Το τοπίο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ναρκοθετημένο. Ένας ακόμα αντιλαϊκός προϋπολογισμός φέρνει μεγαλύτερη φτώχεια, διαιωνίζει την ακρίβεια, χαρίζει πλουσιοπάροχα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο, βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στα πολεμοκάπηλα σχέδια των αμερικανοΝΑΤΟϊκών και μαζί με αυτά εκτινάσσει τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στο όνομα της διαφύλαξης της εθνικής κυριαρχίας. Στο εσωτερικό μέτωπο η κυβερνητική φθορά είναι παραπάνω από εμφανής. Η διαγραφή Σαμαρά θα αποτελέσει καταλύτη εξελίξεων, θα υποχρεώσει το Μητσοτάκη να στραφεί σε ακροδεξιές πολιτικές. Παρά τις επίμονες προσπάθειες της κυβερνητικής προπαγάνδας να ενισχυθεί το αφήγημα των υποτιθέμενων θετικών «επιτευγμάτων» όλα καταδεικνύουν τη μεγάλη αλλά βουβή -προς ώρας τουλάχιστον- κοινωνική αγανάκτηση. Η κυβερνητική σταθερότητα είναι εύθραυστη και το πρώτο μεγάλο κρας τεστ θα είναι η εκλογή του νέου ΠτΔ στις αρχές του 2025.
Παρά τα φτιασιδώματα και τις ενέσεις τόνωσης της κυβερνητικής συνοχής, το αστικό πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια υποβόσκουσα κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες. Η παράταξη της Δεξιάς βαρυγκωμά και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, αξιωματικής και ελάσσονος, προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους.
Το ΠΑΣΟΚ αναδείχθηκε σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι επειδή ψηφίστηκε αλλά χάρη στις απανωτές διασπάσεις, τις αποχωρήσεις βουλευτών και τον εξευτελισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Τα προπαγανδιστικά επιτελεία της άρχουσας τάξης προσπαθούν εναγωνίως να αναστηλώσουν το ΠΑΣΟΚ. Να το φέρουν σε εκείνη τη θέση που θα του επιτρέψει να εγγυηθεί και να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας, όταν του ζητηθεί.
Αυτή ακριβώς η κατεύθυνση φανερώθηκε και στην πρώτη «θεσμική», όπως την χαρακτήρισαν τα ΜΜΕ, συνάντηση ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στον Ανδρουλάκη. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατάπιε τη γλώσσα του απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Ξέχασε ακόμα και όλα όσα με ευκολία έλεγε ο ίδιος για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη με αφορμή το σκάνδαλο των υποκλοπών. Αυτό που έμεινε από τη συνάντηση ανάμεσα στους δύο είναι «παραγωγική συνάντηση», δηλαδή μια προσπάθεια ανίχνευσης ενός πεδίου συναίνεσης μεταξύ των δύο κόμματων, όπως ακριβώς απαιτεί η ντόπια ολιγαρχία. Ήρεμα νερά για να διασφαλιστεί η συνέχιση της αντιλαϊκής ρότας, η σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση της ΝΔ κατάφερε να αποσπάσει και την πρώτη δήλωση συναίνεσης από το ΠΑΣΟΚ το οποίο δήλωσε -δια στόματος Ανδρουλάκη- πως θα υπερψηφίσει τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Διότι κατά το ΠΑΣΟΚ ο λαός πρέπει να φορτωθεί με ακόμα μεγαλύτερα βάρη για τα δισ. που απαιτούν οι πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ, μιας και είναι τάχα ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Η γκρίζα πραγματικότητα υπογραμμίζει εμφατικά πως και τη νέα χρονιά τα λαϊκά νοικοκυριά θα έρθουν αντιμέτωπα με τη λεηλασία των εισοδημάτων τους για τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα, για να υπηρετηθεί δηλαδή το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας που μπλέκει τη χώρα μας στη δίνη του πολέμου. Και σε αυτή την κατεύθυνση τα αστικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν πλήρη σύμπλευση.
Αλλά και στο ζήτημα της εκλογής του ή της ΠτΔ το 2025 στο οποίο η ΝΔ
αναζητά πεδίο συναίνεσης, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δηλώνει έτοιμη να συζητήσει
και να προσφέρει τελικά χείρα βοηθείας στον Μητσοτάκη, με τα κατάλληλα
ανταλλάγματα.
Στο μεταξύ, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ οι
πανηγυρισμοί για το τέλος του διχασμού κράτησαν λίγες ημέρες, λιγότερο
από δύο εβδομάδες για την ακρίβεια. Στην πρώτη συνεδρίαση της ΚΕ ο νέος
πρόεδρος, Σωκράτης Φάμελλος, έστειλε σαφές μήνυμα αποκλεισμού του Πολάκη
και των υποστηρικτών του από τα κομματικά όργανα, αρνούμενος να
αποδεχθεί την πρόταση για ένταξη στην πολιτική γραμματεία ορισμένων νέων
μελών που είναι προσκείμενα σ’ αυτόν. Εμφατικά σημείωσε η ομάδα Πολάκη,
μετά το τέλος της συνεδρίασης της ΚΕ, πως ανησυχεί για τις εξελίξεις
αυτές και τον αποκλεισμό της πτέρυγας που άλλωστε αποτελεί και τον
μισό(!) ΣΥΡΙΖΑ, όπως δηλώνει σε κάθε ευκαιρία. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο ο
Πολάκης μετέτρεψε σε κουρελόχαρτο όσα έλεγε περί ενότητας και τέλους του
διχασμού, προμηνύοντας ένα νέο γύρο εσωκομματικών αντιπαραθέσεων που θα
βυθίσουν πιο βαθιά το ΣΥΡΙΖΑ στην απαξίωση.
Την ίδια ώρα, στο φόντο των δημοσκοπήσεων που ρίχνουν το ΣΥΡΙΖΑ στα τάρταρα, η νέα ηγεσία προσπαθεί εναγωνίως να κλείσει τη στρόφιγγα των διαρροών και των αποχωρήσεων από την κοινοβουλευτική ομάδα. Ο κατάλογος των βουλευτών που αποχωρούν από την κοινοβουλευτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ διαρκώς αυξάνεται. Το κόμμα Κασσελάκη που ήδη καταμετρά πέντε βουλευτές, ρίχνει τα δίχτυα του για να τους εντάξει στη δύναμή του και να συγκροτήσει τη δική του κοινοβουλευτική ομάδα, αποψιλώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο το ΣΥΡΙΖΑ. Οι κινήσεις και οι γέφυρες επικοινωνίας που ρίχνει ο ΣΥΡΙΖΑ προς τη Νέα Αριστερά και οι προσπάθειες για επανασυγκόλληση αφενός δείχνουν την απουσία πολιτικών αρχών από το κόμμα που μέχρι χθες αποτελούσε στα χαρτιά την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αφετέρου υπογραμμίζουν πως, στην προσπάθειά του να επιβιώσει πολιτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα δισταγμό να γελοιοποιηθεί ακόμα περισσότερο, παζαρεύοντας ευκαιριακές συγκλίσεις, ευελπιστώντας πως έτσι μπορεί και να ανακτήσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά ακόμα και σε αυτό το σενάριο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικά απαξιωμένος στη συνείδηση του λαού και ιδιαίτερα μιας πλατιάς μερίδας ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου, αφού δεν μπορεί ούτε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο να ασκήσει στοιχειώδη αντιπολίτευση, βουτηγμένος όπως είναι στο τέλμα των αδιεξόδων που ο ίδιος δημιούργησε.
Πάντως ακόμα κι έτσι, ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να τονίσει σε κάθε ευκαιρία πως η γραμμή του κόμματός του θα παραμείνει ουσιαστικά αμετάβλητη, συνώνυμο της ανοχής και τελικά αποδοχής της κυβερνητικής πολιτικής. Συναίνεση με την κυβερνητική πολιτική στα εθνικά θέματα και τα παζάρια, αποδοχή της προδοτικής λύσης για την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου σύμφωνα με τις επιταγές των ΗΠΑ και ΕΕ, ψήφο ανοχής και στήριξης στο νέο προϋπολογισμό στο σκέλος των αμυντικών δαπανών, στάση πανομοιότυπη με αυτή του ΠΑΣΟΚ. Κατά τα άλλα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει προσκλητήρια προς το ΠΑΣΟΚ για την ανασυγκρότηση του λεγόμενου προοδευτικού χώρου.
Το συμπέρασμα που προκύπτει για το λαό είναι πως και τα δύο αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης με την στάση τους και την πολιτική που υπηρετούν αποτελούν επί της ουσίας δεκανίκια της κυβέρνησης της ΝΔ.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου