Τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες παρατηρήθηκε μια έντονη διπλωματική δραστηριότητα στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο του ρωσο-ουκρανικού μετώπου με πρωταγωνιστές τους Τραμπ – Πούτιν και κομπάρσους το Ζελένσκι και την τριάδα των Ευρωπαίων «προθύμων». Αυτή η διπλωματική «κινητικότητα» ήρθε τρία χρόνια μετά την κατάψυξη στην οποία είχαν μπει οι πολιτικές, διπλωματικές, οικονομικές, πολιτιστικές σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ-ΕΕ-Ουκρανία. Την περίοδο αυτή σταμάτησε κάθε είδους επαφή ανάμεσά τους, αν εξαιρέσουμε κάποιες συνομιλίες που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Ουκρανίας το Μάρτη του 2022 και διακόπηκαν μετά από λίγες ημέρες με την παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας Τζόνσον.
Τώρα, τέσσερις μήνες μετά την άνοδο του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ και τις συνομιλίες που πραγματοποιήθηκαν στη Σαουδική Αραβία το Μάρτη του 2025 ανάμεσα σε αντιπροσωπείες των ΗΠΑ – Ρωσίας με επικεφαλής τους υπουργούς Εξωτερικών τους, καθώς και τις συνομιλίες των συμβούλων Τραμπ με τον Πούτιν στη Μόσχα, οι σχέσεις αμερικάνικου και ρώσικου ιμπεριαλισμού βγαίνουν από την κατάψυξη και εμφανίζεται η προοπτική των διπλωματικών συνομιλιών και διαπραγματεύσεων, με τις ΗΠΑ και τον Τραμπ να επείγονται και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για τον τερματισμό του πολέμου, αυτόν που -όπως λένε- «δεν είναι δικός μας πόλεμος» αυτόν που «θα τον σταματούσαν σε μια μέρα». Στα πλαίσια αυτά, ο Τραμπ τον Απρίλη πρότεινε να υπάρξει εκεχειρία 30 ημερών. Ο Πούτιν την αρνήθηκε και αντιπρότεινε εκεχειρία σε ό,τι αφορά τις ενεργειακές υποδομές, ενώ στη συνέχεια εφάρμοσε μονομερή κατάπαυση του πυρός το τριήμερο 8-10 Μάη, τις μέρες που συνέπιπταν με τα 80 χρόνια της αντιφασιστικής νίκης.
Παίρνοντας την πρόταση Τραμπ οι Ουκρανοί, με την καθοδήγηση της τριάδας των «προθύμων», Γαλλίας, Γερμανίας, Μ. Βρετανίας, έριξαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, το Σάββατο 10 Μάη, την πρόταση για εκεχειρία 30 ημερών άνευ όρων και, στο βαθμό που αρνούνταν την πρόταση η Μόσχα, απειλούσαν ότι θα έθεταν αμέσως σε εφαρμογή το φοβερό και τρομερό… 17ο πακέτο κυρώσεων. Φάνηκε μάλιστα πως σε αυτή την πρόταση είχαν μαζί τους και τον Τραμπ που είχε δηλώσει τη συμφωνία του και πανηγύριζαν, Ουκρανοί και Ευρωπαίοι, ότι είχαν στριμώξει στη γωνία τον Πούτιν. Την επόμενη μέρα, Κυριακή 11 Μάη, ο Πούτιν προτείνει να ξεκινήσουν άμεσα απευθείας συνομιλίες ανάμεσα στη Ρωσία και Ουκρανία χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην Κωνσταντινούπολη, την Πέμπτη 15 Μάη, και τότε αλλάζει το διεθνές σκηνικό. Γιατί πριν προλάβει να τελειώσει την πρότασή του ο Πούτιν, την υιοθετεί αμέσως ο Τραμπ -ούτε συνεννοημένοι να ήταν- και προστάζει τον Ζελένσκι να αποδεχθεί την πρόταση του Πούτιν και να πάνε οι Ουκρανοί στην Κωνσταντινούπολη, αδειάζοντας έτσι σε μια μέρα τον Ζελένκι, τους Ευρωπαίους και την πρότασή τους. Οι συνομιλίες έγιναν την επόμενη μέρα, Παρασκευή 16 Μάη, διήρκησαν 2 ώρες, χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα πέρα από το ότι κρατούσε με τα «σωληνάκια» ζωντανή την όποια διαδικασία συνομιλιών.
Αυτό που είναι απορίας άξιο είναι η στάση και οι προτάσεις των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών που παριστάνοντας τους μικρούς Ναπολέοντες διατυπώνουν παράλογες απαιτήσεις και εκτοξεύουν κούφιες απειλές απέναντι στη Ρωσία. Ζητούν από τη Ρωσία να προσφέρει ανάσες ανασύνταξης στην Ουκρανία, με μια «άνευ όρων εκεχειρία 30 ημερών», την ώρα που οι Ουκρανοί αιμορραγούν ακατάσχετα και οι Ρώσοι προελαύνουν σε όλη τη γραμμή του μετώπου, επιδιώκοντας να ολοκληρώσουν την κατάληψη των τεσσάρων περιοχών που δεν αποκλείεται να γίνουν προσεχώς έξι ή και οκτώ. Την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι απειλούν τον Πούτιν με το… 17ο πακέτο κυρώσεων, όταν όλοι γνωρίζουν ότι τα προηγούμενα 16 δεν πέτυχαν το στόχο τους. Μάλιστα ο νέος Γερμανός καγκελάριος έστειλε τελεσίγραφο στον Πούτιν, το Σάββατο 10 Μαΐου, καλώντας τον να προχωρήσει σε εκεχειρία 30 ημερών, διαφορετικά θα επακολουθούσαν εντός 24 ωρών κυρώσεις. Η προθεσμία του τελεσιγράφου έληξε και μαζί του η όποια αξιοπιστία των Ευρωπαίων. Αυτών που διακηρύσσουν την αμέριστη δήθεν υποστήριξή τους στην Ουκρανία, αλλά δεν έχουν πρόθεση να στείλουν στρατιώτες σε ουκρανικό έδαφος, ούτε και να προσφέρουν εγγυήσεις ασφαλείας στον Ζελένσκι, παρά μόνο αν έχουν την πλήρη συμπαράταξη των ΗΠΑ.
Ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το θρίλερ των διαπραγματεύσεων στην Τουρκία και διαβλέποντας ο Τραμπ την αποτυχία τους, άλλαξε το αφήγημά του και με συνεχείς παρεμβάσεις τόσο αυτός όσο ο αντιπρόεδρος Βανς και ο υπουργός Εξωτερικών Ρούμπιο «άδειαζαν» ξανά τον Ζελένσκι και τους ευρωπαίους, διακηρύσσοντας «Τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί μέχρι να συναντηθώ εγώ με τον Πούτιν. Και προφανώς θα ταξίδευε στην Τουρκία εάν ήμουν και εγώ. Νομίζω πως δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα (σ.σ. στις συνομιλίες), είτε σας αρέσει είτε όχι, μέχρι να συναντηθώ εγώ μαζί του». Μια δημόσια ωμή παραδοχή των ιμπεριαλιστών ότι το πρόβλημα μιας χώρας (Ουκρανίας) ακόμη και μιας ηπείρου (Ευρώπης) δεν θα λυθεί από αυτούς που τους αφορά αλλά από τα μεγάλα ξένα αφεντικά. Επειδή όπως φαίνεται ήταν δύσκολο να προκύψει από την πλευρά των Ρώσων μια τέτοια συνάντηση, καθώς οι συνθήκες δεν είναι ακόμη ώριμες για μια Σύνοδο κορυφής που θα είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα, ο Τραμπ επιστράτευσε την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν, αυτή που έγινε τη Δευτέρα 19 Μάη με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε πως πιστεύει ότι «η συνομιλία πήγε πολύ καλά» και πρόσθεσε πως «Ρωσία και Ουκρανία θα αρχίσουν αμέσως διαπραγματεύσεις που τους όρους θα καθορίσουν οι δυο πλευρές για μια εκεχειρία και ακόμη πιο σημαντικό τον τερματισμό του πολέμου». Από την πλευρά του, ο Πούτιν είπε πως «η Ρωσία είναι έτοιμη να εργαστεί με την Ουκρανία για ένα μνημόνιο μελλοντικής συμφωνίας ειρήνης», προσθέτοντας πως «οι προσπάθειες για τερματισμό του πολέμου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση».
Το αποτέλεσμα της τηλεφωνικής επικοινωνίας προκάλεσε μεγάλη ανησυχία και οργή στους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι πριν το τηλεφώνημα είχαν αναθαρρήσει σχετικά με την στάση του Αμερικανού προέδρου στο Ουκρανικό. Και εξοργίζονται οι Ευρωπαίοι γιατί διαπιστώνουν πως ο Τραμπ δεν ασκεί καμιά πίεση στον Πούτιν, ούτε κάνει λόγο για κυρώσεις, αντίθετα όλη η πίεση από την πλευρά του ασκείται στον Ζελένσκι που τον καλεί να συνθηκολογήσει. Είναι ενδεικτικό των προθέσεων και των ευρύτερων σχεδιασμών των Αμερικανών οι δηλώσεις που γίνονται από τους ηγέτες των ΗΠΑ και το κλίμα που καλλιεργείται όλο αυτό το διάστημα και ιδιαίτερα πριν την τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ – Πούτιν. «Δεν είναι δικός μας πόλεμος», δηλώνουν διαρκώς όλοι τους, με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Βανς να προαναγγέλλει λίγες ώρες πριν την τηλεφωνική επικοινωνία ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να αποσυρθούν από τον πόλεμο (σ.σ. προφανώς τόσο από τη διπλωματία όσο και από τη βοήθεια προς την Ουκρανία) εάν η Ρωσία δεν κάνει βήματα προς μια ειρηνευτική συμφωνία που δεν θέλει επίμονα». Οι απειλές αυτές ασκούν μεγάλη πίεση και προκαλούν βαθιά ανησυχία στους Ευρωπαίους, ενώ λούζουν με κρύο ιδρώτα τον Ζελένσκι που έντρομος δηλώνει: «Είναι κρίσιμο για όλους μας οι Ηνωμένες Πολιτείες να μη φύγουν από το τραπέζι των συνομιλιών και την προσπάθεια για ειρήνη». Αντίθετα οι δηλώσεις αυτές των Αμερικανών ηχούν ευχάριστα στα αυτιά της ρωσικής ηγεσίας που αυτό ακριβώς επιθυμεί, να αποσυρθούν αν είναι δυνατόν οι ΗΠΑ από το ρωσο-ουκρανικό πόλεμο για να επιτύχει ευκολότερα τους στόχους της. Η απειλή αυτή των Αμερικανών στον Ζελένσκι «ή συνθηκολογείς με τους όρους του Πούτιν ή σε εγκαταλείπουμε» στην πραγματικότητα δίνει το πράσινο φως στον Πούτιν να συνεχίσει τις μάχες για την επίτευξη των στόχων του.
Συμπερασματικά, δεν γνωρίζουμε αν θα ξεκινήσουν και πότε συνομιλίες ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία για το «μνημόνιο μελλοντικής ειρήνης». Προς το παρόν, καθώς η Ρωσία προελαύνει δεν έχει κανένα λόγο να πάει σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, θα επιδιώξει απλά να τις κρατήσει ζωντανές για να κερδίσει όσο χρόνο χρειάζεται. Αντίθετα έχει κάθε λόγο να συνεχίσει τον πόλεμο για να μεγιστοποιήσει το διαπραγματευτικό της πλεονέκτημα, επιδιώκοντας να αποσπάσει όσα περισσότερα εδάφη μπορεί και τότε να πάει σε σοβαρές διαπραγματεύσεις για να τα κατοχυρώσει και να τερματίσει τον πόλεμο.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου