Η συσσώρευση όλο και μεγαλύτερης λαϊκής αποδοκιμασίας για την κυβερνητική πολιτική, που κυρίως εκδηλώνεται μέσα από τις εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος (πανεργατική απεργία 1η Οκτώβρη, κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, συλλαλητήρια για την Παλαιστίνη κ.ά.) και αποτυπώνεται όλο και πιο έντονα και στις ποικίλες δημοσκοπήσεις που δίνονται στη δημοσιότητα, έχει μετατραπεί σε έναν πονοκέφαλο για τα επιτελεία του Κυρ. Μητσοτάκη. Η κυβέρνησή του εισπράττει τα αποτελέσματα της εξάχρονης πολιτικής της, που έχει εξουθενώσει και συνεχίζει να εξουθενώνει οικονομικά τον ελληνικό λαό, έχει κάνει εγκλήματα σαν αυτό των Τεμπών, έχει βουτηχτεί μέχρι το λαιμό μέσα σε σκάνδαλα και έχει οδηγήσει με την εξωτερική πολιτική της τη χώρα σε μια αντιδραστική και επικίνδυνη εμπλοκή σε πολέμους και τα εθνικά θέματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε μια γκρίζα ζώνη. Με το χρόνο να λιγοστεύει για τις επόμενες εκλογές, ενώ τα δημοσκοπικά ποσοστά του κυβερνητικού κόμματος σημειώνουν σοβαρή καθίζηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη νοιώθει ότι βρίσκεται σε έναν κλοιό που της εντείνει εσωκομματικά προβλήματα και προσπαθεί να ξεφύγει από αυτόν με ελιγμούς και επικοινωνιακούς σχεδιασμούς, χωρίς όμως να μεταβάλει την αντιλαϊκή πολιτική της.
Οι δημόσιες εμφανίσεις του Κυρ. Μητσοτάκη επιχειρούν, όλο και πιο πυκνά, να προβάλλουν την εικόνα μιας κυβερνητικής πολιτικής που δήθεν αποδίδει «θετικά αποτελέσματα». Στη ΔΕΘ, στις πρωθυπουργικές συνεντεύξεις και τοποθετήσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά μέσα του διαδικτύου, ένα στερεότυπο προπαγανδιστικό μοτίβο «κυβερνητικής επιτυχίας» επαναλαμβάνεται με ένα μονότονο τρόπο, χωρίς, ωστόσο, να πείθει το κοινωνικό σώμα. Ούτε και αντιστοιχεί σε κάποιο ανάλογο κλίμα «ευφορίας» του κυβερνητικού στρατοπέδου, όπου το κλίμα έχει βαρύνει. Στην πραγματικότητα, οι κινήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη δείχνουν το αντίστροφο από αυτό που επιχειρούν να επιδείξουν. Δείχνουν την ασθμαίνουσα προσπάθειά του να συγκρατήσει την πολιτική φθορά της κυβέρνησής του.
Η αναστροφή της καθοδικής πορείας του κυβερνητικού κόμματος, παρά τους Μητσοτακικούς σχεδιασμούς λαϊκής παραπλάνησης και τη μεγάλη υποστήριξη που αυτοί έχουν από τα μέσα αστικής ενημέρωσης, εμφανίζεται δύσκολη. Οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ δεν κατάφεραν να αλλάξουν το κλίμα κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στην πολιτική του, όπως μαρτυρείται και από όλες τις δημοσκοπήσεις που έγιναν. Και αυτό αποτέλεσε μια ακόμα απόδειξη της μεταβολής που έχει συντελεστεί μέσα στο κοινωνικό σώμα απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Η απόρριψη και η δυσπιστία απέναντι στα όσα υπόσχεται και ισχυρίζεται έχει απλωθεί και σε σημαντικές κοινωνικές μερίδες που σε μια προηγούμενη περίοδο τις χειραγωγούσε. Τόσο η οικονομική και κοινωνική πολιτική όσο και η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης την οδηγούν σε μια διευρυνόμενη κοινωνική απομόνωση.
Η οικονομική και κοινωνική πολιτική της ανεξέλεγκτης ακρίβειας, της καθήλωσης των μισθών και των συντάξεων, της επιβολής όλο και πιο άγριων εκμεταλλευτικών εργασιακών σχέσεων (13ωρο, παραπέρα ελαστικοποίηση της εργασίας), της εμπορευματοποίησης όλων των δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία, στέγη κλπ) προκαλεί ασφυξία στα λαϊκά στρώματα και τα ωθεί σε μια αυξανόμενη αποδοκιμασία της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Μια αποδοκιμασία που δεν κατάφερε να τη μετριάσει ο Κυρ. Μητσοτάκης με τα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, γιατί η ανάλυση του αντικρίσματος αυτών των μέτρων ήδη αποκαλύφθηκε ως ένας ακόμη μεγάλος εμπαιγμός για τη νεολαία, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, που επιβεβαιώνει ακριβώς το ανάποδο από αυτά που διατυμπανίζει η κυβερνητική προπαγάνδα: Πως η σκληρή αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική θα συνεχισθεί χωρίς σταματημό. Τελευταία απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο για το 13ωρο που πάει για ψήφιση στη Βουλή.
Ο ισχυρισμοί πως «η κυβέρνηση έχει στρατηγική που συνεχίζει να δίνει θετικά αποτελέσματα στην αγορά εργασίας», πως «σταθερά επιστρέφουμε σε μια κανονικότητα με τιμές σε προσιτά επίπεδα», πως «η κυβέρνηση έχει σαφή προσανατολισμό στο πλευρό της κοινωνίας και της πατρίδας», όταν ακούγονται από τα χείλη του Μητσοτάκη, ακριβώς, την ώρα που πάει να επιβάλει στην αγορά εργασίας το αντεργατικό-νομοσχέδιο έκτρωμα για το 13ωρο, την ώρα που η ακρίβεια σαρώνει τα λαϊκά εισοδήματα και τα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά θέματα γνωρίζουν μια μεγάλη επιδείνωση, δεν πιστοποιούν τίποτα άλλο παρά ότι η κυβέρνηση της ΝΔ για να συνεχίσει την καταστροφική πολιτική της δεν θα πάψει να την επενδύει με ασύστολα ψεύδη.
Όπως, επίσης, και ότι θα επιμείνει στη συγκάλυψη των εγκληματικών συνεπειών της πολιτικής της και στο κουκούλωμα των κυβερνητικών σκανδάλων: Στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, όπου μέσω κοινοβουλευτικών μεθοδεύσεων και κατευθυνόμενων από την κυβέρνηση ενεργειών των κρατικών μηχανισμών και της δικαστικής εξουσίας επιδιώκει, κατά προκλητικό τρόπο, το ξέπλυμα της κυβερνητικής ευθύνης. Και στην απαλλαγή της από τα σκάνδαλα διαφθοράς της, όπως το καραμπινάτο του ΟΠΕΚΕΠΕ όπου γίνονται συνεχώς αποκαλύψεις για άμεση εμπλοκή σε αυτό υπουργών, συνεργατών του πρωθυπουργού και σωρείας στελεχών της κυβέρνησης της ΝΔ.
Πολιτική φθορά εισπράττει η κυβέρνηση της ΝΔ και από τα αποτελέσματα της εξωτερικής πολιτικής της. Παρά τις μεγαλοστομίες του Κυρ. Μητσοτάκη πως στη πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ «εξέπεμψε το σήμα της ισχυρής Ελλάδας» η παρουσία του και η παρέμβασή του έδειξε το εντελώς αντίθετο: σε τι αδιέξοδα έχει οδηγήσει την ελληνική εξωτερική πολιτική και σε ποια αδύνατη θέση την Ελλάδα. Το « ναυάγιο»της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, που δεν έγινε γιατί ο Ερντογάν την ακύρωσε δίνοντας προτεραιότητα σε συναντήσεις με άλλους ηγέτες κρατών, αποτέλεσε ένα ράπισμα υποτίμησης που φανέρωσε σε τι τέλμα έχει σύρει τα ελληνοτουρκικά θέματα η ενδοτική κυβερνητική εξωτερική πολιτική των «ήρεμων νερών» απέναντι στις πιέσεις της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα, το μόνο σήμα που εξέπεμψε ο Μητσοτάκης είναι το σήμα της υποτέλειας, πως η κυβέρνησή του είναι πρόθυμη να εξυπηρετεί τις επιθυμίες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, από εκείνες της συνέχισης της εμπλοκής της στον πόλεμο στην Ουκρανία έως την υποστήριξη των πολεμοκάπηλων εξοπλισμών της ΕΕ. Και επιπλέον το αποκρουστικό σήμα ότι στηρίζει το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και το θεωρεί «στρατηγικό εταίρο» σε βαθμό που να αρνείται να μιλήσει για γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα!
Η αυξανόμενη κοινωνική αποστροφή προς την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσο μεγαλώνει τόσο μετασχηματίζεται και σε πολιτικό πρόβλημά της. Εντείνει εσωκομματικές τριβές της και οξύνει αντιπαραθέσεις με στελέχη και βουλευτές της που έχει διαγράψει. Με πρώτο απ’ όλους αυτούς τον Αντ. Σαμαρά που συνεχίζει τη δημόσια αντιπαράθεση με τον Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα, αλλά προχώρησε και σε κοινωνική παρέμβαση για το θέμα των Τεμπών που, επίσης, «καίει» την κυβέρνηση, ενώ ενισχύονται οι φήμες που τον θέλουν να συζητά τη δημιουργία κόμματος. Θέλοντας να αποφύγει ρήγματα που μπορούν να φέρουν τέτοιες κινήσεις στο εκλογικό σώμα της ΝΔ, ο Κυρ. Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ και στη συνέχεια υπουργοί και βουλευτές του επεχείρησαν να μισοανοίξουν ένα παράθυρο «φιλίας», με τον Μ. Βορίδη να τον επαινεί ως πρώην πρόεδρο της ΝΔ με «θετικό πρόσημο» και «εξαιρετικό πρωθυπουργό» για να καταλήξει ότι «η επανασυνεννόηση του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά είναι για μένα κάτι». Ωστόσο, η απάντηση που έλαβε η ηγεσία της ΝΔ, αμέσως μετά την ομιλία του στον ΟΗΕ, δια μέσου άρθρου του στενού συμβούλου του Αντ. Σαμαρά, ήταν ένα ερμητικό κλείσιμο του παραθύρου, καθώς το άρθρο μιλά για εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη που «αποδείχθηκε πλήρως αποτυχημένη», για «“φιάσκο” της Νέας Υόρκης» και για το ότι «η αποτυχία δεν αφορά μόνον τα ελληνοτουρκικά». Για να καταλήξει πως ο Μητσοτάκης δεν είναι «μοναδική λύση κυβερνησιμότητας» και «δεν είναι η “λύση”» αλλά «είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα»!
Με αυτό το κλίμα να περιβάλλει τη ΝΔ, η προσπάθεια του Κυρ. Μητσοτάκη εστιάζεται στο πώς θα μπορέσει να συγκρατήσει τριγμούς στο κόμμα του, πώς να προετοιμάσει τον κομματικό μηχανισμό για τις επερχόμενες εκλογές και πώς να ανακόψει το αρνητικό κοινωνικό κλίμα απέναντι στη ΝΔ, μέσα από ένα παραπλανητικό επικοινωνιακό λόγο, ενώ θα συνεχίζει την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής του. Σε αυτήν την κατεύθυνση ανήγγειλε συνέδριο της ΝΔ την άνοιξη του 2026 ως «τελευταία μεγάλη κομματική εκδήλωση πριν τις εκλογές του 2027». Κάλεσε σε επιφυλακή την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ «για να αποκρούει άμεσα τα fake news που διασπείρονται στην κοινή γνώμη». Δεν παρέλειψε, τέλος, να υπογραμμίσει πως βάθρο της πολιτικής του θα παραμείνουν η «δημοσιονομική υπευθυνότητα και οι μεταρρυθμίσεις» και η ενίσχυση των εξοπλισμών, προσθέτοντας πως «ο δημοσιονομικός χώρος που είχε η κυβέρνηση στη διάθεσή της εξαντλήθηκε με τις παρεμβάσεις που εξήγγειλα». Με άλλα λόγια η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχισθεί απαρέγκλιτη.
Οι στόχοι που θέτει ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είναι πλέον τόσο εύκολο, όσο άλλοτε, να επιτευχθούν. Ωστόσο, ο κύριος παράγοντας που θα κρίνει αυτό είναι ο μαζικός αγώνας για την αποκάλυψη και τη μεγαλύτερη απομόνωση της κυβερνητικής πολιτικής που θα πρέπει να δυναμώσει και να δημιουργήσει ένα ενισχυμένο παλλαϊκό αγωνιστικό μέτωπο απόκρουσής της.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου