Άξονες πάλης της Φοιτητικής Πορείας για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος

 

Η Φοιτητική Πορεία παλεύει σταθερά και αταλάντευτα για την αγωνιστική ανασύνταξη των φοιτητικών συλλόγων. Για να αποτελέσουν όργανα πάλης στα χέρια των φοιτητών, όργανα μαζικά, συλλογικά, ζωντανά και δημοκρατικά. Η πάλη αυτή σήμερα στρέφεται:
-Ενάντια στις διαγραφές φοιτητών και την επιχείρηση πετάγματος έξω από το πανεπιστήμιο δεκάδων χιλιάδων φοιτητών που η ίδια αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική δημιουργεί, πετώντας τους έξω από τις εστίες, σπρώχνοντάς τους από νωρίς στον εργασιακό στίβο για να τα βγάλουν πέρα, δημιουργώντας ασφυκτικούς όρους με νέα προγράμματα σπουδών, μαθήματα-αλυσίδες, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και συνολικά αυστηροποίηση των όρων σπουδών.
-Ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που αποτελούν κομμάτι της συνολικότερης προσπάθειας ιδιωτικοποίησης της δημόσιας παιδείας και επιβολής ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων σε αυτά, μετατρέποντας την από αγαθό για τα παιδιά του λαού σε εμπόρευμα για λίγους και εκλεκτούς.
-Ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη. Το έγκλημα αυτό φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και της διαχρονικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και του κομματιάσματος των σιδηροδρόμων, που τόσο αυτή, όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) υπηρέτησαν πιστά οδηγώντας στη διάλυση τον σιδηρόδρομο και κατόπιν στο ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση του. Η εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων έχει οδηγήσει επίσης στη διάλυση τη δημόσια υγεία, την παιδεία, την πρόνοια και κάθε άλλο κομμάτι της κοινωνικής ζωής. Είναι η πολιτική της ξένης ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, της υποδούλωσης και της ακραίας φτωχοποίησης και εξαθλίωσης που σφυροκοπάει ανελέητα τον λαό.

-Ενάντια στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το φασιστικό σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ. Για να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μας στον αδούλωτο λαό της Παλαιστίνης που 77 χρόνια τώρα αγωνίζεται για λευτεριά και πατρίδα, ενάντια στη γενοκτονική επιχείρηση των σιωνιστών φασιστών, με τη στήριξη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, μαζί και της δικής μας ξενόδουλης κυβέρνησης. Στεκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας! Με τους λαούς που αγωνίζονται για το δίκιο!

Πώς παλεύουμε για την αγωνιστική ανασυγκρότηση
του φοιτητικού κινήματος

Ο αγώνας για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος περνάει μέσα από:
-Την αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ). Οι δυνάμεις στηρίζουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική, υπονομεύουν και απέχουν από όλες τις συλλογικές διαδικασίες και τα όργανα του φοιτητικού κινήματος, είναι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και των διαγραφών φοιτητών και στην πραγματικότητα αποτελούν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στις σχολές.
-Την πάλη ενάντια στις δυνάμεις του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Η ΠΚΣ, η «πρώτη δύναμη» όπως αναμασά μονότονα τρία χρόνια τώρα είναι πρώτη μόνο στην αποσυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων, στην ψηφοθηρία και τη μετατροπή των συλλόγων σε παραταξιακούς βραχίονες της ΚΝΕ. Γιατί σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα που διεξάγεται από τους φοιτητικούς συλλόγους, η ΠΚΣ είναι η «πρώτη» που θα τον κλείσει, όπως χαρακτηριστικά έγινε φέτος με τον αγώνα ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη.
Από την άλλη, η ΕΑΑΚ, διασπασμένη και κατακερματισμένη πλέον, αφού οι δυνάμεις που την συγκροτούσαν τα προηγούμενα 30 χρόνια ακολουθούν πια η καθεμία τον δικό της δρόμο, πληρώνει με τη διάσπασή της τις ρεφορμιστικές αυταπάτες που όλο αυτό το διάστημα καλλιεργεί. Εντυπωσιοθηρικές ενέργειες, «ηχηρά» συνθήματα, προσπάθεια μετατροπής των συλλόγων σε προέκταση των οργανώσεών τους, τραμπουκισμοί, ξυλοδαρμοί και άλλα εκφυλιστικά φαινόμενα, και στο βάθος ...συμβιβασμός και υπόκλιση μπροστά στις δυσκολίες του αγώνα για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Μαζί με την ΠΚΣ, οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ έκλεισαν τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος, επιδιώκοντας να τον εξαργυρώσουν πολιτικά στις φοιτητικές εκλογές.

Τι αριστερά έχει ανάγκη το φοιτητικό κίνημα

Η Φοιτητική Πορεία επιδιώκει να αναδείξει την ανάγκη ενίσχυσης μιας άλλης αριστεράς που έχει ανάγκη το φοιτητικό κίνημα. Μιας πραγματικής αριστεράς, που θα μάχεται σταθερά και αταλάντευτα μέσα από τους συλλόγους και δίπλα στους φοιτητές για δημόσια και δωρεάν παιδεία, όχι πέρα και πάνω από αυτούς. Για συλλόγους ζωντανούς, ενεργούς και δημοκρατικούς, που κάθε φοιτητής θα τους βλέπει ως δική του υπόθεση. 

Παλεύουμε για μια αριστερά που θέλει να ενώσει τους φοιτητές πάνω στα κοινά τους αγωνιστικά αιτήματα, στα ενιαία πανό των συλλόγων τους, σε ενιαίες κινητοποιήσεις, όχι να τους διασπά σε χωριστά πλαίσια, χωριστά πανό, χωριστές κινητοποιήσεις.

Που αγωνίζεται για να ανατραπεί ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τις διαγραφές φοιτητών και συνολικά η αντιεκπαιδευτική πολιτική και όχι «να μην εφαρμοστεί». 

Που παλεύει για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ, για τη δημοκρατική και ζωντανή λειτουργία των συλλόγων. 

Που αγωνίζεται σταθερά, αταλάντευτα και ενωτικά για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Που κάνει πράξη το σύνθημα «Φοιτητές-Εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά», μέσα από την ουσιαστική σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, με τους λαϊκούς αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες.

Για ένα φοιτητικό κίνημα μαζικό, αγωνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό.

Το φοιτητικό κίνημα δεν ακολούθησε, δεν ακολουθεί και δε θα ακολουθήσει ποτέ μια ευθύγραμμη πορεία. Η πάλη για την ανασυγκρότηση των συλλόγων, για ένα μαζικό, μαχητικό, αντιιμπεριαλιστικό φοιτητικό κίνημα θα περάσει από πολλές φάσεις.

Θα περάσει από χίλιες «θύελλες και ανέμους», από αντιπαραθέσεις, μικρούς και μεγάλους αγώνες, νίκες, ήττες, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις. Όμως, είναι αναπόφευκτο πως στην πορεία αυτή, θα γεννηθούν, θα αναπτυχθούν και θα ατσαλωθούν οι πραγματικά αριστερές δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος. Αν ένας τέτοιος στόχος φαντάζει σήμερα μακρινός και ουτοπικός, είναι γιατί επικρατεί η αδράνεια, η απογοήτευση και η ηττοπάθεια.

Η ενίσχυση, το δυνάμωμα και η παρέμβαση της Φοιτητικής Πορείας στους φοιτητικούς συλλόγους αποτελούν ένα πρώτο, μικρό αλλά ιδιαίτερα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση αυτή. 

πηγή:  poreia.net