Αλλεπάλληλες και συντονισμένες ήταν το τελευταίο διάστημα οι πολεμοκάπηλες, κυνικές δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, με τις οποίες θέλουν να τρομοκρατήσουν τους λαούς. Επενδύουν στο φόβο του πολέμου για να πείσουν τους πολίτες ότι η επιδείνωση της καθημερινότητάς τους, η ακρίβεια και η φτώχεια είναι αναγκαία κακά. Για να μην μας φάει η … «αρκούδα».
Για να δικαιολογήσουν τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα και την οικονομία του πολέμου, τους καλούν να «αλλάξουν κουλτούρα», να προετοιμαστούν ιδεολογικά και ψυχολογικά, «να εξασφαλίσουν ξηρά τροφή και νερό για 78 ώρες και να ετοιμάζονται για πολεμικά καταφύγια», να ενστερνιστούν την «λογική του… φέρετρου», που ενώ θα χάνουν ακόμα και τα παιδιά τους, να μένουν πειθήνιοι και να αποδέχονται χαμηλότερους μισθούς, λιγότερα σχολεία, νοσοκομεία και δημόσια αγαθά, περισσότερους πυραύλους και drones.
Πρωτοπόρος και προάγγελος σε αυτή την εφιαλτική τρομοκρατική επιχείρηση, αναπαραγωγής «κουλτούρας πολέμου», με τα τυλιγμένα με τη σημαία φέρετρα, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας, Ν. Δένδιας που δήλωσε: «Το πρώτο προαπαιτούμενο είναι η αλλαγή κουλτούρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών και η επιστροφή σε πνεύμα αυτοθυσίας που ο Ευρωπαίος θα έχει μέσα στη συνείδησή του, ότι μπορεί να χρειάζεται να θυσιαστεί για να υπερασπίσει τα δικαιώματα τα οποία απολαμβάνει. Σήμερα η Ευρώπη δεν αντέχει να δει φέρετρα με σημαία πάνω, ούτε καν με την ευρωπαϊκή σημαία. Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες σε αυτό το θέαμα. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια σοβαρή και ειλικρινή συζήτηση στο πλαίσιο της Ευρώπης, μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε».
Τα παραπάνω τα είπε σε ένα πολεμικό Συνέδριο, το «Athens Security Forum 2025», που διοργάνωσαν το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) και το Πρόγραμμα Κινεζικών Σπουδών του ΙΔΙΣ, υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών, με «θεσμικούς εταίρους» διάφορα «ευαγή ιδρύματα», ΝΑΤΟ, Ιδρύματα Konrad Adenauer και Hanns Seidel (Γερμανία), Κέντρο Martens (Βρυξέλλες), Ινστιτούτο Harriman-Πανεπιστήμιο Columbia (ΗΠΑ), RUSI (Αγγλία), PRIO (Νορβηγία), Eco Energy Financial & Strategic Consulting» (Ισραήλ).
Η δήλωση Δένδια προκάλεσε σάλο αλλά και πονοκέφαλο στην κυβέρνηση. Ο συνάδελφός του ΥΠΕΞ, Γ. Γεραπετρίτης, έσπευσε διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να στείλει στρατό στην Ουκρανία. Η αξιοπιστία των κυβερνητικών διαβεβαιώσεων όμως έχει εκμηδενιστεί…
Είχε προηγηθεί άλλωστε το 2019 ο τότε υπουργός Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, που δήλωνε με περηφάνια στο διοικητή των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ότι: «Πολεμήσαμε στο πλάι των ΗΠΑ, οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες […] και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον»! Υπήρχε άλλωστε το προηγούμενο της συμμετοχής της χώρας μας στον πόλεμο της Κορέας, όπου από μια δύναμη 2163 ανδρών γύρισαν 186 φέρετρα και 566 τραυματίες. Πέντε νεκροί στρατιωτικοί υπήρξαν και το Σεπτέμβριο του 2023 στη Λιβύη.
Είναι σταθερή η γραμμή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο συνηθισμένο ρόλο του «κολαούζου» στην υπηρεσία Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, με τις Βάσεις, με την ενεργειακή θηλιά πρόσδεσης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, με τα λιμάνια και τον κάθετο ενεργειακό άξονα, με την επίσκεψη και τα όπλα στο Ζελένσκι, με τα αεροπλάνα Rafale και τις φρεγάτες Belharra από τη Γαλλία, με τη συμμετοχή και την εμπλοκή σε αποστολές στα Βαλκάνια και στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Λιβύη και στη ζώνη του Σαχέλ. Και είναι απορίας άξιο πώς κάποιοι πίσω από την υποτακτική, τυχοδιωκτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων βλέπουν πως «κουνάνε το δάχτυλο στον λαό να συναινέσει στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ιμπεριαλιστών, για να θωρακίζονται η ανταγωνιστικότητα των ομίλων και η ανθεκτικότητα των κερδών τους»! (Ριζοσπάστης 14/11/2025).
Στο ίδιο μήκος κύματος με τη δήλωση Δένδια, σάλο και πολιτική θύελλα προκάλεσε στη Γαλλία η δήλωση του επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγού Φ. Μαντό, που μιλώντας σε συνέδριο δημάρχων, είπε εντελώς ωμά, ότι εάν η Γαλλία «δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί να χάσει τα παιδιά της, να υποφέρει οικονομικά επειδή θα δοθούν προτεραιότητες στην αμυντική παραγωγή, τότε βρισκόμαστε σε κίνδυνο».
Για να πάρει τη σκυτάλη ο Γερμανός υπουργός Άμυνας, Μπ. Πιστόριους, που υποστήριξε ότι «μια ρωσική επίθεση στην Ευρώπη θα μπορούσε να συμβεί ήδη από το 2028» και ότι, όπως εκτιμούν ορισμένοι στρατιωτικοί ιστορικοί, «το φετινό καλοκαίρι μπορεί να ήταν το τελευταίο ειρηνικό στην Ευρώπη». Για να συνεχίσει ο πρόεδρος της Airbus Ρ. Ομπερμαν, καλώντας τις ευρωπαϊκές χώρες να αποκτήσουν τακτικά πυρηνικά όπλα σε απάντηση στην απειλή που θέτουν οι ρωσικοί πύραυλοι Iskander.
Οι Γερμανοί, ειδικά, πρωτοστατούν σε ψυχροπολεμικές δηλώσεις και στη ρωσοφοβία, με καταγγελίες και για αμφίβολης ή προβοκατόρικης προέλευσης drones. Θέλουν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη πόσο γενναιόδωρα συγχώρεσε ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης και μάλιστα η Ρωσία, τη Γερμανία, μετά από όλες τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι Ναζί του Τρίτου Ράιχ.
Είναι προφανές ότι οι Ευρωπαίοι έχοντας επιλέξει ένα πρωτοφανές γιγάντιο εξοπλιστικό πρόγραμμα (rearm) που θα φτάσει τα 800 δισ. θέλουν να τρομοκρατήσουν, να υποτάξουν τους λαούς και να τσακίσουν τις αντιστάσεις τους. Να δεχτούν κανόνια αντί για βούτυρο. Να δεχτούν τις άγριες περικοπές σε δικαιώματα, μισθούς, δημόσια αγαθά, μέχρι και φέρετρα, με όλα αυτά να πληρώνονται με τον ιδρώτα και το αίμα των λαών.
Η κύρια αιτία για την ένταση της πολεμοκαπηλίας των Ευρωπαίων, που περισσότερο προδίδει τον πανικό τους, είναι η διαγραφόμενη απόσυρση των Αμερικανών από την Ευρώπη, όπως διαρκώς εξάλλου επαναλαμβάνουν τον τελευταίο χρόνο οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης Τραμπ. Οπότε οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη και το κόστος της ασφάλειάς τους, καθώς διαβλέπουν την επιχείρηση μεταφοράς του πεδίου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ σε άλλα σημεία του πλανήτη (Ασία-Κίνα, Ν. Αμερική-Βενεζουέλα κλπ). Το διαπίστωσε ακόμη και ο γνωστός οσφυοκάμπτης υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης και στο παραπάνω Συνέδριο είπε ότι το ισοζύγιο που είχε αναπτυχθεί μεταπολεμικά, όπου οι ΗΠΑ είχαν «έναν ρόλο εγγυητή στην ασφάλεια της Ευρώπης», αλλάζει ριζικά.
Έτσι προχωρούν σε μια τεράστια κούρσα εξοπλισμών προς μεγάλη ικανοποίηση των πολεμικών βιομηχανιών Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και για να τους επιβάλουν τρομοκρατούν τους λαούς με την απειλή έκρηξης ενός άμεσου πολέμου.
Η ΕΕ στο περιθώριο
Οι κινήσεις αυτές των ΗΠΑ υποτίμησης, παράκαμψης, διάσπασης και υποταγής των Ευρωπαίων («υπάρχει νέος σερίφης στην πόλη», Αμερικανός αντιπρόεδρος Βανς στο Μόναχο), έχουν οδηγήσει τους τελευταίους σε πολεμική υστερία και παροξυσμό, σε μια άνευ προηγουμένου ρωσοφοβία και σε μια πολιτική αυτοχειριασμού, με κυρώσεις που πλήττουν τους ίδιους (πανάκριβο αμερικάνικο LNG, αντί του φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου). Έχοντας τινάξει το 2014-15 στον αέρα τις συμφωνίες του Μινσκ για την Ουκρανία και έχοντας ανατρέψει, με το πραξικόπημα της πλατείας Μεϊντάν, την εκλεγμένη ουκρανική κυβέρνηση, φοβούνται ότι, αν οι Αμερικανοί μετακινηθούν στον Ειρηνικό και στη Νότια Σινική θάλασσα, θα μείνουν ακάλυπτοι απέναντι στη Ρωσία.
Ακόμη και το Ουκρανικό ο Τραμπ θέλει να το λύσει χωρίς δικό του κόστος, σε βάρος των Ευρωπαίων, που θα κληθούν να αναλάβουν τις εγγυήσεις και να πληρώσουν όλα τα σπασμένα. Ο ίδιος διεκδικεί για τον εαυτό του κέρδη από ορυκτά, σπάνιες γαίες και αμερικάνικες επενδύσεις στην Ουκρανία ή ακόμη και αμερικανορωσικές επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια να διεμβολίσει με κάθε τρόπο το ρωσοκινέζικο άξονα.
Αυτό είναι λοιπόν το νέο όραμα της ΕΕ: Φέρετρα για τη νεολαία, φτώχεια για τους λαούς, ένα κράτος διαρκούς έκτακτης ανάγκης, με καρατόμηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, αυτοθυσία από τους πολίτες για τα κέρδη των βιομηχανιών του πολέμου και στο βάθος ο πόλεμος, ένας διαρκής εφιάλτης που φουσκώνει τα πανιά του νεοφασισμού.
Οι εντάσεις και φωτιές του πολέμου που καίνε στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες γωνιές του πλανήτη, καθιστούν ισχυρό τον κίνδυνο ενός διευρυμένου ή γενικευμένου πολέμου για όλους τους λαούς. Ιδιαίτερα για τη χώρα μας, που η πολιτική αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων έχει καταστήσει τη χώρα προσάρτημα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και το λαό και τη νεολαία -σύμφωνα και με τις δηλώσεις Δένδια- αναλώσιμους σε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς. Ο λαός καλείται να πιστέψει ότι βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία (κατά το Μητσοτάκη), το Ιράν(!) ή τους Χούθι, όταν σταθερή είναι η υποχωρητικότητα απέναντι στον τούρκικο επεκτατισμό που κατέχει ένα μεγάλο κομμάτι της Κύπρου και διεκδικεί με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» το μοίρασμα του Αιγαίου.
Τι άλλο λοιπόν μπορεί να υπάρξει απέναντι σε αυτό το σκοτεινό μέλλον που μας επιφυλάσσουν; Μόνον η ανάπτυξη ενός πλατιού μαζικού αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, για την ειρήνη, για δημοκρατία, για Εθνική Ανεξαρτησία, για τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών, για μια αξιοπρεπή ζωή με ελευθερίες και δικαιώματα.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου