Όλοι στην πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη

Για να μην περάσουν η αντιασφαλιστική επίθεση και τα μέτρα οικονομικής εξόντωσης και κοινωνικής ισοπέδωσης του λαού

Νέα σκληρότατα αντιλαϊκά μέτρα είναι προ των θυρών. Με το τρίτο μνημόνιο, ο ιμπεριαλισμός και η εγχώρια ολιγαρχία μεθοδεύουν νέα πλήγματα κατά του λαού.

 Όσες εργατολαϊκές κατακτήσεις έχουν απομείνει από τη λαίλαπα των δυο πρώτων μνημονίων ισοπεδώνονται. Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί εντείνονται. Οι δανειστές, αδυσώπητοι,  επιβάλ­λουν - με ασφυκτική εποπτεία και έλεγχο -  τα συμφέροντά τους, απολύτως και στο ακέ­ραιο, και ταπεινώνουν - ευθέως - τον Έλληνα πρωθυπουργό και την ελληνική κυβέρνηση. Η φράση-προσβολή του Σόιμπλε «είναι η εφαρμογή, ανόητε», απευθυνόμενος προς τον Α. Τσίπρα, αποτυπώνει το κλίμα αυτό.

Το ΔΝΤ, μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης  -με τη δημόσια δέσμευση του υ­πουρ­γού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, αρχικά και τη δήλωση συμμόρφωσης του Α. Τσίπρα στο Νταβός κατόπιν - όχι μόνο παραμένει, αλλά διαμορφώνει το κλίμα
και θέτει τις προϋποθέσεις και το πλαίσιο για την περίφημη διαπραγμάτευση της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου Μνημονίου. Αυτή είναι η «έξωση» που του επιφύλασσε η ελληνική κυβέρνηση.

«Ζητήσαμε αγελάδα και έφεραν γάτα»(!) δήλωσε παρασκηνιακά αξιωματούχος του ΔΝΤ, σχολιάζοντας -προκλητικά- το σχέδιο Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό. Και στο προσκήνιο, σε συνέντευξή της στη γερμανική Süddeutsche Zeitung, η γενική διευθύντριά του, Κριστίν Λαγκάρντ, αποσαφήνισε πως απαιτούνται «πραγματικά φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις», τονίζοντας πως «η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού αποτελεί το κομβικό σημείο». Οι δανειστές, με εμπροσθοφυλακή το ΔΝΤ, απαιτούν δραστικές περικοπές στις κύριες συντάξεις τώρα, και όχι μετά το 2018, όπως προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο. Και όχι μόνο.

Η τρέχουσα διαπραγμάτευση περιλαμβάνει, επίσης, ρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό και το Φορολογικό που –εκτός από το τσάκισμα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών κατακτήσεων των εργαζομένων- εξουθενώνουν τη φτωχομεσαία αγροτιά  και δίνουν τη χαριστική βολή στα πλατιά μικρομεσαία στρώματα των ελεύθερων επαγγελματιών, νέες αντεργατικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, «μεταρρυθμίσεις» στο χρηματοπιστωτικό τομέα με τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια να αποτελούν κρίσιμο ζήτημα, νέα αντιλαϊκά μέτρα για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού -περίπου 6 δις ευρώ κατά τις εκτιμήσεις του  ΔΝΤ ή 3,6 δις ευρώ κατά την ΕΕ- με τη μορφή Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος (2016-2018), τη «μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», τη διάλυση και τη λεηλασία, δηλαδή, της ΔΕΗ, της μοναδικής πλέον βαριάς βιομηχανίας της χώρας. Με γερμανικό ενεργειακό κολοσσό να καραδοκεί για τη λεία. Μετά τον ΟΤΕ, η κραταιά Γερμανία πήρε, έναντι πινακίου φακής, 14 ελληνικά αεροδρόμια. Τώρα, ετοιμάζεται να αρπάξει τη ΔΕΗ. Και έπεται συνέχεια…

Όσο για τη διάρκεια της αξιολόγησης αποτελεί επιπλέον μοχλό των ιμπεριαλιστικών πιέσεων και εκβιασμών και επιμηκύνεται κατά το δοκούν, μέχρι και ένα εξάμηνο, κατά τις «εκτιμήσεις» του ΔΝΤ. Το βασανιστήριο της «σταγόνας» επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά και η απειλή της πιστωτικής ασφυξίας επιστρατεύεται για την άνευ όρων υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης.

Παρεμβάσεις, ανατροπές, κρίση

Εν τω μεταξύ, δρομολογούνται σοβαρές εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ,  πολιτικοί αναλυτές και ποικίλοι προπαγανδιστές, εκφράζοντας την ανακούφιση, τις μεθοδεύσεις και τα συμφέροντα των κρατούντων, επαναλαμβάνουν, εν χορώ: Υπάρχει, επιτέλους, εναλλακτική λύση! Ισχυρά ιμπεριαλιστικά και εγχώρια κέντρα, αυτοί που ορίζουν τις τύχες της χώρας, αφού στήριξαν την υποψηφιότητα Κυρ. Μητσοτάκη με απροκάλυπτες παρεμβάσεις, τώρα, με έναν επικοινωνιακό βομβαρδισμό, τον χρίζουν εκλεκτό τους και διαμορφώνουν πολιτικό κλίμα δυναμικής επανόδου της ΝΔ.

Η, μέχρι πρότινος, αδιαμφισβήτητη πολιτική ηγεμονία του Α. Τσίπρα βάλλεται. Η παραπαίουσα ΝΔ αναγορεύεται σε ισχυρό διεκδικητή της κυβερνητικής εξουσίας. Οι ενορχηστρωμένες δημοσκοπήσεις τής δίνουν την πρωτιά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ εμφανίζεται να διεμβολίζει τον λεγόμενο κεντρώο πολιτικό χώρο. Αναταράξεις, διαγραφές, αποχωρήσεις και ανοιχτή κρίση διαπερνούν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Η Φ. Γεννηματά, και όχι μόνο, μπροστά στον κίνδυνο της εξαφάνισης του παραδοσιακού πολιτικού χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, προτείνει την ανασύνταξή του μέσω της δημιουργίας ενός νέου ενιαίου πολιτικού φορέα. Το βαρύ αντιλαϊκό παρελθόν -όμως- και η σταθερή προσήλωση του χώρου αυτού στον μνημονιακό μονόδρομο, μαζί με τις μυλόπετρες του νέου διπολισμού που τον συνθλίβουν, δεν δημιουργούν προϋποθέσεις επιτυχίας. Η πιθανότατα να έχει, η πρόταση αυτή, την τύχη ανάλογων εγχειρημάτων του παρελθόντος (Κίνηση των 58, Ελιά) είναι η επικρατέστερη.
Οι τελευταίες εξελίξεις, με και μετά την εκλογή του νέου αρχηγού στη ΝΔ, έρχονται να υπογραμμίσουν το εύθραυστο της εσωτερικής πολιτικής σκηνής και την εξαιρετική ρευστότητα που χαρακτηρίζει το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, μετά από έξι χρόνια μνημονιακής επέλασης. Οι ανατροπές και οι απρόβλεπτες εξελίξεις, τα έντονα κρισιακά φαινόμενα που διαπερνούν ολόκληρο το μνημονιόδουλο μπλοκ που εναλλάσσεται στην εξουσία, που σήμερα περιλαμβάνει και το ΣΥΡΙΖΑ, έχουν γίνει μόνιμο φαινόμενο. Με κινούμενη άμμο μοιάζει, πλέον, η πολιτική ζωή της χώρας.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης  αναδεικνύεται νέος αρχηγός της ΝΔ, ανατρέποντας  τις προβλέψεις.

Το κόμμα της Δεξιάς, αφού απειλήθηκε με διάσπαση και διασύρθηκε ποικιλοτρόπως, περισώθηκε, ανασυντάσσεται και προ­βάλλεται σαν η πλέον σοβαρή και αξιόπιστη εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, ο έτερος ισχυρός πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος έπρεπε, πάση θυσία, να διασωθεί και να σταθεροποιηθεί σε αυτόν το ρόλο. Τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της εγχώριας ολιγαρχίας το επιτάσσουν.

Σε τροχιά φθοράς

Το πολιτικό κεφάλαιο του Α. Τσίπρα συρρικνώνεται με γοργούς ρυθμούς. Ένα μόλις χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μπει σε τροχιά φθοράς, εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες της διευρυνόμενης λαϊκής αποδοκιμασίας και κινητοποίησης και της εκβιαστικής αδιαλλαξίας των δανειστών. Η εναγώνια προσπάθεια του Α. Τσίπρα να αναβιώσει και να προτάξει το δίπολο Αριστερά-Δεξιά, έναντι της ΝΔ, για να συντηρήσει τον αποπροσανατολισμό και τον εγκλωβισμό πλατιών λαϊκών στρωμάτων στο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω μιας ψευδεπίγραφης πόλωσης, δεν μπορεί να πείσει, και να φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ταπεινωτική του συνθηκολόγηση και την οριστική προσχώρησή του στο αντιλαϊκό μέτωπο των μνημονιακών δυνάμεων, είναι μαζί με τη ΝΔ, στο ίδιο αντιλαϊκό μέτωπο, απέναντι και ενάντια στο λαό.
Η κίβδηλη εικόνα «επιτυχιών» και υποσχέσεων, που παρουσίασε ο Α. Τσίπρας στο Νταβός, για να εξευμενίσει τους δανειστές και την ελληνική ολιγαρχία και να διοχετεύσει κλίμα αισιοδοξίας και προσδοκιών στο λαό, ώστε να κατευνάσει τη λαϊκή οργή και να περιφρουρήσει την εύθραυστη κυβερνητική εξουσία του, είναι πασιφανές πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αποτελεί, απλώς, μια θλιβερή επανάληψη του “success story” του Α. Σαμαρά. Καμιά ανάκαμψη δεν επίκειται. «Η Ελλάδα θα κάνει την έκπληξη το 2016», είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Εκπλήξεις, κατά τα φαινόμενα, θα υπάρξουν, τελείως διαφορετικές -όμως- από αυτές που εικάζει ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Διανύουμε μια περίοδο εξαιρετικά πυκνή σε πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις. Το ενδεχόμενο μιας νέας πολιτικής αποσταθεροποίησης προβάλλει έντονα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χάνει, με αυξανόμενη ταχύτητα, την όποια δυναμική της. Τα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία προκαλούν και εντείνουν διάφορες πολιτικές διεργασίες, προσπαθώντας να ανασυντάξουν τις παραδοσιακές αστικές πολιτικές δυνάμεις και να χειραγωγήσουν τις πολιτικές εξελίξεις.

Οι «γραβάτες» και η «κατσαρόλα» επιστρατεύονται για να ξεστρατίσουν τη λαϊκή εναντίωση σε όλο το μνημονιόδουλο μπλοκ, να την κατευθύνουν σε στήριξη της ΝΔ και να τροφοδοτήσουν την επάνοδό της στην κυβερνητική εξουσία. Να εγκλωβίσουν, δηλαδή, το λαό πάλι σε αντιδραστικές πολιτικές επιλογές που διασφαλίζουν τη διαιώνιση και ενίσχυση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ο μετασχηματισμός της πλατιάς λαϊκής αντίθεσης και οργής σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη ενάντια στη μνημονιακή επέλαση και όλους αυτούς που απλώς αλλάζουν προσωπεία για να υπηρετούν, πειθήνια, τον ιμπεριαλισμό και την εγχώρια ολιγαρχία  προβάλλει επιτακτικά αναγκαίος.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος