Αντιπολεμικός αγώνας ενάντια στη ρωσική εισβολή, για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας στα αμερικανονατοϊκά επιθετικά σχέδια

 

Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία συνεχίζεται. Ο λαός της δέχεται συνεχή πλήγματα από τους εισβολείς, από την κυβέρνηση Ζελένσκι και τις φασι­στικές ορδές (εγχώριες και διεθνείς), από «φίλους» και «συμμάχους». Η χώρα καταστρέφεται. Παράλληλα, μια συνεχής ροή, μια τεράστια συγκέντρωση μόνιμων στρατιωτικών δυνάμεων, δομών, πολεμικών εξοπλισμών και μέσων του ΝΑΤΟ αναπτύσσεται σε όλη την ευρωπαϊκή συνοριογραμμή με τη Ρωσία, σε μια επιθετική κίνηση ασφυκτικότερης περικύκλωσής της. Νέα διεύρυνση του ΝΑΤΟ προ­ετοιμάζεται, καθώς η Φινλανδία και η Σουηδία συζητούν την ένταξή τους σε αυτό. Μη μέλη του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στις συνόδους του και παίρνουν διάφορα πακέτα στρατιωτικής «υποστήριξης». Νέες οικονομικές κυρώσεις της Δύσης εναντίον της Ρωσίας αποφασίζονται. Ο πόλεμος της δυτικής προπαγάνδας αποκτά ακραία, υστερικά χαρακτηριστικά. Σκοτάδι, παρα­πλη­ροφόρηση και προβοκάτσιες καλύπτουν τα όσα, πραγματικά, διαδραματίζονται στα πο­λεμικά μέτωπα.

Οι ΗΠΑ, με δηλώσεις του προέδρου τους και επιτελικών παραγόντων τους, προειδοποιούν πως ο πόλεμος μπορεί να κρατήσει πολύ καιρό, πολλούς μήνες, ή και χρόνια… Μιλούν διαρκώς και προετοιμάζονται για μια παρατεταμένη σύγκρουση. Και καθοδηγώντας στενά και ενισχύοντας ασταμάτητα, με κάθε είδους οπλισμό, τη μαριονέτα τους, το Ζελένσκι, και τη φασιστική κυβέρνησή του, δημιουργούν συνθήκες αποκλεισμού και υπονόμευσης κάθε ουσιαστικής διαπραγμάτευσης για το τέλος του πολέμου. Επιδιώκουν, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα που διαθέτουν, παράταση των εχθροπραξιών. Ο στόχος τους πλέον είναι ολοφάνερος. Δεν τους ενδιαφέρει η τύχη της Ουκρανίας και του λαού της. Και, βεβαίως, δεν υπερασπίζονται καμιά δημοκρατία, κανέναν ελεύθερο κόσμο, ούτε μάχονται εναντίον του αυταρχισμού και της απολυταρχίας, όπως διατείνονται, επιχειρώντας να προσδώσουν ιδεολογικό υπόβαθρο στους επιθετικούς σχεδιασμούς τους, οι κατά συρροή δολοφόνοι των λαών. Αυτό που τους ενδιαφέρει, αυτό για το οποίο μάχονται είναι να διατηρήσουν την ηγεμονική τους θέση στον πλανήτη, να καταστρέψουν κάθε δύναμη που τους αμφισβητεί, να ακυρώσουν κάθε δυναμική υπόσκαψης της πρωτοκαθεδρίας τους.

Μια νέα ιστορική φάση

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί σημείο καμπής. Σηματοδοτεί μια νέα ιστορική φάση μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων. Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που σφραγίζεται από τη ραγδαία οικονομική και γεωπολιτική ανάδυση της Κίνας, οι ΗΠΑ εκβιάζουν τη συγκρότηση ενός αντιρωσικού μετώπου, που θα λειτουργεί και ως ισχυρή προειδοποίηση προς αυτήν, το στρατηγικό αντίπαλο και ανταγωνιστή τους. Θα δημιουργεί, δηλαδή, όρους και συνθήκες ανάσχεσής της.

Έχουν ρίξει όλες τους τις δυνάμεις, έχουν επιστρατεύσει όλα τους τα όπλα για να εξουθενώσουν τη Ρωσία, να επιφέρουν μια μεγάλη διεθνή απομόνωση και φθορά της, οικονομική, πολιτική, στρατιωτική. Και ταυτόχρονα να κρατούν σε ομηρία την ΕΕ, παραδομένη στους σχεδιασμούς τους, σε ρήξη με τη Ρωσία και σε πορεία αμφισβήτησης των ισχυρών οικονομικών σινοευρωπαϊκών σχέσεων. Ασκούν αφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς σε περιφερειακές δυνάμεις και κρίσιμες για την ανάπτυξη του επιθετισμού τους χώρες, ώστε να ενταχθούν και να συστρατευθούν ενεργητικά στον «παρατεταμένο πόλεμό» τους.

Η εκβιαστική, επιθετική αυτή πολιτική των ΗΠΑ μπορεί να έχει αποδώσει, στην τρέχουσα συγκυρία, καρπούς στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά στον υπόλοιπο πλανήτη προκαλεί αμφισβητήσεις και αντίρροπες τάσεις. Εκτός του ότι έχει οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη σύγκλιση και σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Κίνας και Ρωσίας, τροφοδοτεί επιπλέον ανατροπές και αναδιατάξεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Με χαρακτηριστικότερη την εντονότερη διαφοροποίηση και αποστασιοποίηση της Ινδίας από την αμερικανική πολιτική. Η τελική θέση της Ινδίας είναι κρίσιμης σημασίας στη διαμόρφωση των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών. Η Ευρασία αποτελεί επίκεντρο των κυοφορούμενων ανατροπών. Η έκβασή τους θα καθορίσει και το υπό διαμόρφωση παγκόσμιο γεωπολιτικό περιβάλλον.

Ένας άλλος -μεγαλύτερος και πολυπληθέστερος- κόσμος, που αμφισβητεί έμπρακτα την κυριαρχία των ΗΠΑ και της Δύσης, που είναι σε τροχιά διαφοροποίησης ή αντιπαράθεσης με αυτές, αναδύεται σιγά-σιγά. Οι δυτικές θριαμβολογίες για την αναστολή της συμμετοχής της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, κατόπιν αμερικανικού αιτήματος, δεν μπορούν να θολώσουν αυτή την πραγματικότητα. Οι χώρες που καταψήφισαν ή απείχαν από την ψηφοφορία αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, περίπου τα ¾. Μεταξύ τους, εκτός από τη Ρωσία και την Κίνα, είναι η Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν, το Καζακστάν, το Βιετνάμ, η Κούβα, η Βραζιλία, το Μεξικό, η Αίγυπτος, η Νότια Αφρική, η Υποσαχάρια Αφρική, πολλές αραβικές χώρες κ.ά.
Και μπορεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αυτής να έχει απλώς συμβολική σημασία και να είναι ένα ακόμη προπαγανδιστικό όπλο στη δυτική εκστρατεία απομόνωσης της Ρωσίας, το ειδικό βάρος όμως αυτών που διαφοροποιήθηκαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αποτελεί μια δυσάρεστη, τουλάχιστον, πραγματικότητα για τις αμερικανικές επιδιώξεις. Τις υπονομεύει ευθέως και δεν δημιουργεί τις προσδοκώμενες συνθήκες ασφυξίας στο ρώσικο ιμπεριαλισμό.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η κλιμάκωση της αμερικανικής επιθετικότητας, οι σφοδροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που αναπτύσσονται, οι επεκτατικές φιλοδοξίες περιφερειακών δυνάμεων, η τρομερή κλιμάκωση των εξοπλισμών, οι ασκήσεις πολέμου με τα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια των αντίπαλων δυνάμεων σε κάθε γωνιά του πλανήτη δημιουργούν μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για τους λαούς όλου του κόσμου. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν όλο και πιο δυνατά.

Η σωστή πλευρά της ιστορίας

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται, η κυβέρνηση ΝΔ, κομπάζοντας πως «ήμασταν πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας», εντάσσεται όλο και πιο βαθιά στο αντιρωσικό μέτωπο της Δύσης, προσφέροντας γη και ύδωρ στον αμερικανικό παρατεταμένο πόλεμο. Τελευταία πράξη υπερβάλλοντος ζήλου και ολοκληρωτικής ευθυγράμμισης στις αμερικανικές εντολές ήταν η απέλαση 12 Ρώσων διπλωματών. Αναγκαία υπενθύμιση πως και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 2018, είχαν απελαθεί 14 Ρώσοι διπλωμάτες.

Οι διαχρονικοί δεσμοί εξάρτησης και υποταγής της ελληνικής ολιγαρχίας από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ ισχυροποιούνται εξαιρετικά επικίνδυνα. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η «Σούδα του Βορρά», όπως το αποκαλούν πλέον οι αμερικανονατοϊκοί «σύμμαχοι», έχει εξελιχθεί σε κρίσιμης σημασίας επιθετικό αμερικανονατοϊκό κόμβο εναντίον της Ρωσίας. Επιπλέον, οι ΗΠΑ προορίζουν την Αλεξανδρούπολη να παίξει σημαντικό ρόλο στην περιβόητη ενεργειακή διαφοροποίηση της Ευρώπης. Η πόλη μετατρέπεται και σε κόμβο προώθησης του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου προς μια γονατισμένη Ευρώπη που εκβιάζεται να αντικαταστήσει το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο με το πανάκριβο αμερικανικό LNG.

Και όλα αυτά επενδύονται με την προπαγάνδα της δουλοφροσύνης, που θεωρεί τη γονυκλισία προς τους ισχυρούς και την παράδοση της χώρας σε αυτούς προτέρημα και ευλογία. Και, έτσι, μεταφράζει την πειθήνια διεκπεραίωση των ολέθριων σχεδιασμών των ΗΠΑ σε ασφάλεια, σταθερότητα και γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας.

Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτική που καθιστά τη χώρα και το λαό μας στόχο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, της Ρωσίας στην προκειμένη περίπτωση. Όσο η κυβέρνηση ΝΔ, με την ουσιαστική συναίνεση και στήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, εμπλέκεται όλο και πιο ενεργητικά στα αμερικανικά πολεμικά σχέδια, τόσο οι απειλές για τη χώρα και το λαό μεγαλώνουν.

Στα σκοτεινά και επικίνδυνα μονοπάτια που μας οδηγούν, να απαντήσουμε με αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στα αμερικανονατοϊκά επιθετικά σχέδια, ενάντια στη ρώσικη εισβολή, τον πόλεμο και τους υποκινητές του, για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, για τη φιλία των λαών.

 πηγή: Λαϊκός Δρόμος