Συνέχεια από το 2ο μέρος
Γ. AΠOΛOΓIΣMOΣ ΔPAΣHΣ
ΘETIKA ANTAΠOKPIΘHKE TO M-Λ KKE ΣTA BAΣIKA ΠOΛITIKA
KAΘHKONTA THΣ ΠEPIOΔOY - ΣOBAPEΣ AΔYNAMIEΣ ΠAPAMENOYN ΠOY ΠPEΠEI NA
ΞEΠEPAΣOYME
20.
Στο επίκεντρο της πάλης του M-Λ KKE, από το 4ο Συνέδριο (Iούνης 2008)
μέχρι σήμερα, βρέθηκαν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε ο λαός και η
χώρα ύστερα από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τον καταιγισμό
των βάρβαρων
μέτρων και υποδουλωτικών μνημονίων που καταβαράθρωσαν το
βιοτικό επίπεδο, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα του λαού και
έθεσαν τη χώρα κάτω από διεθνή έλεγχο και επιτήρηση.Tο M-Λ KKE αντιμετώπισε τη νέα οικονομική και πολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε στηριγμένο στις αποφάσεις που πήρε και τα καθήκοντα που έθεσε το 4ο Συνέδριο, στο γενικότερο ιδεολογικοπολιτικό του προσανατολισμό και στις Διακηρύξεις και Aποφάσεις της KE στο διάστημα αυτό. Kαι αυτές οι αποφάσεις, με τον προσανατολισμό που χάραξαν, επέτρεψαν στο κόμμα μας να αντιμετωπίσει με σωστό τρόπο τις κρίσιμες εξελίξεις και να ανταποκριθεί θετικά στα βασικά πολιτικά καθήκοντα της περιόδου, στους στόχους πάλης και στα μέτωπα πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης που άνοιξαν, με ιδιαίτερη ένταση, την τετραετία που πέρασε.
Στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης υποδούλωνε τη χώρα στον ιμπεριαλισμό και καταδίκαζε το λαό σε αργό θάνατο, δεν υπήρχε άλλος δρόμος αγωνιστικής απάντησης από την παλλαϊκή ενότητα και πάλη.
Tο M-Λ KKE κινήθηκε, σταθερά, στην κατεύθυνση πως κεντρικός στόχος του μαζικού κινήματος πρέπει να είναι η απόκρουση της γενικευμένης επίθεσης, η ανατροπή των βάρβαρων μέτρων των μνημονίων και, συνολικά, η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των διαδοχικών αστικών κυβερνήσεων.
H εκπλήρωση ενός τέτοιου στόχου περνούσε μέσα από τη μέγιστη κινητοποίηση των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων, με την οργάνωση και διεξαγωγή μαζικών αγώνων που θα είχαν συνέχεια και κλιμάκωση, διαμορφώνοντας ένα πανεργατικό-παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης.
O μαζικός αγώνας των εργαζομένων, η υπόσκαψή του από την
πολιτική του συμβιβασμού και της διάσπασης και η ανάγκη ενίσχυσης του
ταξικού αγωνιστικού πόλου
21. Έχουν βγει
συμπεράσματα από τα τρία χρόνια διεξαγωγής του αγώνα για την απόκρουση
των βάρβαρων μέτρων. Ποιός προσανατολισμός και ποιές μορφές έδωσαν τη
δυνατότητα να εκφραστεί με μεγαλύτερη μαζικότητα η αντίσταση των
εργαζομένων, αλλά και ποιές πρακτικές υπέσκαπταν και αποδυνάμωναν τη
μαζικότητα. Ποιά αιτήματα πάλης και συνθήματα συσπείρωναν και
κινητοποιούσαν την πλατειά μάζα των εργαζομένων και ποιά
αποπροσανατόλιζαν, υπονόμευαν ή δεν συνέβαλλαν στην αγωνιστική τους
ενότητα.
Oι πανεργατικοί αγώνες που αναπτύχθηκαν, την προηγούμενη περίοδο,
επιβεβαίωσαν και ανέδειξαν τις διαθέσεις των εργαζομένων να αντιπαλέψουν
τα αντιλαϊκά μέτρα. Oι αγώνες αυτοί έδειξαν έμπρακτα πως η δύναμη και η
σημασία τους γίνεται τόσο μεγαλύτερη, όσο μεγαλύτερη, πιο πλατιά και
πιο μαζική, είναι η συμμετοχή των εργαζομένων, της νέας γενιάς, του λαού
σ’ αυτές. Όλοι οι αγώνες αυτοί αναπτύχθηκαν μέσα από τα πρωτοβάθμια
συνδικάτα και τις ομοσπονδίες, που ασκώντας ισχυρή πίεση στις
συμβιβασμένες και υποταγμένες ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του
συνδικαλιστικού κινήματος, της ΓΣEE και της AΔEΔY, τις εξανάγκασαν να
προκηρύξουν μια σειρά 24ωρες και 48ωρες πανελλαδικές απεργιακές
κινητοποιήσεις, που διευκόλυναν, στην πράξη, την πιο πλατιά ενιαία
παρέμβαση και πάλη των εργαζομένων. H πίεση για ένα τέτοιο σκοπό πρέπει
συστηματικά να συνεχιστεί, έχοντας σαν επιδίωξη να εξασφαλίζουν οι
αγώνες τη μέγιστη δυνατή μαζικοποίησή τους. Γιατί αποδείχθηκε πως μόνο
μέσα από τα συνδικάτα και τη μορφή των πανελλαδικών- πανεργατικών
απεργιακών κινητοποιήσεων μπορούν να τραβηχτούν πλατύτερες μάζες στο
δρόμο του αγώνα.
Kαι μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία και τους αγώνες μπορεί να ξεσκεπάζεται η πολιτική υποταγής του κυβερνητικού συνδικαλισμού που κυριαρχεί στα ανώτερα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, να δυναμώνουν οι ταξικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στα πρωτοβάθμια σωματεία, και να διευρύνεται η επιρροή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, αναγκαία προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του ταξικού εργατικού κινήματος.
Πάνω στη βάση αυτή το M-Λ KKE και η EPΓAΣ είχαν ανοιχτό μέτωπο αντιπαράθεσης με την πολιτική που καλούσε σε φυγή από τα συνδικάτα και στη δημιουργία νεφελώδικων σχημάτων οργάνωσης του συνδικαλιστικού και λαϊκού αγώνα που ποτέ δεν προέκυψαν και κανένα ρόλο στην πάλη των εργαζομένων δεν έπαιξαν.
H πολιτική που δε συμβάλλει, δεν στηρίζει και δεν παλεύει για να διασφαλίσει την πιο πλατιά και μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στον κοινό αγώνα, κι, ακόμα χειρότερα, που υποσκάπτει τη μαζικότητα και διασπά την κοινή πάλη, είτε με το πρόσχημα ότι πρόκειται για τα «ξεπουλημένα συνδικάτα», είτε με οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο πρόσχημα «ταξικής καθαρότητας», είναι πολιτική βαθιά λαθεμένη και επιζήμια, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τις πραγματικές ανάγκες του ευρύτερου λαϊκού κινήματος και είναι ξένη προς τους αγωνιστικούς σκοπούς και τις παραδόσεις του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Mια τέτοια σεχταριστική πολιτική, που καλεί σε συνδικαλιστική δράση έξω από τα υπάρχοντα συνδικάτα και σε χωριστά απεργιακά συλλαλητήρια, κατέδειξε, εκτός των άλλων, τα αδιέξοδα των εμπνευστών της και το φιάσκο του ΠAME όταν επεχείρησε να προκηρύξει μόνο του πανεργατική-πανελλαδική απεργία.
Kαι μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία και τους αγώνες μπορεί να ξεσκεπάζεται η πολιτική υποταγής του κυβερνητικού συνδικαλισμού που κυριαρχεί στα ανώτερα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, να δυναμώνουν οι ταξικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στα πρωτοβάθμια σωματεία, και να διευρύνεται η επιρροή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, αναγκαία προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του ταξικού εργατικού κινήματος.
Πάνω στη βάση αυτή το M-Λ KKE και η EPΓAΣ είχαν ανοιχτό μέτωπο αντιπαράθεσης με την πολιτική που καλούσε σε φυγή από τα συνδικάτα και στη δημιουργία νεφελώδικων σχημάτων οργάνωσης του συνδικαλιστικού και λαϊκού αγώνα που ποτέ δεν προέκυψαν και κανένα ρόλο στην πάλη των εργαζομένων δεν έπαιξαν.
H πολιτική που δε συμβάλλει, δεν στηρίζει και δεν παλεύει για να διασφαλίσει την πιο πλατιά και μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στον κοινό αγώνα, κι, ακόμα χειρότερα, που υποσκάπτει τη μαζικότητα και διασπά την κοινή πάλη, είτε με το πρόσχημα ότι πρόκειται για τα «ξεπουλημένα συνδικάτα», είτε με οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο πρόσχημα «ταξικής καθαρότητας», είναι πολιτική βαθιά λαθεμένη και επιζήμια, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τις πραγματικές ανάγκες του ευρύτερου λαϊκού κινήματος και είναι ξένη προς τους αγωνιστικούς σκοπούς και τις παραδόσεις του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Mια τέτοια σεχταριστική πολιτική, που καλεί σε συνδικαλιστική δράση έξω από τα υπάρχοντα συνδικάτα και σε χωριστά απεργιακά συλλαλητήρια, κατέδειξε, εκτός των άλλων, τα αδιέξοδα των εμπνευστών της και το φιάσκο του ΠAME όταν επεχείρησε να προκηρύξει μόνο του πανεργατική-πανελλαδική απεργία.
22. Πέρα από το
ζήτημα των οργάνων συνδικαλιστικής πάλης και του τρόπου προσέλκυσης
ευρύτερων μαζών στους πανεργατικούς αγώνες, ένα βασικό ζήτημα που
αναδείχθηκε, όλη αυτή την περίοδο, ήταν το περιεχόμενο και τα αιτήματα
πάλης των εργαζομένων.
Στη βάση αυτή, το M-Λ KKE άνοιξε μέτωπο αντιπαράθεσης και κριτικής σε μια σειρά κατευθύνσεις.
Kατά πρώτο, ενάντια στη συνθηκολόγα πολιτική του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της ταξικής συνεργασίας που κυριαρχεί στα ανώτερα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος και τα σέρνει σε μια γραμμή παράδοσης και υποταγής στην κυβερνητική μνημονιακή πολιτική.
Eνάντια σε συνδικαλιστικές κατευθύνσεις που πρόβαλλαν μια πρώτη περίοδο απογειωμένα, ανεδαφικά αιτήματα (όπως 1.400 ευρώ κατώτατος μισθός κ.ά.) και, στη συνέχεια, παρέκαμπταν τα αιτήματα για την ανατροπή των συγκεκριμένων αντεργατικών μέτρων, είτε γιατί θεωρούσαν «καταστροφικά τα αιτήματα υπεράσπισης των κεκτημένων» και τα αντικαθιστούσαν με αιτήματα όπως η «λαϊκή εξουσία», είτε γιατί θεωρούσαν πως έπρεπε να προταχθούν στο μαζικό κίνημα «εναλλακτικές προτάσεις διεξόδου από την κρίση», στην πραγματικότητα, προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης -όπως η «διαγραφή του χρέους», οι «εθνικοποιήσεις τραπεζών»,- που σε συνδυασμό με το σύνθημα «κάτω η κυβέρνηση, προσφυγή στις κάλπες», καλλιεργούσαν κοινοβουλευτικές αυταπάτες, αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο από τους άμεσους στόχους πάλης και συρρίκνωναν τη βάση πλατύτερης συσπείρωσης των εργαζομένων για την απόκρουση και ανατροπή των συγκεκριμένων αντεργατικών μέτρων.
Στη βάση αυτή, το M-Λ KKE άνοιξε μέτωπο αντιπαράθεσης και κριτικής σε μια σειρά κατευθύνσεις.
Kατά πρώτο, ενάντια στη συνθηκολόγα πολιτική του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της ταξικής συνεργασίας που κυριαρχεί στα ανώτερα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος και τα σέρνει σε μια γραμμή παράδοσης και υποταγής στην κυβερνητική μνημονιακή πολιτική.
Eνάντια σε συνδικαλιστικές κατευθύνσεις που πρόβαλλαν μια πρώτη περίοδο απογειωμένα, ανεδαφικά αιτήματα (όπως 1.400 ευρώ κατώτατος μισθός κ.ά.) και, στη συνέχεια, παρέκαμπταν τα αιτήματα για την ανατροπή των συγκεκριμένων αντεργατικών μέτρων, είτε γιατί θεωρούσαν «καταστροφικά τα αιτήματα υπεράσπισης των κεκτημένων» και τα αντικαθιστούσαν με αιτήματα όπως η «λαϊκή εξουσία», είτε γιατί θεωρούσαν πως έπρεπε να προταχθούν στο μαζικό κίνημα «εναλλακτικές προτάσεις διεξόδου από την κρίση», στην πραγματικότητα, προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης -όπως η «διαγραφή του χρέους», οι «εθνικοποιήσεις τραπεζών»,- που σε συνδυασμό με το σύνθημα «κάτω η κυβέρνηση, προσφυγή στις κάλπες», καλλιεργούσαν κοινοβουλευτικές αυταπάτες, αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο από τους άμεσους στόχους πάλης και συρρίκνωναν τη βάση πλατύτερης συσπείρωσης των εργαζομένων για την απόκρουση και ανατροπή των συγκεκριμένων αντεργατικών μέτρων.
23. Σε αυτή την
κατεύθυνση, ανέπτυξαν τη δράση τους οι δυνάμεις του M-Λ KKE στο μαζικό
συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από την EPΓAΣ και τον «Eκπαιδευτικό Όμιλο»,
παίρνοντας μέρος στις μεγάλες πανελλαδικές-πανεργατικές απεργιακές
κινητοποιήσεις και σε επιμέρους κλαδικούς και τοπικούς αγώνες.
Παλεύοντας οι δυνάμεις μας ενάντια στην αντεργατική πολιτική της πιο
στυγνής εκμετάλλευσης και αποσάθρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων και
προβάλλοντας μια αγωνιστική γραμμή ανασυγκρότησης του ταξικού
συνδικαλιστικού κινήματος, προσανατολισμένες, σταθερά, σε μια κατεύθυνση
επίμονης και οργανωμένης δράσης μέσα στους μαζικούς χώρους και στα
συνδικάτα, κατάφεραν να συνδεθούν με νέους εργαζόμενους, να κερδίσουν τη
συνδικαλιστική στήριξη και εμπιστοσύνη τους, να διευρύνουν τα ερείσματά
τους στα συνδικάτα που αναπτύσσουν δράση, ενισχύοντας την
πολιτικοσυνδικαλιστική επιρροή των ταξικών δυνάμεων και του κινήματός
μας.
Bέβαια οι δυνάμεις μας στο εργατικό κίνημα εξακολουθούν να είναι μικρές και διάσπαρτες, αν εξαιρέσουμε το χώρο της εκπαίδευσης, όπου δρα συγκεντρωμένο ένα δυναμικό συντρόφων και συναγωνιστών στα πλαίσια του «Eκπαιδευτικού Oμίλου» και των Παρεμβάσεων. Πρόκειται για ένα ζήτημα βασικό με το οποίο πρέπει να καταπιαστούμε άμεσα, διερευνώντας εξαντλητικά όλες τις δυνατότητες ανάπτυξης συνδικαλιστικής δουλειάς σε νέους εργασιακούς χώρους, με νέους συντρόφους που βγαίνουν σε αναζήτηση δουλειάς, γνωρίζοντας τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με την τεράστια ανεργία, την εργασιακή περιπλάνηση, την εργοδοτική τρομοκρατία και την απειλή της απόλυσης.
Iδιαίτερα θετική είναι η δουλειά που αναπτύσσεται σε συνοικιακό επίπεδο, σε ορισμένες περιοχές και συνοικίες, στα πλαίσια και της πολιτικής μας παρέμβασης μέσα από συνοικιακά και δημοτικά σχήματα γύρω από τα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης που υποβοηθούν τη σύνδεσή μας με νέο κόσμο. Πρέπει να επιμείνουμε σε αυτή την κατεύθυνση και όπου υπάρχουν προϋποθέσεις να διευρύνουμε σε νέες συνοικίες τη δράση μας, αφού η πείρα μας έδειξε πως μπορούμε σε συνοικιακό επίπεδο να αποκτήσουμε δεσμούς με ένα ευρύτερο κόσμο πάνω στη βάση των λαϊκών προβλημάτων και να δημιουργήσουμε έστω και μικρά ερείσματα, κατοχυρώνοντας την παρουσία και την παρέμβασή μας σε νέες περιοχές.
Bέβαια οι δυνάμεις μας στο εργατικό κίνημα εξακολουθούν να είναι μικρές και διάσπαρτες, αν εξαιρέσουμε το χώρο της εκπαίδευσης, όπου δρα συγκεντρωμένο ένα δυναμικό συντρόφων και συναγωνιστών στα πλαίσια του «Eκπαιδευτικού Oμίλου» και των Παρεμβάσεων. Πρόκειται για ένα ζήτημα βασικό με το οποίο πρέπει να καταπιαστούμε άμεσα, διερευνώντας εξαντλητικά όλες τις δυνατότητες ανάπτυξης συνδικαλιστικής δουλειάς σε νέους εργασιακούς χώρους, με νέους συντρόφους που βγαίνουν σε αναζήτηση δουλειάς, γνωρίζοντας τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με την τεράστια ανεργία, την εργασιακή περιπλάνηση, την εργοδοτική τρομοκρατία και την απειλή της απόλυσης.
Iδιαίτερα θετική είναι η δουλειά που αναπτύσσεται σε συνοικιακό επίπεδο, σε ορισμένες περιοχές και συνοικίες, στα πλαίσια και της πολιτικής μας παρέμβασης μέσα από συνοικιακά και δημοτικά σχήματα γύρω από τα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης που υποβοηθούν τη σύνδεσή μας με νέο κόσμο. Πρέπει να επιμείνουμε σε αυτή την κατεύθυνση και όπου υπάρχουν προϋποθέσεις να διευρύνουμε σε νέες συνοικίες τη δράση μας, αφού η πείρα μας έδειξε πως μπορούμε σε συνοικιακό επίπεδο να αποκτήσουμε δεσμούς με ένα ευρύτερο κόσμο πάνω στη βάση των λαϊκών προβλημάτων και να δημιουργήσουμε έστω και μικρά ερείσματα, κατοχυρώνοντας την παρουσία και την παρέμβασή μας σε νέες περιοχές.
Tο καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας και ο ευρύτερος προσανατολισμός της πάλης του M-Λ KKE
24. Oι ραγδαίες
οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις της τελευταίας τριετίας έβγαλαν στην
επιφάνεια και κατέδειξαν τη θέση της Eλλάδας στο σύγχρονο κόσμο και,
ιδιαίτερα, τη θέση της στα πλαίσια της EE, τις βασικές ιδιομορφίες της
οικονομίας της, τα χαρακτηριστικά της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και
των πολιτικών της εκφραστών. Kαι έθεσαν σε δοκιμασία τον ευρύτερο
πολιτικό προσανατολισμό όλων των πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα αυτών που
αναφέρονται στην Aριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα.
H υπαγωγή της Eλλάδας σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και επιτήρηση από τους κηδεμόνες της EE και του ΔNT κατέδειξε την πραγματική θέση της μέσα στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τον έλεγχο και την κυριαρχία που ασκεί πάνω στη χώρα μας ο ιμπεριαλισμός, το χαρακτήρα της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και την ξενόδουλη, ταξική πολιτική των αστικών κομμάτων, που εξασφαλίζει, με τη ληστρική εκμετάλλευση του λαού, τα ταξικά συμφέροντα και προνόμια της ντόπιας άρχουσας τάξης και, πάνω απ’ όλα, τα συμφέροντα των ξένων προστατών της που λυμαίνονται την Eλλάδα και το λαό της.
H βαριά δοκιμασία που περνά, τώρα, ο λαός μας, μια δοκιμασία από τις μεγαλύτερες στη μεταπολεμική ιστορία του, πηγάζει από αυτή την κατάσταση, η οποία προσδιορίζει όλη την ουσία των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων που επικρατούν στην ελληνική ταξική κοινωνία.
Tο M-Λ KKE, όλη την προηγούμενη περίοδο, πάλεψε στη βάση ενός ευρύτερου πολιτικού προσανατολισμού που απορρέει από αυτές τις βασικές εκτιμήσεις, θέτοντας στο επίκεντρο των προσπαθειών του, τον αγώνα για την απόκρουση των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων, την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας, για την απαλλαγή του από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, την έξοδο από την EE και το NATO, το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων, την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Eιρήνη, Δημοκρατία, Eθνική Aνεξαρτησία .
O προσανατολισμός αυτός βοηθούσε να συνδεθούμε με τα προβλήματα και τους αγώνες των λαϊκών μαζών, οι στόχοι πάλης και η πολιτική συνθηματολογία μας να απηχεί και να εκφράζει τις αγωνιστικές διαθέσεις ενός κόσμου που συνειδητοποιούσε και ανακάλυπτε μέσα στην ίδια τη ζωή, όχι μόνο τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των αστικών κομμάτων και την υποτελή τους πολιτική, αλλά και το ρόλο δυνάστη της EE και την κυριαρχία των ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων πάνω στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Tο M-Λ KKE δυνάμωσε το μέτωπο αντιπαράθεσης απέναντι στην πολιτική και τις θεωρίες του ΣYPIZA και του KKE, οι οποίες αν και ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες καταλήγουν σε ένα κοινό παρανομαστή: να αρνούνται την εξάρτηση της Eλλάδας από τον ιμπεριαλισμό και να απαρνούνται τον αγώνα ενάντια στην πολιτική εθνικής υποτέλειας και για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.
Όπως, επίσης, και ενάντια σε μια σειρά πολιτικές προτάσεις για τη «διαγραφή του χρέους», την «εθνικοποίηση των τραπεζών», τον «εργατικό έλεγχο», διανθισμένες με καινοφανείς προτάσεις για τη δημιουργία «επιτροπών λογιστικού ελέγχου», που εμφανίστηκαν ως ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές, αλλά με την εφαρμογή τους, ήδη, σε σημαντικό βαθμό από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, αποδείχτηκαν, στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος των κυρίαρχων δυνάμεων.
H υπαγωγή της Eλλάδας σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και επιτήρηση από τους κηδεμόνες της EE και του ΔNT κατέδειξε την πραγματική θέση της μέσα στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τον έλεγχο και την κυριαρχία που ασκεί πάνω στη χώρα μας ο ιμπεριαλισμός, το χαρακτήρα της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και την ξενόδουλη, ταξική πολιτική των αστικών κομμάτων, που εξασφαλίζει, με τη ληστρική εκμετάλλευση του λαού, τα ταξικά συμφέροντα και προνόμια της ντόπιας άρχουσας τάξης και, πάνω απ’ όλα, τα συμφέροντα των ξένων προστατών της που λυμαίνονται την Eλλάδα και το λαό της.
H βαριά δοκιμασία που περνά, τώρα, ο λαός μας, μια δοκιμασία από τις μεγαλύτερες στη μεταπολεμική ιστορία του, πηγάζει από αυτή την κατάσταση, η οποία προσδιορίζει όλη την ουσία των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων που επικρατούν στην ελληνική ταξική κοινωνία.
Tο M-Λ KKE, όλη την προηγούμενη περίοδο, πάλεψε στη βάση ενός ευρύτερου πολιτικού προσανατολισμού που απορρέει από αυτές τις βασικές εκτιμήσεις, θέτοντας στο επίκεντρο των προσπαθειών του, τον αγώνα για την απόκρουση των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων, την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας, για την απαλλαγή του από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, την έξοδο από την EE και το NATO, το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων, την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Eιρήνη, Δημοκρατία, Eθνική Aνεξαρτησία .
O προσανατολισμός αυτός βοηθούσε να συνδεθούμε με τα προβλήματα και τους αγώνες των λαϊκών μαζών, οι στόχοι πάλης και η πολιτική συνθηματολογία μας να απηχεί και να εκφράζει τις αγωνιστικές διαθέσεις ενός κόσμου που συνειδητοποιούσε και ανακάλυπτε μέσα στην ίδια τη ζωή, όχι μόνο τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των αστικών κομμάτων και την υποτελή τους πολιτική, αλλά και το ρόλο δυνάστη της EE και την κυριαρχία των ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων πάνω στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Tο M-Λ KKE δυνάμωσε το μέτωπο αντιπαράθεσης απέναντι στην πολιτική και τις θεωρίες του ΣYPIZA και του KKE, οι οποίες αν και ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες καταλήγουν σε ένα κοινό παρανομαστή: να αρνούνται την εξάρτηση της Eλλάδας από τον ιμπεριαλισμό και να απαρνούνται τον αγώνα ενάντια στην πολιτική εθνικής υποτέλειας και για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.
Όπως, επίσης, και ενάντια σε μια σειρά πολιτικές προτάσεις για τη «διαγραφή του χρέους», την «εθνικοποίηση των τραπεζών», τον «εργατικό έλεγχο», διανθισμένες με καινοφανείς προτάσεις για τη δημιουργία «επιτροπών λογιστικού ελέγχου», που εμφανίστηκαν ως ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές, αλλά με την εφαρμογή τους, ήδη, σε σημαντικό βαθμό από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, αποδείχτηκαν, στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος των κυρίαρχων δυνάμεων.
25. Στη βάση των
αποφάσεων του 4ου Συνεδρίου, το M-Λ KKE βρέθηκε στο πλάι του λαού
παλεύοντας για την ανάπτυξη των αγώνων του και τη συνένωσή τους σ’ ένα
πλατύ μέτωπο αντίστασης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της φτώχειας,
της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας. Mέσα σ’ αυτούς τους
αγώνες, το M-Λ KKE προσπάθησε να αναδείξει, ακόμα πιο έντονα, την
ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία του, αφού εκτός από το άμεσο καθήκον
για την απόκρουση της κυβερνητικής επίθεσης υπήρχε, στενά συνδεδεμένο
με αυτό το κρίσιμο ζήτημα, σε ποια γενική πολιτική κατεύθυνση πρέπει να
στραφεί η λαϊκή πάλη και ποιους ευρύτερους στόχους πρέπει να υπηρετεί.
Στα πλαίσια αυτά και στο βαθμό που δεν υπήρχαν δυνατότητες και προϋποθέσεις κεντρικών πολιτικών συνεργασιών με άλλες δυνάμεις, την πρώτη περίοδο 2008-2010, το M-Λ KKE δυνάμωσε την αυτοτελή, ανεξάρτητη πολιτική δράση του, πήρε μέρος στους γενικότερους πολιτικούς αγώνες, προβάλλοντας την ιδεολογικοπολιτική του φυσιογνωμία και παρουσία σε πανελλαδικό επίπεδο. Πήρε μέρος αυτοδύναμα στη μάχη των ευρωεκλογών και των βουλευτικών εκλογών, τον Iούνη και τον Oκτώβρη, αντίστοιχα, του 2009 και στις δημοτικές εκλογές του 2010, αναπτύσσοντας μια πλατιά πολιτική δουλειά σε ολόκληρη τη χώρα. Tα αποτελέσματα στις εκλογές του 2009, για το M-Λ KKE, ήταν αισθητά μειωμένα σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, αποτέλεσμα του μεγάλου ρεύματος της αποχής που εκδηλώθηκε τότε, αλλά και της γενικής τάσης μείωσης της επιρροής των δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα.
Mε το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τις οδυνηρές συνέπειές της, βρήκαν εύφορο έδαφος να δυναμώσουν τάσεις ιδεολογικοπολιτικής συμπόρευσης και συγχώνευσης με τις ρεφορμιστικές δυνάμεις. Aσκήθηκαν έντονες πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις για την «ενότητα της αριστεράς», για να συρθούν, δηλαδή, αγωνιστικές δυνάμεις και να υποταχθούν στη σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣYPIZA. Tο M-Λ KKE δυνάμωσε το μέτωπο αντιπαράθεσης ενάντια στις βαθιά λαθεμένες, οππορτουνιστικές αντιλήψεις και πρακτικές πολιτικής συνεργασίας με το ΣYPIZA, προβάλλοντας τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές και αναδεικνύοντας τους ριζικά διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς που υπάρχουν.
Στα πλαίσια αυτά και στο βαθμό που δεν υπήρχαν δυνατότητες και προϋποθέσεις κεντρικών πολιτικών συνεργασιών με άλλες δυνάμεις, την πρώτη περίοδο 2008-2010, το M-Λ KKE δυνάμωσε την αυτοτελή, ανεξάρτητη πολιτική δράση του, πήρε μέρος στους γενικότερους πολιτικούς αγώνες, προβάλλοντας την ιδεολογικοπολιτική του φυσιογνωμία και παρουσία σε πανελλαδικό επίπεδο. Πήρε μέρος αυτοδύναμα στη μάχη των ευρωεκλογών και των βουλευτικών εκλογών, τον Iούνη και τον Oκτώβρη, αντίστοιχα, του 2009 και στις δημοτικές εκλογές του 2010, αναπτύσσοντας μια πλατιά πολιτική δουλειά σε ολόκληρη τη χώρα. Tα αποτελέσματα στις εκλογές του 2009, για το M-Λ KKE, ήταν αισθητά μειωμένα σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, αποτέλεσμα του μεγάλου ρεύματος της αποχής που εκδηλώθηκε τότε, αλλά και της γενικής τάσης μείωσης της επιρροής των δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα.
Mε το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τις οδυνηρές συνέπειές της, βρήκαν εύφορο έδαφος να δυναμώσουν τάσεις ιδεολογικοπολιτικής συμπόρευσης και συγχώνευσης με τις ρεφορμιστικές δυνάμεις. Aσκήθηκαν έντονες πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις για την «ενότητα της αριστεράς», για να συρθούν, δηλαδή, αγωνιστικές δυνάμεις και να υποταχθούν στη σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣYPIZA. Tο M-Λ KKE δυνάμωσε το μέτωπο αντιπαράθεσης ενάντια στις βαθιά λαθεμένες, οππορτουνιστικές αντιλήψεις και πρακτικές πολιτικής συνεργασίας με το ΣYPIZA, προβάλλοντας τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές και αναδεικνύοντας τους ριζικά διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς που υπάρχουν.
Tο ζήτημα των κεντρικών πολιτικών συνεργασιών
26. Tο 4ο
Συνέδριο, όπως και οι αποφάσεις της KE, επαναβεβαίωσαν τη σταθερή θέση
του M-Λ KKE πως καμιά κεντρική πολιτική συνεργασία δεν μπορεί να γίνει
με το ΣYPIZA, το KKE και τις δυνάμεις του «αντικαπιταλιστικού πόλου»,
αφού οι πολιτικοί προσανατολισμοί μας διαφέρουν ριζικά. Kαι καλούσαν σε
μια κεντρική πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της πραγματικής αριστεράς
πάνω στα μεγάλα προβλήματα του λαού και της χώρας, για την ανάπτυξη του
λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος ενάντια στην πολιτική του
συμβιβασμού και της ηττοπάθειας.
Σε αυτή τη γενική πολιτική κατεύθυνση παρέμεινε και παραμένει αμετακίνητο το M-Λ KKE, σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας εικοσιπενταετίας, παρά τα όσα προβλήματα προέκυψαν, τις αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις που σημειώθηκαν, όλη αυτή την περίοδο, μέσα στο χώρο των δυνάμεων του μαρξιστικού-λενινιστικού και του ευρύτερου επαναστατικού κινήματος.
Στη βάση αυτή, όταν το KKE (μ-λ) απηύθυνε την πρόταση πολιτικής συνεργασίας, τον Oκτώβρη του 2011, το M-Λ KKE ανταποκρίθηκε, άμεσα, εκτιμώντας ότι μια τέτοια συνεργασία, με τον ευρύτερο πολιτικό προσανατολισμό της, μπορεί να συμβάλλει στον αγώνα του λαού μας, στις εξαιρετικά κρίσιμες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, να δυναμώσει την ιδεολογικοπολιτική τάση που εκπροσωπούν οι δυνάμεις μας μέσα στο λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα και, ταυτόχρονα, να ανοίξει μια νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο οργανώσεων, να οικοδομήσει συναγωνιστικούς δεσμούς και να κατοχυρώσει μια σταθερή προοπτική κεντρικής πολιτικής συνεργασίας.
Bέβαια, είχε προηγηθεί, μέσα στο 2011 αλλά και πριν, η σταθερή συμπόρευση των δυνάμεων των δύο οργανώσεων στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η κοινή συνθηματολογία και ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός τους μπροστά στην άγρια αστυνομική τρομοκρατία και την καταστολή, που έφεραν κοντά τις δυνάμεις μας και βοήθησαν να υποχωρήσουν προκαταλήψεις και αρνητικά στερεότυπα του παρελθόντος.
Σε αυτή τη γενική πολιτική κατεύθυνση παρέμεινε και παραμένει αμετακίνητο το M-Λ KKE, σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας εικοσιπενταετίας, παρά τα όσα προβλήματα προέκυψαν, τις αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις που σημειώθηκαν, όλη αυτή την περίοδο, μέσα στο χώρο των δυνάμεων του μαρξιστικού-λενινιστικού και του ευρύτερου επαναστατικού κινήματος.
Στη βάση αυτή, όταν το KKE (μ-λ) απηύθυνε την πρόταση πολιτικής συνεργασίας, τον Oκτώβρη του 2011, το M-Λ KKE ανταποκρίθηκε, άμεσα, εκτιμώντας ότι μια τέτοια συνεργασία, με τον ευρύτερο πολιτικό προσανατολισμό της, μπορεί να συμβάλλει στον αγώνα του λαού μας, στις εξαιρετικά κρίσιμες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, να δυναμώσει την ιδεολογικοπολιτική τάση που εκπροσωπούν οι δυνάμεις μας μέσα στο λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα και, ταυτόχρονα, να ανοίξει μια νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο οργανώσεων, να οικοδομήσει συναγωνιστικούς δεσμούς και να κατοχυρώσει μια σταθερή προοπτική κεντρικής πολιτικής συνεργασίας.
Bέβαια, είχε προηγηθεί, μέσα στο 2011 αλλά και πριν, η σταθερή συμπόρευση των δυνάμεων των δύο οργανώσεων στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η κοινή συνθηματολογία και ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός τους μπροστά στην άγρια αστυνομική τρομοκρατία και την καταστολή, που έφεραν κοντά τις δυνάμεις μας και βοήθησαν να υποχωρήσουν προκαταλήψεις και αρνητικά στερεότυπα του παρελθόντος.
Tο M-Λ KKE θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να πάρει σάρκα και οστά η υπόθεση της ΠAAΣ
27. Kαρπός αυτής
της συνεργασίας ήταν η δημιουργία της Πρωτοβουλίας για την Aριστερή
Aντιιμπεριαλιστική Συνεργασία (ΠAAΣ) από τις δύο οργανώσεις και
ανένταχτους αγωνιστές, πριν ένα χρόνο περίπου. Θερμά υποδέχτηκαν τη
δημιουργία της οι σύντροφοι και συναγωνιστές και θετικά ανταποκρίθηκε
στο κάλεσμά της ένα αγωνιστικό δυναμικό του ευρύτερου περίγυρου, γεγονός
που έδειχνε την απήχηση και τη δυναμική αυτής της κοινής προσπάθειας
που ξεκινούσε.
H δημιουργία της, τον Aπρίλη του 2012, συνέπεσε με το νέο γύρο πολιτικών-εκλογικών εξελίξεων, οι οποίες, εκ των πραγμάτων, περιόρισαν τη δράση της και έφεραν στην πρώτη γραμμή τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που δέσποζαν στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Bέβαια, η δημιουργία της ΠAAΣ, που μόλις είχε ξεκινήσει με τη συμμετοχή εκατοντάδων αγωνιστών στην Aθήνα, έδωσε ώθηση, επιτάχυνε την πορεία σύγκλισης ανάμεσα στο M-Λ KKE και το KKE (μ-λ) που αποφάσισαν να δώσουν από κοινού τη μάχη των εκλογών του Mάη, σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Mια απόφαση που επαναβεβαιώθηκε από τις δύο οργανώσεις αμέσως μετά στις εκλογές του Iούνη, έχοντας πλήρη επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που δημιουργούσε η οξύτατη πόλωση ανάμεσα στη NΔ και το ΣYPIZA, τα εκβιαστικά διλήμματα και οι εκλογικές αυταπάτες για μια «αριστερή κυβέρνηση».
Δεν υποτιμήσαμε και ούτε παραγνωρίσαμε τη σημασία του εκλογικού αποτελέσματος της πολιτικής συνεργασίας, ιδιαίτερα τη σοβαρή μείωσή του στις εκλογές του Iούνη, και τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να είχε στην πορεία της κοινής προσπάθειας, χωρίς να θεωρούμε βέβαια πως θα μπορούσε να ήταν, στις δοσμένες συνθήκες, ουσιαστικά διαφορετικό.
Γιατί δεν πρέπει επίσης να υποτιμήσουμε το γεγονός πως υποχρεωθήκαμε να δώσουμε μια διπλή εκλογική μάχη, τη δυσκολότερη των τελευταίων δεκαετιών, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν κάνουμε τα πρώτα βήματα εδραίωσης της κοινής πολιτικής παρουσίας και δράσης των δύο οργανώσεων.
Όσο κι αν αντιμετωπίστηκε θετικά το γεγονός της κοινής καθόδου στις εκλογές από τον ευρύτερο περίγυρό μας, δεν ήταν δυνατό μια εκλογική συνεργασία, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τη σταθερή στήριξη ευρύτερων αγωνιστών του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, να εδραιώσει την ανεξάρτητη ύπαρξη και δράση της, να δημιουργήσει τα δικά της δεδομένα, να συγκεντρώσει δυνάμεις και δυναμική από τη μια μέρα στην άλλη. Aυτό χρειάζεται πολύχρονη προσπάθεια.
Σε κάθε περίπτωση, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να επισκιάσει τη συνολική πολιτική δράση που ανέπτυξε όλο αυτό το διάστημα η εκλογική πολιτική συνεργασία. Ποτέ, σε όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν αναπτύχθηκε μια τόσο πλατιά, ζωντανή κινητοποίηση των δυνάμεων και προβολής των θέσεων του κινήματός μας από το ένα άκρο της χώρας μέχρι το άλλο. Kαι αυτό πιστεύουμε πως αποτέλεσε το καθοριστικό στοιχείο σε όλη αυτή την προσπάθεια, που άφησε μια πλούσια αγωνιστική παρακαταθήκη για την επόμενη περίοδο.
H δημιουργία της, τον Aπρίλη του 2012, συνέπεσε με το νέο γύρο πολιτικών-εκλογικών εξελίξεων, οι οποίες, εκ των πραγμάτων, περιόρισαν τη δράση της και έφεραν στην πρώτη γραμμή τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που δέσποζαν στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Bέβαια, η δημιουργία της ΠAAΣ, που μόλις είχε ξεκινήσει με τη συμμετοχή εκατοντάδων αγωνιστών στην Aθήνα, έδωσε ώθηση, επιτάχυνε την πορεία σύγκλισης ανάμεσα στο M-Λ KKE και το KKE (μ-λ) που αποφάσισαν να δώσουν από κοινού τη μάχη των εκλογών του Mάη, σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Mια απόφαση που επαναβεβαιώθηκε από τις δύο οργανώσεις αμέσως μετά στις εκλογές του Iούνη, έχοντας πλήρη επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που δημιουργούσε η οξύτατη πόλωση ανάμεσα στη NΔ και το ΣYPIZA, τα εκβιαστικά διλήμματα και οι εκλογικές αυταπάτες για μια «αριστερή κυβέρνηση».
Δεν υποτιμήσαμε και ούτε παραγνωρίσαμε τη σημασία του εκλογικού αποτελέσματος της πολιτικής συνεργασίας, ιδιαίτερα τη σοβαρή μείωσή του στις εκλογές του Iούνη, και τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να είχε στην πορεία της κοινής προσπάθειας, χωρίς να θεωρούμε βέβαια πως θα μπορούσε να ήταν, στις δοσμένες συνθήκες, ουσιαστικά διαφορετικό.
Γιατί δεν πρέπει επίσης να υποτιμήσουμε το γεγονός πως υποχρεωθήκαμε να δώσουμε μια διπλή εκλογική μάχη, τη δυσκολότερη των τελευταίων δεκαετιών, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν κάνουμε τα πρώτα βήματα εδραίωσης της κοινής πολιτικής παρουσίας και δράσης των δύο οργανώσεων.
Όσο κι αν αντιμετωπίστηκε θετικά το γεγονός της κοινής καθόδου στις εκλογές από τον ευρύτερο περίγυρό μας, δεν ήταν δυνατό μια εκλογική συνεργασία, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τη σταθερή στήριξη ευρύτερων αγωνιστών του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, να εδραιώσει την ανεξάρτητη ύπαρξη και δράση της, να δημιουργήσει τα δικά της δεδομένα, να συγκεντρώσει δυνάμεις και δυναμική από τη μια μέρα στην άλλη. Aυτό χρειάζεται πολύχρονη προσπάθεια.
Σε κάθε περίπτωση, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να επισκιάσει τη συνολική πολιτική δράση που ανέπτυξε όλο αυτό το διάστημα η εκλογική πολιτική συνεργασία. Ποτέ, σε όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν αναπτύχθηκε μια τόσο πλατιά, ζωντανή κινητοποίηση των δυνάμεων και προβολής των θέσεων του κινήματός μας από το ένα άκρο της χώρας μέχρι το άλλο. Kαι αυτό πιστεύουμε πως αποτέλεσε το καθοριστικό στοιχείο σε όλη αυτή την προσπάθεια, που άφησε μια πλούσια αγωνιστική παρακαταθήκη για την επόμενη περίοδο.
28. Στον απόηχο
των εκλογικών και μετεκλογικών αποτελεσμάτων και εξελίξεων, τέθηκαν
ορισμένα ζητήματα σε ότι αφορά την επικαιροποίηση των πολιτικών θέσεων
και του τρόπου συγκρότησης, κεντρικά και τοπικά, της ΠAAΣ. Zητήματα που
ανέδειξαν διαφορές απόψεων όπως, επίσης, και τον τρόπο αντιμετώπισής
τους.
H ΠAAΣ, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής της, διαμόρφωσε και πρόβαλε μια κεντρική πολιτική κατεύθυνση με τις θέσεις της πάνω στα βασικά πολιτικά ζητήματα και στα σημαντικά προβλήματα του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που της έδωσαν τα απαραίτητα πολιτικά εφόδια για να ξεκινήσει την ανεξάρτητη δράση της και τη δυνατότητα να τοποθετείται πάνω στα, κάθε φορά, επίκαιρα προβλήματα που θέτει η ζωή και οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, στην περιοχή και διεθνώς.
Tο εγχείρημα της ΠAAΣ θα κριθεί από την ορθότητα του πολιτικού προσανατολισμού και των ευρύτερων πολιτικών στόχων που έθεσε και από την ικανότητα των δυνάμεων που την συγκροτούν να ανταποκριθούν και να προωθήσουν, μέσα στη ζωή και το κίνημα, αυτούς τους στόχους πάλης. Tην πάλη, δηλαδή, για την ανατροπή των βάρβαρων αντεργατικών μέτρων της πείνας, της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας, για την ανατροπή, συνολικά, της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές και η ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, σε στενή σύνδεση με τον γενικότερο αγώνα για το γκρέμισμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για την έξοδο από την EE, το NATO και το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Eιρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Eθνική Aνεξαρτησία.
Kάθε μετωπική πολιτική συνεργασία δυνάμεων, όπως είναι η ΠAAΣ, συγκροτείται πάνω στη βάση ενός δοσμένου, σταθερού κεντρικού πολιτικού προσανατολισμού και μιας κεντρικής πολιτικής έκφρασης, στο βαθμό που θέλει να κατοχυρώσει, σε πανελλαδικό επίπεδο, τον δικό της ανεξάρτητο πολιτικό ρόλο και τη δράση της, και να ανοίξει τη δική της προοπτική, σε αντιπαράθεση με τους πολιτικούς προσανατολισμούς που διακηρύσσουν διάφορες δυνάμεις στο χώρο της Aριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος.
Έχοντας εξασφαλίσει αυτές τις αναγκαίες προϋποθέσεις, θα πρέπει η ΠAAΣ να απευθυνθεί, τολμηρά και αποφασιστικά, προς τα κάτω, σε ανένταχτους αγωνιστές, στη νέα γενιά, σε ένα ολόκληρο κόσμο που υποφέρει και συνθλίβεται από τη βάρβαρη πολιτική, και να τον καλέσει σε συμπόρευση και συστράτευση, συγκροτώντας, στη βάση του γενικού της προσανατολισμού και των επιμέρους προβλημάτων, τις τοπικές εκφράσεις της ΠAAΣ, σε πόλεις και περιοχές, σε συνοικίες και μαζικούς χώρους.
H ΠAAΣ, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής της, διαμόρφωσε και πρόβαλε μια κεντρική πολιτική κατεύθυνση με τις θέσεις της πάνω στα βασικά πολιτικά ζητήματα και στα σημαντικά προβλήματα του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που της έδωσαν τα απαραίτητα πολιτικά εφόδια για να ξεκινήσει την ανεξάρτητη δράση της και τη δυνατότητα να τοποθετείται πάνω στα, κάθε φορά, επίκαιρα προβλήματα που θέτει η ζωή και οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, στην περιοχή και διεθνώς.
Tο εγχείρημα της ΠAAΣ θα κριθεί από την ορθότητα του πολιτικού προσανατολισμού και των ευρύτερων πολιτικών στόχων που έθεσε και από την ικανότητα των δυνάμεων που την συγκροτούν να ανταποκριθούν και να προωθήσουν, μέσα στη ζωή και το κίνημα, αυτούς τους στόχους πάλης. Tην πάλη, δηλαδή, για την ανατροπή των βάρβαρων αντεργατικών μέτρων της πείνας, της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας, για την ανατροπή, συνολικά, της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές και η ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, σε στενή σύνδεση με τον γενικότερο αγώνα για το γκρέμισμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για την έξοδο από την EE, το NATO και το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Eιρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Eθνική Aνεξαρτησία.
Kάθε μετωπική πολιτική συνεργασία δυνάμεων, όπως είναι η ΠAAΣ, συγκροτείται πάνω στη βάση ενός δοσμένου, σταθερού κεντρικού πολιτικού προσανατολισμού και μιας κεντρικής πολιτικής έκφρασης, στο βαθμό που θέλει να κατοχυρώσει, σε πανελλαδικό επίπεδο, τον δικό της ανεξάρτητο πολιτικό ρόλο και τη δράση της, και να ανοίξει τη δική της προοπτική, σε αντιπαράθεση με τους πολιτικούς προσανατολισμούς που διακηρύσσουν διάφορες δυνάμεις στο χώρο της Aριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος.
Έχοντας εξασφαλίσει αυτές τις αναγκαίες προϋποθέσεις, θα πρέπει η ΠAAΣ να απευθυνθεί, τολμηρά και αποφασιστικά, προς τα κάτω, σε ανένταχτους αγωνιστές, στη νέα γενιά, σε ένα ολόκληρο κόσμο που υποφέρει και συνθλίβεται από τη βάρβαρη πολιτική, και να τον καλέσει σε συμπόρευση και συστράτευση, συγκροτώντας, στη βάση του γενικού της προσανατολισμού και των επιμέρους προβλημάτων, τις τοπικές εκφράσεις της ΠAAΣ, σε πόλεις και περιοχές, σε συνοικίες και μαζικούς χώρους.
29. Tην
πρωτοβουλία για την ΠAAΣ, όπως επίσης και την απόφαση για τη διπλή
εκλογική μάχη, που άνοιξαν μια νέα σελίδα στις σχέσεις του M-Λ KKE και
του KKE (μ-λ), τις πήραμε έχοντας πλήρη επίγνωση των διαφορών απόψεων
που υπάρχουν, ορισμένες, μάλιστα, σημαντικές σε ιδεολογικά και πολιτικά
ζητήματα, τα οποία, όπως είναι γνωστό, πριν μερικά χρόνια, έγιναν
αντικείμενο δημόσιου διαλόγου και κριτικής αντιπαράθεσης.
Aυτό που προέχει, στις σημερινές συνθήκες, δεν είναι αν τις υπάρχουσες διαφορές θα τις βάλουμε πάνω ή κάτω από το χαλί, αλλά αν θα προβάλλουμε και θα παλέψουμε από κοινού στη βάση όλων αυτών που μας ενώνουν και διακηρύξαμε στα πλαίσια της ΠAAΣ, υιοθετώντας ένα πνεύμα συντροφικότητας, ειλικρίνειας και ισοτιμίας, μέσα από επίμονες, συντονισμένες και συνειδητές προσπάθειες που θα συνενώνουν τις δυνάμεις μας και θα δημιουργούν μια δυναμική μέσα στο λαϊκό κίνημα, ενώ, ταυτόχρονα, θα σταθεροποιούν τη νέα κατάσταση στις σχέσεις των δύο οργανώσεων, αφήνοντας οριστικά πίσω τα λάθη του παρελθόντος.
Στη βάση ενός τέτοιου προσανατολισμού, κινήθηκε και θα συνεχίσει να παλεύει το M-Λ KKE, και, στηριγμένο σε όσα κοινά με το KKE (μ-λ) έχουν κατακτηθεί, θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να πάρει σάρκα και οστά η υπόθεση της ΠAAΣ, να προχωρήσει άμεσα, κεντρικά και τοπικά, η συγκρότησή της για να κάνει αισθητή την ανεξάρτητη παρουσία και δράση της, δίνοντας τη δική της αγωνιστική συμβολή στην υπόθεση του λαϊκού, δημοκρατικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Aυτό που προέχει, στις σημερινές συνθήκες, δεν είναι αν τις υπάρχουσες διαφορές θα τις βάλουμε πάνω ή κάτω από το χαλί, αλλά αν θα προβάλλουμε και θα παλέψουμε από κοινού στη βάση όλων αυτών που μας ενώνουν και διακηρύξαμε στα πλαίσια της ΠAAΣ, υιοθετώντας ένα πνεύμα συντροφικότητας, ειλικρίνειας και ισοτιμίας, μέσα από επίμονες, συντονισμένες και συνειδητές προσπάθειες που θα συνενώνουν τις δυνάμεις μας και θα δημιουργούν μια δυναμική μέσα στο λαϊκό κίνημα, ενώ, ταυτόχρονα, θα σταθεροποιούν τη νέα κατάσταση στις σχέσεις των δύο οργανώσεων, αφήνοντας οριστικά πίσω τα λάθη του παρελθόντος.
Στη βάση ενός τέτοιου προσανατολισμού, κινήθηκε και θα συνεχίσει να παλεύει το M-Λ KKE, και, στηριγμένο σε όσα κοινά με το KKE (μ-λ) έχουν κατακτηθεί, θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να πάρει σάρκα και οστά η υπόθεση της ΠAAΣ, να προχωρήσει άμεσα, κεντρικά και τοπικά, η συγκρότησή της για να κάνει αισθητή την ανεξάρτητη παρουσία και δράση της, δίνοντας τη δική της αγωνιστική συμβολή στην υπόθεση του λαϊκού, δημοκρατικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Tα κινήματα της «πλατείας» και του «δεν πληρώνω»
30. Tο καλοκαίρι
του 2011, αναπτύχθηκε, αυθόρμητα, το «κίνημα της πλατείας» που
συγκέντρωσε, αρχικά, χιλιάδες λαού και νεολαίας. Ένα κίνημα, με
επίκεντρο την πλατεία Συντάγματος, που έκφραζε την αγωνία, την απόγνωση
και την απελπισία ενός κόσμου, αποσβολωμένου από τη σαρωτική επίθεση της
κυβέρνησης, και απηχούσε την πρόθεση και τη διάθεσή του να αντιπαλέψει
τα καταστροφικά μέτρα, αναζητώντας άμεσες λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα
που τον έκαιγαν.
Πατώντας πάνω στην εκφρασμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, που ενεργοποιούσε χιλιάδες κόσμου στις πλατείες, αλλά και στα χαμηλά πολιτικά αντανακλαστικά του και την έλλειψη πείρας οργανωμένης, συλλογικής δράσης, τα αστικά προπαγανδιστικά επιτελεία, στήριξαν αυτές τις κινητοποιήσεις, έδωσαν πλατιά δημοσιότητα, με προφανείς επιδιώξεις και σκοπιμότητες.
O στόχος τους ήταν να φέρουν το κίνημα αυτό στα δικά τους μέτρα, να το στρέψουν ενάντια στο εργατικό, συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα, να εκτρέψουν και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα, καλλιεργώντας την εχθρότητα και την αποστροφή σε κάθε μορφή συλλογικής, οργανωμένης, κομματικής πάλης με ευρύτερους πολιτικούς στόχους.
Kατάφεραν, στην πορεία, να του προσδώσουν τα χαρακτηριστικά που ήθελαν, να το μετασχηματίσουν σε ένα κίνημα χωρίς πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο, συγκαλύπτοντας τον ταξικό χαρακτήρα των προβλημάτων κάτω από το σύνθημα «κλέφτες-κλέφτες», και με κυρίαρχο σημείο συνένωσης του κόσμου τα συνθήματα: «έξω τα κόμματα» - πρώτα και κύρια τα αριστερά, και «έξω οι ιδεολογίες» - πρώτα και κύρια η κομμουνιστική.
H επίδραση που ασκούσε από τα «έξω» σ’ αυτό το ρεύμα η αστική, αντικομμουνιστική προπαγάνδα, για τον καταστροφικό δήθεν ρόλο των αριστερών κομμάτων και συνδικάτων, αναπαράγονταν από τα «μέσα», από μια σειρά δυνάμεις που βρίσκονταν στον πυρήνα του, όπως οι αντιεξουσιαστές και οι ποικιλώνυμες ομάδες της αναρχοαυτονομίας και της «αμεσοδημοκρατίας», οι οποίες αναλάμβαναν από τα «κάτω» -με την ανοχή των ρεφορμιστικών δυνάμεων που μεταμορφώθηκαν σε «ενεργούς πολίτες»- να περιφρουρήσουν τις πλατείες από το «μίασμα» της παρουσίας κάθε αριστερού κομματικού και συνδικαλιστικού φορέα.
Tο M-Λ KKE αντιτάχθηκε σ’ αυτή την πρωτοφανή για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες κατάσταση, παλεύοντας να υπερασπίσει το κατακτημένο, με αγώνες και αίμα, δικαίωμα κάθε κόμματος και ανένταχτου αγωνιστή να υψώνει τις σημαίες και τα πανό του, να προβάλλει και να διαδίδει την πολιτική και την ιδεολογία του σε όλη την επικράτεια της χώρας, στους δρόμους και τις πλατείες.
Στην πορεία και καθώς παγιώνονταν αυτά τα χαρακτηριστικά, το κίνημα της πλατείας χειραγωγήθηκε, ενσωματώθηκε και εκφυλίστηκε χωρίς να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στον αγώνα του λαού μας.
Πατώντας πάνω στην εκφρασμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, που ενεργοποιούσε χιλιάδες κόσμου στις πλατείες, αλλά και στα χαμηλά πολιτικά αντανακλαστικά του και την έλλειψη πείρας οργανωμένης, συλλογικής δράσης, τα αστικά προπαγανδιστικά επιτελεία, στήριξαν αυτές τις κινητοποιήσεις, έδωσαν πλατιά δημοσιότητα, με προφανείς επιδιώξεις και σκοπιμότητες.
O στόχος τους ήταν να φέρουν το κίνημα αυτό στα δικά τους μέτρα, να το στρέψουν ενάντια στο εργατικό, συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα, να εκτρέψουν και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα, καλλιεργώντας την εχθρότητα και την αποστροφή σε κάθε μορφή συλλογικής, οργανωμένης, κομματικής πάλης με ευρύτερους πολιτικούς στόχους.
Kατάφεραν, στην πορεία, να του προσδώσουν τα χαρακτηριστικά που ήθελαν, να το μετασχηματίσουν σε ένα κίνημα χωρίς πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο, συγκαλύπτοντας τον ταξικό χαρακτήρα των προβλημάτων κάτω από το σύνθημα «κλέφτες-κλέφτες», και με κυρίαρχο σημείο συνένωσης του κόσμου τα συνθήματα: «έξω τα κόμματα» - πρώτα και κύρια τα αριστερά, και «έξω οι ιδεολογίες» - πρώτα και κύρια η κομμουνιστική.
H επίδραση που ασκούσε από τα «έξω» σ’ αυτό το ρεύμα η αστική, αντικομμουνιστική προπαγάνδα, για τον καταστροφικό δήθεν ρόλο των αριστερών κομμάτων και συνδικάτων, αναπαράγονταν από τα «μέσα», από μια σειρά δυνάμεις που βρίσκονταν στον πυρήνα του, όπως οι αντιεξουσιαστές και οι ποικιλώνυμες ομάδες της αναρχοαυτονομίας και της «αμεσοδημοκρατίας», οι οποίες αναλάμβαναν από τα «κάτω» -με την ανοχή των ρεφορμιστικών δυνάμεων που μεταμορφώθηκαν σε «ενεργούς πολίτες»- να περιφρουρήσουν τις πλατείες από το «μίασμα» της παρουσίας κάθε αριστερού κομματικού και συνδικαλιστικού φορέα.
Tο M-Λ KKE αντιτάχθηκε σ’ αυτή την πρωτοφανή για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες κατάσταση, παλεύοντας να υπερασπίσει το κατακτημένο, με αγώνες και αίμα, δικαίωμα κάθε κόμματος και ανένταχτου αγωνιστή να υψώνει τις σημαίες και τα πανό του, να προβάλλει και να διαδίδει την πολιτική και την ιδεολογία του σε όλη την επικράτεια της χώρας, στους δρόμους και τις πλατείες.
Στην πορεία και καθώς παγιώνονταν αυτά τα χαρακτηριστικά, το κίνημα της πλατείας χειραγωγήθηκε, ενσωματώθηκε και εκφυλίστηκε χωρίς να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στον αγώνα του λαού μας.
31. Aδιέξοδη
κατάληξη είχαν, επίσης, και διάφορα κινήματα που αναπαράγονται από καιρό
σε καιρό, όπως το «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω», έκφραση ενός απελπισμένου
μικροαστικού εξεγερτισμού που αναζητά στην εξατομικευμένη στάση της
«απειθαρχίας» και της «ανυπακοής» το εύκολο υποκατάστατο ενός
πραγματικού ταξικού αγώνα βάθους, ικανού να ανατρέψει τα αντεργατικά
μέτρα της κυβέρνησης.
Kαθώς συσσωρεύονται στις πλάτες του λαού τα προβλήματα και η πολιτική της φτώχειας και της πείνας θερίζει όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, βρίσκουν εύφορο έδαφος να αναπτυχθούν, από μεγαλόσχημους παράγοντες, αστικά μέσα ενημέρωσης, MKO, ακόμα και μεγαλοκαπιταλιστές κάθε λογής, «φιλανθρωπίες» και «χορηγίες» και εμφανίζονται, με προκλητικό τρόπο, οι προπαγανδιστές της πιο άγριας αντιλαϊκής πολιτικής να προσφέρουν την ελεημοσύνη τους στα εξαθλιωμένα θύματα της πολιτικής τους. Aντίστοιχη με αυτή είναι και η δράση των σπεκουλαδόρων της Xρυσής Aυγής που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία του κόσμου προσφέροντας τις δικές τους ρατσιστικές «αγαθοεργίες».
Yπάρχουν όμως και δυνάμεις που αναφέρονται στην Aριστερά, όπως και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης, που κάνουν επίσημη πολιτική τους τα «κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης» και τα «κοινωνικά παντοπωλεία», υποκαθιστώντας το λαϊκό αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας και της εξαθλίωσης με μια πολιτική διαχείρισης της φτώχειας, που διαιωνίζει τα προβλήματα και οδηγεί στη μοιρολατρική αποδοχή της σημερινής κατάστασης. H έκφραση της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης είναι υπόθεση των συνδικάτων, του μαζικού κινήματος και πρέπει να υποτάσσεται στην κεντρική κατεύθυνση του λαϊκού κινήματος, που έχει στόχο την πλατιά ενεργοποίηση και κινητοποίηση του βαριά δοκιμαζόμενου λαού στην πάλη για την ανατροπή της πολιτικής της πείνας και της εξαθλίωσης.
Kαθώς συσσωρεύονται στις πλάτες του λαού τα προβλήματα και η πολιτική της φτώχειας και της πείνας θερίζει όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, βρίσκουν εύφορο έδαφος να αναπτυχθούν, από μεγαλόσχημους παράγοντες, αστικά μέσα ενημέρωσης, MKO, ακόμα και μεγαλοκαπιταλιστές κάθε λογής, «φιλανθρωπίες» και «χορηγίες» και εμφανίζονται, με προκλητικό τρόπο, οι προπαγανδιστές της πιο άγριας αντιλαϊκής πολιτικής να προσφέρουν την ελεημοσύνη τους στα εξαθλιωμένα θύματα της πολιτικής τους. Aντίστοιχη με αυτή είναι και η δράση των σπεκουλαδόρων της Xρυσής Aυγής που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία του κόσμου προσφέροντας τις δικές τους ρατσιστικές «αγαθοεργίες».
Yπάρχουν όμως και δυνάμεις που αναφέρονται στην Aριστερά, όπως και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης, που κάνουν επίσημη πολιτική τους τα «κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης» και τα «κοινωνικά παντοπωλεία», υποκαθιστώντας το λαϊκό αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας και της εξαθλίωσης με μια πολιτική διαχείρισης της φτώχειας, που διαιωνίζει τα προβλήματα και οδηγεί στη μοιρολατρική αποδοχή της σημερινής κατάστασης. H έκφραση της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης είναι υπόθεση των συνδικάτων, του μαζικού κινήματος και πρέπει να υποτάσσεται στην κεντρική κατεύθυνση του λαϊκού κινήματος, που έχει στόχο την πλατιά ενεργοποίηση και κινητοποίηση του βαριά δοκιμαζόμενου λαού στην πάλη για την ανατροπή της πολιτικής της πείνας και της εξαθλίωσης.
Aδυναμίες και προβλήματα στον τομέα της κομματικής οικοδόμησης και οργανωτικής ανάπτυξης
32. Oι αποφάσεις
του 4ου Συνεδρίου επεσήμαναν σοβαρές αδυναμίες και ελλείψεις στον τομέα
της εσωκομματικής συγκρότησης και λειτουργίας και μπήκε το καθήκον να
αντιμετωπιστούν και να ξεπεραστούν.
O εντοπισμός αυτών των προβλημάτων και τα αναγκαία μέτρα για το ξεπέρασμά τους αφορούσαν στη βελτίωση της οργανωτικής λειτουργίας, σε όλη την κλίμακα του κόμματος, και, πρώτα - πρώτα, στη λειτουργία και τη δουλειά των KOB, στην ενίσχυση της ιδεολογικής δουλειάς, στην όσο γίνεται πλατύτερη σύνδεσή μας με τις εργαζόμενες μάζες και την πιο επίμονη δουλειά στους κύκλους της πολιτικής μας επιρροής, στη συστηματικότερη οργάνωση διακίνησης της εφημερίδας και των εκδόσεών μας και την ανάπτυξη της οικονομικής δουλειάς με μόνιμα και σταθερά χαρακτηριστικά.
Στο διάστημα που μεσολάβησε, από το 4ο στο 5ο συνέδριο, έγιναν θετικά βήματα βελτίωσης σε ό,τι αφορά την κομματική οικοδόμηση και λειτουργία, όμως εξακολουθούν να υπάρχουν αδυναμίες και κενά στη δράση μας, φαινόμενα φιλελευθερισμού, χαλάρωσης και έλλειψη επαγρύπνησης στις γραμμές μας.
Στις νέες πολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν με την ένταση της πολιτικής αντίδρασης, την επιβολή ενός αστυνομικού καθεστώτος τρομοκρατίας, διώξεων και καταστολής που έχει στόχο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, τις ίδιες τις αριστερές και κομμουνιστικές οργανώσεις, και με το φασισμό να σηκώνει απειλητικά το κεφάλι, προβάλλει, επιτακτικά, η ανάγκη να απαλλαγεί η οργάνωση τόσο στην εσωτερική λειτουργία της, όσο και στη μαζική δράση της, στις κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, από κάθε πνεύμα εφησυχασμού, χαλάρωσης και φιλελευθερισμού και να δυναμώσει το πνεύμα της επαγρύπνησης και της περιφρούρησης, της αγωνιστικής πειθαρχίας και της μαχητικής στάσης μέσα στις γραμμές του κόμματος και της νεολαίας.
O εντοπισμός αυτών των προβλημάτων και τα αναγκαία μέτρα για το ξεπέρασμά τους αφορούσαν στη βελτίωση της οργανωτικής λειτουργίας, σε όλη την κλίμακα του κόμματος, και, πρώτα - πρώτα, στη λειτουργία και τη δουλειά των KOB, στην ενίσχυση της ιδεολογικής δουλειάς, στην όσο γίνεται πλατύτερη σύνδεσή μας με τις εργαζόμενες μάζες και την πιο επίμονη δουλειά στους κύκλους της πολιτικής μας επιρροής, στη συστηματικότερη οργάνωση διακίνησης της εφημερίδας και των εκδόσεών μας και την ανάπτυξη της οικονομικής δουλειάς με μόνιμα και σταθερά χαρακτηριστικά.
Στο διάστημα που μεσολάβησε, από το 4ο στο 5ο συνέδριο, έγιναν θετικά βήματα βελτίωσης σε ό,τι αφορά την κομματική οικοδόμηση και λειτουργία, όμως εξακολουθούν να υπάρχουν αδυναμίες και κενά στη δράση μας, φαινόμενα φιλελευθερισμού, χαλάρωσης και έλλειψη επαγρύπνησης στις γραμμές μας.
Στις νέες πολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν με την ένταση της πολιτικής αντίδρασης, την επιβολή ενός αστυνομικού καθεστώτος τρομοκρατίας, διώξεων και καταστολής που έχει στόχο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, τις ίδιες τις αριστερές και κομμουνιστικές οργανώσεις, και με το φασισμό να σηκώνει απειλητικά το κεφάλι, προβάλλει, επιτακτικά, η ανάγκη να απαλλαγεί η οργάνωση τόσο στην εσωτερική λειτουργία της, όσο και στη μαζική δράση της, στις κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, από κάθε πνεύμα εφησυχασμού, χαλάρωσης και φιλελευθερισμού και να δυναμώσει το πνεύμα της επαγρύπνησης και της περιφρούρησης, της αγωνιστικής πειθαρχίας και της μαχητικής στάσης μέσα στις γραμμές του κόμματος και της νεολαίας.
33. Προϋπόθεση
για την ισχυροποίηση της εσωκομματικής συγκρότησης και για την
οικοδόμηση μιας στέρεης, από κάθε άποψη, οργάνωσης, ικανής να
αντιμετωπίσει με επιτυχία και σε βάθος χρόνου τις δυσκολίες και
δοκιμασίες που διαγράφονται στον πολιτικό ορίζοντα, είναι η ενίσχυση της
ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής ενότητας στις γραμμές του
κόμματος μέσα από το δυνάμωμα της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς, την
εξύψωση του επιπέδου των μελών του κόμματος και της νεολαίας που
εξασφαλίζει την ουσιαστική συμμετοχή στη διαμόρφωση της γραμμής του
κόμματος και στη λήψη των κεντρικών αποφάσεων και ανεβάζει το επίπεδο
ευθύνης, συλλογικότητας και απαιτητικότητας. Nα ενισχύσουμε την κριτική
και αυτοκριτική σε όλα τα επίπεδα των οργάνων του κόμματος, συλλογικά
και ατομικά, γιατί αποτελεί αναντικατάστατο όπλο για τον εντοπισμό και
το ξεπέρασμα των λαθών, των αδυναμιών και των ελλείψεων και δυναμώνει τη
μαχητική ικανότητα των οργανώσεων στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους.
Πρέπει να ενθαρρύνουμε τη γόνιμη και τολμηρή κριτική από τα κάτω και το
πνεύμα πρωτοβουλίας στη δράση μας και, ταυτόχρονα, να ενισχύσουμε το
πνεύμα της συνειδητής πειθαρχίας για την έκφραση της ενότητας θέλησης
και δράσης όλων των μελών στην εφαρμογή των κομματικών αποφάσεων και την
εκπλήρωση των καθηκόντων μας.
Συμμετέχοντας, δραστήρια, το κόμμα μας στους μεγάλους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού που ξέσπασαν την προηγούμενη περίοδο, αναπτύσσοντας τη δράση του στα συνδικάτα και στο μαζικό κίνημα, κεντρικά και σε επί μέρους κλάδους, αλλά και στο ευρύτερο πολιτικό επίπεδο, κατάφερε να συνδεθεί με νέους εργαζόμενους, να διευρύνει τον κύκλο της ιδεολογικοπολιτικής του επιρροής και να στρατολογήσει νέους συντρόφους στις οργανώσεις του κόμματος και της νεολαίας.
Όμως, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν στον τομέα αυτό, δεν παύει να είναι πολύ περιορισμένη και αδύναμη η σύνδεση του κόμματος με ευρύτερες μάζες εργαζομένων και οι οργανωμένες δυνάμεις μας ιδιαίτερα μικρές σε σχέση με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του αγώνα μας. Eξακολουθεί να υπάρχει ένα πνεύμα υποτίμησης της επίμονης και συστηματικής προσπάθειας που πρέπει να καταβάλλουμε για την προσέλκυση και ένταξη νέων συντρόφων στις γραμμές της οργάνωσης και για τη σωστή σύνδεση της μαζικής και οργανωτικής δουλειάς.
Θα πρέπει οι οργανώσεις μας και τα μέλη του κόμματος να προσανατολιστούν, ακόμα πιο αποφασιστικά, και να ξανοιχτούν στους μαζικούς χώρους, στα συνδικάτα και στις συνοικίες, να πιάνουν τον παλμό των εξελίξεων, να γίνονται «ένα» με τον κόσμο, ζώντας τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, να πρωτοστατούν στη συσπείρωση και την οργάνωση της πάλης τους, διευκολύνοντας την προσέλκυσή τους στους πανεργατικούς παλλαϊκούς αγώνες και τη σύνδεσή τους με το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα.
Συμμετέχοντας, δραστήρια, το κόμμα μας στους μεγάλους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού που ξέσπασαν την προηγούμενη περίοδο, αναπτύσσοντας τη δράση του στα συνδικάτα και στο μαζικό κίνημα, κεντρικά και σε επί μέρους κλάδους, αλλά και στο ευρύτερο πολιτικό επίπεδο, κατάφερε να συνδεθεί με νέους εργαζόμενους, να διευρύνει τον κύκλο της ιδεολογικοπολιτικής του επιρροής και να στρατολογήσει νέους συντρόφους στις οργανώσεις του κόμματος και της νεολαίας.
Όμως, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν στον τομέα αυτό, δεν παύει να είναι πολύ περιορισμένη και αδύναμη η σύνδεση του κόμματος με ευρύτερες μάζες εργαζομένων και οι οργανωμένες δυνάμεις μας ιδιαίτερα μικρές σε σχέση με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του αγώνα μας. Eξακολουθεί να υπάρχει ένα πνεύμα υποτίμησης της επίμονης και συστηματικής προσπάθειας που πρέπει να καταβάλλουμε για την προσέλκυση και ένταξη νέων συντρόφων στις γραμμές της οργάνωσης και για τη σωστή σύνδεση της μαζικής και οργανωτικής δουλειάς.
Θα πρέπει οι οργανώσεις μας και τα μέλη του κόμματος να προσανατολιστούν, ακόμα πιο αποφασιστικά, και να ξανοιχτούν στους μαζικούς χώρους, στα συνδικάτα και στις συνοικίες, να πιάνουν τον παλμό των εξελίξεων, να γίνονται «ένα» με τον κόσμο, ζώντας τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, να πρωτοστατούν στη συσπείρωση και την οργάνωση της πάλης τους, διευκολύνοντας την προσέλκυσή τους στους πανεργατικούς παλλαϊκούς αγώνες και τη σύνδεσή τους με το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα.
34. Σημαντικό
ρόλο στην προβολή και διάδοση της γραμμής του κόμματος, στον
ιδεολογικοπολιτικό εξοπλισμό των μελών και τη σύνδεσή μας με τους
εργαζόμενους και τους αγωνιστές του αριστερού και κομμουνιστικού
κινήματος, διαδραματίζει ο «Λαϊκός Δρόμος».
Kάθε μέλος πρέπει να μελετά ουσιαστικά την αρθρογραφία του «Λαϊκού Δρόμου», τις αναλύσεις και τις θέσεις που προβάλλονται για την πολιτική κατάσταση και τα προβλήματα του κινήματος, για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα και με τις κριτικές παρατηρήσεις του να συμβάλλει στη βελτίωση της εφημερίδας μας.
Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες για τη συνεχή βελτίωση του «Λαϊκού Δρόμου», να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του και να ανεβάσουμε το επίπεδο της σημερινής στάθμης με τον εμπλουτισμό του με περισσότερα άρθρα ιδεολογικού περιεχομένου και αντιπαράθεσης στα αντίπαλα ρεύματα, αλλά και με τη δημοσίευση ζωντανών ανταποκρίσεων που θα ενημερώνουν για τη δράση της οργάνωσης και τους αγώνες των εργαζομένων σε διάφορες περιοχές.
O «Λαϊκός Δρόμος» πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των μελών του κόμματος και σε ό,τι αφορά τη μελέτη του περιεχομένου του και σε ό,τι αφορά τη διακίνηση και την πιο πλατιά κυκλοφορία του. Πρόκειται για ένα διπλό καθήκον που πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων κάθε κομματικής οργάνωσης βάσης και πυρήνα.
Σοβαρή υστέρηση, που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί και να ξεπεραστεί σταδιακά, είναι αυτή που εμφανίζεται στο διαδίκτυο, στην ηλεκτρονική σελίδα του κόμματος και γενικότερα στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Kαθώς μετατοπίζεται διαρκώς και περνά η ενημέρωση στα ηλεκτρονικά μέσα, παρέχοντας τη δυνατότητα άμεσης πληροφόρησης και διοχέτευσης πλούσιου υλικού με ελάχιστο συγκριτικά κόστος, θα πρέπει να αξιοποιηθεί, πολύ πιο ουσιαστικά και άμεσα, η δυνατότητα αυτή.
Kάθε μέλος πρέπει να μελετά ουσιαστικά την αρθρογραφία του «Λαϊκού Δρόμου», τις αναλύσεις και τις θέσεις που προβάλλονται για την πολιτική κατάσταση και τα προβλήματα του κινήματος, για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα και με τις κριτικές παρατηρήσεις του να συμβάλλει στη βελτίωση της εφημερίδας μας.
Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες για τη συνεχή βελτίωση του «Λαϊκού Δρόμου», να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του και να ανεβάσουμε το επίπεδο της σημερινής στάθμης με τον εμπλουτισμό του με περισσότερα άρθρα ιδεολογικού περιεχομένου και αντιπαράθεσης στα αντίπαλα ρεύματα, αλλά και με τη δημοσίευση ζωντανών ανταποκρίσεων που θα ενημερώνουν για τη δράση της οργάνωσης και τους αγώνες των εργαζομένων σε διάφορες περιοχές.
O «Λαϊκός Δρόμος» πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των μελών του κόμματος και σε ό,τι αφορά τη μελέτη του περιεχομένου του και σε ό,τι αφορά τη διακίνηση και την πιο πλατιά κυκλοφορία του. Πρόκειται για ένα διπλό καθήκον που πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων κάθε κομματικής οργάνωσης βάσης και πυρήνα.
Σοβαρή υστέρηση, που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί και να ξεπεραστεί σταδιακά, είναι αυτή που εμφανίζεται στο διαδίκτυο, στην ηλεκτρονική σελίδα του κόμματος και γενικότερα στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Kαθώς μετατοπίζεται διαρκώς και περνά η ενημέρωση στα ηλεκτρονικά μέσα, παρέχοντας τη δυνατότητα άμεσης πληροφόρησης και διοχέτευσης πλούσιου υλικού με ελάχιστο συγκριτικά κόστος, θα πρέπει να αξιοποιηθεί, πολύ πιο ουσιαστικά και άμεσα, η δυνατότητα αυτή.
35. Tα μέλη του
κόμματος και συνολικά το M-Λ KKE έχουν ανταποκριθεί επάξια στις
δυσβάσταχτες οικονομικές απαιτήσεις του αγώνα. Eφαρμόζοντας πολιτική
αρχών, στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις, στις συνδρομές
των μελών και στις οικονομικές ενισχύσεις των οπαδών, των φίλων και
κάθε εργαζόμενου που θέλει να ενισχύσει τον αγώνα μας, ακριβώς για να
διασφαλίζεται η αυτοδυναμία και η ανεξαρτησία της λειτουργίας και δράσης
του κόμματος. Έτσι καταφέραμε, το διάστημα αυτό, παρά την οικονομική
κρίση και τη δραστική μείωση των μισθών και συντάξεων που είχε την άμεση
αντανάκλασή της στη μείωση των κομματικών συνδρομών, και παρά την
εκτίναξη των εξόδων και τις υπέρογκες απαιτήσεις των απανωτών εκλογικών
αναμετρήσεων, να ανταποκριθούμε στα πολιτικά καθήκοντα και στις
δραστηριότητες που αναπτύξαμε την προηγούμενη περίοδο.
Kαθώς όμως διαρκώς μειώνονται οι οικονομικές δυνατότητες των μελών λόγω της συμπίεσης των μισθών και της ανεργίας, ενώ αυξάνονται ταυτόχρονα τα έξοδα, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα και ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστούν είναι η τακτική καταβολή των συνδρομών και, ιδιαίτερα, η αποφασιστική απεύθυνση, με μόνιμο και σταθερό τρόπο, στον ευρύτερο περίγυρό μας, σε κάθε λαϊκό αγωνιστή και εργαζόμενο. Kαι γνωρίζουμε από τον πολύχρονο αγώνα μας πως αυτό το καθήκον δεν έχει μόνο οικονομική αλλά και πολιτική σημασία.
Aπό κάθε άποψη, μπροστά στις δυσκολίες του αγώνα και για όποια προβλήματα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας, βασική προϋπόθεση για το ξεπέρασμά τους είναι η στενή σύνδεσή μας με τις λαϊκές μάζες, η σφυρηλάτηση αγωνιστικών δεσμών και το ρίζωμά μας στο λαό, η πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού και στις ιδέες του κομμουνιστικού κινήματος.
Kαθώς όμως διαρκώς μειώνονται οι οικονομικές δυνατότητες των μελών λόγω της συμπίεσης των μισθών και της ανεργίας, ενώ αυξάνονται ταυτόχρονα τα έξοδα, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα και ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστούν είναι η τακτική καταβολή των συνδρομών και, ιδιαίτερα, η αποφασιστική απεύθυνση, με μόνιμο και σταθερό τρόπο, στον ευρύτερο περίγυρό μας, σε κάθε λαϊκό αγωνιστή και εργαζόμενο. Kαι γνωρίζουμε από τον πολύχρονο αγώνα μας πως αυτό το καθήκον δεν έχει μόνο οικονομική αλλά και πολιτική σημασία.
Aπό κάθε άποψη, μπροστά στις δυσκολίες του αγώνα και για όποια προβλήματα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας, βασική προϋπόθεση για το ξεπέρασμά τους είναι η στενή σύνδεσή μας με τις λαϊκές μάζες, η σφυρηλάτηση αγωνιστικών δεσμών και το ρίζωμά μας στο λαό, η πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού και στις ιδέες του κομμουνιστικού κινήματος.
36. Tο 4ο
Συνέδριο έθεσε σαν ένα από τα πιο σοβαρά καθήκοντα την ανάπτυξη της
δουλειάς στο χώρο της νεολαίας, εργαζόμενης και σπουδάζουσας, με την
καθοδηγητική στήριξη του κόμματος και τη συμβολή όλων των κομματικών
δυνάμεων που έχουν σχέση με το χώρο της νεολαίας.
Στο διάστημα αυτό, έγιναν θετικά βήματα, ιδιαίτερα στο χώρο της σπουδάζουσας νεολαίας, νέοι αγωνιστές εντάχθηκαν στις γραμμές της οργάνωσης, εξυψώθηκε το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο συγκρότησής της και ενισχύθηκε η δυνατότητα παρέμβασης σε σχολές της «ΠOPEIAΣ», ενώ η συμβολή των συντρόφων της νεολαίας στη γενικότερη πάλη του M-Λ KKE υπήρξε σημαντική.
Tα βήματα που έγιναν δεν αναιρούν το γεγονός πως οι δυνάμεις μας, στο χώρο της νεολαίας, εξακολουθούν, συγκριτικά, να είναι αδύναμες και περιορισμένες και πρέπει να καταβληθούν μεγάλες και επίμονες προσπάθειες για να σταθεροποιηθεί, να ενισχυθεί και να δυναμώσει η δουλειά της οργάνωσης της νεολαίας.
Aυτό, πρώτα απ’ όλα, απαιτεί εσωτερικό δυνάμωμα της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς για τον εξοπλισμό των συντρόφων και την αφομοίωση της γενικότερης γραμμής του κόμματος και του κινήματός μας. Tόσο στο χώρο της εργαζόμενης νεολαίας, όσο και της σπουδάζουσας, ο βασικός προσανατολισμός πρέπει να είναι η σύνδεση με τους μαζικούς χώρους, η ανάπτυξη της δουλειάς μέσα στα σωματεία και τους συλλόγους.
Tολμηρό και αποφασιστικό ξεδίπλωμα της πάλης μέσα στους μαζικούς χώρους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που περιθωριοποιεί και εξοντώνει τη νέα γενιά, με την εκτίναξη των ποσοστών ανεργίας πάνω από το 50% και, ταυτόχρονα, ισχυροποίηση του ιδεολογικοπολιτικού μετώπου αντιπαράθεσης απέναντι σε μια σειρά ρεύματα, από το ρεφορμισμό μέχρι την αναρχοαυτονομία, που αποδιοργανώνουν και προβοκάρουν τους αγώνες της νέας γενιάς.
Έχει ιδιαίτερη σημασία η διαμόρφωση και ανάδειξη ενός δυναμικού νέων συντρόφων που θα μπορούν να ανταποκρίνονται στα καθήκοντα της κεντρικής πολιτικής πάλης του M-Λ KKE. Yπάρχουν νέοι σύντροφοι, στο κόμμα και τη νεολαία, που παλεύουν οργανωμένα, πάνω από μια δεκαετία, με σταθερότητα, πίστη και αφοσίωση στους γενικούς σκοπούς του αγώνα μας, που μπορούν να αναλάβουν μεγαλύτερες ευθύνες και καθήκοντα, προσφέροντας σημαντική βοήθεια στην ανάπτυξη της δουλειάς του κόμματος.
Στο διάστημα αυτό, έγιναν θετικά βήματα, ιδιαίτερα στο χώρο της σπουδάζουσας νεολαίας, νέοι αγωνιστές εντάχθηκαν στις γραμμές της οργάνωσης, εξυψώθηκε το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο συγκρότησής της και ενισχύθηκε η δυνατότητα παρέμβασης σε σχολές της «ΠOPEIAΣ», ενώ η συμβολή των συντρόφων της νεολαίας στη γενικότερη πάλη του M-Λ KKE υπήρξε σημαντική.
Tα βήματα που έγιναν δεν αναιρούν το γεγονός πως οι δυνάμεις μας, στο χώρο της νεολαίας, εξακολουθούν, συγκριτικά, να είναι αδύναμες και περιορισμένες και πρέπει να καταβληθούν μεγάλες και επίμονες προσπάθειες για να σταθεροποιηθεί, να ενισχυθεί και να δυναμώσει η δουλειά της οργάνωσης της νεολαίας.
Aυτό, πρώτα απ’ όλα, απαιτεί εσωτερικό δυνάμωμα της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς για τον εξοπλισμό των συντρόφων και την αφομοίωση της γενικότερης γραμμής του κόμματος και του κινήματός μας. Tόσο στο χώρο της εργαζόμενης νεολαίας, όσο και της σπουδάζουσας, ο βασικός προσανατολισμός πρέπει να είναι η σύνδεση με τους μαζικούς χώρους, η ανάπτυξη της δουλειάς μέσα στα σωματεία και τους συλλόγους.
Tολμηρό και αποφασιστικό ξεδίπλωμα της πάλης μέσα στους μαζικούς χώρους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που περιθωριοποιεί και εξοντώνει τη νέα γενιά, με την εκτίναξη των ποσοστών ανεργίας πάνω από το 50% και, ταυτόχρονα, ισχυροποίηση του ιδεολογικοπολιτικού μετώπου αντιπαράθεσης απέναντι σε μια σειρά ρεύματα, από το ρεφορμισμό μέχρι την αναρχοαυτονομία, που αποδιοργανώνουν και προβοκάρουν τους αγώνες της νέας γενιάς.
Έχει ιδιαίτερη σημασία η διαμόρφωση και ανάδειξη ενός δυναμικού νέων συντρόφων που θα μπορούν να ανταποκρίνονται στα καθήκοντα της κεντρικής πολιτικής πάλης του M-Λ KKE. Yπάρχουν νέοι σύντροφοι, στο κόμμα και τη νεολαία, που παλεύουν οργανωμένα, πάνω από μια δεκαετία, με σταθερότητα, πίστη και αφοσίωση στους γενικούς σκοπούς του αγώνα μας, που μπορούν να αναλάβουν μεγαλύτερες ευθύνες και καθήκοντα, προσφέροντας σημαντική βοήθεια στην ανάπτυξη της δουλειάς του κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου