Μεταμφίεση για τη διαιώνιση του μνημονιακού καθεστώτος κατάργησης και αποδυνάμωσης των ΣΣΕ

 

Με την ψήφιση του Νόμου Κεραμέως και των αντεργατικών διατάξεων περί διεύρυνσης του ωραρίου εργασίας, πέρασε (στα ψιλά) και μια διάταξη που αφορούσε στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Η συγκεκριμένη διάταξη υιοθετούσε την ευρωπαϊκή οδηγία 2022/2041 για την κάλυψη του 80% των εργαζομένων από ΣΣΕ, αναφέροντας δυνητικά «σχέδια δράσης» που σε βάθος χρόνου θα έφερναν θεσμική προστασία σχεδόν στο σύνολο των εργαζομένων.

Ωστόσο, η ίδια η ΕΕ αναφέρει ρητά ότι «καμία διάταξη της Οδηγίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλλει υποχρέωση (…) σε κανένα κράτος-μέλος να καταστήσει συνολικά εφαρμόσιμη κάθε Συλλογική Σύμβαση».

Την ώρα, όμως, που η ΕΕ εμφανίζεται σαν να θέτει υψηλό στόχο για τις ΣΣΕ, η Ελλάδα μετράει μόνο χαμένες ΣΣΕ και αυξανόμενες ατομικές ΣΣΕ. Συγκεκριμένα, το ποσοστό των εργαζόμενων που καλύπτονται από ΣΣΕ υπολογίζεται σήμερα στο πενιχρότατο 24% (η τελευταία σε ποσοστό κάλυψης στην Ευρώπη), ενώ το 2010 καλυπτόταν σχεδόν το 100%, καθώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως και οι προκάτοχοί τους, παραδοσιακά ενισχύουν την εργοδοσία έναντι των εργαζομένων. Συνεχίζουν να καθορίζουν με κυβερνητική απόφαση το ύψος του κατώτατου μισθού, αφαιρώντας με νόμο από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης με τους εργοδότες του κατώτατου μισθού, μέσω Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, και επιβάλλοντας έναν κατώτατο μισθό με βάση τα μεγέθη παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας – όπου ανταγωνιστικότητα βλέπε κερδοφορία επιχειρήσεων!

Παράλληλα, κάθε προσπάθεια υπογραφής ή και επέκτασης των Συλλογικών Συμβάσεων συναντά απανωτά εμπόδια και καθυστερήσεις: η κυβέρνηση έχει ήδη νομοθετήσει υπέρ της απαγόρευσης της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία (έτσι οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες πρέπει από κοινού να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν για να προσφύγουν στον ΟΜΕΔ), ενώ κάθε επέκταση κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων απαιτεί υψηλό ποσοστό συμμετοχής εργοδοτικών επιχειρήσεων και περνάει από τον «κόφτη» των επιπτώσεων που θα έχει αυτή στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων!

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και συντηρείται με κάθε μέσο (νόμους, διατάξεις, δημαγωγία και προπαγάνδα) η κατάσταση περιορισμού και αφαίρεσης ουσιαστικά του δικαιώματος των εργαζομένων για ΣΣΕ, εμφανίστηκε στις 26.11 με πηχυαίους τίτλους η είδηση της «Επαναφοράς των ΣΣΕ»! Έγινε γνωστό ότι μετά από 7 μήνες διαβουλεύσεων, οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ και ΣΒΕ) μαζί με την Υπουργό Εργασίας και τον «εξουσιοδοτημένο» πρόεδρο της ΓΣΕΕ κατέληξαν σε μια «ιστορική συμφωνία για την αγορά εργασίας» για την οποία έχει ξεκινήσει μια κυβερνητική προπαγάνδα παραπλάνησης ότι δήθεν με αυτήν την συμφωνία «αρχίζει μια νέα εποχή» για τις ΣΣΕ που αφήνει πίσω το καθεστώς των μνημονίων που τις διέλυσε .

Αισχρό ρόλο στο να εμφανισθεί ότι η συμφωνία επήλθε με τη συναίνεση, τάχα, των εργαζομένων έπαιξε η η ηγεσία της ΓΣΕΕ και ειδικά ο πρόεδρός της και επικεφαλής της παράταξης του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παναγόπουλος. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμονή της ανακοίνωσης της «συμφωνίας» από την κυβέρνηση η παράταξη «ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ» στην οποία ηγείται ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Ν. Φωτόπουλος με ανακοίνωσή της καλούσε τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ «να μην υπογράψει καμία συμφωνία με τους εργοδοτικούς φορείς για το θέμα της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων πριν συνεδριάσει το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο», επισημαίνοντας ότι «τα βασικά εμπόδια στην επεκτασιμότητα των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων παραμένουν», όπως και «η κλοπή του δικαιώματος της ΓΣΕΕ να υπογράφει με τους εργοδοτικούς φορείς την ΕΓΣΕΕ». Αποκάλυπτε πως ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ «έκανε μια ενημέρωση για το περιεχόμενο της διαβούλευσης που διεξαγόταν το προηγούμενο διάστημα σχετικά με το θέμα των ΣΣΕ και ζήτησε από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ εξουσιοδότηση να πάει να υπογράψει το τελικό κείμενο της διαβούλευσης με τους εργοδοτικούς φορείς το οποίο και θα αποτελέσει τη βάση τις αμέσως επόμενες μέρες για την νομοθέτηση από τη μεριά της κυβέρνησης», χωρίς «να προηγηθεί συνεδρίαση του Δ.Σ της ΓΣΕΕ» για ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Ωστόσο, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προχώρησε και έκανε τη «δουλειά» που ήθελαν η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ βάζοντας την υπογραφή του και ποζάροντας δίπλα στην Κεραμέως κατά την ανακοίνωση της «συμφωνίας κυβέρνησης και εθνικών κοινωνικών εταίρων» για τις ΣΣΕ.

Η συμφωνία που ανακοινώθηκε αποτελεί μια κανονική απάτη «επαναφοράς των ΣΣΕ» καθώς αφήνει άθικτο το βαρύ μνημονιακό νομοθετικό οπλοστάσιο που τις καταργεί ή εμποδίζει την υπογραφή τους και την επέκτασή τους: Πάνω απ’ όλα διατηρεί απείραχτο τον νόμο κατάργησης της διαπραγμάτευσης της πιο σημαντικής ΣΣΕ, της ΕΓΣΣΕ, από την οποία εξαρτάται ο μισθός ενός πολύ μεγάλου τμήματος της εργατικής τάξης που γίνεται όλο και μεγαλύτερο με τη συμπίεση των μισθών προς τα κάτω. Δεν αλλάζει καθόλου τη μνημονιακή διάταξη που απαγορεύει την επεκτασιμότητα αν αυτή έχει επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και κρατά ψηλό το ποσοστό για την επεκτασιμότητα των ΣΣΕ. Διατηρεί το εμπόδιο μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία για ΣΣΕ, κ.ά.

Στην πραγματικότητα η συμφωνία που ανακοινώθηκε προσφέρει μια μεταμφίεση για τη διαιώνιση του μνημονιακού καθεστώτος κατάργησης και αποδυνάμωσης των ΣΣΕ.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος