασμα της πολιτικής των
μνημονίων, και ταυτόχρονα το “αριστερό” ανάχωμα  που έρχεται  να νομιμοποιήσει  στη συνείδηση ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερό περιτύλιγμα, αποσκοπώντας στη χειραγώγηση και τον επανεγκλωβισμό  των πλατιών λαϊκών μαζών και την υφαρπαγή της ψήφου τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζονταν  όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη μέχρι πριν δυο μήνες με την απάτη του δημοψηφίσματος, σαν ο εκφραστής  των διαθέσεων και προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού  κόσμου που θα ερχόταν δήθεν  για να τον λυτρώσει από την πολιτική των μνημονίων και της υποτέλειας, αποκαλύπτεται τώρα ως μια απροκάλυπτη  αντιλαϊκή μνημονιακή δύναμη, ο πυρήνας μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης, κομμένης και ραμμένης στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.

Η σταθερή προσήλωση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ  στη στρατηγική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης για πρόσδεση  και παραμονή της Ελλάδας  στη ΕΕ, την Ευρωζώνη και το ευρώ  και στο γενικότερο αμερικανονατοϊκό πλαίσιο εξάρτησης με το δόγμα “ανήκομεν εις την Δύσιν”, είναι η βάση που όποιος στηρίζεται σ' αυτήν, οδηγείται αναπόφευκτα στη συνθηκολόγηση  και την υποταγή στις ορέξεις των ιμπεριαλιστών. Είναι μονόδρομος για όποιον ορκίζεται πίστη και προσήλωση στην ΕΕ, να γίνεται τελικά υπηρέτης  των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας  μεγαλοαστικής τάξης.

Και αυτή η σταθερή προσήλωση  της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε μια τέτοια στρατηγική κατεύθυνση δεν προέκυψε τον τελευταίο μήνα  ή το τελευταίο  εξάμηνο, αλλά αποτέλεσε θεμελιακό, αναντικατάστατο και “αδιαπραγμάτευτο” στοιχείο του χαρακτήρα και της φυσιογνωμίας του από την πρώτη μέρα της δημιουργίας του, το 2004, και πολύ πιο πριν αντίστοιχα του ΣΥΝ, που αποτέλεσε την κυρίαρχη δύναμη στα πλαίσιά του.

Από την άποψη αυτή ήταν ζήτημα χρόνου να αποδειχθεί, ύστερα από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, πως οι κάλπικες υποσχέσεις για “το τέλος των μνημονίων και της τρόικας” ήταν η μεγάλη πολιτική  απάτη του καιρού μας και να αποκαλυφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψευτοαριστερή διακυβέρνησή του είναι μια πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του συστήματος, πολιτικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.

Φάνηκε με τον πιο κατανοητό  τρόπο ότι όποιος  ισχυρίζεται, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα εφαρμόσει μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, μια αριστερή, φιλολαϊκή πολιτική, αυτός λέει συνειδητά ψέμματα και εξαπατά το λαό, συγκαλύπτει και εξωραΐζει  τον αντιδραστικό χαρακτήρα  της ΕΕ και παραδίδει τον εργαζόμενο λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του.

Και αυτό ακριβώς  έχει πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο  διάστημα με τις ολέθριες  αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε, οδηγώντας στην αποδιοργάνωση και παράλυση των λαϊκών αγώνων και στον ιδεολογικοπολιτικό αφοπλισμό  του κινήματος.

Ο προοδευτικός, δημοκρατικός και αριστερός κόσμος έχει για δεύτερη φορά, ύστερα  από το 1989 – 90,  την ευκαιρία, σε διαφορετικές  συνθήκες, αλλά με τις ίδιες και χειρότερες συνέπειες, να διαπιστώσει το θλιβερό ρόλο και το κατάντημα της λεγόμενης “πρώτη φορά κυβέρνηση Αριστεράς”.

Να διαπιστώσει τον ύπουλο, διαβρωτικό ρόλο μιας ψευτοαριστερής  διακυβέρνησης  που έρχεται να νομιμοποιήσει και να δικαιολογήσει τα πιο βάρβαρα  μνημονιακά  μέτρα με αριστερά εύσημα και αριστερό περιτύλιγμα, που αμαυρώνει, στιγματίζει και δυσφημεί τις ιδέες και τους αγώνες  της Αριστεράς  και σκορπά την απογοήτευση, την αποστράτευση  και την ηττοπάθεια  μέσα στις γραμμές του λαϊκού κινήματος.Μπροστά στις εκλογές αποτελεί βασικό  καθήκον να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια στη φιλοαστική, φιλοϊμπεριαλιστική  πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, να αντιπαλέψουμε τον πραγματικό χαρακτήρα της πολιτικής  του, να καταπολεμήσουμε τις αυταπάτες που καλλιεργεί και τις κάλπικες διακηρύξεις του για μια “αριστερή κυβέρνηση”, έτσι ώστε  να μην παγιδευτεί ο λαός και να μη γευθεί ξανά τα “αγαθά” μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης  βάρβαρων μνημονίων και ιμπεριαλιστικής κηδεμονίας.

2.Στήριγμα και δουλικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, η ΝΔ διαθέτει μια συμπαγή πολιτική δύναμη που την αξιοποιεί  για να χειραγωγήσει  τις εξελίξεις στην κατεύθυνση της δικής της αντιδραστικής πολιτικής όπως την έζησε  στο πετσί του ο λαός μας τα προηγούμενα χρόνια.

Από κοινού η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι συγκροτεί ένα μαύρο μέτωπο υποτακτικών της ΕΕ που, ύστερα από την ταπεινωτική  συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται “δικαιωμένοι” για τη μνημονιακή τους πολιτική και την τυφλή προσήλωση στον ευρωμονόδρομο.

Με σημαία  την “ευρωπαϊκή  πορεία” της χώρας αναθερμαίνουν όλες τις τρομοκρατικές πιέσεις και τους εκβιασμούς περί χρεοκοπίας, ώστε να υποταχθεί ο λαός, να αφοπλιστεί, να αποδεχθεί ως μονόδρομο τις νεοαποικιακές συμφωνίες που επιβάλλουν και να συρθεί  πίσω από μία ψευδεπίγραφη  “εθνική ενότητα” που υπηρετεί τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας.

Τώρα, λειτουργώντας  ως κανονικά φερέφωνα των ιμπεριαλιστών, πιέζουν για την  άμεση  εφαρμογή  των βάρβαρων  μνημονιακών και φοροληστρικών μέτρων,  την καρατόμηση μισθών και συντάξεων, την ισοπέδωση των εργασιακών  και κοινωνικών δικαιωμάτων, τις χιλιάδες απολύσεις  στο δημόσιο τομέα, το ξεπούλημα  των κρατικών επιχειρήσεων  και οργανώνουν την επάνοδό τους στην κυβερνητική εξουσία μέσα από σχεδιασμούς για τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας με την επίκληση “εθνικής ενότητας και ομοψυχίας”, που προβλήθηκε πλατιά ύστερα από  την πεντακομματική υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου.

Γεγονός εξάλλου που αποτελεί την πολιτική βάση και κάνει εφικτή την κυβερνητική συνεργασία ανάμεσά τους την επομένη των εκλογών, ανεξάρτητα αν τώρα στήνεται ένα σκηνικό  μιας διχαστικής, κάλπικης αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, που έχει στόχο να εγκλωβίσει  το λαό στα πλαίσιά της, αναπαράγοντας πλαστά, εκβιαστικά διλήμματα, πλάνες και αυταπάτες.

3.Αν από τη μία πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ένθερμος  υπερασπιστής και απολογητής της ιμπεριαλιστικής  κυριαρχίας  της ΕΕ, από την άλλη το ΚΚΕ, όχι μόνο δεν κάνει αγώνα για να σπάσουν τα ιμπεριαλιστικά  δεσμά, αλλά αντίθετα καταγγέλλει, στο όνομα ενός κούφιου  αντικαπιταλισμού, όσους παλεύουν ενάντια στην εξάρτηση και την υποτέλεια για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας. Στην πραγματικότητα  η ηγεσία του ΚΚΕ με τις εξωφρενικές  θεωρίες  της περί “ιμπεριαλιστικής  Ελλάδας” εξωραΐζει το σημερινό  σύστημα της εξάρτησης, παραγνωρίζει  και συγκαλύπτει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του ξένου ιμπεριαλισμού και τον αφήνει στο απυρόβλητο.

Παραπέμποντας  το ΚΚΕ τη λύση όλων των προβλημάτων  στη μελλοντική “λαϊκή εξουσία” του, κηρύσσει τη φυγή από το πραγματικό πεδίο  της ταξικής  πάλης, από τα φλέγοντα αιτήματα των λαϊκών  μαζών και από τα μεγάλα  προβλήματα  που αντιμετωπίζει  το κομμουνιστικό  κίνημα ύστερα από την καπιταλιστική παλινόρθωση  και τη χρεοκοπία  του ρεβιζιονισμού  και όλα αυτά τα επενδύει  με ψευτοεπαναστατικά συνθήματα και κούφιες αντεπιθέσεις.

Πίσω από τα βροντερά συνθήματα, την κομματική  περιχαράκωση και τη διασπαστική πρακτική που εφαρμόζει η ηγεσία του  στο μαζικό κίνημα και σε κάθε κινητοποίηση, κρύβεται η εναντίωσή της  στους αγώνες  που δεν ελέγχει, η έλλειψη  πίστης  στη δύναμη του ενιαίου  λαϊκού  αγώνα για τη διεκδίκηση των άμεσων ζωτικών  αιτημάτων των λαϊκών μαζών, η βαθιά ηττοπαθής  και συμβιβαστική  αντίληψη ότι η εργατική τάξη και ο λαός δεν μπορούν να φρενάρουν την αντιλαϊκή  επίθεση  και να προασπίσουν τα οικονομικά και κοινωνικά τους συμφέροντα, και τελικά, η υπόκλιση και προσαρμογή στην υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων.

Από την άποψη αυτή, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός τώρα ότι, με πρόσχημα την απόρριψη της θέσης για επιστροφή στη δραχμή, η ηγεσία του ΚΚΕ  τάσσεται ανοιχτά και απροκάλυπτα   υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και το ευρώ!

4.Αφού για πάνω από δυο δεκαετίες ο ηγετικός πυρήνας της “Λαϊκής Ενότητας” αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα της ηγεσίας  του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και για άλλες δυο δεκαετίες πριν της ηγεσίας του ΚΚΕ, προβάλλοντας και διαδίδοντας όλες τις δεξιές, ρεβιζιονιστικές θέσεις  και θεωρίες αυτών των φορέων, εμφανίζεται τώρα σαν μια νεόκοπη δύναμη που προέκυψε  από παρθενογένεση. Η πραγματικότητα  όμως είναι πως πρόκειται για αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος, που πέταξαν την περίοδο 1989 – 91  τα κομμουνιστικά σύμβολα και τους τίτλους, γοητευμένοι από την γκορμπατσοφική περεστρόικα, προσχωρώντας στο πιο δεξιό, “ανανεωτικό”ρεύμα  του εγχώριου ρεβιζιονισμού, στα πλαίσια του ΣΥΝ.

Από τότε στάθηκαν ένθερμοι  υποστηριχτές  της πρόσδεσης της χώρας μας στην ΕΕ, την Ευρωζώνη και το ευρώ, οπαδοί μιας σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής κεντροαριστερών κυβερνητικών συνεργασιών στις δεκαετίες του '90 και του 2000, αποδέχθηκαν τη συμμετοχή της Ελλάδας στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, όπως το ΝΑΤΟ, και ευθυγραμμίστηκαν  με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων χρόνων ύστερα από την ανάδειξή του το 2012 σε αξιωματική  αντιπολίτευση και σε κυβέρνηση  το Γενάρη του 2015, που υπηρέτησαν  από κορυφαίες κυβερνητικές, υπουργικές θέσεις μέχρι πριν ένα μήνα που τους απομάκρυνε ο Τσίπρας, δηλώνοντας το αμίμητο: “Στηρίζουμε την κυβέρνηση αλλά δεν στηρίζουμε ένα πρόγραμμα λιτότητας”.

4.Τώρα η “Λαϊκή Ενότητα” αναπαράγει και ανακυκλώνει όλη την απατηλή ψευτοαριστερή συνθηματολογία  του ΣΥΡΙΖΑ της προηγούμενης περιόδου και τις ρεφορμιστικές  προτάσεις του για “διαγραφή του χρέους” και “εθνικοποίηση τραπεζών”, ενώ ξαναζεσταίνει τις αυταπάτες και ψευδαισθήσεις  - “για κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο” - που χρεοκόπησαν, σκορπώντας την ηττοπάθεια και απογοήτευση μέσα στον αριστερό κόσμο.

Μεγάλη πίεση ασκεί  η “Λαϊκή Ενότητα” σε διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που τώρα γίνεται ουραγός της, καθώς  το “μεταβατικό” της πρόγραμμα για τις “εθνικοποιήσεις τραπεζών”, τον “εργατικό έλεγχο”, τη “ρήξη με την ΕΕ” και τη “διαγραφή του χρέους” ταυτίζεται με την πολιτική της “Λαϊκής Ενότητας” και συγχωνεύεται σε ένα ενιαίο ρεύμα μαζί της.

5.Οι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν  καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα.

Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και η ντόπια ολιγαρχία, όποιο κι αν είναι  το εκλογικό αποτέλεσμα  της 20ής Σεπτέμβρη, θα κλιμακώσουν  την αντιλαϊκή  επίθεση μετά τις εκλογές  για να επιβάλλουν  τα νέα αντεργατικά μέτρα  του τρίτου μνημονίου που υπερψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.

Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές  αυτό  που προστάζουν σε όλους τους τόνους είναι η απαρέγκλιτη  εφαρμογή των μνημονιακών  μέτρων, “η πιστή τήρηση των δεσμεύσεων” από τους ντόπιους υποτακτικούς τους. Γι' αυτό νοιάζονται πρώτα  απ' όλα. Οι προκλητικές επεμβάσεις τους, οι απειλές και οι εκβιασμοί που εκπορεύονται συντονισμένα από τους εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης  αποσκοπούν στην άνευ όρων  υποταγή και εφαρμογή των “συμφωνηθέντων”.

Σ' αυτές τις συνθήκες, το κρίσιμο  ζήτημα που προβάλλει μπροστά στις εκλογές  δεν είναι  να διαλέξουμε ποια κόμματα, δεξιά, κεντρώα  ή “αριστερά”, θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα  σε μικρούς ή “μεγάλους  συνασπισμούς” και θα διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, τσακίζοντας το λαό με τη βάρβαρη και υποτελή πολιτική των μνημονίων.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι να χτιστεί  βήμα – βήμα ένα ισχυρό, λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει  αποτελεσματικά  τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα  του εργαζόμενου λαού, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα συγκροτηθεί, όχι μία στο όνομα Αριστερά προσαρμοσμένη στις ανάγκες του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά μια πραγματική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη και την πάλη του η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες  θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των ρεφορμιστικών  αυταπατών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά  του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε  η εμπειρία των τελευταίων  χρόνων.

Για το Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό αποτελεί ένα μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει  δεκαετίες  το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης  πάλης που διεξάγουμε  για την ανασυγκρότηση  του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, κόντρα στη ρεβιζιονιστική  γραμμή  του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα άλλα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και μικροαστικού ψευτοεπαναστατισμού.

6.Μπροστά στο νέο κύμα αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται την επομένη των εκλογών, μπροστά στο νέο τριετές μνημόνιο που ήδη έχει προσυπογράψει η κυβέρνηση και στις απειλές μιας ακόμα πιο συντριπτικής σύνθλιψης του λαϊκού εισοδήματος, με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, με εκτίναξη της φοροληστείας του ΦΠΑ και τη μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ, με τις νέες απολύσεις που θάρθουν και το μαζικό εξευτελιστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο να επιλέξουν για να υπερασπιστούν την επιβίωσή τους παρά να ξεσηκωθούν σε μαζικούς αγώνες. Οι πλατιές λαϊκές μάζες, που καταδικάζονται να ζήσουν μέσα σε ένα αντιδραστικό καθεστώς πείνας, φτώχειας και στερήσεων, πρέπει να βρουν τη δύναμη και το σθένος να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα, παραμερίζοντας τις σειρήνες των εύκολων λύσεων και των ψευδαισθήσεων, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας.

Ο λαός πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να δυναμώσει την πάλη του για να αποκρούσει τις επιθέσεις και τα τελεσίγραφα των ιμπεριαλιστών, για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και την αντίκρουση αυτών που έρχονται, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα πάλης για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και το γκρέμισμα του καθεστώτος της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό και οφείλουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, να δώσουμε τη δική μας συμβολή στον αγώνα του λαού μας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες και εκμεταλλευτές και τα πολιτικά τους φερέφωνα.

7.Στο δύσκολο και σκληρό αγώνα  του λαού μας, οι δυνάμεις του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ),  που υπηρετούν  την υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού  κινήματος, καλούνται να δώσουν τη δική τους ξεχωριστή συμβολή.

Οι κρίσιμες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων  χρόνων έθεσαν στην ημερήσια διάταξη με ιδιαίτερα επιτακτικό τρόπο το καθήκον της συνένωσης των προσπαθειών, της κεντρικής πολιτικής συνεργασίας τους, της ενίσχυσης, μέσα στο κίνημα, του ευρύτερου λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού, επαναστατικού προσανατολισμού που υπηρετούν δεκαετίες. Και σε αυτό το επιτακτικό καθήκον  οι δυο οργανώσεις ανταποκρίθηκαν και ανταποκρίνονται θετικά.

Από τις αρχές του 2012 που ξεκίνησε η πολιτική συνεργασία τους καλούνται σήμερα για τέταρτη φορά  να δώσουν μια κεντρική πολιτική εκλογική μάχη, δίνοντας επί πλέον πριν  δύο μήνες τη μάχη της αποχής από το δημοψήφισμα της απάτης, και αναπτύσσοντας παράλληλα  όλο αυτό το διάστημα μια πλούσια  δράση στα πλαίσια αρχικά της ΠΑΑΣ και στη συνέχεια  της ΛΑ-ΑΑΣ μέσα στους εργατικούς  και λαϊκούς  αγώνες, μέσα στα πολιτικά, κοινωνικά  και ταξικά μέτωπα, επιβεβαιώνοντας  πως η συνεργασία αυτή μπορεί να εκφράσει ανάγκες και απαιτήσεις  του λαϊκού αγώνα και της ταξικής πάλης.

Η πολιτική συνεργασία των δύο οργανώσεων δεν αποτέλεσε  ευκαιριακή συμπόρευση, αλλά καρπό κοινών βασικών εκτιμήσεων, κατευθύνσεων και πολιτικών στόχων σε βασικά ζητήματα που δοκιμάζονται καθημερινά μέσα στο στίβο  του πολιτικού αγώνα. Και γι' αυτό  ακριβώς αυτή η πολιτική συνεργασία, παρά τις αναπόφευκτες δυσκολίες  και τα προβλήματα  που αντιμετώπισε, είχε ουσιαστική συνέχεια μέχρι σήμερα, χαράσσοντας μια ελπιδοφόρα, σταθερή προοπτική.

Βασικές εκτιμήσεις  και κατευθύνσεις για τη θέση της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο, τη θέση της στα πλαίσια της ΕΕ και την ολόπλευρη εξάρτησή της από τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, τη βασική διαπίστωση  για την όξυνση όλων των αντιθέσεων  που χαρακτηρίζουν  την ελληνική καπιταλιστική κοινωνία και πρώτα – πρώτα την κυριότερη απ' αυτές.

Αυτήν που αντιπαραθέτει από τη μια πλευρά τον ιμπεριαλισμό, την ντόπια μεγαλοαστική τάξη με τους πολιτικούς  υπηρέτες τους και από την άλλη την εργατική τάξη, τη φτωχομεσαία  αγροτιά, όλο το λαό σε μια ασίγαστη διαπάλη και η οποία  προσδιορίζει  όλη την ουσία των οικονομικών και κοινωνικών  σχέσεων που επικρατούν στην ελληνική ταξική κοινωνία. Και στη βάση αυτή μάχονται  έτσι ώστε ο ευρύτερος  προσανατολισμός  της λαϊκής πάλης να στρέφεται και να κατευθύνεται  ενάντια σ' αυτές τις δυνάμεις για την ανατροπή  της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού  και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας που θα ανοίξει το δρόμο σε μια Ειρηνική , Δημοκρατική, Ανεξάρτητη  και Σοσιαλιστική Ελλάδα.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ(μ-λ)  και του Μ-Λ ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα άνοιξαν ένα δρόμο και χάραξαν μια βασική κατεύθυνση με τον προσανατολισμό που πρόβαλαν και τους αγώνες που  έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά.

Το σημαντικό είναι πως τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα, πέρα από αναπόφευκτες αδυναμίες, αποτελούν δείγματα  μιας αξιόπιστης  και σοβαρής προσπάθειας που αντιμετωπίζεται θετικά.

Η απόφαση τώρα των δύο οργανώσεων να δώσουν ξανά μαζί την πολιτική μάχη των εκλογών της 20ής Σεπτέμβρη, στηρίζοντας  το κοινό τους ψηφοδέλτιο σε όλες  τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας, είναι ένα ακόμη βήμα στη σωστή κατεύθυνση και στέλνει μήνυμα πως οι δυνάμεις του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος είναι εδώ, πάντα μάχιμες μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις, παλεύοντας να συσπειρώσουν  και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις, να διαδώσουν το δικό τους μήνυμα μέσα στους αγώνες, το λαό και την Αριστερά.

Στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα θα θέσουμε βασικά πολιτικά  και ιδεολογικά  ζητήματα του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, ανοίγοντας μέτωπο αντιπαράθεσης στη μνημονιακή, σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στη ρεβιζιονιστική γραμμή του ΚΚΕ, στους νεόκοπους ρεφορμιστές της “Λαϊκής  Ενότητας”  που εμφανίζονται σαν κάτι νέο, ενώ έχουν θητεύσει  τουλάχιστον από δύο δεκαετίες  στους ηγετικούς  πυρήνες του ΚΚΕ και του ΣΥΝ, όπως και στις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που λειτουργώντας  όλο το προηγούμενο διάστημα  σαν αριστερό συμπλήρωμα  των φορέων του ρεφορμισμού πληρώνουν τώρα το τίμημα του συμφιλιωτισμού  και των “μεταβατικών προγραμμάτων”, διατρέχοντας τον κίνδυνο πολιτικής λεηλασίας τους.

Αξιοποιώντας όλες τις υποδείξεις, καταγράφοντας τις δυνατότητες, τις αντοχές αλλά και τις αδυναμίες και παραλείψεις μας, παλεύουμε για την επόμενη μέρα, με τη βεβαιότητα  πως η συνεργασία των δύο οργανώσεων  εκφράζει ανάγκες της ταξικής πάλης, τις γνήσιες αγωνιστικές απαιτήσεις ενός ολόκληρου κόσμου και τη διάθεσή του  να στρατευθεί  και να παλέψει για την υπόθεση του κινήματος.

Η ΚΕ απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα  σε όλους τους συντρόφους του Κόμματος και της Νεολαίας  να δώσουμε αποφασιστικά τη  μάχη των εκλογών με τους συντρόφους του ΚΚΕ(μ-λ), σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τον αγώνα του λαού μας και την πορεία του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, καλώντας τους εργαζόμενους να βαδίσουμε μαζί στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για την ανατροπή των βάρβαρων μνημονίων και των δεσμών της ιμπεριαλιστικής  κυριαρχίας, για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών, όλων των λαϊκών αγωνιστών.

Η ΚΕ  του Μ-Λ ΚΚΕ

26 Αυγούστου 2015

πηγή: Μ-Λ ΚΚΕ