Τώρα μνημόνια, ύστερα "προληπτική γραμμή στήριξης" και έπεται συνέχεια ...

Μέσα σε ένα τοπίο που χαρακτηρίζεται έντονα προεκλογικό και καθώς η επιδείνωση των όρων ζωής για τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού συνεχίζεται με την εφαρμογή των αλλεπάλληλων κυμάτων αντιδραστικών μέτρων από την κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου και κατ’ επιταγή των ΔΝΤ-ΕΕ, η κυβερνητική προπαγάνδα απαξιώνει τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, επιχειρώντας με άθλια τερτίπια να καταστείλει τη γενικευμένη λαϊκή οργή και να επιβραδύνει το χρόνο παραμονής της.

Σε μία από αυτές τις μεθοδευμένες κινήσεις γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες ημέρες, με την αποσιώπηση των τεράστιων  ζημιών που προκάλεσαν οι πλημμύρες της περασμένης εβδομάδας και οι οποίες κατέστρεψαν περιουσίες εκατοντάδων λαϊκών νοικοκυριών και μικροβιοτεχνιών των φτωχών δυτικών συνοικιών της Αθήνας. Το μέγεθος της καταστροφής, πέρασε στα «ψιλά» του αστικού Τύπου, σαν «έκτακτο καιρικό φαινόμενο», προφανώς μετά από σχετικές εντολές του υπουργείου Εσωτερικών, ενώ παράλληλα υπερτονίσθηκε «το έκτακτο βοήθημα, η καταγραφή των ζημιών και οι αποζημιώσεις-εξπρές» προς τους παθόντες. Και η μεν
έκτακτη οικονομική ενίσχυση, ορίσθηκε αυθαίρετα στα ψίχουλα των 586,94 €, για δε τις αποζημιώσεις προδιαγράφεται ο γνωστός Γολγοθάς των γραφειοκρατικών διατυπώσεων. Παρά τις πομπώδεις εμφανίσεις του πρωθυπουργού στις έκτακτες συσκέψεις και το υποκριτικό «άμεσο ενδιαφέρον της πολιτείας», το πιθανότερο είναι ότι και οι πλημμυροπαθείς θα ακολουθήσουν την τύχη των σεισμοπλήκτων του 1999.

Ωστόσο, ακόμα πιο σοβαρά είναι τα επίσης άλυτα προβλήματα της ανεργίας, των αστέγων, των υποσιτισμένων μαθητών, των χιλιάδων ξεσπιτωμένων λόγω κατασχέσεων, κλπ., κλπ. Προβλήματα που βασανίζουν καθημερινά ένα λαό που βρίσκεται σε απόγνωση, σε αμηχανία, σε οργή και μία κυβέρνηση που –απομονωμένη και φοβούμενη το λαό- προσπερνά προκλητικά την διάχυτη λαϊκή δυστυχία, αρπαγμένη με νύχια και δόντια στην εξουσία προκειμένου να υπηρετήσει τα ξένα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τη ντόπια ολιγαρχία. Αυτό είναι το κατάντημα μιας κυβέρνησης που βάζει κιγκλιδώματα για να εμποδίσει την παρουσία του λαού στις παρελάσεις για να τιμηθεί το «Όχι» που ο ίδιος αυτός λαός βροντοφώναξε στο φασισμό!

 Στο παρασκήνιο της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, ο πρωθυπουργός, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ζήτησε από το νέο πρόεδρο της Κομισιόν, τη στήριξη της Κοινότητας, σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2015-2018 και συγκεκριμένα τη «χαλάρωση» ορισμένων «προαπαιτούμενων» για τα οποία έχει κατά καιρούς δεσμευτεί η κυβέρνηση. Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί θέλουν την αξιολόγηση να λήγει πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18 Δεκέμβρη, αφ’ ενός για να ανοίξει ο δρόμος για τη «διαπραγμάτευση» του δημόσιου χρέους και αφ’ ετέρου για να μπουν στη συνέχεια με το «ατού» της «διαπραγμάτευσης», στο προεκλογικό παιγνίδι εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, χωρίς το βραχνά των νέων μέτρων. Όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Τόσο γιατί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση ασκεί τεράστιες πιέσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία, όσο και –σαν συνέπεια της κρίσης-  γιατί ο Γιουνγκέρ, υπακούοντας στο πνεύ­μα και στο γράμμα των –Γερμανών κυρίως- αφεντικών του, έχει ξεκαθαρίσει πως η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει απαρέγκλιτα την εφαρμογή των μνημονιακών προαπαιτούμενων που έχει συναποφασίσει με την τρόικα και μάλιστα σε θέματα όπως το Ασφαλιστικό, τα εργασιακά, το Δημόσιο και τις αλλαγές στο ΦΠΑ, δηλ. θέματα για τα οποία η κυβέρνηση για ευνόητους λόγους είχε ζητήσει να συζητηθούν μετά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αν όχι στο τέλος του 2015! Έτσι, η «καυτή πατάτα» βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης των Σαμαρά-Βενιζέλου, με τους ελεγκτές της τρόικας να φθάνουν στην Αθήνα στις αρχές του Νοέμβρη, αν η κυβέρνηση δεσμευτεί προκαταβολικά πως θα εφαρμόσει όλα αυτά τα μέτρα. Διαφορετικά οι τροϊκανοί απειλούν και εκβιάζουν πως δεν πρόκειται να έλθουν στην Αθήνα. Ήδη, στο Ασφαλιστικό οι δανειστές επιμένουν ότι δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητά του και επομένως θα πρέπει να υπάρξουν νέες "παρεμβάσεις", στα εργασιακά η κυβέρνηση πιέζεται αφόρητα για ομαδικές απολύσεις (ποσοστοποίηση για το 2015), Μισθολόγιο και lock out, ενώ για το ΦΠΑ, η τρόικα ζητά την επιβολή ενιαίου συντελεστή και πλήρη κατάργηση των εξαιρέσεων. Τέλος, ασκούνται πιέσεις για νέα αντιλαϊκά  μέτρα μέσα στο 2015, ώστε να κλείσει η ψαλίδα του «δημοσιονομικού κενού», το οποίο η τρόικα προσδιορίζει γύρω στα 2 δις €. Στο ζήτημα της αλλαγής του Ν.1264 επανέρχονται τρόικα και κυβέρνηση προκειμένου να εμποδίσουν κάθε συνδικαλιστική δράση και να περιορίσουν στο ελάχιστο τις εργασιακές διεκδικήσεις.

 Ο εκφασισμός της κυβερνητικής πολιτικής είναι τόσο προφανής που αποστερείται κάθε σοβαρής ερμηνείας, επικαλούμενος απλά το γελοίο επιχείρημα ότι από το 1982 που ψηφίστηκε ο νόμος, έχουν περάσει 32 χρόνια!!! Ωστόσο βασικός στόχος τροϊκανών και κυβέρνησης, δεν είναι άλλος από την παρεμπόδιση προκήρυξης απεργιών (50+1), την παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης, την παύση των συνδικαλιστικών αδειών, την παύση χρηματοδότησης των συνδικάτων, κλπ. Είναι φως-φανάρι ότι η κυβέρνηση είναι κολλημένη στον τοίχο. Άλλωστε οι εκτιμήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, διαψεύδουν διαρρήδην όλο το υπεραισιόδοξο σενάριο των κυβερνητικών επιτελείων και τις αυταπάτες που προσπαθεί να καλλιεργήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

 Στις δηλώσεις του από τις Βρυξέλλες, και μάλιστα μετά την εκτίμηση του επικεφαλής της Κομισιόν, ότι η ύφεση συνεχίζεται μέσα στην Ευρωζώνη, και την ασφυκτική πίεση των ιμπεριαλιστικών κέντρων για συνέχιση των μέτρων , ο Σαμαράς πανικόβλητος, όχι μόνο «ανακρούει πρύμναν» στα σενάρια εξόδου από τα Μνημόνια, ΔΝΤ, κλπ., δηλώνοντας ότι: «…οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα, τίποτα δεν έχει κλείσει και η μετάβαση πρέπει να γίνει με ασφάλεια λόγω των συνθηκών στην οικονομία της Ευρώπης που ακόμα δεν έχει μπει σε τροχιά ανάκαμψης», αλλά και σπεύδει –πιθανόν πιεζόμενος από τα ξένα κέντρα- να ζητήσει «μία ελάχιστη συναίνεση» του ΣΥΡΙΖΑ στον επικείμενο σχεδιασμό του μηχανισμού της «προληπτικής γραμμής στήριξης», που θα ακολουθήσει μετά τη λήξη των Μνημονίων: «…Ελάτε να βγάλουμε μαζί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (...) Βάλτε πλάτη για τη χώρα, να την κρατήσουμε ενωμένη και σταθερή (…) Να περιφρουρήσουμε με κάθε τρόπο το αίσθημα σταθερότητας, δείχνοντας ότι η Ελλάδα μένει στο δρόμο της εξυγίανσης, των πλεονασμάτων, των μεταρρυθμίσεων και της ανάπτυξης». Φλογερά λόγια ενός φλεγόμενου πρωθυπουργού!

  ★★★     

Παρά την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που περιγράφει η ίδια η κυβερνητική ΕΛΣΤΑΤ, ο Σαμαράς συνεχίζει απτόητος στο ίδιο παραμύθι της «εξόδου από την κρίση», του «οι θυσίες αποδίδουν», του «ξεκίνησε η ανάπτυξη», κλπ. αερολογίες, με μοναδικό στόχο να κρατηθεί όπως-όπως στην εξουσία, βλέποντας και τα συνεχώς ανερχόμενα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις διάφορες δημοσκοπήσεις. Εξ άλλου πρόσφατες ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ εμφανίζουν τις απώλειες για το ελληνικό ΑΕΠ να φθά­νουν -κατά την τετραετία 2010/2013- στα 43,7 δις €, δείχνοντας περίτρανα την οικονομική καταστροφή που έχει προκαλέσει η εφαρμογή των Μνημονίων, ενώ παρά τα ανελέητα δημοσιονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί, το έλλειμμα του 2013 εξακοντίστηκε στο -12,2% του ΑΕΠ, που είναι το μεγαλύτερο σε όλη την ΕΕ. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που εστάλησαν στη Eurostat, στο πλαίσιο της 2ης κοινοποίησης Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος, το ΑΕΠ της χώρας από τα 286,2 δις €, που ήταν το 2010, κατέρρευσε κυριολεκτικά στα 182,4 δις € το 2013, ενώ παρά το PSI το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στο 174,9% (δηλ. στα 317,5 δις €) από 146% που ήταν το 2010, και από 120% που ήταν το 2009, δηλ. τη χρονιά που μπήκαμε στο ΔΝΤ. Το ποσοστό των πολιτών που ζουν υπό τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε στο 35,7% από 34,6% ένα χρόνο πριν. Τα εργατολαϊκά νοικοκυριά είχαν απώλειες 1,4 δις € στο εισόδημά τους  το δεύτερο τρίμηνο του 2014 σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2013, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Οι φόροι στο εισόδημα και την περιουσία αυξήθηκαν την τελευταία χρονιά κατά 984 εκατ. €. Την τελευταία πενταετία, τα λαϊκά νοικοκυριά είχαν απώλειες εισοδήματος συνολικά 12,6 δις €. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με την ICAP, οι 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις, το 2013, αν και μείωσαν τον κύκλο εργασιών τους κατά 4,5%, είχαν κέρδη προ φόρων 7,6 δις €, ενώ το 2012 είχαν ζημιές. H ελβετική τράπεζα Credit Suisse σε πρόσφατη έκθεσή της αναφέρει ότι: Το 2000 το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κα­τείχε το 54,1% του πλούτου. Το 2007 το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 48,6% του πλούτου. Το 2014 το πλου­σιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 56,1% του πλούτου!

Οι τελευταίες πρωθυπουργικές κορώνες αφορούν την απόφαση της ΕΚΤ να επικυρώσει την «αξιοπιστία» των 4 ελληνικών τραπεζών μετά τα «στημένα» stress tests. Πρόκειται ασφαλώς για μεθοδευμένες αποφάσεις, που παραβλέπουν όχι μόνο τις γνωστές «μαύρες τρύπες» του τραπεζικού συστήματος (αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου 8,3 δις € την περασμένη Άνοιξη, συνυπολογισμός μελλοντικών πωλήσεων των θυγατρικών τους, επισφαλή χαρτοφυλάκια, προβληματικά δάνεια σε μεγαλοεπιχειρηματίες ή και μεγαλομετόχους των ιδίων τραπεζών, κ.α.), αλλά και  τις σκανδαλώδεις επιχορηγήσεις με πάνω από 200 δις € για εγγυήσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις για τη «θωράκιση» των τραπεζών, με χρήματα φυσικά των φορολογούμενων, προκειμένου στη συνέχεια να χρηματοδοτηθεί η «υγιής επιχειρηματικότητα» του μεγάλου κεφαλαίου. Και λέμε «μεθοδευμένες αποφάσεις», γιατί στο μηχανισμό αξιολόγησης των τραπεζών το ειδικό βάρος έπεσε σε «δυναμικά σενάρια» δηλ. στις εξελίξεις του τραπεζικού τομέα που έγιναν μόνο μέσα στο 2014 (αυξήσεις κεφαλαίων, αναδιαρθρώσεις κ.ά.), γιατί διαφορετικά, με βάση τους ισολογισμούς των τραπεζών του 2013 καταγράφηκαν σοβαρά ελλείμματα (Eurobank 4,6 δις €, στην Εθνική 3,4 δις € και στην Πειραιώς 660 εκατ. €). Παράλληλα, η ΕΚΤ, σε εφαρμογή των αποφάσεων Ντράγκι, και για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, προτείνει μία βελτίωση των όρων για τη διοχέτευση φτηνής χρηματοδότησης στις ελληνικές τράπεζες με μειωμένες εγγυήσεις -αλλά με αυξημένη επιτήρηση-, προκειμένου αυτές με τη σειρά τους να την αποδώσουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως πολύς λόγος έγινε και για τα «κόκκινα δάνεια», για τα οποία πρακτικά και ουσιαστικά, από το 2015 αίρεται το πλαίσιο της ό­ποιας προστασίας για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών και επομένως θα βρίσκονται έρμαια στις ορέξεις των τρα­πεζών. Με λίγα λόγια οι κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας από 1ης Γενάρη 2015, θα είναι πλέον γεγονός.  Για όλα τα παραπάνω, ο Σαμαράς, εκφράζοντας τα συμφέροντα της τάξης του, πολύ σωστά πανηγυρίζει: «Πλέον, βήμα βήμα, πάνω σε στέρεες βάσεις, βγαίνουμε από την κρίση. Έτσι μόνον δημιουργείται μια νέα Ελλάδα και υπερήφανη και οικονομικά ισχυρή και κοινωνικά δίκαιη»! Βεβαίως οι πανηγυρισμοί των Σαμαρά και Βενιζέλου, απευθύνονται και προς το διαβόητο «μαξιλάρι» των 11,4 δις € του ΤΧΣ που απομένει αλώβητο, προκειμέ­νου να ενσωματωθεί στο μηχανισμό της «προληπτικής γραμμής στήριξης» και την απομείωση του χρέους.

Πρόσφατα πέρασε από τη Βουλή, με ψήφους των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ και το «πα­ρών» του ΣΥΡΙΖΑ, τροπολογία για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Πρό­κει­ται για ρύθμιση η οποία δεν χαρίζει τίποτα από τα δυσθεώρητα βάρη που φόρτωσαν αυθαίρετα και αντισυνταγματικά οι τελευταίες μνημονιακές κυβερνήσεις στο λαό μας, απλά και μόνο παρατείνει την καθημερινή αγωνία για την εξόφλησή τους. Για την κυβέρνηση, ωστόσο η ρύθμιση αυτή προβλέπεται να αποφέρει μερικά δις € στα κρατικά ταμεία, από χρήματα τα οποία ενδεχομένως να ήταν για πάντα χαμένα, εξ αιτίας της πλήρους οικονομικής αδυναμίας των εργατολαϊκών νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις αβάσταχτες δόσεις του ΕΝ.Φ.Ι.Α, της Εφορίας, της ΔΕΗ, των τελών κυκλοφορίας, των τραπεζικών δανείων, κ.α. που εξανεμίζουν το –ήδη πετσοκομμένο-  λαϊκό εισόδημα. Ανάλογες ρυθμίσεις έγιναν και για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των επαγγελματιών και αγροτών, με την προσθήκη του μέτρου της αναγκαστικής είσπραξης προκειμένου για ασφαλιστικές εισφορές (δηλ. λειτουργία Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών). Για τα χρέη του μεγάλου κεφαλαίου προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία (κυρίως το ΙΚΑ) που ξεπερνούν τα 5 δις €, δεν γίνεται λό­γος.

Παράλληλα, στο ίδιο Ν/σχ πέρασαν και διατάξεις που αφορούν την παραμονή σε ισχύ και για την επόμενη διετία 2015-2016, της «εισφοράς αλληλεγγύης», σε μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, κ.α., που «κανονικά» έληγε φέτος, καθώς επίσης και παράταση της ισχύος για ένα χρόνο του 13% του ΦΠΑ στον κλάδο εστίασης. Σημειώνουμε, πως αντίστοιχη τροπολογία για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών κατέθεσε και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεχόμενος επί της ουσίας όλο το άδικο, ταξικό, παράνομο, μνημονιακό φορτίο πάνω στις πλάτες του λαού και διαφοροποιώντας την πρότασή του με μερικά ακόμα ψίχουλα προς τον ανήμπορο πλέον οικονομικά κόσμο της εργασίας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος