«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» τραγουδάει ο Μίκης Θεοδωράκης στα Τραγούδια του Αγώνα, αποδεικνύοντας πως διαθέτει κι απ’ τα δύο. Μολονότι κατ’ ουσίαν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένα κομμάτια και κύκλους τραγουδιών που γράφτηκαν σε διαφορετικές περιόδους, υπάρχει μια κοινή θεματολογία, που δεν είναι άλλη από τον αγώνα κατά της Χούντας. Ο δίσκος ηχογραφείται στο Λονδίνο το 1971. Για πρώτη φορά μετά τους Λιποτάκτες του 1960, ο Θεοδωράκης περνά σε ρόλο βασικού ερμηνευτή, τραγουδώντας μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη, τη Μαρία Δημητριάδη και τον Λάκη Καραλή σαν ίσος προς ίσο.
Το παράδοξο όμως του άλμπουμ είναι η «πολυεθνική» ορχήστρα, που περιλαμβάνει τον Αμερικανό ρόκερ Andy Preston στην ακουστική κιθάρα, την Σκοτσέζα Rose Simpson στο μπάσο, τον Κύπριο Ανδρέα Μιχαλάκη στο μπουζούκι και τον συνθέτη στο πιάνο. Με όλους αυτούς μαζί και χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στην ενορχήστρωση, το αποτέλεσμα αναδύει μια «χύμα» αίσθηση, ένα κλίμα παρέας που δεν απαντάται σε κανέναν άλλο δίσκο του Θεοδωράκη. (Ανάλογη περίπτωση στο διεθνές τραγούδι αποτελεί το The Basement Tapes του Bob Dylan). Μέσα στη γοητεία του, το παραπάνω στοιχείο προσδίδει και μια ηχητική προχειρότητα στο δίσκο, κάνοντάς τον σε σημεία να θυμίζει ερασιτεχνική ζωντανή ηχογράφηση. Το υλικό πάντως είναι εξαιρετικό. Με αριστουργήματα σαν την «Επιστολή», το «Ποιος τη ζωή μου», το «Οι πρώτοι νεκροί» και το «Μην ξεχνάς τον Ωρωπό», δύσκολα υποτιμά κανείς την τεράστια αξία αυτού του έργου, που αν είσαι Έλληνας, ό,τι του λείπει από συγκρότηση στο δίνει πολλαπλάσιο σε συγκίνηση.- Στην Ελλάδα σήμερα
- Στον Νικηφόρο Μανδηλαρά
- Οι πρώτοι νεκροί
- Όταν χτυπήσεις δυο φορές
- Ο θρήνος
- Μην ξεχνάς τον Ωρωπό
- Διότι δεν συνεμορφώθην
- Ο λεβέντης
- Η επιστολή
- Η αυλή
- Ποιος τη ζωή μου
- Κλεισ’ το παράθυρο
- Τα ηφαίστεια
- Εις Σάμον
- Αι ευχαί
πηγή: soundsgreektome.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου