35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ: Βασικά συμπεράσματα

Από τις 2 Μάη 1926, όταν ιδρύθηκε η Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδας (ΣΔΥΕ), έχει περάσει περίπου ένας αιώνας. Οι ΔΥ και οι Οργανώσεις βρίσκονται σε δεινή θέση. Το 1945 με το άρθρο 1 της “Συμφωνίας της Βάρκιζας” τυπικά αποκα­θίστανται οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, αλλά το μοναρχοφασιστικό κράτος (Σεπτέμβριος 1947) σταματάει τη λειτουργία της ΣΔΥΕ.

Μόλις το 1950 η ΑΔΕΔΥ (πλέον) συγκαλεί το 5ο τακτικό Συνέδριό της που εκκρεμεί από το 1931.

Έκτοτε τροποποιείται το καταστατικό της ΑΔΕΔΥ (1950, 57, 60, 65, 71, 80, 89). Στο 30ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ (1998) παίρνουν μέρος 51 ομοσπονδίες ΔΥ με σύνολο πρωτοβάθμιων σωματείων 1258.

Στο 31ο Συνέδριο (Νοέμβριος 2001) παίρνουν μέρος 49 ομοσπονδίες , ψήφισαν 265.000 ΔΥ, στο 32ο Συνέδριο 45 ομοσπονδίες με ψηφίσαντες 290.000 ΔΥ, ενώ στο τελευταίο 35ο έχουμε 35 ομοσπονδίες με μεγαλύτερες της ΔΟΕ (159 σύνεδροι), της ΟΛΜΕ (117 σύνεδροι), ΠΟΕΔΗΝ (103 σύνεδροι) και ΠΟΕ – ΟΤΑ (108 σύνεδροι).

Οι αλλαγές που γίνονται στη δομή του αστικού κράτους (συγχωνεύσεις – απολύσεις) επηρεάζουν και τη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος.

Για την ιστορία σημειώνουμε το τέλος της ιδρυτικής διακήρυξης της ΣΔΥΕ (1926):

“Ας εργαστώμεν όλοι κάτω από το σύνθημα. Πάντες οι υπάλ­ληλοι εις τας Οργανώσεις. Πάσαι αι Οργανώσεις εις την Συνομοσπονδίαν”.

Η συγκυρία

Το 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ έγινε ακριβώς στο χρονικό μάτι του αντιλαϊκού κυκλώνα. Τρία χρόνια μετά το μνημόνιο, με απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, συγχωνεύσεις υπηρεσιών, λιγότερο κράτος που σημαίνει υποβάθμιση υπηρεσιών και έξωση υπαλλήλων, χτύπημα σε υγεία, πρόνοια, παιδεία. Αντί όμως οι “συνδικαλιστικοί ελέφαντες” στην ΑΔΕΔΥ να οργανώσουν την άμυνα των χαμηλόμισθων – χαμηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων προτίμησαν το συμφιλιωτισμό και την υποταγή. Πολλοί θεωρούν ότι οι 27 απεργίες της ΑΔΕΔΥ , πέντε από τις οποίες ήσαν γενικές (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ) αποτελούν μία αγωνιστική απάντηση. Πρόκειται για σφάλμα ολκής. Η απεργία δεν “εξαγγέλλεται και ο κόσμος δηλώνει συμμετοχή”. Είναι ταξική μάχη. Αρχίζει από τις περιοδείες, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, τη συσπείρωση στη βάση, το τράβηγμα εργαζομένων στην απεργία και τη διαδήλωση. Η ντόπια εκδοχή του ρεφορμισμού που σκούριασε τις συνειδήσεις βλέπει την απεργία σαν ημερολόγιο. Έχουμε στο νου μας συνδικάτα στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες αστορεφορμιστικού τύπου που κάνουν “άλλες” απεργίες με άλλη κουλτούρα.

Στο 35ο Συνέδριο το μεγάλο ερωτηματικό ήταν η αιμορραγία της ΠΑΣΚ που συρρικνώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, σφαδάζει σαν καμακωμένο ψάρι κι αγωνίζεται ν αποφύγει τον αφανισμό.

Ήδη έφτασε από τους 376 συνέδρους (2010) τους 174 (2013) κι έπεται συνέχεια.

Η κυοφορία του 2013 είχε τ' όνομα Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή (ΟΤΑ – Μπαλασόπουλος) και η νέα διάσπαση έδωσε στη Δ.Α. 63 συνέδρους με 8 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο.

Ονομάσαμε τη Δ.Α – Μπαλασόπουλος “οικονομίστικη και κλαδική κίνηση” με μετέωρο βήμα. Όσο η Δ.Α. δεν κινείται σε πολιτική αναζήτηση, θα ψαρεύεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα καταγγέλλεται από το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, το οποίο αποχώρησε από το συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ (2012) και τώρα μηχανεύεται αγωνιστική επαναφορά με δικαστικές οδούς, δικηγόρους και δικολάβους. Η παρουσία της εκπροσώπησης του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ/ΔΑΣ ήταν στα όρια του αξιοθρήνητου. Δεν μπόρεσε ούτε μία στιγμή να εξηγήσει και ν' αναλύσει την πολιτική του γραμμή για τη λαϊκή εξουσία – οικονομία και το νεόκοπο αντικαπιταλισμό. Όταν προκλήθηκε από τον εκπρόσωπο της ΕΡΓΑΣ – Εκπαιδευτικός Όμιλος να απαντήσει για το σβήσιμο oποιασδήποτε αντιιμπεριαλιστικής αναφοράς η απάντηση, υπεκφυγή και ρηχότητα ήταν πως “αυτά θα τα λύσει το κίνημα”.

ΕΡΓΑΣ – Εκπαιδευτικός Όμιλος και οι Παρεμβάσεις στην ΑΔΕΔΥ
Ως γνωστό οι συνδικαλιστές της ΕΡΓΑΣ – Εκπαιδευτικός Όμιλος και η Ταξική Πορεία - Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών εμφανίστηκαν από κοινού στις εκλογές στο νέο Γενικό Συμβούλιο. Το κοινό εκλογικό – πολιτικό “κατέβασμα” ήταν η κατάληξη μιας πορείας της οποίας σταθμοί ήσαν οι παρακάτω:
Τρίτη 25 Νοέμβρη : Στη συγκέντρωση των Παρεμβάσεων Δημοσίου οι σύντροφοι της ΕΡΓΑΣ – Εκπαιδευτικός Όμιλος μπροστά σ' ένα απαράδεκτο πολιτικό κείμενο που θύμιζε ΝΑΡ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέτουν ολοκληρωμένα και απαιτητικά τα παρακάτω ζητήματα :

- Η διακήρυξη δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει ένα φλύαρο βερμπαλιστικό (8 σελίδες) τόνο αλλά είναι κείμενο αποκάλυψης, συσπείρωσης και πάλης.
- Να διακρίνεται ο ρόλος του ιμπεριαλισμού

- Να τροποποιηθούν τα γνωστά περιπτώσεων των κυβερνήσεων και να αντικατασταθούν από την ταξική πάλη για την απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων, τον παλλαϊκό αγώνα, τη σύγκρουση με κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΔΝΤ.

- Να υπερασπίζεται η συλλογική οργάνωση των εργαζομένων (συνδικάτα) χωρίς να “χαριζόμαστε” στις αστορεφορμιστικές δυνάμεις.

- Να αναδειχθεί ο υπονομευτικός ρόλος των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ.

- Να απαλειφθούν τα περί χρέους και τ' “ασόβαρα” περί διαγραφής των ... πιστωτικών καρτών.

Με δύο λόγια υποστηρίζουμε ότι το φλύαρο μανιφέστο των υπευθύνων των Παρεμβάσεων περιέγραφε ένα μεταβατικό πρόγραμμα, θύμιζε Tσάβες και οδηγούσε αγωνιστικά το κίνημα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπρόσθετα οι αποφάσεις δεν μπορούσαν να παρθούν “κατά πλειοψηφία” όπως υποστήριζε η ομάδα διεύθυνσης (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ανέχονταν παθητικά η πλειονότητα των συνέδρων μ' έναν κεντριστικό και συμφιλιωτικό τρόπο.

Όμως στην τεκμηριωμένη μας κριτική η ομάδα διαχείρισης απάντησε με τελεσίγραφα, με ιταμό τρόπο εξαντλώντας τα επιχειρήματά της στη δημοκρατία του διαδικτύου “τα στείλαμε ηλεκτρονικά”

Τετάρτη 27 Νοέμβρη : Αφού ολοκληρώσαμε σε νέα σύσκεψη τις παρατηρήσεις μας, προσθέτοντας στον αρνητικό κατάλογο τις απαιτήσεις του ΝΑΡ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ για λεόντειο συμφωνία στις έδρες και τις κατανομές, επανήλθαμε με διατύπωση αγωνιστικών αξόνων για την ΑΔΕΔΥ. Κατανοήσαμε ότι οι συνδικαλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ, ΣΕΚ, ΑΡΑΝ) είχαν συμφωνήσει πως η ταξική και κομμουνιστική πτέρυγα των Παρεμβάσεων έπρεπε να παραδοθεί πλήρως.

Είναι χαρακτηριστικό ότι “ο αγώνας για τη φτώχεια – ανεργία – απολύσεις” έπιανε 1 γραμμή, ενώ οι μετανάστες 7 (επτά) και μάλιστα ήταν λίγες κατά ορισμένους, ενώ το “κοινωνικό μέτωπο αγώνα” των κεντριστών - δασκάλων δεν βρήκε ούτε μία αράδα προβολής .

Η συζήτηση είχε ολοκληρωθεί. Ο κύβος ερρίφθη. Στη σύσκεψη της ΕΡΓΑΣ – Εκπαιδευτικού Ομίλου ομόφωνα αποφασίσαμε ότι έπρεπε να πάμε αλλιώς.

Πέμπτη 28 Νοέμβρη : Η συνάντηση με τους συνέδρους της Ταξικής Πορείας έγινε σε ατμόσφαιρα συντροφικότητας, αμοιβαιότητας και κοινής εκτίμησης πραγμάτων και καταστάσεων.

Αποφασίσαμε το ψηφοδέλτιο, τα κοινά κείμενα, τις παρεμβάσεις μας και ανοίξαμε το κεφάλαιο της επόμενης μέρας.

Εκτιμάμε πως τα όσα γραπτά ή προφορικά καταθέσαμε στο 35ο Συνέδριο αποτελούν σοβαρή παρακαταθήκη αγώνα και στοχασμού.

Στους συναγωνιστές των Παρεμβάσεων και από το βήμα του Συνεδρίου υπογραμμίσαμε το ραντεβού στους αγώνες και ταυτόχρονα επαναλάβαμε ότι όντας γεννήτορες των Παρεμβάσεων στο Δημόσιο (από το 1990) δε θα δεχτούμε “καπέλα” και “τετελεσμένα”. Ας βγάλουν όλοι τα συμπεράσματά τους.

 πηγή: Λαϊκός Δρόμος