Στην ρημαγμένη Αφρική θερίζει ο Έμπολα- Στη Δύση τρομοϋστερία και ρατσιστικό μένος

Ο ιός του έμπολα θερίζει τη Δυτική Αφρική στη φονικότερη επιδημία που έχει εκδηλωθεί μέχρι σήμερα και συνεχίζει να εξαπλώνεται, αφήνοντας στο πέρασμά του χιλιάδες νεκρούς. Ήδη έχουν καταγραφεί επίσημα 9500 κρούσματα και 5000 νεκροί σε Σιέρα Λεόνε, Γουινέα, Λιβερία, Νιγηρία. Αλλά εκεί είναι Αφρική, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία, εκεί πεθαίνουν έτσι και αλλιώς είτε από την πείνα ή από ασθένειες, είτε από περιφερειακούς πολέμους, εκεί η ανθρωπιστική κρίση είναι μόνιμη.

Μόλις όμως εμφανίστηκαν κρούσματα του ιού στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, έστω 4 στις ΗΠΑ, ένα στην Ισπανία, η επιδημία του έμπολα πήρε άλλες διαστάσεις και άρχισε ποικιλοτρόπως να αποτελεί νέα πηγή αξιοποίησης. Αμέσως οι μηχανισμοί καλλιέργειας πανικού και υστερίας μπήκαν
σε εφαρμογή. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν το 80% του πληθυσμού στις ΗΠΑ θεωρεί ότι θα μολυνθεί από τον ιό χωρίς να γνωρίζει καν τους τρόπους μετάδοσης. Οι πολιτείες της Νέας Υόρκης,

του Νιου Τζέρσεϊ και του Ιλινόις επιβάλλουν υποχρεωτική υγειονομική απομόνωση 21 ημερών σε όσους εισέρχονται στις ΗΠΑ από χώρες της Δυτικής Αφρικής, με ή χωρίς συμπτώματα του έμπολα. Εκτός από τους εντατικούς ελέγχους στα αεροδρόμια, εξετάζουν ακόμα και το ενδεχόμενο απαγόρευσης εισόδου επιβατών από τις πληγείσες χώρες. Θύμα των απαγορευτικών μέτρων στις ΗΠΑ έπεσε πρόσφατα η νοσοκόμα Κέισι Χίκοξ, από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, που επιστρέφοντας από τη Σιέρα Λεόνε, απομονώθηκε και τέθηκε σε καραντίνα, κυριολεκτικά πετάχτηκε σε μια σκηνή. Σε δηλώσεις της ανέφερε για τους συναδέλφους της «Τρομοκρατούμαι στην ιδέα ότι, όπως εγώ, θα φθάσουν εδώ και θα αντικρίσουν μία φρενίτιδα έλλειψης οργάνωσης, τον φόβο και, το πλέον τρομακτικό, την καραντίνα» . Γεγονός που ξεμπροστιάζει τη στάση και την υποκρισία των κυβερνήσεων της Δύσης και τις υποτιθέμενες εκκλήσεις για συντονισμένες προσπάθειες και αποστολές με εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό στις χώρες που θερίζει ο έμπολα, όταν τα μέτρα περιορισμού και στιγματισμού αποθαρρύνουν τελικά τέτοιες απόπειρες. Στις ΗΠΑ, ακόμα και μαθήτρια αποκλείστηκε από το σχολείο και τέθηκε σε καραντίνα γιατί είχε επισκεφτεί τη Νιγηρία, παρόλο που η Νιγηρία δεν έχει πλέον κρούσματα του ιού. Ο πανικός μετατρέπεται σε ρατσισμό που υποκινείται από κυρίαρχα διεθνή ΜΜΕ με ατελείωτα αφιερώματα τρομοκράτησης για πιθανό ξέσπασμα επιδημίας σε ΗΠΑ και ΕΕ, βάζοντας στο στόχαστρο το χρώμα του δέρματος που φτάνει ώστε να θεωρηθεί κάποιος μολυσμένος με τον ιό, δηλαδή όλους τους Αφρικανούς και Αφρικανικής καταγωγής και τους μετανάστες σαν φορείς του έμπολα που απειλούν να διαταράξουν την «κανονικότητα» των ανεπτυγμένων κοινωνιών, με αποτέλεσμα περιστατικά ξυλοδαρμών, αποκλεισμού και στιγματισμού λόγω υποψίας του ιού να σημειώνονται σε ΗΠΑ και ΕΕ. Ρατσισμός και κλίμα υστερίας είναι απαραίτητα συστατικά αποπροσανατολισμού και αποβλάκωσης σε κοινωνίες με ελλιπείς γνώσεις και ενημέρωση που τον κάθε μετανάστη τον θεωρούν φορέα.

Στη χώρα μας βέβαια ο εμπαιγμός της κυβέρνησης Σαμαρά ξεπερνάει κάθε όριο. Ορίζει σαν νοσοκομείο αναφοράς στην περίπτωση εμφάνισης κρουσμάτων της νόσου το νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ την ίδια στιγμή που βάζει λουκέτο στο ίδιο νοσοκομείο! Κυβέρνηση και ΚΕΛΠΝΟ διατυμπανίζουν και διαβεβαιώνουν ότι είναι σε ετοιμότητα, γιατί αυξάνουν τους ελέγχους στις πύλες εισόδου της χώρας, απέναντι στους εχθρούς μετανάστες. Χαρακτηριστική και πρωτοφανής είναι η περίπτωση του ποδοσφαιριστή Τζον Καμαρά από τη Σιέρα Λεόνε που αγωνίζεται στην ομάδα της Λαμίας και αποκλείστηκε από τις προπονήσεις γιατί κρίθηκε μολυσμένος με τον ιό έμπολα λόγω καταγωγής, χωρίς να έχει καν επισκεφτεί τη χώρα του! Όλο το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ξεχαρβαλωμένο, η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας- στην ΠΕΔΥ εποχή- ανύπαρκτη, τα νοσοκομεία υπό κατάρρευση, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταργήσει το ΕΣΥ, οι δημόσιες υποδομές που χρυσοπλήρωσε ο λαός ξεπουλιούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Υποστελέχωση και περικοπές ακόμα και σε βασικό υγειονομικό υλικό, τεράστιες ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό. Εδώ δεν μπορούν να παράσχουν πρόληψη και θεραπεία για τη φυματίωση που επανακάμπτει, παρά τις εκκλήσεις των γιατρών για μέτρα προστασίας που να αφορούν όλο τον πληθυσμό. Εδώ οι καρκινοπαθείς δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και απευθύνονται σε ΜΚΟ και κοινωνικά ιατρεία. Εδώ οι ανασφάλιστοι είναι πάνω από 3 εκατομμύρια. Η υγεία έχει καταστεί πλέον ατομική ευθύνη για όποιον μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά, ενώ η παροχή δωρεάν πρόληψης και περίθαλψης - που είναι το κλειδί της δημόσιας υγείας – έχουν εξοστρακιστεί από το νέο υγειονομικό χάρτη. Αυτή είναι πραγματικότητα και καμία κυβερνητική δήλωση και διαβεβαίωση του αέρα δεν μπορεί να τη διαστρεβλώσει. Για αυτό και καταβάλλεται προσπάθεια να στραφούν τα βέλη ενάντια στους μετανάστες και στο χιλιοδοκιμασμένο «αυτοί φταίνε για όλα», ανεργία, λιμούς, καταποντισμούς και όχι το ξεπούλημα της δημόσιας και δωρεάν υγείας.

Στην Ισπανία είναι εξίσου ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση του Λαϊκού κόμματος, για να κρύψει την ανεπάρκεια των μέτρων υγειονομικής προστασίας στα νοσοκομεία, επιρρίπτει τις ευθύνες στη νοσηλεύτρια που μολύνθηκε και την κατηγορεί για προσωπική αμέλεια!

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) η εξάπλωση του ιού έμπολα παραμένει ανεξέλεγκτη και μέχρι το Δεκέμβρη θα προστεθούν 5000-10000 νέα κρούσματα, ενώ ήδη ανακοίνωσε την εσπευσμένη κυκλοφορία εμβολίων κατά του ιού, έστω και πειραματικά, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες κλινικές δοκιμές. Πολυεθνικές μεγαθήρια προετοιμάζονται πυρετωδώς να ρίξουν στην αγορά νέα σκευάσματα για την αντιμετώπιση του ιού. Φυσικά όλη η ήπειρος της Αφρικής μακελεύεται αιώνες από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, από τις πρώην αποικίες της πιο κτηνώδους εκμετάλλευσης και καταπίεσης, μέχρι τον ασφυκτικό έλεγχο των ιμπεριαλιστών που χαράσσουν σύνορα, υποδαυλίζουν τοπικές συρράξεις και πολέμους, εκμεταλλεύονται όλο τον τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο των χωρών αυτών, αφήνοντας ερείπια και εκατομμύρια θύματα. Είναι η τεράστια και ανείπωτη φτώχεια που μαστίζει την Αφρικανική ήπειρο, η έλλειψη τροφής και πόσιμου νερού, τα βασικότερα αγαθά που στερούνται τεράστιοι πληθυσμοί, οι ανύπαρκτες στοιχειώδεις υποδομές υγείας. Λαοί καταδικασμένοι στην πιο ακραία εξαθλίωση, στην πείνα και στις ασθένειες που παλεύουν να τις νικήσουν με πρωτόγονα μέσα. Φτώχεια που διαιωνίζεται και επιβάλλεται, άρρηκτα δεμένη με την κυριαρχία, τα συμφέροντα και τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Πεδίο ελεύθερο για τις φαρμακευτικές εταιρείες και τις κλινικές δοκιμές των σκευασμάτων τους, πεδίο ατελείωτης κερδοφορίας και διαρκούς ανάπτυξης των πάσης φύσεως μονοπωλίων που ερίζουν για τα κέρδη και τις περιοχές ελέγχου τους. Η ανθρωπιστική τους ευαισθησία και το «φιλάνθρωπο» έργο τους αρχίζει και τελειώνει σε ΜΚΟ και σε εθελοντές, σε διεθνείς οργανισμούς που καταγράφουν ένα διαρκές έγκλημα και ενίοτε το προβάλλουν με ολιγόλεπτα σποτάκια γρήγορης κατανάλωσης. Ο ιός του έμπολα χρόνια τώρα εμφανίζεται με σποραδικά, τοπικά κρούσματα στην Αφρική αλλά αυτό δεν αποτελούσε λόγο ούτε για την ανάπτυξη θεραπείας ή εμβολίων, ούτε ανησυχίας. Χώρες πάμφτωχες που περιμένουν από τα ψίχουλα της Δύσης να διατηρήσουν την εξαθλίωση. Που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν φάρμακα και εμβόλια άρα δεν υπήρχε κανένας λόγος για τέτοιες επενδύσεις. Ειδικά από τη στιγμή που δεν εκδηλωνόταν σαν επιδημία που να απειλεί με σοβαρές επιπτώσεις την παγκόσμια οικονομία, δηλαδή τα κέρδη των μονοπωλίων που λυμαίνονται τη Δυτική Αφρική. Για αυτό κινητοποιείται η Παγκόσμια Τράπεζα και ζητά να αντιμετωπιστεί η επιδημία που μέχρι το τέλος του 2015, αν επεκταθεί και σε άλλες χώρες της Αφρικής, το οικονομικό κόστος της μπορεί να ξεπεράσει τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια. Το θέμα δεν αφορά στη δυνατότητα γενικώς να αντιμετωπιστεί μια ασθένεια που εμφανίζεται. Η ανθρώπινη υγεία και η ανθρώπινη ζωή δεν έχουν καμία σημασία παρά μόνο μπροστά στην προοπτική που ανοίγεται για κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων. Ή εξίσου μπροστά στο τεράστιο κόστος μιας επιδημίας, πόσο μάλλον αν ξεσπάσει στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ.

Οι φαρμακευτικοί κολοσσοί κάνουν αγώνα δρόμου για φάρμακα και εμβόλια που τώρα αποτελούν κερδοφόρα επένδυση. Τα εμπορεύματά τους βρίσκουν ανταπόκριση. Αυτό είναι το κριτήριο, αν η διοχέτευση των φαρμακευτικών προϊόντων θα είναι κερδοφόρα, όχι αν ένα ανώνυμο πλήθος στην καταλεηλατημένη αφρικανική ήπειρο πεθαίνει κατά χιλιάδες. Επαρκή κάλυψη σε φάρμακα θα έχουν οι χώρες που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις παραγγελίες, ακόμα και αν κανένα κρούσμα δεν έχει εμφανιστεί. Φάρμακα θα πάρουν αυτοί που έχουν να τα πληρώσουν, ενώ στη Δυτική Αφρική θα επιχειρήσουν να περιορίσουν το μέγεθος της επιδημίας. Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που ο ΠΟΥ λειτουργεί σαν όργανο των φαρμακευτικών και προωθεί τα συμφέροντά τους, αρκεί να θυμίσουμε τον πανικό που είχε επικρατήσει για τον ιό της γρίπης Η1Ν1 ή των πτηνών που με τη χορηγία του ΠΟΥ ο τζίρος των φαρμακευτικών είχε εκτοξευτεί στα ύψη. Παράλληλα, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η επιδημία του έμπολα, αξιοποιείται για την ανάπτυξη στρατευμάτων στις χώρες της Δυτικής Αφρικής.

Με την κάλυψη ΜΚΟ - όπως η Oxfam που ζήτησε την αποστολή στρατού - αναδεικνύοντας για πολλοστή φορά μια πτυχή του ρόλου των ΜΚΟ, οι ΗΠΑ έχουν αποστείλει 4000 στρατιώτες, η Βρετανία 750, προφανώς όχι για την καταπολέμηση του ιού αλλά την προστασία και διασφάλιση των συμφερόντων τους, στις κρίσιμες περιοχές που πλήτ­τονται.

 πηγή : Πορεία