Οι εκλογές έχουν μία περιορισμένη σημασία. Αποτελούν ένα δείκτη ωριμότητας (ή ανωριμότητας) του εκλογικού σώματος, είναι ένα θερμόμετρο πολιτικού πυρετού.
Ως κομμουνιστές θεωρούμε τη συμμετοχή στις αστικές εκλογές ένα ζήτημα τακτικής ενταγμένο στη στρατηγική μας που είναι η ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης.Ως εκ τούτου τόσο ο λεγκαλισμός (αποθέωση του αστικού κοινοβουλίου) όσο και ο ποικιλώνυμος αριστερισμός της εν γένει αποχής από τους αστικούς θεσμούς δεν αφορούν στους κομμουνιστές.
Το Μ-Λ ΚΚΕ υποστηρίζει μ’ επιχειρήματα και πάθος ότι ο μόνος δρόμος ανασύνταξης, ανασυγκρότησης και ανάταξης του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος είναι ο μαζικός, παρατεταμένος εξωκοινοβουλευτικός αγώνας. Είναι ο δρόμος των μαζών και των λαών.
Η συμμετοχή μας στις εκλογές αφορά την πολιτική τακτική. Υπηρετεί την πάλη των μαρξιστών – λενινιστών. Υπογραμμίζει την παρουσία και τις θέσεις μας. Φωτίζει περισσότερο το βασικό σύνθημά μας «έξω απ’ την ΕΕ» και δυναμώνει τη φωνή του κόμματος στο τρίπτυχο:
Λαϊκοί αγώνες – Πραγματική Αριστερά – Κομμουνιστική Ανασυγκρότηση
Γιατί ένας αριστερός, κομμουνιστής, τίμιος δημοκράτης να ψηφίσει Μ-Λ ΚΚΕ; Υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι που συνηγορούν για την ενίσχυση και εκλογικά της φωνής των κομμουνιστών.
Αντιιμπεριαλιστική πάλη
Το Μ-Λ ΚΚΕ είναι μία συνεπής αντιιμπεριαλιστική δύναμη.
Οι παρουσιάσεις των υποψηφίων του ΚΚΕ για τις εκλογές εμφανίζουν την ΕΕ ως ένα σύνολο επιχειρηματικών κύκλων και μονοπωλίων. Λείπει κάθε αναφορά στις αστικές τάξεις των ιμπεριαλιστικών χωρών (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κλπ) πράγμα που αθωώνει και τα επιμέρους υποσύνολά τους (τραπεζίτες).
Αφήνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, τον διαχρονικό θιασώτη της ΕΕ, δηλαδή των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Υποστηρίζουμε σθεναρά και ευελπιστούμε πειστικά ότι το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου για τη χώρα μας με Ανεξαρτησία, Δημοκρατία και Σοσιαλισμό περνάει μέσα από τη σύγκρουση με το καθεστώς της εξάρτησης και υποτέλειας. Αυτή τη σημαία δεν τη χαρίζουμε στους πατριδοκάπηλους, τους σοβινιστές και τους εθνικιστές,
Οι κομμουνιστές είναι πατριώτες. Οι πραγματικοί κομμουνιστές είναι συνεπείς αντιιμπεριαλιστές.
Τα παραδείγματα της Σερβίας, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύης, Συρίας μας δείχνουν ότι μόνο ένας συνεπής αντιιμπεριαλιστικός αγώνας μπορεί ν’ ανοίξει το δρόμο στις χώρες που είναι εξαρτημένες για βαθύτερους μετασχηματισμούς.
Το Μ-Λ ΚΚΕ έχει τον αντιιμπεριαλισμό στο πολιτικό DNA του κόντρα σε όλα τα κόμματα που εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Η ψήφος στο Μ-Λ ΚΚΕ διασφαλίζει ότι αυτή η φωνή θα είναι ισχυρότερη και δυνατότερη.
Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ!
Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά ευχαριστημένοι γιατί το βασικό σύνθημα του Μ-Λ ΚΚΕ διαπέρασε τα οργανωτικά του σύνορα. Σήμερα όλο και πιο πολύ, όλο και πιο δυνατά το «Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ» ακούγεται σε πορείες, δρόμους, διαδηλώσεις.
Η πολιτική μας επιλογή ήταν ολόσωστη. Ακόμα και οι ρεβιζιονιστές του ΚΚΕ αναγκάζονται να το αναφέρουν. Ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το προβάλλει με πολλές υποσημειώσεις και αστερίσκους. Με πολλά υπονοούμενα.
Για το κόμμα μας το ζήτημα είναι ξεκάθαρο και στηρίζεται στους ακρογωνιαίους λίθους του λενινισμού.
Η λεγόμενη «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» δεν πρόκειται να υπάρξει. Γιατί ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης άρα και του άγριου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού είναι δυνατότερος από τις ασθενικές βουλησιαρχικές φωνές των ευρωπαϊστών.
Οι αντιθέσεις των λύκων είναι ισχυρότερες από τις φωνές των ρεφορμιστικών κομμάτων και προβάτων. Η ΕΕ είναι πεδίο αχαλίνωτου και διαρκούς ανταγωνισμού ακριβώς πάνω στο γεωγραφικό και οικονομικό πεδίο που γέννησε δύο παγκόσμιους πολέμους. Οι αντικαπιταλιστές της φράσης ψελλίζουν διάφορα αρνητικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα δεν μπορούν να πουν. Αν είναι δυνατόν μία χώρα να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και με ηγεμόνα την εργατική τάξη και το κόμμα της να βαδίσει στο δρόμο της εθνικής ανεξαρτησίας, οικονομικής κυριαρχίας και σοσιαλισμού. Αυτό είναι ακριβώς το πεδίο όπου συναντιέται η αστική τρομοκρατία και η τροτσκιστική ανοησία. «Η Ελλάδα δεν μπορεί», που καταλήγει και στο δεν πρέπει.
Αντίθετα το Μ-Λ ΚΚΕ προπαγανδίζει πως μπορούμε σε πείσμα των θεωριών της ψωροκώσταινας να ενώσουμε το λαό μας γύρω από ένα γνήσιο πατριωτικό και ταξικό κίνημα και στο σύνθημα «Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ». Εκεί που τρέμουν τα γόνατα των άλλων το κόμμα μας κηρύσσει την πραγματική εθνική και ταξική αντίσταση για το σπάσιμο των αλυσίδων.
Το πρόγραμμά μας γράφει καθαρά «Έξω απ’ την ΕΕ».
Για το κομμουνιστικό κόμμα!
Για το κόμμα της εργατικής τάξης που θα ενώσει γύρω του τα πρωτοπόρα επαναστατικά στοιχεία και θα χτίσει στέρεα το αντιιμπεριαλιστικό παλλαϊκό μέτωπο. Πολλοί αγωνιστές και ταξικοί συνδικαλιστές αναρωτιούνται: Γιατί δεν νικούν οι αγώνες; Γιατί το αστικό μπλοκ εξουσίας παρότι σε σύγχυση κυριαρχεί; Γιατί η αριστερά δεν υψώνεται σε αντίπαλο δέος; Πάνω σ’ αυτά τα ερωτήματα δίνουν δεκάδες απαντήσεις που αρχίζουν από την αναγκαιότητα των δικτύων, την αυτοοργάνωση των αναρχικών, την απουσία μεσαζόντων κάθε λογής και φτάνουν στην …απεργία διαρκείας.
Τα πάντα δηλαδή εκτός από το βασικό. Πως η εργατική τάξη χωρίς το κόμμα της είναι τίποτα, με το κόμμα της είναι «τάξη για τον εαυτό της». Με αυτογνωσία, οργάνωση και ταξική αυτοπεποίθηση. Το Μ-Λ ΚΚΕ δε θα κουραστεί να επαναλαμβάνει σ’ όλους τους τόνους και σε κάθε περίσταση ότι το περίφημο «Κ» είναι ουσιαστικός όρος για την ανάκαμψη και ανασυγκρότηση όλων των κινημάτων.
Η ψήφος στο Μ-Λ ΚΚΕ έρχεται να δυναμώσει εκείνο το πολιτικό ρεύμα που αγωνίζεται όχι απλά για να έχουν φωνή οι αδύναμοι αλλά για να έχει φωνή η εργατική τάξη. Δεν σημαίνει ότι όσοι μας ψηφίσουν ενστερνίζονται πλήρως τη θέση μας. Θα είμαστε όμως πολιτικά αφερέγγυοι αν κρύβαμε από τον κόσμο της αριστεράς και των αγώνων το βασικό μας όπλο και την ισχυρή μας πεποίθηση πως χωρίς γερό κομμουνιστικό κόμμα θα γυρίζουμε πάλι, σαν μαγγανοπήγαδο, στην αρχή.
Υπερασπιζόμαστε την ιστορία των κομμουνιστών!
Κόντρα σ’ όλο τον αντικαπιταλιστικό συρφετό, στους νεοαριστερούς και νεόκοπους αντικαπιταλιστές της φράσης υπερασπιζόμαστε αρχειακά τη διαδρομή των ταξικών αγώνων που έχουν πρόσημο, κυρίως κομμουνιστικό.
50 χρόνια από την ίδρυση της Αναγέννησης και του μαρξιστικού –λενινιστικού κινήματος, εκατό χρόνια κοντά από τη μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση «έλαχε ο κλήρος» το Μ-Λ ΚΚΕ να πορεύεται σε μια αντιδραστική έρημο, σηκώνοντας ένα βαρύ ιστορικό φορτίο.
Δεν είμαστε διόλου ευχαριστημένοι που μεταφέρουμε τις βαριές αποσκευές των Μαρξ – Ένγκελς – Λένιν – Στάλιν – Μάο σχεδόν μόνοι και δεν χαιρόμαστε που πύκνωσαν οι αποστάτες, οι αναθεωρητές και οι πολιτικά ανήμποροι.
Έχουμε πλήρη συνείδηση του όγκου των αναγκών και της «μικρότητάς μας». Ωστόσο ούτε στιγμή δεν πρέπει να περνάει από το μυαλό ενός επαναστάτη κομμουνιστή πως είναι δυνατόν να περάσουμε όλες τις Συμπληγάδες ξεφορτώνοντας τις αξίες μας για να γίνουμε ελαφρύτεροι. Αν χτες ήταν αναγκαίο να διασπαστεί η Β’ διεθνής από τον Λένιν, να μπολσεβικοποιηθούν τα κομμουνιστικά κόμματα, να υπερασπιστεί η Σοβιετική Ένωση των Λένιν – Στάλιν, να φτιαχτεί το αντιφασιστικό μέτωπο, σήμερα, στη νεοφιλελεύθερη καταιγίδα, είναι δυο και τρεις φορές αναγκαίο να υπερασπίσουμε την ιστορία μας κόντρα στη διαβολή, την αναθεώρηση και τη δειλία.
Αυτό κάνει το Μ-Λ ΚΚΕ κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Κόμμα, Μέτωπο, Αγώνας
Υποστηρίζουμε τη διαλεκτική ενότητα των τριών συστατικών της ταξικής πάλης
Τη δημιουργία του κομμουνιστικού κόμματος
Τη δημιουργία του Παλλαϊκού Μετώπου
Την ανάγκη να υπάρξουν και να δημιουργηθούν λαϊκοί αγώνες
Γιατί χωρίς κόμμα η τάξη δεν έχει πυξίδα .
Γιατί χωρίς μέτωπο (υβρίδιο και σπόρος του είναι η ΛΑ-ΑΑΣ) δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν πλατιές πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες κόντρα στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την άρχουσα τάξη.
Τέλος, γιατί χωρίς λαϊκούς αγώνες τα παραπάνω θα είναι «κατασκευές» χωρίς πόδια χωρίς την κολυμπήθρα της πράξης.
Υποστηρίζουμε τα παραπάνω σε μια διαλεκτική σχέση αλλά όχι «α λα καρτ».
Αρκετοί αγωνιστές τσιμπολογούν εκλεκτικά ό,τι τους φαίνεται αρεστό, κολυμπούν γενναία μέσα στους αγώνες για να ξαναβγούν στην όχθη από όπου ξεκίνησαν, άλλοι πάλι μιλούν για μέτωπο αλλά απεχθάνονται τους κομμουνιστές, λιγότεροι αναφέρονται σεχταριστικά στην ύπαρξη του κόμματος. Πρόκειται για σφάλματα που τα ζήσαμε και τα πληρώνουμε ακριβά τώρα που ζούμε την υποχώρηση, την αμπώτιδα του κομμουνιστικού κινήματος .
Η στήριξη του Μ-Λ ΚΚΕ έρχεται ακριβώς να δυναμώσει το ρεύμα εκείνο που ανασαίνει στους αγώνες, νοιώθει τη φτώχεια και ανεργία και ψάχνει μέσα στις στάχτες να βρει τις βαθύτερες αιτίες για την ανάκαμψη και ανασυγκρότηση.
Που χαίρεται τις αντιστάσεις του λαού, συνδαυλίζει την οργή και ταυτόχρονα θέλει να «ψηλώσει». Να βρει και να εκλαϊκεύσει τις βαθύτερες αιτίες των πραγμάτων.
Αντιρεβιζιονιστική πάλη
Το Μ-Λ ΚΚΕ είχε και έχει στους κόλπους του σεμνούς αγωνιστές και κομματικούς φίλους με ισχυρές περγαμηνές. Όμως θεωρεί πως ο αντιρεβιζιονισμός, η πάλη δηλαδή ενάντια στην αναθεώρηση των κομμουνιστικών αρχών, στη συναίνεση και συνδιαχείριση με το αστικό κράτος, στις συμπράξεις με το κυρίαρχο σύστημα που αποτελούν κυριολεκτικά πολιτική πανούκλα, είναι το βασικό στοιχείο για την ανασυγκρότηση της κομμουνιστικής Αριστεράς. Δεν μπορεί να γίνει ούτε βήμα μπροστά του κομμουνιστικού ρεύματος, δεν μπορούν να πάρουν ανάσα οι μαρξιστές – λενινιστές αν δεν κόψουν κάθε ομφάλιο λώρο με όλη τη σκουριά του παλιού και νέου ρεφορμιστικού κυβερνητισμού όποιας κοπής.
Δεν μπορεί να διαμορφωθεί ούτε ένας κόκκος αγωνιστικής και ταξικής συνείδησης αν δεν γίνει πλατιά αντιπαράθεση με κάθε λογής αναθεωρητική σκέψη.
Το κόμμα μας διαθέτει μέλη και στελέχη βιοπαλαιστές. Ανθρώπους της εργασίας, της ανεργίας, νέους συντρόφους που συνειδητοποιούν από την πάλη, το διάβασμα και την οργάνωση τις αξίες της αριστεράς και του σοσιαλισμού.
Το Μ-Λ ΚΚΕ θεωρεί ότι το πολιτικό και θεωρητικό φορτίο της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις ανατολικές χώρες (κύρια ΕΣΣΔ-Κίνα) είναι αξεπέραστο σημείο τομής.
Από το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ ως την Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα και την τελική κατάληξη της παλινόρθωσης οι μαρξιστές-λενινιστές και το Μ-Λ ΚΚΕ προσπάθησαν να φωτίσουν πολιτικά και θεωρητικά το ζήτημα.
Οι διανοούμενοι είχαν «ελευθερία κριτικής» που σε μετάφραση σημαίνει ότι λένε ό,τι θέλουν, οι αστοί μίλησαν για κατάρρευση, οι ρεβιζιονιστές για ανατροπή.
Μόνο οι πραγματικοί κομμουνιστές έδωσαν το πολιτικό βάθος σ’ ό,τι συνέβη. Η θεωρία της καπιταλιστικής παλινόρθωσης αποτελεί «ευαγγέλιο» για το Μ-Λ ΚΚΕ και αυτό θα το εξηγήσουμε σ’ όλη την προεκλογική περίοδο στις συγκεντρώσεις του κόμματος. Δεν θεωρούμε ότι είμαστε αλάνθαστοι, ωστόσο πιστεύουμε βαθιά στην αξία των πολιτικών και προγραμματικών μας αρχών.
Να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις
Οι προύχοντες της βουλής και τα αστορεφορμιστικά κόμματα μοιράζονται χρόνια τώρα εκατ. ευρώ.
Από τις θυσίες του ελληνικού λαού. Χώρια ό,τι θα «τσεπώσουν» από την ολιγαρχία, τις εταιρείες τους, τους τραπεζίτες και εφοπλιστές.
Πρόκειται για δημόσιο σκάνδαλο. Μόνο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χρωστούν στο δημόσιο εκατοντάδες εκατ. ευρώ. Ύστερα με θράσος χιλίων πιθήκων μιλούν για ισονομία, ισοπολιτεία, ισηγορία και άλλα παρόμοια συναφή. Το Ποτάμι του Μπόμπολα εξασφάλισε γερό στασίδι στον τηλεοπτικό χρόνο και στην επαρχία πρόσβαση στα ΜΜΕ έχουν οι έχοντες και κατέχοντες.
Μόνο γι’ αυτό θα έπρεπε να μαυριστούν από τον κόσμο της ανέχειας και της φτώχειας,
Μέσα σ’ αυτό το μαύρο τοπίο των εξαρτήσεων και των εξαρτημένων το Μ-Λ ΚΚΕ διακηρύσσει και κάνει πράξη την κομμουνιστική αρχή «Στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας».
Αυτό ήταν το βασικό σύνθημα της οικονομικής μας εκστρατείας και αυτό είναι η βασική μας αρχή σ’ ό,τι αφορά στην παραγωγή πολιτικών θέσεων. Εμείς δεν αντιγράφουμε «ό,τι γυαλίζει» στην Ευρώπη και στα Πανεπιστήμια.
Στηριζόμαστε στα πόδια μας και ζητάμε από τον κόσμο των αγώνων και της αριστεράς να πράξει το ίδιο.
Να πάρει χρώμα η αγανάκτηση
Υποστηρίζουμε με πάθος και μ’ όλες τις δυνάμεις μας (έντυπα, έμψυχο υλικό) τους αγώνες που ξέσπασαν σ’ όλη την προηγούμενη περίοδο. Αλλά από τις πλατείες ως τις Σκουριές και τη Χαλκιδική και από την ΕΡΤ ως την εκπαίδευση επιμένουμε ότι πρέπει να βαθύνει η πολιτικοποίηση, να πάρει ταξικό χρώμα η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και να βρει το σ.κ. πολιτική στόχευση. Η εναντίωση στην ΕΕ και την άρχουσα τάξη και την κυβέρνησή της, η πάλη ενάντια στην ταξική συναίνεση και το συμφιλιωτισμό πρέπει να «χωνευτούν» με κάθε κίνηση των εργαζομένων, των ανέργων και των φτωχών.
Στην πραγματικότητα ή το εργατολαϊκό και συνδικαλιστικό κίνημα θα συνδεθούν με την πραγματική αριστερά και το μαρξισμό ή θα ξεσπούν αγώνες «χωρίς φανέλα», περιορισμένης εμβέλειας, κλαδικίστικοι και με χαμηλό ορίζοντα που δεν θα ξεφεύγουν από το επίπεδο των ρεφορμιστικών αυταπατών.
Ψήφος στο Μ-Λ ΚΚΕ σημαίνει για μας να χρωματιστούν οι αγώνες με ταξικό χρώμα, να «παντρευτεί» η οργή με την κομμουνιστική πολιτική, να ηττηθεί ο συντεχνιασμός (κορπορατισμός) στο έδαφος της ταξικής πάλης. Το δυνάμωμα του Μ-Λ ΚΚΕ και στην εκλογική προτίμηση για μας σημαίνει νέα ορμή για την αναγκαία πολιτικοποίηση.
Μ’ αυτό το οπλοστάσιο εμφανιζόμαστε στο λαό και την εργατική τάξη. Στην αριστερά και τους κομμουνιστές. Θα ήταν ευκολότερο είτε να «λακίσουμε» είτε να μεταμφιεστούμε, είτε να κρυφτούμε σε ψηφοδέλτια του παρδαλού αντικαπιταλισμού.
Άλλωστε η θεωρία της συνιστώσας είναι της μόδας.
Προτιμάμε να μην κρύβουμε τις πολιτικές μας θέσεις όπως αρμόζει σε κομμουνιστές.
Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε, αλλά κανένα λόγο για να παραιτηθούμε από τους αγώνες του λαού, τη συγκρότηση του μετώπου και πάνω απ’ όλα την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κόμματος.
Στους αγώνες θα δεθεί τ’ ατσάλι.
• Καλούμε όμως στις κάλπες να μαυριστεί το μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-φασιστών
• Καμία ψήφος στο ρεφορμιστικό σεχταρισμό του ΚΚΕ.
• Γυρίζουμε την πλάτη στον φλύαρο και κούφιο αντικαπιταλισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
• «Από τις στάχτες του θα ξαναγεννηθεί το ΚΚΕ»
Μαχητικά και αταλάντευτα Μ-Λ ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου