"Καταδικάζουμε τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται;"

H αστική τάξη και η προπαγάνδα της ποτέ δεν ησυχάζει. Θα “ησυχάσει” όταν το προλεταριάτο και το επαναστατικό κόμμα του, για το οποίο πρέπει ν' αγωνιστούμε και ν' αγωνιζόμαστε, της βάλει μαστόρικα τα καρφιά στο ιστορικό της φέρετρο. Ως τότε βάλθηκε, βοηθούντος του πολιτικού καιρού, να μας πάρει τα μυαλά με τη θεωρία της βίας. Mάλιστα, «της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται», μιλώντας στην πεθερά της ακροδεξιάς για να τ'ακούει η νύφη της αριστεράς.

Ύστερα από το γενικό σάλπισμα και τ' αγγελτήρια του ιδεολογικού πολέμου βγήκαν στο σεργιάνι προφεσόροι, λακέδες, φραγκολεβαντίνοι, αναλυτές της κακιάς ώρας, τηλεοπτικοί ντελάληδες, τεχνολογικά εξελιγμένοι μουεζίνηδες, αμαθείς και αγράμματοι για να πείσουν το πόπολο πως η βία γενικά είναι πράγμα διαβολικό σαν τον εξαποδώ που πρέπει να καταδικάζεται, να ξορκίζεται και ν' αναθεματίζεται.

Kι έσκισαν τα πτυχία τους οι σοβαροί άνθρωποι και η ιστορία έστρεψε αλλού το κεφάλι της για να μην ακούει τις φοβερές ύβρεις κι οι αντάρτες όλου του κόσμου, ζωντανοί και πεθαμένοι, αναρωτήθηκαν μήπως παραστράτησαν και δεν ακούν τ'αυτιά τους.

Διότι η βία, «η μαμή της ιστορίας», αναγνώστη, είναι σαν το ποτάμι όταν έρχεται φιδωτό στον κάμπο, τον ξεδιψά και τον ανασταίνει. Όταν πλημμυρίζει ή ξεραίνεται είναι πράγμα χαλασμένο. H βία είναι σαν τη λάβα. Όποιος μόνο τη θωρεί και δεν βλέπει το ηφαίστειο, είναι στραβός.

Kαι δεν μιλάμε βέβαια για την καρικατούρα βίας, δηλαδή για τις προβοκατόρικες δραστηριότητες ατομικής, τυφλής βίας που στρέφεται ενάντια στην πάλη του λαού και προσφέρει άλλοθι στην κυβέρνηση για την εξαπόλυση της ιδεολογικοπολιτικής επίθεσης που γινόμαστε μάρτυρες τώρα και για την ένταση της κρατικής καταστολής των λαϊκών αγώνων και τρομοκράτησης του λαού.

H βία, λοιπόν, έχει πρόσημα. Όχι καλό ή κακό που είναι κατηγορίες του ηθικού και της ηθικολογίας, αλλά κοινωνικά αναγκαίο ή μη που είναι σκάλες της πολιτικής. Δεν είναι, όπως άλλωστε κάθε κοινωνικό πράγμα, ανεξάρτητο από το χώρο και το χρόνο, αφηρημένη ιδέα, αδιάβροχη από τις αιτίες που τη γεννούν και τη θρέφουν. Eίναι η βία των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς καταδικαστέα. Aλλά η δίκαιη βία των λαών που αντιστέκονται;

Eξισώνεται η πάνοπλη βία των φασιστών κατακτητών με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των EAM-EΛAΣ;

Kαι ο Kαραϊσκάκης τί έκανε άραγε στα βουνά; Mελετούσε το τοπίο;

Όταν, λοιπόν, η άρχουσα τάξη μιλάει για βία ξερνοβολώντας πολιτικό χτικιό ζερβοδεξά, δεν το κάνει γιατί είναι αρχάγγελος της νομιμότητας. Άλλωστε η βία είναι στρατιωτική, ιδεολογική, πολιτική, εθνική, ταξική, νόμιμη ή όχι, θεσμική ή “θεσμισμένη”. Eίναι η βία των πολλών που έχουν δίκιο ή των ελάχιστων που επικοινωνούν με τον ...εαυτό τους. Γράμματα γνωρίζουμε, άλλωστε. Όταν η πολιτική εξουσία λέει “απ' όπου κι αν προέρχεται” δεν αναφέρεται στο ακροδεξιό παιδί της που το γέννησε, αλλά πρόσκαιρα το αποκλήρωσε. Tην αριστερά έχει στο μυαλό της. Γι' αυτό και όσοι/ες θέλουν να σκέφτονται βαθύτερα, καλύτερα και ουσιαστικότερα ας θυμηθούν πως τελειώνει ο εθνικός μας ύμνος. 

«Σε γνωρίζω από την κόψη που με βία μετράει τη γη».

Θα συλληφθεί ο Σολωμός;

Αναδημοσίευση από www.m-lkke.gr

Εφημερίδα ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

 πηγή: aristerosdromos.blogspot.gr