Με στόχο τη μετατροπή του Κινήματος Αλλαγής σε ενιαίο φορέα και επίδικο την καλλιέργεια κλίματος συσπείρωσης ενόψει των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, η Φ.Γεννηματά επιχείρησε τις παραμονές του κρίσιμου “έκτακτου”΄ συνεδρίου να ισορροπήσει για άλλη μια φορά ανάμεσα στις ηγεμονικές βλέψεις και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα των πράσινων φέουδων και των επίδοξων παλιών και νέων σωτήρων του μεταμφιεσμένου ΠΑΣΟΚ.
Στα πλαίσια αυτά, ζήτησε “ενότητα και ευθύνη” προς όλες τις κατευθύνσεις, προκαταβάλλοντας σε κάθε περίπτωση τα αντίστοιχα ανταλλάγματα.
Παρά τις πομφόλυγες της αρχηγού του ΚΙΝΑΛ περί “των εκλεγμένων και όχι διορισμένων νέων οργάνων”, καπαρωμένη θέση στη νέα κεντρική πολιτική επιτροπή είχαν ήδη εξασφαλίσει με τις ευλογίες της οι πρώην πρωθυπουργοί, Κ. Σημίτης και Γ. Παπανδρέου, αλλά και ο φέρελπις δελφίνος Ν.Ανδρουλάκης. Γραμματέας παρέμεινε ο Μ. Χριστοδουλάκης και εκπρόσωπος τύπου ο Χρηστίδης, ενώ ο Γ. Καμίνης πήρε τη θέση του στο ευρωψηφοδέλτιο.
Όλο αυτό το αλισβερίσι και η διανομή των προνομιακών πόστων, οι εγγυήσεις και οι διαβεβαιώσεις από και προς την ηγεσία Γεννηματά, σκοπό είχαν να παρουσιάσουν μια απατηλή εικόνα συνοχής και αρμονικής συνύπαρξης των αλληλοϋποβλεπόμενων φατριών, αλλά και μεταξύ του Ε. Βενιζέλου, του Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου.
Έτσι, η διήμερη φιέστα –συνέδριο του ΚΙΝΑΛ κύλησε σε πανηγυρικό κλίμα παρά τις επιμέρους παραφωνίες.
Στο κλίμα αυτό επέδρασε αναμφίβολα και η εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία σκοπό είχε να διεγείρει, (όπως και οι συχνές επικλήσεις του ονόματός του από όλους τους βασικούς συντελεστές της νεκρανάστασης του χρεοκοπημένου πασοκισμού, αλλά και από τον υποψήφιο των Ευρωπαίων σοσιαλιστών για το χρίσμα του προέδρου της Κομισιόν Φ. Τίμμερμανς), τα αντανακλαστικά των πράσινων παραδοσιακών ψηφοφόρων.
Πιο συγκεκριμένα, η αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής χαρακτήρισε για άλλη μια φορά τον Α. Τσίπρα “βαρίδι για την αριστερά και τη χώρα”, δημαγωγώντας πως “δεν υπάρχει κεντροαριστερά χωρίς το ΠΑΣΟΚ”.
Πασχίζοντας να κρατήσει ίσες αποστάσεις “κόντρα στις διχαστικές λογικές, τις άσκοπες πολώσεις και τις σκιαμαχίες των δύο δήθεν μονομάχων”, προέταξε το …δικό της διχαστικό δίλημμα ενόψει εκλογών.
“Ισχυρό ΚΙΝΑΛ ή διχασμός και νέες περιπέτειες. Βροντερό ναι στην ήττα και καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ και βροντερό όχι στη δεξιά παλινόρθωση”.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Κ. Σημίτης ζητώντας “συσπείρωση στην προοδευτική, στη δημιουργική αριστερά… στο Κίνημα Αλλαγής, το φορέα της μεταρρύθμισης… ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εκπροσωπούν το καθένα με το δικό του τρόπο τη συντήρηση και την εμμονή σε αδιέξοδες πολιτικές”.
Από την πλευρά του ο Γ. Παπανδρέου – που αντάλλαξε θερμή χειραψία (και) με τον άσπονδο φίλο του Ε. Βενιζέλο- αφού υπεραμύνθηκε του εθνοσωτήριου έργου του “κόντρα σε θεούς και δαίμονες, ενάντια σε όσους μας πυροβολούσαν από παντού” …ξέχασε τις πρόσφατες αβάντες του για έναν “μη επιφανειακό, προοδευτικό μετεκλογικό διάλογο με τον Τσίπρα”. Ανακάλυψε κατόπιν εορτής “κάποιους καλοθελητές που θέλουν να λένε ότι επιδιώκω συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ”.
Δεν παρέλειψε εξάλλου να καυτηριάσει – όπως και η Φ. Γεννηματά, αλλά και ο Κ. Σημίτης – “τον κ. Παυλόπουλο, αλλά και τους κκ. Καμμένο και Παπαγγελόπουλο…βαπτίζονται μέλη μιας κατ’ όνομα προοδευτικής συμμαχίας”.
Με τη σειρά του ο Βενιζέλος, διαφοροποιούμενος εμφανώς από το αφήγημα της Φ. Γεννηματά επανέλαβε τα γνωστά περί “στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ…είμαστε οι βασικοί αντίπαλοι του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ… η εύκολη απάντηση είναι να επιλέξει ο ελληνικός λαός. Όμως ο λαός θα πρέπει να ξέρει τι ακριβώς θέλουμε”.
Ομονόησε κατά τα λοιπά με τον Γ. Παπανδρέου περί “της στρατηγικής της εθνικής διάσωσης… το βάρος της το σήκωσε από την αρχή χωρίς παλινωδίες και με δυσανάλογο κόστος το ΠΑΣΟΚ.Δε χαρίζουμε σε άλλους την εθνική αυτή προσπάθεια”.
Σχετικά με την παρουσία Τίμμερμανς, που σύμφωνα με τον γραμματέα Χριστοδουλάκη “δίνει πολιτικές απαντήσεις σε όλους όσοι θεωρούν ότι μπορούν να καπηλευτούν το χώρο της κεντροαριστεράς ή της σοσιαλδημοκρατίας… θα απευθύνει ομιλία κλείνοντας ερμητικά τις πόρτες σε όλους όσοι ονειρεύονται γέφυρες και προοδευτικά μέτωπα”, ταιριάζει γάντι η λαϊκή ρήση “κοιλοπονούσε για βουνό και έκανε ποντίκι”.
Πράγματι, ο Τίμμερμανς παραβρέθηκε στις εργασίες του 2ου συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ, όπου συνδύασε το λιβανωτό για “τις δημοκρατικές αξίες” του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ με το ρόλο του γεφυροποιού γιατί “όποιες διαφορές υπάρχουν είναι τίποτα και δεν συγκρίνεται με τις συνέπειες που θα φέρει η επικράτηση της Δεξιάς”.
Παρά το ότι η ηγεσία Γεννηματά ποιούσε τη νήσσα, ο “υψηλός της προσκεκλημένος” είχε φροντίσει να την αδειάσει σε συνέντευξή του την παραμονή του συνεδρίου, όπου τόνισε χαρακτηριστικά “Σέβομαι τη θέση της (σ.σ. της Φ.Γεννηματά)… Αλλά στο πλαίσιο των συνεργασιών με προοδευτικές δυνάμεις, η ενωτική αριστερά , στην οποία ανήκει το κόμμα του κ. Τσίπρα, είναι μια από τις ομάδες με τις οποίες βλέπω δυνατότητες συνεργασίας”.
Τη χαριστική βολή στο ΚΙΝΑΛ έδωσε ο υποψήφιος των Ευρωπαίων σοσιαλιστών την επαύριο της φιέστας Γεννηματά, όταν και συναντήθηκε με τον Τσίπρα.
Η ηγεσία του νέου φορέα, αφού απέτυχε να αποτρέψει την εν λόγω συνάντηση, έκανε την αγουρίδα μέλι, λογοκοπώντας πως “στο εθνικό επίπεδο δεν ισχύει η προσπάθεια για προοδευτικό μέτωπο, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κεντροαριστερά”.
Ταυτόχρονα, το ενωτικό κλίμα τορπίλισε, πριν αλέκτορα φωνήσαι, με την παρέμβασή του ο Ν. Ανδρουλάκης, διαφωνώντας ανοιχτά με την απόφαση του συνεδρίου για τις μετεκλογικές συνεργασίες.
Ο Ανδρουλάκης τόνισε πως “πρέπει να εξαρτάται η μετεκλογική μας συμπεριφορά από το εκλογικό ποσοστό”.
Όσον αφορά το Ποτάμι, ο Σ. Θεοδωράκης στο δεκάρικό του ανήμερα της εθνικής επετείου, είπε μεταξύ άλλων πως “η κρίση της τελευταίας δεκαετίας έχει μέσα της πολλά από τα λάθη του 1821 και λίγους από τους ήρωές του”, συμπεριλαμβάνοντας προφανώς στους τελευταίους κατά κύριο λόγο την αφεντιά του.
Με αφορμή εξάλλου το σκάνδαλο για τα τραπεζικά θαλασσοδάνεια ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ο Θεοδωράκης, παριστάνοντας τον διαπρύσιο κήρυκα της κάθαρσης, ανακοίνωσε δηκτικά τα εξής “Το Ποτάμι χαιρετίζει την απόφαση των τριών κομμάτων να ψηφίσουν από κοινού νέα τροπολογία με την οποία ακυρώνουν την τροπολογία που ψήφισαν το Μάρτη του 2018 και η οποία κατοχύρωνε το ακατάσχετο του 50% των κρατικών τους επιχορηγήσεων. Τροπολογία που θυμίζουμε πως μόνο το Ποταμι είχε τότε καταψηφίσει”. Μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών ο αρχηγός του Ποταμιού προβάλλει ως πλεονέκτημα την πολιτικοοργανωτική αμορφία του “κινήματος του”, καθώς “δε φτιάξαμε έναν αυστηρό κομματικό μηχανισμό που εκτρέφει κομματικά στελέχη για να νιώθει ασφάλεια ο αρχηγός”.
Έθεσε εκλογικό στόχο του λεηλατημένου αναχώματός του το 5% και εκλογή δύο ευρωβουλευτών, δημαγωγώντας πως “στις Βρυξέλλες θα παρθούν πολύ σημαντικές αποφάσεις και η Ελλάδα θα πρέπει να εκπροσωπηθεί από ανθρώπους λογικούς. Το ευρωκοινοβούλιο δεν έχει ανάγκη από ατάκες”.
Άσκησε κριτική και στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ τονίζοντας πως “ήταν στενάχωρο που προέβαλαν αποσπάσματα λόγων του Α. Παπανδρέου, τα οποία και ο ίδιος αργότερα, αλλά και ο Κ . Σημίτης και ο Γ. Παπανδρέου αναθεώρησαν”.
Αναφορικά με τη θέση που ακούστηκε “δε θα επιτρέψουμε ποτέ τη χρήση παραγώγων του ονόματος Μακεδονία, που χειροκροτήθηκε μανιωδώς από όλους”, ο λαλίστατος Θεοδωράκης σχολίασε πως “όταν πανηγυρίζεις και αγκαλιάζεσαι υπό τους ήχους συνθημάτων που έχεις πολεμήσει, νομίζω ότι έχεις ένα μεγάλο πρόβλημα μέσα σου”.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου