Ο πόλεμος στην Ουκρανία ενόψει της προεδρείας Τραμπ

 

 Ικεσίες για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στροφή Ζελένσκι υπέρ «ειρήνευσης» – Στρατιωτική προέλαση, κλιμάκωση, απειλές και όροι της Ρωσίας

Στην Ουκρανία όλες οι πλευρές μιλούν για ειρήνη και διαπραγματεύσεις προετοιμαζόμενοι την ίδια στιγμή για κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων. Με τη Ρωσία να κερδίζει συνεχώς εδάφη στον πόλεμο φθοράς στα ανατολικά της Ουκρανίας και να αντεπιτίθεται στο Κουρσκ, όλοι αναμένουν την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Τραμπ.

Ο νέος πρόεδρος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα σταματήσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες. Αν και η δήλωση αυτή μόνο ως επικοινωνιακή υπερβολή μπορεί να ιδωθεί, όμως είναι χαρακτηριστική των σκέψεών του για τη διευθέτηση του πολέμου, με δεδομένη την επιλογή για αποφασιστική στροφή στην ανατολή. Η Κίνα σύμφωνα με τους ίδιους τους Αμερικάνους είναι η κύρια απειλή, αφού είναι η μόνη που έχει τις δυνατότητες να αναμορφώσει τον κόσμο, δηλαδή να αμφισβητήσει την αμερικανική ηγεμονία. Σε κάθε περίπτωση, μετά από σχεδόν τρία χρόνια πολεμικών συγκρούσεων, τα γεγονότα έχουν τη δική τους δυναμική και η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών έχει ανέβει επίπεδο. Ο κόσμος δεν βρίσκεται στο 2020 όταν ο Τραμπ εγκατέλειψε τον Λευκό Οίκο. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ, έχει κόψει τις σχέσεις με τη Δύση ως συνέπεια των κυρώσεων, έχει οικοδομήσει στρατηγική σχέση με την Κίνα και ένας νέος ιμπεριαλιστικός πόλος αναδύεται στην ανατολή.

Νέα σχήματα υπό την ηγεμονία του κινεζορωσικού άξονα (BRICS, SCO) αμφισβητούν έμπρακτα τη δυτική ηγεμονία που μεταπολεμικά εδραιώθηκε μέσω των G7 και του ΝΑΤΟ. Αυτές οι αλλαγές αποτυπώθηκαν χαρακτηριστικά στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής των G20 όπου το κοινό ανακοινωθέν ήταν «χάδι» για τη Ρωσία, σε ό,τι αφορά την εισβολή της στην Ουκρανία και επικριτικό για το Ισραήλ σε αντίθεση με ό,τι επιδίωκε η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της. Με δεδομένο το πάνω χέρι της Ρωσίας στα πολεμικά μέτωπα, ακόμη και τα γεγονότα στα Συρία θα πρέπει να ιδωθούν μέσα στο συνολικότερο πλαίσιο των αμερικανικών πιέσεων προς τη Μόσχα για μια ενδεχόμενη διευθέτηση του Ουκρανικού ζητήματος.

Οι όροι της Μόσχας για ειρήνευση. Πρόταση για πανευρασιατική αρχιτεκτονική

Σε κάθε περίπτωση ο ρωσικός ιμπεριαλισμός έχει ξεκαθαρίσει τους όρους κάτω από τους οποίους μπορεί να υπάρξει παύση των εχθροπραξιών. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Αμερικανό δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον, ο οποίος πρόσκειται στον Τραμπ, ο Ρώσος ΥΠΕΞ τόνισε πως μια ειρηνική διευθέτηση είναι δυνατή μόνο εάν το Κίεβο εγκαταλείψει τα σχέδια για ένταξη στο ΝΑΤΟ, κλείσει τις δυτικές στρατιωτικές βάσεις και ακυρώσει τις στρατιωτικές ασκήσεις σε ουκρανικό έδαφος με τη συμμετοχή ξένων στρατευμάτων. Όπως διευκρίνισε αυτά είχαν τεθεί από την αρχή του πολέμου από τον Ρώσο πρόεδρο κατά τις διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης, τον Απρίλιο του 2022, που ναυάγησαν με την παρέμβαση των δυτικών πατρώνων του Κιέβου. Ξεκαθάρισε πως πλέον «έχει περάσει καιρός και οι πραγματικότητες στο έδαφος πρέπει να ληφθούν υπόψη και να γίνουν αποδεκτές. Οι δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και οι περιφέρειες Χερσώνα και Ζαπορόζιε είναι πλέον μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και αυτό είναι μια πραγματικότητα».

Είπε ακόμη πως πρέπει και ευρωπαϊκά κράτη να εμπλακούν σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις γύρω από την Ουκρανία. «Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι μόνο η Μόσχα και η Ουάσιγκτον πρέπει να καθορίσουν τους όρους των διαπραγματεύσεων, λες και οι δύο αποφασίζουν για όλους», αν και όπως είπε «οι Βρυξέλλες δεν είναι έτοιμες για τέτοιες διαπραγματεύσεις». Υπενθύμισε ότι «από τα κράτη – μέλη της ΕΕ, μόνο η Ουγγαρία και η Σλοβακία είναι έτοιμες να προτείνουν μια ειρηνική διευθέτηση», και οι δυο χώρες έχουν δείξει επίσης ενδιαφέρον για «ένα πλαίσιο ασφαλείας στην Ευρασία». Ας σημειωθεί πως ο Όρμπαν επισκέφτηκε πρόσφατα τον Τραμπ για να συζητήσουν για την Ουκρανία.
Διευρύνοντας την ατζέντα της Ρωσο-Δυτικής διευθέτησης, ο Σ. Λαβρόφ, από το βήμα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), κάλεσε στη δημιουργία μια πανευρασιατικής αρχιτεκτονικής που να αντικατοπτρίζει μια νέα, πολυκεντρική παγκόσμια τάξη. «Είμαστε πεπεισμένοι ότι η αρχή των “περιφερειακών λύσεων σε περιφερειακά προβλήματα” είναι η μόνη σωστή προσέγγιση για την Ευρασία», είπε. «Οι χώρες της ηπείρου θα πρέπει να καθορίσουν τη μοίρα τους. Ο Ευρω-Ατλαντικός χάνει την ιδιότητά του ως κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας ανάπτυξης. Είμαι βέβαιος ότι το μέλλον βρίσκεται σε μια πανευρασιατική αρχιτεκτονική, ανοιχτή σε όλες τις χώρες της ηπείρου και ενσαρκώνοντας μια νέα, πολυκεντρική παγκόσμια τάξη», συμπλήρωσε.

Ο Λαβρόφ χρησιμοποίησε, για άλλη μια φορά, το σχήμα του «πολυπολικού» κόσμου μέσω του οποίου Ρωσία και Κίνα επιδιώκουν να αμφισβητήσουν την αμερικανική ιμπεριαλιστική ηγεμονία, να άρουν τα μεταψυχροπολεμικά δεδομένα και να σύρουν χώρες στο άρμα τους, ενδυόμενοι τους θεματοφύλακες της ειρήνης και της ανάπτυξης για όλους. Ένα σχήμα που είναι ανέφικτο στην εποχή του ιμπεριαλισμού όπου κυριαρχεί ο αδυσώπητος ανταγωνισμός, η εκμετάλλευση των εξαρτημένων και μισοεξαρτημένων χωρών από μια χούφτα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Στις 14 Ιουνίου ο Βλ. Πούτιν, εκτός αυτών που έθεσε ως προϋπόθεση ο Λαβρόφ, δήλωσε πως η Ρωσία επιθυμεί επιπλέον την άρση όλων των δυτικών κυρώσεων εναντίον της και απαιτεί από την Ουκρανία να δεσμευτεί για ένα καθεστώς αδέσμευτου και απαλλαγμένου από πυρηνικά. Είχε προειδοποιήσει πως εάν η Ουκρανία και η Δύση αρνηθούν αυτούς τους όρους αυτοί θα μπορούσαν να αλλάξουν στο μέλλον.
Το Κίεβο απέρριψε τότε αυτούς τους όρους και προχώρησε στην τυχοδιωκτική ενέργεια της επίθεσης στο Κουρσκ, η οποία έχει στοιχίσει μεγάλο φόρο αίματος στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, με αμφίβολα στρατηγικά αποτελέσματα.

Στις 4 Δεκεμβρίου, ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωσε ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος λόγοι για διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Αντίθετα στις 8 Δεκεμβρίου δήλωσε πως η Μόσχα είναι έτοιμη για διαπραγματεύσεις, με βάση τις συμφωνίες της Κων/πολης υπό την προϋπόθεση να ακυρώσει ο Ζελένσκι το διάταγμά του που απαγορεύει τις επαφές με τη ρωσική ηγεσία. Στις 9 Δεκεμβρίου ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Μιχαήλ Γκαλούζιν, υπογράμμισε ότι η πρωτοβουλία του Πούτιν της 14ης Ιουνίου είναι «η βάση για τυχόν περαιτέρω επαφές για τη διευθέτηση της κρίσης στην Ουκρανία, εάν η Δύση και το καθεστώς του Κιέβου που ελέγχεται από αυτήν δείξουν ετοιμότητα για τέτοιες επαφές». «Υποθέτουμε ότι η Δύση, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ, παρακολουθεί στενά τις προσεγγίσεις μας για τη διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης και σίγουρα έχει εξετάσει προσεκτικά την πρωτοβουλία του Ρώσου Προέδρου», τόνισε ο Γκαλούζιν.
Στο μεταξύ ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών εξωτερικού της Ρωσίας Σεργκέι Ναρίσκιν ανακοίνωσε ότι η Μόσχα είναι κοντά να εκπληρώσει όλους τους στρατιωτικούς της στόχους, ενώ οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης.

Ο Τραμπ δέχθηκε να συναντήσει τον Ζελένσκι μόνο κάτω από την επιμονή Μακρόν

Είχε προηγηθεί δύο μέρες νωρίτερα η τριμερής συνάντηση Τραμπ-Μακρόν-Ζελένσκι στο Παρίσι με αφορμή τα θυρανοίξια της Παναγίας των Παρισίων και η συνέντευξη, λίγες μέρες νωρίτερα, του Ουκρανού προέδρου στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News. Εκεί για πρώτη φορά δέχθηκε παραχώρηση εδαφών με σκοπό να σταματήσει η «καυτή φάση» του πολέμου με αντάλλαγμα όσα εδάφη παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Κιέβου να τεθούν υπό μια «ομπρέλα» του ΝΑΤΟ με πρόσκληση για ένταξη στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη θα μπορούσαν να επιστραφούν με «διπλωματικά μέσα»!

Αυτά τα σχέδια του πανικόβλητου λακέ του Κιέβου, που ανακοινώθηκαν μετά την εκλογή Τραμπ, είναι προορισμένα να καταρρεύσουν σαν τραπουλόχαρτα, όπως και το περίφημο «σχέδιο νίκης» του, αφού αυτό που θα κρίνει το τελικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης είναι οι σχεδιασμοί των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των ΗΠΑ και Ρωσίας.
Ο Τραμπ όπως φάνηκε και στη συνάντηση του Παρισιού βλέπει ως «βαρίδι» την Ουκρανία και τον Ζελένκσι ο οποίος ελπίζει μόνο στον Μπάιντεν, για όσο διάστημα είναι αυτός στην εξουσία και στους δυτικοευρωπαίους. Όμως Παρίσι και Βερολίνο, παραδέρνουν στην πολιτική κρίση, με το ουκρανικό να αποτελεί βασικό λόγο, αλλά και το Λονδίνο είναι αποδυναμωμένο καθώς ο Βρετανικός ιμπεριαλισμός παλεύει να συνέλθει μετά το Brexit, ενώ ως συνήθως είναι παρακολούθημα της Ουάσιγκτον.

Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι ότι ο Τραμπ δεν ήθελε να γίνει η συνάντηση με τον Ζελένσκι η οποία πραγματοποιήθηκε μόνο κάτω από την επιμονή του Μακρόν. Αυτή κράτησε μόνο 35 λεπτά ενώ κανείς από τους τρεις ηγέτες δεν έκανε ανακοινώσεις αλλά μόνο αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα.
Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι είχε «μια καλή και παραγωγική» συνάντηση. «Όλοι θέλουμε να τελειώσει αυτός ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό και με δίκαιο τρόπο. Μιλήσαμε για τον λαό μας, την κατάσταση επί του εδάφους και μια δίκαιη ειρήνη», έγραψε σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα X.

Στο ίδιο μέσο ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε: «Ας συνεχίσουμε την κοινή δράση για την ειρήνη και την ασφάλεια», συμπληρώνοντας πως «έχουμε τόσες πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσουμε μαζί», απευθυνόμενος στον Τραμπ.
Από τη μεριά του ο Τραμπ ήταν πιο ευθύς. Σε ανάρτησή του στην ιδιόκτητη πλατφόρμα Truth Social δήλωσε πως «θα έπρεπε να υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Υπερβολικά πολλές ζωές χάθηκαν μάταια, υπερβολικά πολλές οικογένειες καταστράφηκαν και, αν αυτό συνεχιστεί, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι πιο μεγάλο και πολύ χειρότερο». Απευθυνόμενος στον Πούτιν τόνισε: «Ξέρω καλά τον Βλαντιμίρ. Είναι καιρός να δράσει. Η Κίνα μπορεί να βοηθήσει. Ο κόσμος περιμένει!».

Συνδέοντας τις εξελίξεις στη Συρία υποστήριξε πως η Ρωσία «έχασε κάθε ενδιαφέρον για τη Συρία εξαιτίας της Ουκρανίας, όπου σχεδόν 600.000 Ρώσοι στρατιώτες τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν», προσθέτοντας ότι η Ουκρανία έχασε «με γελοίο τρόπο 400.000 στρατιώτες». Νούμερα που, αν και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν, σε κάθε περίπτωση αποκαλύπτουν τη φρίκη του πολέμου. Ο Τραμπ ακόμη ισχυρίστηκε ότι «ο Ζελένσκι και η Ουκρανία θα ήθελαν να συνάψουν μια συμφωνία και να βάλουν τέλος στην τρέλα». Σε δηλώσεις του στην «New York Post» είπε πως ο Ζελένσκι «θέλει να κάνει ειρήνη. Αυτό είναι νέο. Θέλει να υπάρξει κατάπαυση του πυρός. Θεωρεί ότι έφτασε η ώρα» χωρίς να διευκρινίζει τους όρους που ο ίδιος προτείνει.

Την ίδια στιγμή όμως επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη στον Ουκρανό ομόλογό του. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC News που μεταδόθηκε μετά τη συνάντηση του Παρισιού, αλλά είχε παραχωρηθεί νωρίτερα, σε ερώτηση αν το Κίεβο θα έπρεπε να προετοιμαστεί για μείωση της αμερικανικής βοήθειας μετά την ορκωμοσία του, στις 20 Ιανουαρίου απάντησε ψυχρά: «Ναι, πιθανότατα, ασφαλώς». Έστειλε ρίγη πανικού στο Κίεβο αλλά και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που θα πρέπει να σηκώσουν αυτό το βάρος αν θέλουν να συνεχίσουν να στηρίζουν το Κίεβο.

Πάντως η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωνε τη χορήγηση νέας στρατιωτικής βοήθειας ύψους 988 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμη το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε την εκταμίευση δανείου 20 δισ. δολαρίων από τα έσοδα από τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, ενώ και το Συμβούλιο της ΕΕ ανακοίνωσε ακόμη μια δόση 4,2 δισ. ευρώ οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος