Όχι στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

Ανακοίνωση της Φοιτητικής Πορείας Ιωαννίνων

Η ιστορία με τα πετρέλαια στην Ήπειρο ξεκινάει από πολύ παλιά, από το 1919 όπου αναφέρονται για πρώτη φορά σε κοιτάσματα στην περιοχή. Το 1960 προχωράει η 1η ερευνητική γεώτρηση στη Λάβδανη. Το 2001 η εταιρεία Enterprise πραγματοποιεί την γεώτρηση Δήμητρα 1 στο Καλπάκι, η οποία και διακόπτεται λόγω διαρροών και μη διαχειρίσεων υψηλών πιέσεων. Το 2014 οι συζητήσεις για υδρογονάνθρακες ξαναφουντώνουν για να φτάσουμε το 2017 όταν και υπογράφεται απ’ την κυβέρνηση και τον Υπουργό περιβάλλοντος Γ. Σταθάκη η παραχώρηση 4.187 τετραγωνικών χιλιομέτρων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων σ’ όλη την Ήπειρο στην πολυεθνική Repsol.Για το στάδιο της έρευνας:

Μόνο και μόνο το στάδιο της έρευνας σημαίνει καταστροφή καθώς μιλάμε για 11.500 γεωτρήσεις που θα χρειαστούν για την πραγματοποίηση τους τουλάχιστον 92.000 κιλά εκρηκτικών που σημαίνει απελευθέρωση πολλών τόνων επικίνδυνων αερίων. Μιλάμε για αποψίλωση 400 στρεμμάτων παρθένας δασικής έκτασης ακόμα και καταπάτηση περιοχών Natura , για την διάνοιξη δρόμων, για τα 220 ελικοδρόμια κλπ .Η όχληση της άγριας ζωής στη φάση των γεωφυσικών ερευνών, αλλά πολύ περισσότερο στη συνέχεια, η ατμοσφαιρική και εδαφική ρύπανση, ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλης έκτασης στις παραγωγικές γεωτρήσεις κυρίως, σε συσχετισμό με τη σεισμικότητα της περιοχής καθώς και η ρύπανση των υδάτινων οικοσυστημάτων στις γεωτρήσεις και κατά μήκος των αγωγών και η επιβάρυνση του λιμένα εξαγωγής, με εγκαταστάσεις αποθήκευσης, επεξεργασίας και φόρτωσης, είναι θέματα που καθιστούν τη διαδικασία εξαιρετικά επικίνδυνη.

Την ίδια στιγμή η Respol απολαμβάνει ειδικό καθεστώς με την αιτιολογία ότι πρόκειται για επένδυση εθνικού συμφέροντος. Ο νόμος περί υδρογονανθράκων (2289/95) που ψήφισαν όλα τα κόμματα εξουσίας δίνει το δικαίωμα στις εταιρίες της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης εκτάσεων (που σημαίνει ότι σου παίρνουν το χωράφι έτσι απλά χωρίς να σε ρωτήσουν και πολύ) για την ικανοποίηση των αναγκών τους.

Όταν σου τάζουν Λαγούς με… πετροδόλαρα:

Μεγάλο είναι το αφήγημα που έχουν πάρει σκοινί – κορδόνι κυβέρνηση, τοπικοί άρχοντες και αναπαράγει μερίδα των ΜΜΕ για τις “πολλές θέσεις εργασίας” και για την ανάπτυξη του “πιο φτωχού άκρου της Ελλάδας”. Αρχικά αν είναι τόσο μεγάλο το κοινωνικό όφελος γιατί δεν διοργάνωσαν ούτε μισή ενημερωτική εκδήλωση πριν βγει στο φως αυτό που γίνεται με την εμφάνιση της εταιρείας στα χωριά; Αυτό έγινε μόνο αφού πιέστηκαν απ’ τις αντιδράσεις του κόσμου και τότε έφεραν στρατιά κυβερνητικών στελεχών και “αντικειμενικών” επιστημόνων με ενημερωτικές ημερίδες ως άλλοι εκπρόσωποι τύπου τις εταιρείας. Λοιπόν, όσα λέγονται για τις θέσεις εργασίας είναι ψέματα, διότι εννοούν κάποιους εκατοντάδες εργάτες που θα δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες με τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος να είναι κάτι παραπάνω από φυσικό επακόλουθο για ένα κομμάτι ψωμί, την ίδια στιγμή που ο καρκίνος θα θερίζει. Το υπόλοιπο υψηλά αμειβόμενο προσωπικό θα είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες από το εξωτερικό. Την ίδια στιγμή δεν μιλάνε για τις πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας που θα χαθούν αφού καίριο θα είναι το πλήγμα στις υφιστάμενες δραστηριότητες πρωτογενούς παραγωγής (γεωργία, κτηνοτροφία, αμπελουργία, μελισσοκομία, ιχθυοκαλλιέργειες κλπ) καθώς και για τον τουριστικό χαρακτήρα της (με τα ιδιαίτερα φημισμένα οικολογικά του χαρακτηριστικά). Ένας άλλος μύθος είναι για το ότι θα απολαμβάνουμε χαμηλότερες τιμές βενζίνης, πετρελαίου, φυσικού αερίου κλπ. Μπορούμε να δούμε τι γίνεται στην Καβάλα που οι τιμές είναι ακριβώς οι ίδιες με οποιοδήποτε άλλο μέρος της χώρας ενώ εξάγουν εδώ και 30 χρόνια από την περιοχή του Πρίνου. Πρέπει να ‘χουμε κατά νου ότι αυτοί οι μύθοι που πλασάρονται στόχο έχουν να διασπάσουν την τοπική κοινωνία όπως έκανε και η Σκανδιναβική εταιρεία εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Κεντρική Πολιτική το ξεπούλημα του υπόγειου πλούτου της χώρας:

Πρέπει να ‘χουμε καλά στο νου μας ότι Repsol δεν έπεσε απ’ τον ουρανό αλλά η εκποίηση του υπόγειου πλούτου της χώρας στις πολυεθνικές της ενέργειας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε συνέχεια της πολιτικής και προηγούμενων κυβερνήσεων και σε εφαρμογή μνημονικών επιταγών που εντάσσεται στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας, κανένα όφελος δεν θα ‘χει για τους εργαζόμενους και όλο το λαό. Αντίθετα έρχεται να αυξήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, που όπως δείχνει η εμπειρία αφήνουν πίσω τους «Κρανίου Τόπο» αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Μια ματιά αρκεί να ρίξουμε στην περιφέρεια Μπαζιλικάτα στη γειτονική Ιταλία που αυτό που άφησαν οι εξορύξεις πίσω τους είναι λεηλασία και οικολογική καταστροφή από τοξικά αέρια, μόλυνση των νερών και αποψίλωση δασικών εκτάσεων. Την ίδια στιγμή παραδοσιακές δραστηριότητες όπως κτηνοτροφία, γεωργία, αλιεία χάθηκαν σταδιακά ενώ η ανεργία και η φτώχεια αυξήθηκε και τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών περιορίστηκαν σημαντικά. Παρόμοια η εικόνα σε περιοχές όπως η Νιγηρία και η Οκλαχόμα. Αυτά σε όποιες περιοχές δεν μετατρέπονται σε εμπόλεμες ζώνες.

Οι πηγές και οι δρόμοι των πηγών ενέργειας είναι ενταγμένοι στον ευρύτερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό ισχυρών οικονομικών κέντρων, για τον έλεγχο των πηγών και των αγωγών μεταφοράς ενέργειας με προεξέχοντα τον ρόλο του Αμερικάνικού ιμπεριαλισμού που θέλει να ανακόψει την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης από την Ρωσία. Αυτό ενισχύεται από την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον αλλά και όντας οι ΗΠΑ τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ 2018 δίνοντας τα πάντα στους Αμερικάνους ευελπιστώντας σε μια πιο αναβαθμισμένη παρουσία της Ελλάδας στην περιοχή. Απ’ την άλλη η Ρωσία στο ενεργειακό παιχνίδι αναβαθμίζει τις συμμαχίες της με Ιράν, Συρία, Τουρκία.

Μπορεί να μην έχουμε έτοιμη την απάντηση στο ενεργειακό πρόβλημα, ούτε λέμε ότι η υπόθεση αυτή είναι εύκολη και απλή – κάτι που οφείλουμε να διερευνήσουμε. Γνωρίζουμε όμως ότι η έρευνα και η εξόρυξη στο υπάρχον πλαίσιο έχει να υποσχεθεί μόνο μαύρες μέρες για το μέλλον μας. Ξέρουμε ότι ο πλούτος της Ηπείρου είναι Πράσινος και όχι μαύρος. Ο λαός της Ηπείρου οφείλει και μπορεί να ανακόψει αυτή την επέλαση των πολυεθνικών. Ήδη έχουν δημιουργηθεί επιτροπές εναντία στην έρευνα και στην εξόρυξη στα χωριά και στις πόλεις της Ηπείρου που προχωρούν σε συνεχείς ενημερώσεις των τοπικών κοινωνιών. Χρειάζεται όμως η μέγιστη δυνατή συστράτευση σ’ αυτόν τον δύσκολο αγώνα και με ενεργή την εμπλοκή και των νέων οι οποίοι πρώτα και κύρια θα υποστούμε τις συνέπειες αυτών των ενεργειών.

Φοιτητική Πορεία Ιωαννίνων